فضیلت تشییع جنازه
آیا تشییع جنازه، برای میت یا شرکت کنندگان در مراسم تشییع، فایده ای دارد؟
توصیه به حضور در تشییع جنازه را به این جهت دانسته‌اند که افراد حاضر در آن، به یاد مرگ و آخرت می‌افتند. همچنین یکی از فواید تشییع جنازه را ثوابی دانسته‌اند که نصیب شرکت‌کنندگان و فرد مرده می‌شود. پیامبر اسلام حضور در تشییع جنازه را توصیه کرد و معتقد بود این امر انسان را به یاد آخرت می‌اندازد. امام صادق(ع) به صاحبان عزا توصیه کرده که دیگران را از مرگ میت با خبر سازند تا در تشییع جنازه حاضر شوند، بر او نماز خوانند و این‌گونه هم برای آنان، اجری حاصل شود و هم استغفار برای فرد مرده باشد.
یاد مرگ و آخرت
برخی روایات در فایده تشییع جنازه، به یاد مرگ و آخرت افتادن را ذکر کرده‌اند: پیامبر حضور در تشییع جنازه را توصیه کرد؛ زیرا این امر انسان را به یاد آخرت می‌اندازد و براساس روایات، خود پیامبر زمانی که در تشییع جنازه شرکت می‌کرد اندوه او را می‌گرفت و کم سخن می‌گفت.[۱]
امام باقر(ع) حضور در تشییع جنازه را مقدم بر حضور در ولیمه دانسته؛ زیرا تشییع جنازه انسان را به یاد مرگ و آخرت می‌اندازد.[۳]
پیامبر اسلام بهابوذر غفاری توصیه‌هایی در مورد تشییع جنازه داشته و به او تذکر داده که هرگاه در پی جنازه‌ای به راه افتادی، باید عقلت با تفکّر و خشوع به آن مشغول شود و بدان که تو نیز به او می‌پیوندی.[۴]
امام علی(ع) در تشییع جنازه‌ای شنید که مردی می‌خندد، فرمود: «گویی که مرگ را در این جهان برای دیگران رقم زده‌اند».[۵] سپس اخطار می‌دهد که این جنازه‌هایی که تشییع می‌شوند، بازنمی‌گردند و ما نیز در این دنیا جاودانه نخواهیم بود.[۵]
بخشش گناهان تشییع‌کننده و تشییع‌شونده
یکی از فواید تشییع جنازه را ثوابی دانسته‌اند که نصیب شرکت کنندگان می‌شود.[۶] امام باقر(ع) نیز در روایاتی، چهار شفاعت را برای تشییع کننده دانسته‌اند.[۷] و آورده که فرشتگان، به تشییع کنندگان وعده بهشت می‌دهند.[۸]
در روایت دیگری نقل شده که هر فردی، جنازهٔ مؤمنی را تا دفن همراهی کند، خداوند در قیامت، هفتاد فرشته را بر او می‌گمارد که او را همراهی کرده و برایش استغفار کنند.[۹]
امام صادق(ع) به صاحبان عزا توصیه کرده که دیگران را از مرگ میت با خبر سازند تا در تشییع جنازه حاضر شوند، بر او نماز خوانند و این‌گونه هم برای آنان اجری حاصل شود و هم استغفار برای فرد مرده باشد.[۱۰]
امام باقر(ع) در روایتی آورده‌اند که نخستین هدیه به مؤمنی که فوت کرده وعده بهشت است و آمرزش هدیه کسانی است که او را تشییع کردند.[۸]
در تشییع جنازه، اصل را بر ارزش انسانی نهاده‌اند، در منابع نقل شده جنازه‌ای را می‌بردند در حالی که پیامبر و اصحابش نشسته بودند. حضرت و یارانش از جا برخاستند تا جنازه را بردند. به پیامبر گفتند این فرد یک یهودی بود و علت احترام پیامبر به جنازه چه بود؟ پیامبر گفتند: «آیا انسان نبود».[۱۱]
منابع
- ↑ شیخ عباس قمی، سفینه البحار، نشر اسوه، ج۴، ص۵۶۵.
- ↑ حسینی تهرانی، معادشناسی، ج۳، ص۳۴.
- ↑ علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۸، ص۲۸۴.
- ↑ طبرسی، مکارم الأخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۶۵.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ صبحی صالح، نهج البلاغة، حکمت ۱۲۲، ص۴۹۰.
- ↑ الانوار النعمانیه، ص۲۲۰.
- ↑ قمی، شیخ عباس، سفینة البحار و مدینة الحکم، نشر اسوه، ج۴، ص۵۶۵.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷، ج۳، ص۱۷۲.
- ↑ محمد باقر مجلسی، زاد المعاد، ص۵۴ و ۵۵.
- ↑ طبرسی، مکارم الأخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۳۶۰.
- ↑ بحار الانوار، ج۱۸، ص۲۵۴.