پیامبران مدفون در ایران

سؤال

آیا پیامبرانی در ایران مدفون هستند؟

آثار و بناهایی در ایران وجود دارد که به عنوان مدفن و مرقد برخی از انبیاء شناخته می‌شوند. از جمله دانیال نبی، چهارانبیاء(سلام سلوم سهولی القیا)، حَیَقوق، قیدار، ارمیا، یوشع، شعیا،‌ اشموئیل.

دانیال نبی

عکسی از آرامگاه دانیال نبی در شوش در سال ۱۹۸۹م.

حضرت دانیال(ع) از پیامبران بنی‌اسرائیل است که ۶۰۶ سال پیش از میلاد حضرت مسیح(ع) به اسارت بُخت النصر درآمد.^[۱] قبر حضرت دانیال(ع) در شوش خوزستان زیارتگاه مردم است.^[۲]

بقعه دانیال نبی در شهر شوش، بر کرانه رود شاوور قرار دارد و از مهم‌ترین زیارتگاه‌های خوزستان است. در منابع جغرافیایی، به قبر دانیال نبی در بستر رود کرخه یا شاوور اشاره شده، اما نشانه یا کتیبه‌ای که این موضوع را اثبات کند، به‌دست نیامده‌ است.به‌نظر برخی باستان‌شناسان، بنای اولیه بقعه متعلق به قرن نهم است. بنای فعلی بقعه پس از وقوع سیل و تخریب بنای قدیمی، در ۱۲۸۷ زیرنظر ملاحسین معمار و شیخ جعفر شوشتری ساخته شده‌است^[۳]

چهار انبیاء

زیارتگاه چهارانبیاء (سلام، سلوم، سهولی، القیا) در قزوین

در خیابان پیغمبریه در شهر قزوین در مغرب عمارت چهل ستون، بقعه‌ایست که آن را «پیغمبریه» و بعضی چهار انبیاء می‌گویند که چهار پیامبر به نام سلام، سلوم، سهولی، القیا در آن دفن هستند.^[۴]

آرامگاه حَیَقوق نبی در تویسرکان همدان

حضرت حَیَقوق

حضرت حیقوق(ع) از پیامبران بنی اسرائیل که در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد^[۵] می‌زیست و به اسارت بخت النصر درآمد.^[۶] وی پس از رهائی از اسارت به ایران آمده، در منطقه تویسرکان فعلی اقامت نموده و در همانجا به شهادت رسید.^[۷] حرم ایشان از دیرباز در خارج تویسرکان، زیارتگاه مردم است. بقعه منسوب به حضرت شعیب(ع) در شوشتر.^[۸]

قیدار نبی

قیدار نبی فرزند حضرت اسماعیل(ع) در شهر قیدار شهرستان خدابنده در جنوب زنجان دفن است.^[۹] بقعۀ قیدار نبی به احتمال، متعلق به اواخر قرن هفتم قمری است و در اوائل قرن بعد (710 ق) ترمیم یافته است.^[۱۰]

ارمیا

بقعه قیدار نبی در زنجان

ارمیاء(ع) در راه مشهد و در شهر میامی، قبر حضرت ارمیا است، وی یکی از پیغمبران بنی اسرائیل بود که نسبش به بنیامین فرزند یعقوب می‌رسد.^[۱۱]

یوشع

آرامگاه اشموئیل نبی در ساوه

حضرت یوشع(ع) یکی از پیامبران الهی که از اولاد یوسف بن یعقوب بن اسحق بن ابراهیم است که قبر وی در اصفهان در لسان الارض که دارای بنای تاریخی است قرار دارد.^[۱۲]

شعیا

قبر حضرت شعیا نیز در اصفهان در امامزاده اسماعیل که از قدیمی‌ترین ابنیه تاریخی آن شهر است قرار دارد.

اشموئیل

مقبره اشموئیل(ع) در ده فرسخی ساوه جای دارد.^[۱۳]

حزقیل نبی (ذوالکفل)

.

منابع

↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵؛ محمد حرزالدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.
↑ شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، بی جا، ج۳، ص۲۱۰۴.
↑ صادق‌زاده دربان فیروزه، ارجح اکرم، «بقعه دانیال»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایره المعارف فارسی، ج۱۷، ذیل واژه.
↑ گلریز، سید محمد علی، مینو دریا باب الجنه، انتشارات طه، چاپ اول، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۶۷۴.
↑ مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.
↑ افندی، ۱۳۰۸ق، ج۳، ص۱۹۲۵.
↑ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.
↑ محمد حرزالدین، مراقد المعارف، ۱۳۸۹، ج۱، ص۳۹۱.
↑ عمادزاده، قصص قرآن، تهران، انتشارات اسلام، بی‌تا، ج۲، ص۶۷۷. (البته اعتبار آن روشن نیست).
↑ شریعت، کریم، «خدابنده»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۵، ص۷۹۳.
↑ عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.
↑ عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.
↑ عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.

[1] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵؛ محمد حرزالدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.

[2] شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، بی جا، ج۳، ص۲۱۰۴.

[3] صادق‌زاده دربان فیروزه، ارجح اکرم، «بقعه دانیال»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایره المعارف فارسی، ج۱۷، ذیل واژه.

[4] گلریز، سید محمد علی، مینو دریا باب الجنه، انتشارات طه، چاپ اول، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۶۷۴.

[5] مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.

[6] افندی، ۱۳۰۸ق، ج۳، ص۱۹۲۵.

[7] دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.

[8] محمد حرزالدین، مراقد المعارف، ۱۳۸۹، ج۱، ص۳۹۱.

[9] عمادزاده، قصص قرآن، تهران، انتشارات اسلام، بی‌تا، ج۲، ص۶۷۷. (البته اعتبار آن روشن نیست).

[10] شریعت، کریم، «خدابنده»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۵، ص۷۹۳.

[11] عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.

[12] عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.

[13] عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]