وصیت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} وصيت از نظر شرعي چيست و به چه چيزي تعلق مي‌گيرد؟ {{پایان سو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
وصيت آن است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش براي او كارهايي انجام دهند يا بگويد بعد از مرگش چيزي از مال او ملك كسي باشد يا براي اولاد خود و كساني كه اختيار آنان با اوست قيم و سرپرست معين كند و كسي را كه به او وصيت مي‌كنند وصي مي‌گويند. (توضيح المسائل دوازده مرجع، ص۲۶۹۴) | وصيت آن است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش براي او كارهايي انجام دهند يا بگويد بعد از مرگش چيزي از مال او ملك كسي باشد يا براي اولاد خود و كساني كه اختيار آنان با اوست قيم و سرپرست معين كند و كسي را كه به او وصيت مي‌كنند وصي مي‌گويند. (توضيح المسائل دوازده مرجع، ص۲۶۹۴) | ||
<span></span> | |||
در [[روایات]] اسلامی تأکیدهای فراوانی در زمینهٔ [[وصیت]] شده است؛ از جمله در حدیثی از [[پیامبر اسلام(ص)]] می‌خوانیم: «سزاوار نیست مسلمان شب بخوابد مگر این که وصیت‌نامه‌اش زیر سر او باشد. (منظور آماده بودن وصیت است)» <ref>حر عاملی، محمّد، وسائل الشیعه، قم، انتشارات آل البیت، چاپ دوم، ۱۴۱۴ هـ. ق، ج۱۹، ص۲۵۸.</ref> | |||
درباره فلسفه وصیت گفته شده است: از قانون [[ارث]]، تنها یک عده از بستگان آن هم روی حساب معینی بهره‌مند می‌شوند، در حالی که شاید عده‌ای دیگر از بستگان نیاز مبرم به کمک‌های مالی داشته باشند. و نیز گاهی مبلغ ارث پاسخگوی نیاز بعضی از وارثان نیست، لذا در کنار قانون ارث، قانون وصیت را قرار داده و به مسلمانان اجازه می‌دهد نسبت به یک سوم از اموال خود تصمیم بگیرند. | |||
علاوه بر این، انسان دوست دارد کارهای خیری انجام دهد، اما در حال حیاتش موفق به این کار نشد؛ عقل ایجاب می‌کند که او از اموالی که زحمت تحصیل آن را کشیده، برای انجام کار خیر لااقل بعد از مرگش محروم نماند. هم چنین انسان باید اماناتی که به او سپرده شده و حقوق الهی و مردمی را در وصیت‌نامه‌اش مشخص نماید.<ref>ر. ک. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دار الکتب الاسلامیه، چاپ سی و پنجم، ۱۳۷۷، ج۱، ص۶۱۸.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۴
وصيت از نظر شرعي چيست و به چه چيزي تعلق مي‌گيرد؟
وصيت آن است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش براي او كارهايي انجام دهند يا بگويد بعد از مرگش چيزي از مال او ملك كسي باشد يا براي اولاد خود و كساني كه اختيار آنان با اوست قيم و سرپرست معين كند و كسي را كه به او وصيت مي‌كنند وصي مي‌گويند. (توضيح المسائل دوازده مرجع، ص۲۶۹۴)
در روایات اسلامی تأکیدهای فراوانی در زمینهٔ وصیت شده است؛ از جمله در حدیثی از پیامبر اسلام(ص) می‌خوانیم: «سزاوار نیست مسلمان شب بخوابد مگر این که وصیت‌نامه‌اش زیر سر او باشد. (منظور آماده بودن وصیت است)» [۱]
درباره فلسفه وصیت گفته شده است: از قانون ارث، تنها یک عده از بستگان آن هم روی حساب معینی بهره‌مند می‌شوند، در حالی که شاید عده‌ای دیگر از بستگان نیاز مبرم به کمک‌های مالی داشته باشند. و نیز گاهی مبلغ ارث پاسخگوی نیاز بعضی از وارثان نیست، لذا در کنار قانون ارث، قانون وصیت را قرار داده و به مسلمانان اجازه می‌دهد نسبت به یک سوم از اموال خود تصمیم بگیرند.
علاوه بر این، انسان دوست دارد کارهای خیری انجام دهد، اما در حال حیاتش موفق به این کار نشد؛ عقل ایجاب می‌کند که او از اموالی که زحمت تحصیل آن را کشیده، برای انجام کار خیر لااقل بعد از مرگش محروم نماند. هم چنین انسان باید اماناتی که به او سپرده شده و حقوق الهی و مردمی را در وصیت‌نامه‌اش مشخص نماید.[۲]