ترجمه قرآن (خرمشاهی): تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان =ترجمه قرآن (خرمشاهی) | | عنوان =ترجمه قرآن (خرمشاهی) | ||
| تصویر = | | تصویر =Ghoran Karim.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح_تصویر = | | توضیح_تصویر = | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| تعداد صفحات = | | تعداد صفحات = | ||
| قطع = | | قطع =رحلی، وزیری، پالتویی | ||
| مجموعه = | | مجموعه = | ||
| ترجمه به دیگر زبانها= | | ترجمه به دیگر زبانها= |
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵
ترجمه قرآن اثر خرمشاهی چگونه ترجمهای است؟
ترجمه قرآن (خرمشاهی) | |
---|---|
اطلاعات کتاب | |
نویسنده | ترجمه: بهاءالدین خرمشاهی |
تاریخ نگارش | قرن چهاردهم |
موضوع | ترجمه قرآن |
زبان | عربی فارسی |
ویراستار | مسعود انصاری و مرتضی کریمینیا |
قطع | رحلی، وزیری، پالتویی |
اطلاعات نشر | |
ناشر | دوستان |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | ۱۳۷۴ش |
نوبت چاپ | اول |
معرفی و جایگاه
ترجمه قرآن اثر بهاءالدین خرمشاهی همراه با توضیحات و واژهنامه است. یادداشتهای توضیحی آن حدود ۴۰۰ هزار فقره است. در پایان ترجمه واژهنامه ای قرآنی ـ فارسی مشتمل بر حدود ۱۲۰۰۰ واژه درج گردیده است. این ترجمه توسط دو تن از قرآن پژوهان معاصر آقایان مسعود انصاری و مرتضی کریمی نیا ویرایش شده است.[۱]
این ترجمه و توضیحات و واژهنامه حاصل کاری چهارساله است و در سال ۱۳۷۵ منتشر گردید. این ترجمه در قطع رحلی و وزیری و پالتویی چاپ شده است.[۲]
نویسنده
بهاءالدین خرمشاهی (متولد ۱۳۲۴ش، قزوین) از مترجمان برجسته قرآن، قرآنپژوه و حافظپژوهِ مشهور که کتابها و مقالات زیادی در این این دو موضوع نوشته است. خرمشاهی آثار متعددی نیز، اعم از تصحیح، تألیف و ترجمه، در زمینه فرهنگنگاری، فلسفه و عرفان، زبان و ادبیات فارسی دارد.[۳]
ویژگیها
خرمشاهی درباره ترجمه خود بر قرآن گفته است هفت اصل و قاعده را در این ترجمه رعایت کرده است:
یک: افزایش دقت و صحت (به طوری که هیچ کلمه یا حرفی قرانی نباشد که معادلی برای آن در ترجمه نباشد.
دو: استفاده از نثر معیار و متعارف امروزی.
سه: حفظ برخی کلمات و تعبیرات قرآنی در ترجمه مانند اسلام ایمان مؤمن شرک فساد عذاب.
چهار: حفظ ضیغه و ساختار کلمات در ترجمه. مانند اینکه صفت به فعل یا جمله ترجمه نشود.
پنج: حفظ معادلهای واحد و مشابه در ترجمه جملات آیات و کلمات.
شش: با رعایت احتیاط و به ضرورت، واژه سازی انجام گیرد. مانند قاعد: جهادگری. حاصب: شنباد. ذکری الدار: آخرت اندیشی.
هفت: استفاده نبردن از تفسیر به حداکثر در متن ترجمه.[۴]
منابع
- ↑ خرمشاهی، بهاءالدین، «خرمشاهی»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، ناهید و دوستان، ۱۳۹۳ش، ص۹۸۵.
- ↑ خرمشاهی، بهاءالدین، «خرمشاهی»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، ناهید و دوستان، ۱۳۹۳ش، ص۹۸۵.
- ↑ خرمشاهی، بهاءالدین، «خرمشاهی»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، ناهید و دوستان، ۱۳۹۳ش، ص۹۸۲ و ۹۸۳.
- ↑ خرمشاهی، بهاءالدین، «ترجمه فارسی (خرمشاهی)»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، ناهید و دوستان، ۱۳۹۳ش، ص۵۵۲ و ۵۵۳.