پیش نویس:امام کاظم(ع): تفاوت میان نسخهها
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{پیش نویس|در دست تولید}}{{شروع متن}}{{سوال}} | {{پیش نویس|در دست تولید}}{{شروع متن}}{{سوال}} | ||
زندگی نامه اجمالی حضرت علی اکبر(ع) چیست؟ نام، لقب و کنیه ایشان چیست؟ چه ویژگیهایی برای علی اکبر(ع) ذکر شده است؟ | زندگی نامه اجمالی حضرت علی اکبر(ع) چیست؟ نام، لقب و کنیه ایشان چیست؟ چه ویژگیهایی برای علی اکبر(ع) ذکر شده است؟ | ||
{{پایان سوال}}موسی بن جعفر(ع) روز هفتم صفر سال | {{پایان سوال}}موسی بن جعفر(ع) روز هفتم صفر سال ۱۲۸ هجری در منزلی میان [[مکه]] و [[مدینه]] متولد شدند. ایشان فرزند امام صادق(ع) و حلیمه مصفاة هستند. سن به امامت رسیدن ایشان ۲۰ سالگی بوده و به مدت ۳۵ سال امامت نمودند. مشهورترین نظر در تاریخ شهادت ایشان ۲۵ رجب سال ۱۸۳ میباشد که در شهر بغداد و در زندان سندی بن شاهک و با سمّ به وقوع پیوست. | ||
در زمان امامت امام کاظم(ع) چهار حاکم به | در زمان امامت امام کاظم(ع) چهار حاکم به نامهای منصور، مهدی، هادی و هارون حکومت میکردند. شهادت امام(ع) پانزده سال پس از حکومت هارون اتفاق افتاد. نام ایشان موسی، کنیه ایشان ابوالحسن و ابو ابراهیم و لقب معروف ایشان کاظم است. در توصیف ایشان فضائل و صفات حسنه بسیاری نقل شده است. از جمله این اوصاف کثیر العبادة بودن، کرم، کثرت رسیدگی به فقراء، کثرت صله رحم میباشد. هم چنین ایشان نیز همانند سایر [[ائمه اطهار(ع)]] سراسر زندگی خود را طبق شرایط زمان حیات خود مشغول مبارزه با حاکمان ظالم زمان خود بودند.{{درگاه|امام حسین}} | ||
در زمان امامت موسی بن جعفر(ع) منصور دوانیقی حکومت | == زندگی نامه == | ||
==نام، لقب و کنیه== | امام کاظم(ع) در روز یک شنبه هفتم صفر سال ۱۲۸ هجری قمری در منزلی بین مکه و مدینه به نام ابواء متولد شدند.<ref>{{پک|1=قمی|2=1379|ک=منتهی الآمال|ص=1463}}</ref> ایشان فرزند سوم یا چهارم<ref>{{پک|1=معروف الحسنی|2=1382|ک=زندگانی دوازده امام علیهم السلام / ترجمه|ص=313|ج=2}}</ref> [[امام صادق(ع)]] هستند و نام مادر ایشان حمیده مصفاة میباشد.<ref>{{پک|1=قمی|2=1379|ک=منتهی الآمال|ص=1464}}</ref> نقل شده است که وقتی ایشان متولد شدند امام صادق(ع) سه روز به مردم ولیمه و اطعام دادند.<ref>{{پک|1=امین عاملی|2=1376|ک=سیره معصومان / ترجمه|ص=113|ج=6}}</ref> موسی بن جعفر(ع) در بیست سالگی به امامت رسیدند. مدت امامت ایشان ۳۵ سال بوده است؛ لذا مدت عمر ایشان ۵۵ سال نقل شده است. البته در برخی نقلها ۵۴ سال نیز آمده است.<ref>{{پک|1=قمی|2=1379|ک=منتهی الآمال|ص=1526}}</ref> معروفترین قولی که در زمان تاریخ شهادت ایشان وجود دارد روز ۲۵ رجب سال ۱۸۳ هجری میباشد. مکان شهادت ایشان بغداد و در زندان سندی بن شاهک بوده است.<ref>{{پک|1=قمی|2=1379|ک=منتهی الآمال|ص=1526}}</ref> دلیل شهادت نیز مسموم شدن در زندان مذکور است.<ref>{{پک|امین عاملی|1403|ک=أعیان الشیعة|ص=5|ج=2}}</ref> | ||
نام ایشان موسی میباشد. کنیه مشهور موسی بن جعفر(ع) ابوالحسن و ابو ابراهیم است. لقب مشهور ایشان کاظم است که به معنای کسی است که خشم خود را فرو | |||
در زمان امامت موسی بن جعفر(ع) منصور دوانیقی حکومت میکرد. بعد از او پسر منصور به مدت ۱۰ سال حکومت را به دست گرفت. پس از مهدی پسر او هادی به مدت یک سال و نیم حکومت نمود و پس از او حکومت به دست هارون پسر هادی قرار گرفت. وی به رشید معروف بود. پانزده سال بعد از حکومت هارون امام کاظم(ع) در زندان سندی بن شاهک مسموم شدند و به شهادت رسیدند.<ref>{{پک|1=علامه مجلسی|2=1384|ک=زندگانی حضرت امام موسی کاظم علیه السلام / ترجمه|ص=4}}</ref> | |||
== نام، لقب و کنیه == | |||
نام ایشان موسی میباشد. کنیه مشهور موسی بن جعفر(ع) ابوالحسن و ابو ابراهیم است. لقب مشهور ایشان کاظم است که به معنای کسی است که خشم خود را فرو میبرد. القاب صابر، صالح و امین را نیز برای ایشان نقل کردهاند.<ref>{{پک|1=قمی|2=1379|ک=منتهی الآمال|ص=1463|ج=3}}</ref> برخی دلیل ملقّب شدن به کاظم را این طور نقل کردهاند که ایشان همیشه عادت داشتند که در مقابل بدی دیگران احسان میکردند.<ref>{{پک|1=جزری|2=1385|ک= الکامل فی التاریخ|ص=164|ج=6}}</ref> | |||
== فضائل و کرامات == | == فضائل و کرامات == | ||
در وصف موسی بن جعفر(ع) در کتب دانشمندان فضائل و | در وصف موسی بن جعفر(ع) در کتب دانشمندان فضائل و ویژگیهای بسیار والایی ذکر شده است. از جمله این اوصاف عبارتند از: شهرت به عبادت، مراقبت بر اطاعت از الهی، مشهور به کرامات، [[شبزندهداری در قرآن|شب زنده داری]]، روزه داری، فرو بردن خشم در مقابله با بدیها و بر رفتاریها و ….<ref>{{پک|1=نصیبی|2=1419|ک=مطالب السؤول|ص=83}}</ref> | ||
'''کثیر العبادة:''' موسی بن جعفر(ع) به دلیل کثرت عبادت به عبد صالح نامیده | '''کثیر العبادة:''' موسی بن جعفر(ع) به دلیل کثرت عبادت به عبد صالح نامیده میشدند.<ref>{{پک|1=نصیبی|2=1419|ک=مطالب السوؤل|ص=83}}</ref> در روایتی از شیخ صدوق نقل شده است که ایشان در طول روز بسیار به عبادت مشغول بودند.<ref>{{پک|1=ابن بابویه (شیخ صدوق)|2=1378|ک=عیون أخبار الرضا علیه السلام|ص=106 و 107|ج=1}}</ref> | ||
'''باب الحوائج الی الله:''' | '''باب الحوائج الی الله:''' هم چنین در [[عراق]] به باب الحوائج الی الله شناخته میشدند زیرا خواستهها و مطالبات کسانی که از خدا درخواست داشتند از طریق ایشان مورد پذیرش خداوند قرار میگرفت.<ref>{{پک|1=نصیبی|2=1419|ک=مطالب السؤول|ص=83}}</ref> | ||
'''گریه از خوف خدا:''' ایشان بسیار از [[خوف خدا]] گریه | '''گریه از خوف خدا:''' ایشان بسیار از [[خوف خدا]] گریه میکردند به نحوی که اشکهای شان جاری میشد و محاسن اشک آلود میشد.<ref>{{پک|1=قمی|2=1385|ک=منتهی الآمال|ص=545}}</ref> | ||
'''کثرت صله رحم و صله فقراء:''' ایشان از بقیه بیشتر به [[صلهرحم|صله رحم]] و صله فقراء مدینه اهتمام داشتند. صله ایشان نسبت به فقراء به گونه ای بود که هر شب برای فقراء طلا و نقره و خرما و نان | '''کثرت صله رحم و صله فقراء:''' ایشان از بقیه بیشتر به [[صلهرحم|صله رحم]] و صله فقراء مدینه اهتمام داشتند. صله ایشان نسبت به فقراء به گونه ای بود که هر شب برای فقراء طلا و نقره و خرما و نان میبردند در حالی که فقراء ایشان را نمیشناختند.<ref>{{پک|1=قمی|2=1385|ک=منتهی الآمال|ص=545}}</ref> | ||
'''آزاد کردن بندگان بسیار:''' کرم ایشان به قدری بود که آزاد کردن هزار مملوک را توسط ایشان نقل | '''آزاد کردن بندگان بسیار:''' کرم ایشان به قدری بود که آزاد کردن هزار مملوک را توسط ایشان نقل کردهاند.<ref>{{پک|1=قمی|2=1385|ک=منتهی الآمال|ص=545}}</ref> | ||
== جهاد و فعالیت سیاسی == | == جهاد و فعالیت سیاسی == | ||
موسی بن جعفر(ع) مدت طولانی در حبس بودند. این برهه از زندگی ایشان مورد غفلت تاریخ پژوهان اسلامی قرار گرفته است و پیرامون آن تحقیق و کنکاش | موسی بن جعفر(ع) مدت طولانی در حبس بودند. این برهه از زندگی ایشان مورد غفلت تاریخ پژوهان اسلامی قرار گرفته است و پیرامون آن تحقیق و کنکاش نکردهاند. در زندگی موسی بن جعفر(ع) نشانهها و قرائن زیادی وجود دارد که نشان از مبارزه ایشان با حاکم ظالم زمان خود دارد؛ مثلاً امام صادق(ع) به اصحاب مورد وثوق امامت ایشان را اطلاع میدادند. یا مثلاً به برخی اصحاب نزدیک ایشان را با علامت و نشانه معرفی میکنند. یا مثلاً همت شدید حاکمان دوره موسی بن جعفر(ع) برای جبس و قتل ایشان حکایت از مبارزه ایشان با [[حکومت ظالم]] دارد.<ref>{{پک|1=خامنه ای|2=1390|ک=انسان 250 ساله|ص=338 تا 341}}</ref> | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=منتهی الآمال|سال=1379|پیوند=|نام=شیخ عباس|نام خانوادگی=قمی|پیوند نویسنده=|ناشر=دلیل ما|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=منتهی الآمال|سال=1379|پیوند=|نام=شیخ عباس|نام خانوادگی=قمی|پیوند نویسنده=|ناشر=دلیل ما|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان= | * {{یادکرد کتاب|عنوان=سیره معصومان / ترجمه|سال=1376|پیوند=|نام=سید محسن|نام خانوادگی=امین عاملی|پیوند نویسنده=|ناشر=سروش|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=علی حجتی کرمانی}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=أعیان الشیعة|سال=1403|پیوند=|نام=سید محسن|نام خانوادگی=امین عاملی|پیوند نویسنده=|ناشر=دارالتعارف|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=أعیان الشیعة|سال=1403|پیوند=|نام=سید محسن|نام خانوادگی=امین عاملی|پیوند نویسنده=|ناشر=دارالتعارف|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان= | * {{یادکرد کتاب|عنوان=زندگانی حضرت امام موسی کاظم علیه السلام / ترجمه|سال=1384|پیوند=|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|پیوند نویسنده=|ناشر=اسلامیة|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=موسی خسروی}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان= | * {{یادکرد کتاب|عنوان=زندگانی دوازده امام علیهم السلام / ترجمه|سال=1382|پیوند=|نام=هاشم|نام خانوادگی=معروف الحسنی|پیوند نویسنده=|ناشر=امیر کبیر|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=محمد مقدس}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=مطالب السؤول|سال=1419|پیوند=|نام=محمد بن طلحه|نام خانوادگی=نصیبی|پیوند نویسنده=|ناشر=مطبعة الآداب|مکان=بیروت|کوشش=عبدالعزیز طباطبایی|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=مطالب السؤول|سال=1419|پیوند=|نام=محمد بن طلحه|نام خانوادگی=نصیبی|پیوند نویسنده=|ناشر=مطبعة الآداب|مکان=بیروت|کوشش=عبدالعزیز طباطبایی|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=منتهی الآمال|سال=1383|پیوند=|نام=شیخ عباس|نام خانوادگی=قمی|پیوند نویسنده=|ناشر=دلیل ما|مکان=قم|کوشش=السید هاشم المیلانی|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=منتهی الآمال|سال=1383|پیوند=|نام=شیخ عباس|نام خانوادگی=قمی|پیوند نویسنده=|ناشر=دلیل ما|مکان=قم|کوشش=السید هاشم المیلانی|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان= | * {{یادکرد کتاب|عنوان=الکامل فی التاریخ|سال=1385|پیوند=|نام=ابن اثیر|نام خانوادگی=جزری|پیوند نویسنده=|ناشر=دارالصادر|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان= | * {{یادکرد کتاب|عنوان=عیون أخبار الرضا علیه السلام|سال=1378|پیوند=|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه (شیخ صدوق)|پیوند نویسنده=|ناشر=نشر جهان|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=انسان 250 ساله|سال=1390|پیوند=|نام=سید علی|نام خانوادگی=خامنه ای|پیوند نویسنده=|ناشر=موسسه ایمان جهادی|مکان=قم|کوشش=صهبا|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=انسان 250 ساله|سال=1390|پیوند=|نام=سید علی|نام خانوادگی=خامنه ای|پیوند نویسنده=|ناشر=موسسه ایمان جهادی|مکان=قم|کوشش=صهبا|مترجم=}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۳۷
 | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در دست تولید قرار دارد |
سؤال
زندگی نامه اجمالی حضرت علی اکبر(ع) چیست؟ نام، لقب و کنیه ایشان چیست؟ چه ویژگیهایی برای علی اکبر(ع) ذکر شده است؟
موسی بن جعفر(ع) روز هفتم صفر سال ۱۲۸ هجری در منزلی میان مکه و مدینه متولد شدند. ایشان فرزند امام صادق(ع) و حلیمه مصفاة هستند. سن به امامت رسیدن ایشان ۲۰ سالگی بوده و به مدت ۳۵ سال امامت نمودند. مشهورترین نظر در تاریخ شهادت ایشان ۲۵ رجب سال ۱۸۳ میباشد که در شهر بغداد و در زندان سندی بن شاهک و با سمّ به وقوع پیوست. در زمان امامت امام کاظم(ع) چهار حاکم به نامهای منصور، مهدی، هادی و هارون حکومت میکردند. شهادت امام(ع) پانزده سال پس از حکومت هارون اتفاق افتاد. نام ایشان موسی، کنیه ایشان ابوالحسن و ابو ابراهیم و لقب معروف ایشان کاظم است. در توصیف ایشان فضائل و صفات حسنه بسیاری نقل شده است. از جمله این اوصاف کثیر العبادة بودن، کرم، کثرت رسیدگی به فقراء، کثرت صله رحم میباشد. هم چنین ایشان نیز همانند سایر ائمه اطهار(ع) سراسر زندگی خود را طبق شرایط زمان حیات خود مشغول مبارزه با حاکمان ظالم زمان خود بودند.
درگاهها
زندگی نامه
امام کاظم(ع) در روز یک شنبه هفتم صفر سال ۱۲۸ هجری قمری در منزلی بین مکه و مدینه به نام ابواء متولد شدند.[۱] ایشان فرزند سوم یا چهارم[۲] امام صادق(ع) هستند و نام مادر ایشان حمیده مصفاة میباشد.[۳] نقل شده است که وقتی ایشان متولد شدند امام صادق(ع) سه روز به مردم ولیمه و اطعام دادند.[۴] موسی بن جعفر(ع) در بیست سالگی به امامت رسیدند. مدت امامت ایشان ۳۵ سال بوده است؛ لذا مدت عمر ایشان ۵۵ سال نقل شده است. البته در برخی نقلها ۵۴ سال نیز آمده است.[۵] معروفترین قولی که در زمان تاریخ شهادت ایشان وجود دارد روز ۲۵ رجب سال ۱۸۳ هجری میباشد. مکان شهادت ایشان بغداد و در زندان سندی بن شاهک بوده است.[۶] دلیل شهادت نیز مسموم شدن در زندان مذکور است.[۷]
در زمان امامت موسی بن جعفر(ع) منصور دوانیقی حکومت میکرد. بعد از او پسر منصور به مدت ۱۰ سال حکومت را به دست گرفت. پس از مهدی پسر او هادی به مدت یک سال و نیم حکومت نمود و پس از او حکومت به دست هارون پسر هادی قرار گرفت. وی به رشید معروف بود. پانزده سال بعد از حکومت هارون امام کاظم(ع) در زندان سندی بن شاهک مسموم شدند و به شهادت رسیدند.[۸]
نام، لقب و کنیه
نام ایشان موسی میباشد. کنیه مشهور موسی بن جعفر(ع) ابوالحسن و ابو ابراهیم است. لقب مشهور ایشان کاظم است که به معنای کسی است که خشم خود را فرو میبرد. القاب صابر، صالح و امین را نیز برای ایشان نقل کردهاند.[۹] برخی دلیل ملقّب شدن به کاظم را این طور نقل کردهاند که ایشان همیشه عادت داشتند که در مقابل بدی دیگران احسان میکردند.[۱۰]
فضائل و کرامات
در وصف موسی بن جعفر(ع) در کتب دانشمندان فضائل و ویژگیهای بسیار والایی ذکر شده است. از جمله این اوصاف عبارتند از: شهرت به عبادت، مراقبت بر اطاعت از الهی، مشهور به کرامات، شب زنده داری، روزه داری، فرو بردن خشم در مقابله با بدیها و بر رفتاریها و ….[۱۱]
کثیر العبادة: موسی بن جعفر(ع) به دلیل کثرت عبادت به عبد صالح نامیده میشدند.[۱۲] در روایتی از شیخ صدوق نقل شده است که ایشان در طول روز بسیار به عبادت مشغول بودند.[۱۳]
باب الحوائج الی الله: هم چنین در عراق به باب الحوائج الی الله شناخته میشدند زیرا خواستهها و مطالبات کسانی که از خدا درخواست داشتند از طریق ایشان مورد پذیرش خداوند قرار میگرفت.[۱۴]
گریه از خوف خدا: ایشان بسیار از خوف خدا گریه میکردند به نحوی که اشکهای شان جاری میشد و محاسن اشک آلود میشد.[۱۵]
کثرت صله رحم و صله فقراء: ایشان از بقیه بیشتر به صله رحم و صله فقراء مدینه اهتمام داشتند. صله ایشان نسبت به فقراء به گونه ای بود که هر شب برای فقراء طلا و نقره و خرما و نان میبردند در حالی که فقراء ایشان را نمیشناختند.[۱۶]
آزاد کردن بندگان بسیار: کرم ایشان به قدری بود که آزاد کردن هزار مملوک را توسط ایشان نقل کردهاند.[۱۷]
جهاد و فعالیت سیاسی
موسی بن جعفر(ع) مدت طولانی در حبس بودند. این برهه از زندگی ایشان مورد غفلت تاریخ پژوهان اسلامی قرار گرفته است و پیرامون آن تحقیق و کنکاش نکردهاند. در زندگی موسی بن جعفر(ع) نشانهها و قرائن زیادی وجود دارد که نشان از مبارزه ایشان با حاکم ظالم زمان خود دارد؛ مثلاً امام صادق(ع) به اصحاب مورد وثوق امامت ایشان را اطلاع میدادند. یا مثلاً به برخی اصحاب نزدیک ایشان را با علامت و نشانه معرفی میکنند. یا مثلاً همت شدید حاکمان دوره موسی بن جعفر(ع) برای جبس و قتل ایشان حکایت از مبارزه ایشان با حکومت ظالم دارد.[۱۸]
پانویس
- ↑ قمی، منتهی الآمال، 1463.
- ↑ معروف الحسنی، زندگانی دوازده امام علیهم السلام / ترجمه، 2: 313.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، 1464.
- ↑ امین عاملی، سیره معصومان / ترجمه، 6: 113.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، 1526.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، 1526.
- ↑ امین عاملی، أعیان الشیعة، 2: 5.
- ↑ علامه مجلسی، زندگانی حضرت امام موسی کاظم علیه السلام / ترجمه، 4.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، 3: 1463.
- ↑ جزری، الکامل فی التاریخ، 6: 164.
- ↑ نصیبی، مطالب السؤول، 83.
- ↑ نصیبی، مطالب السوؤل، 83.
- ↑ ابن بابویه (شیخ صدوق)، عیون أخبار الرضا علیه السلام، 1: 106 و 107.
- ↑ نصیبی، مطالب السؤول، 83.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، 545.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، 545.
- ↑ قمی، منتهی الآمال، 545.
- ↑ خامنه ای، انسان 250 ساله، 338 تا 341.
منابع
- قمی، شیخ عباس (۱۳۷۹). منتهی الآمال. قم: دلیل ما.
- امین عاملی، سید محسن (۱۳۷۶). سیره معصومان / ترجمه. ترجمهٔ علی حجتی کرمانی. تهران: سروش.
- امین عاملی، سید محسن (۱۴۰۳). أعیان الشیعة. بیروت: دارالتعارف.
- مجلسی، محمد باقر (۱۳۸۴). زندگانی حضرت امام موسی کاظم علیه السلام / ترجمه. ترجمهٔ موسی خسروی. تهران: اسلامیة.
- معروف الحسنی، هاشم (۱۳۸۲). زندگانی دوازده امام علیهم السلام / ترجمه. ترجمهٔ محمد مقدس. تهران: امیر کبیر.
- نصیبی، محمد بن طلحه (۱۴۱۹). مطالب السؤول. به کوشش عبدالعزیز طباطبایی. بیروت: مطبعة الآداب.
- قمی، شیخ عباس (۱۳۸۳). منتهی الآمال. به کوشش السید هاشم المیلانی. قم: دلیل ما.
- جزری، ابن اثیر (۱۳۸۵). الکامل فی التاریخ. بیروت: دارالصادر.
- ابن بابویه (شیخ صدوق)، محمد بن علی (۱۳۷۸). عیون أخبار الرضا علیه السلام. تهران: نشر جهان.
- خامنه ای، سید علی (۱۳۹۰). انسان 250 ساله. به کوشش صهبا. قم: موسسه ایمان جهادی.