شهادت امام باقر(ع): تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''شهادت امام باقر(ع)''' بنابر قول مشهور در سال ۱۱۴ قمری | '''شهادت امام باقر(ع)''' را بنابر قول مشهور در سال ۱۱۴ قمری و روز هفتم ذیالحجه دانستهاند. | ||
== زندگی امام باقر(ع) == | == زندگی امام باقر(ع) == | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
دوران زندگی امام پنجم بیشتر در شهر مدینه به نشر معارف دینی و ارشاد شیعیان و تربیت شاگردان گذشت. همة مؤلّفان در ادیان شیعه و سنّی سبب ملقب شدن آن حضرت را به «باقر» دانش فراوان او دانستهاند؛ و غالباً این نامگذاری را از پیامبر(ص) میدانند که جابربن عبداللّه انصاری از آن حضرت نقل کرده است.<ref>طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.</ref> امام باقر(ع) طی مدت امامت خود، در همان شرائط نامساعد، به نشر معارف الهی پرداخت و مشکلات علمی را تشریح نمود و جنبش علمی دامنهداری به وجود آورد که در دوران امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید، پی ریزی کرد. امام پنجم در علم، زهد، عظمت و فضیلت، سرآمد همه بزرگان بنی هاشم بود و مقام بزرگ علمی و اخلاقی او مورد تصدیق دوست و دشمن بود. به قدری روایات و احادیث، در زمینه مسائل و احکام اسلامی، تفسیر، تاریخ اسلام، و انواع علوم، از آن حضرت به یادگار مانده است که تا آن روز از هیچیک از فرزندان امام حسن و امام حسین (ع) به جا نمانده بود.<ref>پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، ۱۳۹۰ش، ، ص۳۱۶.</ref> | دوران زندگی امام پنجم بیشتر در شهر مدینه به نشر معارف دینی و ارشاد شیعیان و تربیت شاگردان گذشت. همة مؤلّفان در ادیان شیعه و سنّی سبب ملقب شدن آن حضرت را به «باقر» دانش فراوان او دانستهاند؛ و غالباً این نامگذاری را از پیامبر(ص) میدانند که جابربن عبداللّه انصاری از آن حضرت نقل کرده است.<ref>طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.</ref> امام باقر(ع) طی مدت امامت خود، در همان شرائط نامساعد، به نشر معارف الهی پرداخت و مشکلات علمی را تشریح نمود و جنبش علمی دامنهداری به وجود آورد که در دوران امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید، پی ریزی کرد. امام پنجم در علم، زهد، عظمت و فضیلت، سرآمد همه بزرگان بنی هاشم بود و مقام بزرگ علمی و اخلاقی او مورد تصدیق دوست و دشمن بود. به قدری روایات و احادیث، در زمینه مسائل و احکام اسلامی، تفسیر، تاریخ اسلام، و انواع علوم، از آن حضرت به یادگار مانده است که تا آن روز از هیچیک از فرزندان امام حسن و امام حسین (ع) به جا نمانده بود.<ref>پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، ۱۳۹۰ش، ، ص۳۱۶.</ref> | ||
== تاریخ شهادت == | == تاریخ شهادت یا رحلت == | ||
بنابر | بنابر مشهورترین قولها، وفات امام باقر(ع) در سال ۱۱۴ق است و مدت عمر او ۵۷ سال<ref>مدرسی، سید محمد تقی، زندگانی باقر العلوم، تهران، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۹ش، ص۸۱.</ref> و مدت امامتش ۱۹ یا ۲۰ سال است<ref>پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۵.</ref>.<ref>طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.</ref> | ||
امام | تاریخ رحلت امام باقر را با اختلاف پنج سال، از ۱۱۳ تا ۱۱۸، نیز ذکر کردهاند. بیشتر مورخان شیعی و سنی وفات آن حضرت را در سال ۱۱۴ق و اکثر سیرهنویسان شیعه عمر وی را ۵۷ سال دانستهاند. در ماه و روز رحلت آن حضرت نیز اختلاف است و آن را در ربیع الاوّل و هفتم ذیالحجه و ربیع الاخر گفتهاند. درباره محل دفن آن حضرت، گورستان بقیع در مدینه، اختلافی دیده نمیشود.<ref>طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.</ref> | ||
روز رحلت امام را هفتم ذی الحجه و برخی در ربیع الاول یا ربیع الثانی دانسته اند. بیشتر منابع تاریخ رحلت را سال ۱۱۴ ذکر کرده اند.<ref>جعفریان، رسول، حیات فکری سیاسی امامان شیعه، تهران، نشر علم، ۱۳۹۰ش.ص۳۳۳.</ref> | |||
روز رحلت امام را هفتم ذی | |||
== عامل شهادت == | == عامل شهادت == | ||
خط ۲۶: | خط ۲۴: | ||
آنكس كه امام باقر | آنكس كه امام باقر ع را به شهادت رسانده و براى شهادت آن حضرت سمّ ارسال نمود، هشام بن عبد الملك مىباشد.ص۳۰۹. | ||
برخی گفته اند آنكس كه اقدام به مسموم كردن امام باقر ع كرد ابراهيم بن وليد بوده است. بعضى از منابع تاريخى هم نام شخصى كه امام باقر عليه السّلام را مسموم نموده و به شهادت رساند ذكر ننموده و تنها به اين گفته اكتفا كردهاند كه امام باقر عليه السّلام به واسطه سمّ از دنيا رفته است.ص۳۱۰.<ref>حكيم، سيد منذر؛ مترجم عباس جلالي، پيشوايان هدايت، ج۷، قم، مجمع جهانى اهل بيت، بیتا.</ref> | |||
در نقلی آمده که امام باقر در زمان ابراهیم بن ولیدبن عبدالملک مسموم شده و به شهادت رسید. رسول جعفریان این نقل را درست نمی داند.ص۳۳۳.<ref>جعفریان، رسول، حیات فکری سیاسی امامان شیعه، تهران، نشر علم، ۱۳۹۰ش.ص۳۳۳.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۸
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
امام باقر(ع) در چه سالی و توسط چه کسی به شهادت رسید؟
شهادت امام باقر(ع) را بنابر قول مشهور در سال ۱۱۴ قمری و روز هفتم ذیالحجه دانستهاند.
زندگی امام باقر(ع)
امام محمدبن علی، امام پنجم از ائمه اثناعشر و یکی از چهارده معصوم است. راویان و محدثان شیعه غالباً با کنیه ابوجعفر از آن او یاد کردهاند. لقب مشهورشان «باقر» است. همه منابع محل تولد آن حضرت را مدینه نوشته اند[۱] روز تولد امام باقر(ع) را در برخی نقلها اول رجب و در برخی دیگر سوم صفر دانستهاند. سال تولد امام در منابع متعددی ۵۷ دانسته شده است[۲].[۳] او هنگام وفات پدر خود امام زین العابدین (ع) سی و هفت یا سی و هشت سال داشت. مادر او، «ام عبدالله» دختر امام حسن مجتبی (ع) و از این جهت نخستین کسی بود که هم از نظر پدر و هم از نظر مادر فاطمی و علوی بوده است.[۴]
دوران زندگی امام پنجم بیشتر در شهر مدینه به نشر معارف دینی و ارشاد شیعیان و تربیت شاگردان گذشت. همة مؤلّفان در ادیان شیعه و سنّی سبب ملقب شدن آن حضرت را به «باقر» دانش فراوان او دانستهاند؛ و غالباً این نامگذاری را از پیامبر(ص) میدانند که جابربن عبداللّه انصاری از آن حضرت نقل کرده است.[۵] امام باقر(ع) طی مدت امامت خود، در همان شرائط نامساعد، به نشر معارف الهی پرداخت و مشکلات علمی را تشریح نمود و جنبش علمی دامنهداری به وجود آورد که در دوران امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید، پی ریزی کرد. امام پنجم در علم، زهد، عظمت و فضیلت، سرآمد همه بزرگان بنی هاشم بود و مقام بزرگ علمی و اخلاقی او مورد تصدیق دوست و دشمن بود. به قدری روایات و احادیث، در زمینه مسائل و احکام اسلامی، تفسیر، تاریخ اسلام، و انواع علوم، از آن حضرت به یادگار مانده است که تا آن روز از هیچیک از فرزندان امام حسن و امام حسین (ع) به جا نمانده بود.[۶]
تاریخ شهادت یا رحلت
بنابر مشهورترین قولها، وفات امام باقر(ع) در سال ۱۱۴ق است و مدت عمر او ۵۷ سال[۷] و مدت امامتش ۱۹ یا ۲۰ سال است[۸].[۹]
تاریخ رحلت امام باقر را با اختلاف پنج سال، از ۱۱۳ تا ۱۱۸، نیز ذکر کردهاند. بیشتر مورخان شیعی و سنی وفات آن حضرت را در سال ۱۱۴ق و اکثر سیرهنویسان شیعه عمر وی را ۵۷ سال دانستهاند. در ماه و روز رحلت آن حضرت نیز اختلاف است و آن را در ربیع الاوّل و هفتم ذیالحجه و ربیع الاخر گفتهاند. درباره محل دفن آن حضرت، گورستان بقیع در مدینه، اختلافی دیده نمیشود.[۱۰]
روز رحلت امام را هفتم ذی الحجه و برخی در ربیع الاول یا ربیع الثانی دانسته اند. بیشتر منابع تاریخ رحلت را سال ۱۱۴ ذکر کرده اند.[۱۱]
عامل شهادت
نوشتهاند که امام باقر(ع) را إبراهیم بن ولید بن یزید گویا به تحریک خلیفه وقت با سم به شهادت رسانید.[۱۲]
آنكس كه امام باقر ع را به شهادت رسانده و براى شهادت آن حضرت سمّ ارسال نمود، هشام بن عبد الملك مىباشد.ص۳۰۹.
برخی گفته اند آنكس كه اقدام به مسموم كردن امام باقر ع كرد ابراهيم بن وليد بوده است. بعضى از منابع تاريخى هم نام شخصى كه امام باقر عليه السّلام را مسموم نموده و به شهادت رساند ذكر ننموده و تنها به اين گفته اكتفا كردهاند كه امام باقر عليه السّلام به واسطه سمّ از دنيا رفته است.ص۳۱۰.[۱۳]
در نقلی آمده که امام باقر در زمان ابراهیم بن ولیدبن عبدالملک مسموم شده و به شهادت رسید. رسول جعفریان این نقل را درست نمی داند.ص۳۳۳.[۱۴]
منابع
- ↑ طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.
- ↑ طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.
- ↑ جعفریان، رسول، حیات فکری سیاسی امامان شیعه، تهران، نشر علم، ۱۳۹۰ش، ص۳۳۲.
- ↑ پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۵.
- ↑ طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.
- ↑ پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، ۱۳۹۰ش، ، ص۳۱۶.
- ↑ مدرسی، سید محمد تقی، زندگانی باقر العلوم، تهران، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۹ش، ص۸۱.
- ↑ پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۵.
- ↑ طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.
- ↑ طارمی، حسن، «الباقر امام محمدبن علی علیه السلام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل. ج۱، ۱۳۹۳ش.
- ↑ جعفریان، رسول، حیات فکری سیاسی امامان شیعه، تهران، نشر علم، ۱۳۹۰ش.ص۳۳۳.
- ↑ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص ۲۲۸؛ به نقل از: پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، ۱۳۹۰ش، ص۳۵۸.
- ↑ حكيم، سيد منذر؛ مترجم عباس جلالي، پيشوايان هدايت، ج۷، قم، مجمع جهانى اهل بيت، بیتا.
- ↑ جعفریان، رسول، حیات فکری سیاسی امامان شیعه، تهران، نشر علم، ۱۳۹۰ش.ص۳۳۳.