مدت اسارت اهل‌بیت(ع) پس از واقعه کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
'''مدت اسارت اهل‌بیت(ع) پس از واقعه کربلا''' را یک ماه تخمین زده‌اند.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۵ ص۴۶۲؛ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، تحقیق محمد سماوی، نجف، مطبعة الزهراء، ۱۳۶۷ق، ج۲، ص۷۴.</ref> اهل‌بیت امام حسین(ع)، به همراه دیگر بازماندگان حادثه کربلا، پس از شهادت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] اسیر شدند.<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref> | '''مدت اسارت اهل‌بیت(ع) پس از واقعه کربلا''' را یک ماه تخمین زده‌اند.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۵ ص۴۶۲؛ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، تحقیق محمد سماوی، نجف، مطبعة الزهراء، ۱۳۶۷ق، ج۲، ص۷۴.</ref> اهل‌بیت امام حسین(ع)، به همراه دیگر بازماندگان حادثه کربلا، پس از شهادت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] اسیر شدند.<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref> | ||
در منابع، آغاز اسارتِ اسیران کربلا را از روز دهم محرم سال ۶۱ق قلمداد شده است.<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref> اسیران را در روز دوازدهم محرم، به سوی [[کوفه]] حرکت دادند<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، تحقیق موسسه آل البیت، قم، المؤتمر العالمی الالفیه الشیخ المفید، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱۴.</ref> و پس از مدتی حضور در کوفه به‌سوی شام بردند.<ref>مفید، | در منابع، آغاز اسارتِ اسیران کربلا را از روز دهم محرم سال ۶۱ق قلمداد شده است.<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref> اسیران را در روز دوازدهم محرم، به سوی [[کوفه]] حرکت دادند<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، تحقیق موسسه آل البیت، قم، المؤتمر العالمی الالفیه الشیخ المفید، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱۴.</ref> و پس از مدتی حضور در کوفه به‌سوی شام بردند.<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۱۴.</ref> کاروان اسیران در روز اول ماه صفر به [[دمشق]] رسیدند و چند روزی نیز در دمشق ماندند.<ref>ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد، آثار الباقیة عن القرون الخالیة، مترجم اکبر داناسرشت، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۶ش، ص۵۲۷.</ref> خروج از شام در روزهای ابتدایی [[ماه صفر]] بود که روز دقیق آن در منابع به‌طور مختلف و از سه روز<ref>ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، تحقیق خلیل شحاده، بیروت، دارالفکر، ۱۳۹۸ق، ج۸، ص۱۹۵.</ref> تا یک ماه<ref>سید بن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنة، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۰۱.</ref> گزارش شده است<ref>سید بن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنة، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۰۱.</ref> | ||
محققان، خروج از دمشق را به معنای پایان اسارتِ اسیران واقعه کربلا دانسته‌اند و به همین جهت مدت اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع) را از [[ده محرم]] تا روزهای ابتدایی ماه صفر یعنی حدود یک ماه گفته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین(ع) بر پایه قرآن حدیث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه دار الحديث، ۱۳۸۸ش، ج۸، ص۳۹۳.</ref> | محققان، خروج از دمشق را به معنای پایان اسارتِ اسیران واقعه کربلا دانسته‌اند و به همین جهت مدت اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع) را از [[ده محرم]] تا روزهای ابتدایی ماه صفر یعنی حدود یک ماه گفته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین(ع) بر پایه قرآن حدیث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه دار الحديث، ۱۳۸۸ش، ج۸، ص۳۹۳.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۷
سؤال
اسارت اهل‌بیت(ع) چه مدت طول کشید؟
درگاه‌ها
.jpg)
مدت اسارت اهل‌بیت(ع) پس از واقعه کربلا را یک ماه تخمین زده‌اند.[۱] اهل‌بیت امام حسین(ع)، به همراه دیگر بازماندگان حادثه کربلا، پس از شهادت امام حسین(ع) اسیر شدند.[۲]
در منابع، آغاز اسارتِ اسیران کربلا را از روز دهم محرم سال ۶۱ق قلمداد شده است.[۳] اسیران را در روز دوازدهم محرم، به سوی کوفه حرکت دادند[۴] و پس از مدتی حضور در کوفه به‌سوی شام بردند.[۵] کاروان اسیران در روز اول ماه صفر به دمشق رسیدند و چند روزی نیز در دمشق ماندند.[۶] خروج از شام در روزهای ابتدایی ماه صفر بود که روز دقیق آن در منابع به‌طور مختلف و از سه روز[۷] تا یک ماه[۸] گزارش شده است[۹]
محققان، خروج از دمشق را به معنای پایان اسارتِ اسیران واقعه کربلا دانسته‌اند و به همین جهت مدت اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع) را از ده محرم تا روزهای ابتدایی ماه صفر یعنی حدود یک ماه گفته‌اند.[۱۰]
منابع
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، روائع التراث العربی، ۱۳۸۷ق، ج۵ ص۴۶۲؛ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، تحقیق محمد سماوی، نجف، مطبعة الزهراء، ۱۳۶۷ق، ج۲، ص۷۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵-۴۵۶.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵-۴۵۶.
- ↑ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، تحقیق موسسه آل البیت، قم، المؤتمر العالمی الالفیه الشیخ المفید، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱۴.
- ↑ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۱۴.
- ↑ ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد، آثار الباقیة عن القرون الخالیة، مترجم اکبر داناسرشت، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۶ش، ص۵۲۷.
- ↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، تحقیق خلیل شحاده، بیروت، دارالفکر، ۱۳۹۸ق، ج۸، ص۱۹۵.
- ↑ سید بن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنة، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۰۱.
- ↑ سید بن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنة، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۰۱.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین(ع) بر پایه قرآن حدیث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه دار الحديث، ۱۳۸۸ش، ج۸، ص۳۹۳.