شیوه برخورد با تندخو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== تقویت رابطه با تندخو == | == تقویت رابطه با تندخو == | ||
در برخورد با فرد تندخو و تقویت رابطه با او نکته‌هایی گفته شده، که برخی از آنها چنین است: | |||
* پرهیز از موضوعات بحث‌برانگیز: برای تقویت رابطه با فرد تندخو، باید از طرح موضوعاتی که باعث ناراحتی و عصبانیت او می‌شود، پرهیز کرد. | * پرهیز از موضوعات بحث‌برانگیز: برای تقویت رابطه با فرد تندخو، باید از طرح موضوعاتی که باعث ناراحتی و [[خشم|عصبانیت]] او می‌شود، پرهیز کرد. | ||
* احترام: یکی از عوامل پرخاشگری این است که فرد احساس می‌کند به شخصیت او توهین شده است؛ بنابراین حفظ احترام یکی از عوامل مؤثر در کاهش تندخویی او است. از این رو، سفارش شده به عقاید و اندیشه‌های او احترام گذاشته و در مخالفت با او | * احترام: یکی از عوامل پرخاشگری این است که فرد احساس می‌کند به شخصیت او [[توهین]] شده است؛ بنابراین حفظ احترام یکی از عوامل مؤثر در کاهش تندخویی او است. از این رو، سفارش شده به [[عقاید]] و اندیشه‌های او احترام گذاشته و در مخالفت با او موضع‌گیریِ صریح نشود. | ||
* تحسین: یکی از شیوه‌های برقراری روابط دوستانه و جلوگیری از پرخاشگری افراد، برجسته سازی و تحسین توانایی‌های مثبت آنها است. تحسین | * تحسین: یکی از شیوه‌های برقراری روابط دوستانه و جلوگیری از پرخاشگری افراد، برجسته سازی و تحسین توانایی‌های مثبت آنها است. تحسین توانایی‌ها، احساس خوبی در فرد ایجاد کرده و از تندخویی او می‌کاهد. | ||
* توجه به منافع طرف مقابل: یکی از عوامل ناراحتی و عصبانیت این است که فرد منافع خود را در خطر | * توجه به منافع طرف مقابل: یکی از عوامل ناراحتی و عصبانیت این است که فرد منافع خود را در خطر می‌بیند؛ بنابراین، برای تقویت رابطه با فرد تندخو، باید هنگام برخورد، به منافع او توجه شود. | ||
* پرهیز از خشم: برای تقویت رابطه با فرد تندخو، باید به همان میزان که او تندخو است، صبر و حوصله داشته و از خشم در برابر او پرهیز شود. در بیشتر اوقات، متانت و وقار در مقابل | * پرهیز از خشم: برای تقویت رابطه با فرد تندخو، باید به همان میزان که او تندخو است، [[صبر]] و حوصله داشته و از خشم در برابر او پرهیز شود. در بیشتر اوقات، متانت و وقار در مقابل پرخاشگریِ دیگران، موجب [[پشیمانی]] و شرمندگی آنها می‌شود. | ||
* توجه به ظرفیت‌های خانوادگی فرد مقابل: توقع برای خوب بودن افراد، باید با توجه به ظرفیت‌های آنان باشد. ممکن است شرایط خانوادگی و تربیتی او، باعث تندخو شدن وی شده باشد. | * توجه به ظرفیت‌های [[خانواده|خانوادگی]] فرد مقابل: توقع برای خوب بودن افراد، باید با توجه به ظرفیت‌های آنان باشد. ممکن است شرایط خانوادگی و [[تربیت|تربیتی]] او، باعث تندخو شدن وی شده باشد. | ||
== درمان == | == درمان == | ||
{{همچنین ببینید|راه‌های کنترل خشم}} | {{همچنین ببینید|راه‌های کنترل خشم}} | ||
پس از تقویت رابطه با فرد تندخو، می‌توان | پس از تقویت رابطه با فرد تندخو، می‌توان او را برای رهایی از این ویژگی کمک کرد. | ||
نصحیت کردن فرد تندخو، زمانی که خشمگین است، باعث افزایش خشم او می‌شود. باید صبر کرد تا از حالت خشم بیرون آمده، آنگاه از راه‌های درمان خشم برای راهنمایی او بهره برد. | [[نصیحت|نصحیت کردن]] فرد تندخو، زمانی که خشمگین است، باعث افزایش [[خشم]] او می‌شود. باید صبر کرد تا از حالت خشم بیرون آمده، آنگاه از [[راه‌های کنترل خشم|راه‌های درمان خشم]] برای [[راهنمایی]] او بهره برد. | ||
امام | [[امام خمینی]]، در کتاب شرح حدیث جنود و عقل، فرد خشمگین را نسبت به [[موعظه]] و [[نصیحت]] ناشنوا دانسته است. به گفته او، راهنمایی او تا وقتی خشمگین است ممکن نیست.<ref>موسوی خمینی، روح الله، «شرح حدیث جنود عقل و جهل» همان.</ref> | ||
==برخورد با نوجوان تندخو== | ==برخورد با نوجوان تندخو== | ||
در | در برخورد با [[نوجوان|نوجوانی]] که دچار تندخویی است، باید شرایط خاص دوران نوجوانی در نظر گرفته شود. دوران نوجوانی يكي از دوره‌های بحرانی زندگی، دانسته شده است.<ref>براي مطالعه بيشتر ر.ك: شرفي، محمدرضا، دنياي نوجوان، انتشارات تربيت، چاپ چهارم، ۱۳۷۶، فصل ۲.</ref> در اين دوره تغييرات عميقي در اندیشه‌ها، [[عقاید|باورها]]، احساسات و ويژگيهاي افراد به وجود ميآيد. شناخت اين ويژگيها، برای برخورد درست با نوجوان ضروری است. | ||
یکی از ویژگی‌های دوره نوجوانی، عصبانیت و پرخاشگری است. به باور برخی، اگر تندخویی در دوره نوجوانی به‌شکل افراطی و بیش از اندازه نباشد، پدیده‌ای طبیعی است.<ref>احمدي، سيد احمد، روان شناسي نوجوانان و جوانان، انتشارات رودكي، چاپ اول، ۱۳۶۹.</ref> | یکی از ویژگی‌های دوره نوجوانی، عصبانیت و پرخاشگری است. به باور برخی، اگر تندخویی در دوره نوجوانی به‌شکل افراطی و بیش از اندازه نباشد، پدیده‌ای طبیعی است.<ref>احمدي، سيد احمد، روان شناسي نوجوانان و جوانان، انتشارات رودكي، چاپ اول، ۱۳۶۹.</ref> | ||
گاهی پرخاشگری نوجوانان به دلیل این است که حمایت و محبت کافی از سوی والدین دریافت نکرده‌اند. روابط ناسالم در خانواده باعث می‌شود نوجوانان در جامعه و با برخورد با دوستان دچار تندخویی و خشم‌های بی‌جا شوند. | گاهی پرخاشگری نوجوانان به دلیل این است که حمایت و [[محبت]] کافی از سوی [[والدین]] دریافت نکرده‌اند. روابط ناسالم در خانواده باعث می‌شود نوجوانان در جامعه و با برخورد با [[دوست|دوستان]] دچار تندخویی و خشم‌های بی‌جا شوند. | ||
در ایجاد ارتباط با نوجوان، باید تلاش شود از انتقادهای غیر ضروری پرهیز شود؛ زیرا گفته شده انتقاد کردن باعث پرخاشگری و عصبانیت در نوجوانان می‌شود.<ref>برای مطالعه بیشتر ر.ک. الوود چپمن، نگرش مثبت، ترجمه فهیمه نظری، نشر ایز ایران، چاپ اول، ۱۳۸۰.</ref> | در ایجاد ارتباط با نوجوان، باید تلاش شود از [[انتقاد|انتقادهای]] غیر ضروری پرهیز شود؛ زیرا گفته شده انتقاد کردن باعث پرخاشگری و عصبانیت در نوجوانان می‌شود.<ref>برای مطالعه بیشتر ر.ک. الوود چپمن، نگرش مثبت، ترجمه فهیمه نظری، نشر ایز ایران، چاپ اول، ۱۳۸۰.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۰۱
 | این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
سؤال
چگونه باید با فرد تندخو، به‌ویژه نوجوان برخورد کرد؟
تقویت رابطه با تندخو
در برخورد با فرد تندخو و تقویت رابطه با او نکته‌هایی گفته شده، که برخی از آنها چنین است:
- پرهیز از موضوعات بحث‌برانگیز: برای تقویت رابطه با فرد تندخو، باید از طرح موضوعاتی که باعث ناراحتی و عصبانیت او می‌شود، پرهیز کرد.
- احترام: یکی از عوامل پرخاشگری این است که فرد احساس می‌کند به شخصیت او توهین شده است؛ بنابراین حفظ احترام یکی از عوامل مؤثر در کاهش تندخویی او است. از این رو، سفارش شده به عقاید و اندیشه‌های او احترام گذاشته و در مخالفت با او موضع‌گیریِ صریح نشود.
- تحسین: یکی از شیوه‌های برقراری روابط دوستانه و جلوگیری از پرخاشگری افراد، برجسته سازی و تحسین توانایی‌های مثبت آنها است. تحسین توانایی‌ها، احساس خوبی در فرد ایجاد کرده و از تندخویی او می‌کاهد.
- توجه به منافع طرف مقابل: یکی از عوامل ناراحتی و عصبانیت این است که فرد منافع خود را در خطر می‌بیند؛ بنابراین، برای تقویت رابطه با فرد تندخو، باید هنگام برخورد، به منافع او توجه شود.
- پرهیز از خشم: برای تقویت رابطه با فرد تندخو، باید به همان میزان که او تندخو است، صبر و حوصله داشته و از خشم در برابر او پرهیز شود. در بیشتر اوقات، متانت و وقار در مقابل پرخاشگریِ دیگران، موجب پشیمانی و شرمندگی آنها می‌شود.
- توجه به ظرفیت‌های خانوادگی فرد مقابل: توقع برای خوب بودن افراد، باید با توجه به ظرفیت‌های آنان باشد. ممکن است شرایط خانوادگی و تربیتی او، باعث تندخو شدن وی شده باشد.
درمان
پس از تقویت رابطه با فرد تندخو، می‌توان او را برای رهایی از این ویژگی کمک کرد.
نصحیت کردن فرد تندخو، زمانی که خشمگین است، باعث افزایش خشم او می‌شود. باید صبر کرد تا از حالت خشم بیرون آمده، آنگاه از راه‌های درمان خشم برای راهنمایی او بهره برد.
امام خمینی، در کتاب شرح حدیث جنود و عقل، فرد خشمگین را نسبت به موعظه و نصیحت ناشنوا دانسته است. به گفته او، راهنمایی او تا وقتی خشمگین است ممکن نیست.[۱]
برخورد با نوجوان تندخو
در برخورد با نوجوانی که دچار تندخویی است، باید شرایط خاص دوران نوجوانی در نظر گرفته شود. دوران نوجوانی يكي از دوره‌های بحرانی زندگی، دانسته شده است.[۲] در اين دوره تغييرات عميقي در اندیشه‌ها، باورها، احساسات و ويژگيهاي افراد به وجود ميآيد. شناخت اين ويژگيها، برای برخورد درست با نوجوان ضروری است.
یکی از ویژگی‌های دوره نوجوانی، عصبانیت و پرخاشگری است. به باور برخی، اگر تندخویی در دوره نوجوانی به‌شکل افراطی و بیش از اندازه نباشد، پدیده‌ای طبیعی است.[۳]
گاهی پرخاشگری نوجوانان به دلیل این است که حمایت و محبت کافی از سوی والدین دریافت نکرده‌اند. روابط ناسالم در خانواده باعث می‌شود نوجوانان در جامعه و با برخورد با دوستان دچار تندخویی و خشم‌های بی‌جا شوند.
در ایجاد ارتباط با نوجوان، باید تلاش شود از انتقادهای غیر ضروری پرهیز شود؛ زیرا گفته شده انتقاد کردن باعث پرخاشگری و عصبانیت در نوجوانان می‌شود.[۴]
مطالعه بیشتر
- حورایی، صمیمیت، تأثیرگذاری و نفوذ، دکلمه گران، چاپ شانزدهم، ۱۳۸۱ش.
منابع
- ↑ موسوی خمینی، روح الله، «شرح حدیث جنود عقل و جهل» همان.
- ↑ براي مطالعه بيشتر ر.ك: شرفي، محمدرضا، دنياي نوجوان، انتشارات تربيت، چاپ چهارم، ۱۳۷۶، فصل ۲.
- ↑ احمدي، سيد احمد، روان شناسي نوجوانان و جوانان، انتشارات رودكي، چاپ اول، ۱۳۶۹.
- ↑ برای مطالعه بیشتر ر.ک. الوود چپمن، نگرش مثبت، ترجمه فهیمه نظری، نشر ایز ایران، چاپ اول، ۱۳۸۰.