وجود موجوداتی در سیاره‌های دیگر

سؤال

با توجّه به آیات قرآن، امکان حیات و زندگی در کرات و سیّارات دیگر (غیر از زمین) وجود دارد؟

از برخی آیات قرآن کریم، می‌توان فهمید که در کرات دیگر، آثار حیات وجود دارند و در آنجا موجودات زندگی می‌کنند؛ از جمله، خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِنْ دَابَّه وَهُوَ عَلَی جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیرٌ﴾ و از نشانه‌های «قدرت» اوست، آفرینش آسمان‌ها و زمین و آنچه از «انواع» جنبنده‌ها در آن دو پراکنده هستند…. از آیه مذکور می‌توان استفاده کرد که در کرات و فضا و آسمان‌های دیگر، ممکن است موجودات متحرک و زنده‌ای وجود داشته باشند.

در آیه دیگری می‌فرماید: ﴿اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الأرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الأمْرُ بَیْنَهُنَّ﴾ «خداوند، کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین مانند آن‌ها را، فرمانش، در میان آن‌ها، پیوسته نازل می‌شود.» مفسران احتمال داده‌اند که مراد از «هفت»، تکثیر باشد، یعنی؛ زمین‌های متعدد و نه هفت زمین. به همین خاطر دانشمندان می‌گویند: کرات دیگری وجود دارند که مانند کره زمین‌اند و بر گرد خورشید گردش می‌کنند و مرکز حیات و زندگی هستند، در هر جامعه ای اگر حیات و زندگی ثابت شود، معلوم می‌شود که موجوداتی در آن جا هستند. در جای دیگر قرآن کریم می‌فرماید: ﴿وَرَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ﴾ «پروردگار تو، از حال همه کسانی که در آسمان‌ها و زمین هستند، آگاه‌تر است.» براساس برخی روایات اسلامی، در کرات آسمانی هم، موجوداتِ زنده وجود دارد. امام باقر می‌فرماید: «انجیل من وراء قمرکم هذا اربعین قمراً ما بین قمر الی قمر مسیره اربعین یوماً فیها خلقٌ کثیر ما یعلمون انجیل الله خلق آدم اولم یخلقه» از پسِ این ماه شما، چهل ماه دیگر وجود دارد که بین هر ماه تا ماه دیگر، مسافت چهل روز فاصله است. در آن‌ها آفریدگان فراوانی وجود دارند که نمی‌دانند؛ آیا خداوند آدم را (در زمین) آفریده یا نیافریده است.»؟

آنچه در پایان قابل بیان است، این است که: در روایات آمده است، «الف الف عالم» وجود دارد یعنی هزاران عالم وجود دارد و موجودات اعم از مجرد و غیر مجرد در آن زندگی دارند ولی هم‌اکنون انسان‌ها بدان‌ها دسترسی ندارند. ممکن است در آینده، بسیاری از کرات کشف گردد و قابل زیستن هم باشد.

مطالعه بیشتر

۱ـ عباسعلی محمودی، ساکنان آسمان از نظر قرآن، انتشارات فیض کاشانی، تهران.

۲ـ جعفر رضایی‌فر، قرآن و آخرین پدیده‌های علمی، انتشارات فوژان، تهران.

۳ـ محمد معادقی، زمین و آسمان و ستارگان از نظر قرآن، انتشارات کتاب فروشی مصطفوی، تهران.

۴ـ محمد تقی مصباح یزدی، معارف قرآن، (قم؛ انتشارات در راه حقوق)، ص۲۹۵–۲۲۳.