دعای اللهم کن لولیک

از ویکی پاسخ
نسخهٔ تاریخ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۳ توسط Shamloo (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

آیا سند دعای اللهم کل لولیک صحیح است؟ این دعا از کدام امام معصوم(ع) نقل شده است؟

دعای اللهم کن لولیک
دعای اللهم کل لولیک.jpg
قطعه خوشنویسی از دعای اللهم کل لولیک، اثر فتحعلی واشقانی فراهانی.
اطلاعات حدیث
موضوعدعای برای امام مهدی(ع)
راویان
راوی اصلیمحمد بن عیسی بن عبید بن یقطین
سند
منابع شیعهکافی، تهذیب الاحکام
درگاه‌ها
درگاه مهدویت.png


دعای اللّٰهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ، مشهور به دعای فرج و دعای سلامتی امام زمان(ع)، دعایی است که در برخی از مصادر روایی مورد وثوق شیعه، مانند الکافی و تهذیب الاحکام، نقل شده است. در این دعا از خدا خواسته می‌شود سرپرست، نگهبان، یاور و راهنمای امام مهدی(ع) باشد.

در این منابع این روایت از معصوم(ع) نقل شده است، ولی اینکه کدام یک از معصومان‌(ع) صاحب این دعا است، مشخص نیست. دربارهٔ محمد بن عیسی بن عبید بن یقطین، یکی از راویان سلسله‌سند این دعا، بین رجال‌شناسان اختلاف‌نظر است. برخی او را ثقه و مورد اطمینان و برخی او را ضعیف و غیرقابل اطمینان برشمرده‌اند.

متن و ترجمه دعا


بررسی سندی

دعای اللهم کل لولیک در کتاب‌های کافی[۱] و تهذیب،[۲] از کتاب‌های چهارگانه شیعه، به‌عنوان اعمال شب ۲۳ ماه رمضان ذکر شده و خواندن آن در دیگر روزها نیز سفارش شده است.

در سلسله‌سندی که این دو کتاب حدیثی ذکر کرده‌اند، محمد بن عیسی بن عبید بن یقطین است که برخی از رجال‌نگاران او را ضعیف دانسته‌اند؛ البته سید ابوالقاسم خویی، مرجع تقلید و رجال‌شناس شیعه، او را ثقه و مورد اطمینان دانسته و نظراتی که او را ضعیف دانسته‌اند را نقد کرده است.[۳]

در این سلسله‌سند، نام امامی که حدیث از وی نقل شده ذکر نشده و به جای آن در کتاب کافی «از صالحین»[۱] و در کتاب تهذیب «از صادقین»[۲] آمده است. به گفته حدیث‌شناسان این تعبیر در روایات فقط برای امامان(ع) استفاده می‌شود؛ ولی اینکه از کدام امام نقل شده مشخص نمی‌شود.

سید بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال این دعا را دارای سندهای متعدد دانسته و از آن میان سلسه‌سندی که در کافی و تهذیب نقل شده را ذکر کرده است.[۴]



منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ کلینی، شیخ محمد بن یعقوب الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۴، ص۱۶۲، ح۴.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ طوسی، شیخ محمد بن حسن، التهذیب، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۱۰۲، ح۳۷.
  3. خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ج۱۷، ص۱۱۰.
  4. ابن طاووس، سید رضی الدین علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الصالحه، قم، دفتر تبلیغات، چاپ دوم، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص ۱۹۱.