خام‌خواری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|واژه‌ها}}
'''خام‌خواری''' رژیمی غذایی است که در آن به خوردن غذاهای خام سفارش شده و غذای پخته نوعی غذای مسموم شمرده شده است. به گفته حامیان نظریه خام‌خواری، پختن، مواد حیاتی که بدن انسان به آن نیاز دارد را از میان می‌برد.<ref>آوانسیان، آرشاویردر، خام خواری، بی جا، ۱۳۵۵.</ref> در مقابل، نظریه پخته‌خواری است که در آن خام‌خواری جزء رژیم‌های غذایی خطرناک دانسته شده است. به باور حامیان نظریه پخته‌خواری، بدن انسان نمی‌تواند از آنزیم‌های موجود در غذاهای خام استفاده کند؛ بنابراین بدن او به‌تدریج برای خوردن غذاهای پخته تکامل یافته است.{{مدرک|date=سپتامبر ۲۰۲۱}}  
'''خام‌خواری''' رژیمی غذایی است که در آن به خوردن غذاهای خام سفارش شده و غذای پخته نوعی غذای مسموم شمرده شده است. به گفته حامیان نظریه خام‌خواری، پختن، مواد حیاتی که بدن انسان به آن نیاز دارد را از میان می‌برد.<ref>آوانسیان، آرشاویردر، خام خواری، بی جا، ۱۳۵۵.</ref> در مقابل، نظریه پخته‌خواری است که در آن خام‌خواری جزء رژیم‌های غذایی خطرناک دانسته شده است. به باور حامیان نظریه پخته‌خواری، بدن انسان نمی‌تواند از آنزیم‌های موجود در غذاهای خام استفاده کند؛ بنابراین بدن او به‌تدریج برای خوردن غذاهای پخته تکامل یافته است.{{مدرک|date=سپتامبر ۲۰۲۱}}  



نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۲

سؤال
خام‌خواری چیست و نظر اسلام درباره آن چیست؟


درگاه‌ها
واژه-ها.png


خام‌خواری رژیمی غذایی است که در آن به خوردن غذاهای خام سفارش شده و غذای پخته نوعی غذای مسموم شمرده شده است. به گفته حامیان نظریه خام‌خواری، پختن، مواد حیاتی که بدن انسان به آن نیاز دارد را از میان می‌برد.[۱] در مقابل، نظریه پخته‌خواری است که در آن خام‌خواری جزء رژیم‌های غذایی خطرناک دانسته شده است. به باور حامیان نظریه پخته‌خواری، بدن انسان نمی‌تواند از آنزیم‌های موجود در غذاهای خام استفاده کند؛ بنابراین بدن او به‌تدریج برای خوردن غذاهای پخته تکامل یافته است.[نیازمند منبع]

روایات اسلامی، برخی خام‌‌خواری‌ها را نهی کرده است: از امام صادق(ع) نقل شده که خوردن گوشت خام یا نیمه‌خام را غذای درندگان دانسته است.[۲] از طرفی نیز به خوردن غذاهای خام مانند انواع سبزی‌ها، روغن‌ها و لبنیات سفارش شده است.[نیازمند منبع]


منابع

  1. آوانسیان، آرشاویردر، خام خواری، بی جا، ۱۳۵۵.
  2. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۶۶، ص۶۶.