مشکل اساسی در سازمان روحانیت از نظر شهید مطهری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
مطهری مشکلات سازمان روحانیت را آزادى بىحد و حصر استفاده از لباس روحانیت، افراط در پرداختن علومی که طلبه را از واقعبینى اجتماعى دور میکند، هضمشدن همه رشتههاى حوزوی در فقه و در نهایت نظام مالى ارتزاق روحانیت مىداند. مطهری مسئله اخیر را از برجستهترین مشکل سازمان روحانیت دانسته و معتقد است که اگر افرادى زندگى خود را از راه دیگرى تأمین و با این حال متصدى شؤون روحانیت باشند بهتر است. او بهرهگیرى روحانیت از سهم امام(ع) را موجب حریت و عدم وابستگى روحانیت شیعه به دولت میداند، ولی آن را موجب آفت عوامزدگى روحانیت میشمرد. از دیدگاه مطهرى آفت عوامزدگى روحانیت آن قدر مهم است که جامعه روحانیت را فلج کرده بهنحوى که ناگزیرند سلیقه و عقیده عوام را رعایت کنند. او تأمین معیشت روحانیت از غیر سهم امام(ع) را راه حل رسیدن روحانیت به آزادگی انتقاد اجتماعی و اصلاحگری میداند.<ref>درخشه، «بحثی درباره مرجعیت و روحانیت»، ص۳۰۵.</ref> | مطهری مشکلات سازمان روحانیت را آزادى بىحد و حصر استفاده از لباس روحانیت، افراط در پرداختن علومی که طلبه را از واقعبینى اجتماعى دور میکند، هضمشدن همه رشتههاى حوزوی در فقه و در نهایت نظام مالى ارتزاق روحانیت مىداند. مطهری مسئله اخیر را از برجستهترین مشکل سازمان روحانیت دانسته و معتقد است که اگر افرادى زندگى خود را از راه دیگرى تأمین و با این حال متصدى شؤون روحانیت باشند بهتر است. او بهرهگیرى روحانیت از سهم امام(ع) را موجب حریت و عدم وابستگى روحانیت شیعه به دولت میداند، ولی آن را موجب آفت عوامزدگى روحانیت میشمرد. از دیدگاه مطهرى آفت عوامزدگى روحانیت آن قدر مهم است که جامعه روحانیت را فلج کرده بهنحوى که ناگزیرند سلیقه و عقیده عوام را رعایت کنند. او تأمین معیشت روحانیت از غیر سهم امام(ع) را راه حل رسیدن روحانیت به آزادگی انتقاد اجتماعی و اصلاحگری میداند.<ref>درخشه، «بحثی درباره مرجعیت و روحانیت»، ص۳۰۵.</ref> | ||
{{شاخه | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی =ادیان و مذاهب | | شاخه اصلی =ادیان و مذاهب | ||
| شاخه فرعی۱ =شیعه امامیه | | شاخه فرعی۱ =شیعه امامیه |
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۷
این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
انتقادات شهید مطهری به سازمان روحانیت چه بوده است؟
این مقاله مرتضی مطهری را مهمترین مقاله کتاب بحثی درباره مرجعیت و روحانیت ارزیابى کردهاند.[۱] مطهری در این مقاله با کالبدشکافى سازمان روحانیت نابهسامانىهاى آن را آشکار مىکند. مطهری سازمان روحانیت را، با شرایط موجودش، متناسب با رسالتش در اصلاح اجتماع نمىداند و بهشدت از اوضاع و شرایط موجود حوزههاى علمیه و نظام روحانیت انتقاد مىکند.
مطهری مشکلات سازمان روحانیت را آزادى بىحد و حصر استفاده از لباس روحانیت، افراط در پرداختن علومی که طلبه را از واقعبینى اجتماعى دور میکند، هضمشدن همه رشتههاى حوزوی در فقه و در نهایت نظام مالى ارتزاق روحانیت مىداند. مطهری مسئله اخیر را از برجستهترین مشکل سازمان روحانیت دانسته و معتقد است که اگر افرادى زندگى خود را از راه دیگرى تأمین و با این حال متصدى شؤون روحانیت باشند بهتر است. او بهرهگیرى روحانیت از سهم امام(ع) را موجب حریت و عدم وابستگى روحانیت شیعه به دولت میداند، ولی آن را موجب آفت عوامزدگى روحانیت میشمرد. از دیدگاه مطهرى آفت عوامزدگى روحانیت آن قدر مهم است که جامعه روحانیت را فلج کرده بهنحوى که ناگزیرند سلیقه و عقیده عوام را رعایت کنند. او تأمین معیشت روحانیت از غیر سهم امام(ع) را راه حل رسیدن روحانیت به آزادگی انتقاد اجتماعی و اصلاحگری میداند.[۲]
منابع