فرق گذاشتن یعقوب(ع) میان یوسف(ع) و برادرانش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
[[حضرت یعقوب(ع)]] رفتار تبعیض آمیزی میان [[یوسف(ع)]] و سایر فرزندان خود نداشته است.<ref>سیّد مرتضی، علم الهدی، تنزیه الانبیاء، قم، انتشارات بصیرتی، بی تا، ص۴۲.</ref> البته ممکن است حضرت یعقوب کمالاتی را در وجود حضرت یوسف می‌دیده و به همین جهت علاقه قلبی بیشتری به او داشت.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه: همدانی، ج۱۱، ص۱۲۵.</ref>
[[حضرت یعقوب(ع)]] رفتار تبعیض آمیزی میان [[یوسف(ع)]] و سایر فرزندان خود نداشته است.<ref>سیّد مرتضی، علم الهدی، تنزیه الانبیاء، قم، انتشارات بصیرتی، بی تا، ص۴۲.</ref> البته ممکن است حضرت یعقوب کمالاتی را در وجود حضرت یوسف می‌دیده و به همین جهت علاقه قلبی بیشتری به او داشت.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه: همدانی، ج۱۱، ص۱۲۵.</ref>


== تبعیض، منافی مقام یعقوب(ع) ==
براساس آموزه‌های اسلامی، یعقوب(ع) بر خلاف عدل و انصاف رفتار نمی‌کرده است.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان ترجمه: همدانی، ج۱۱، ص۱۲۵.</ref> قرآن تنها در یک آیه پیرامون محبت ویژه یعقوب به یوسف و برادرش بنیامین اشاره کرده که آن نیز نقل قولی از سخنان برادران یوسف است:
اصول مسلم عقلی و نقلی که درباره مقامات و انبیای الهی در دست داریم پذیرای آن نیست که حضرت یعقوب(ع) عشق و علاقه مفرط نسبت به یوسف داشته به گونه‌ای که بر خلاف عدل و انصاف رفتار می‌کرده است.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان ترجمه: همدانی، ج۱۱، ص۱۲۵.</ref>


تنها جایی که در قرآن کریم پیرامون محبت ویژه یعقوب به یوسف و برادرش بنیامین اشاره شده، نقل قولی است که قرآن کریم از سخنان برادران او می‌کند، که: {{قرآن|إذ قَالوُا لَیُوسُفُ وَ أَخُوهُ أَحَبُّ إِلَی أبِینا وَ نَحن عصبه
{{قرآن|إذ قَالوُا لَیُوسُفُ وَ أَخُوهُ أَحَبُّ إِلَی أبِینا وَ نَحن عصبه|ترجمه=هنگامی که (برادران او) گفتند: یوسف و برادرش نزد پدرمان از ما که جمعی نیرومند هستیم دوست داشتنی‌تر هستند.|سوره=یوسف|آیه=۸}}  و این، احساسی بود که آنها داشتند و هیچ تلازمی وجود ندارد که حضرت یعقوب به گونه‌ای حساسیت‌برانگیز رفتار می‌کرده است.<ref>سیّد مرتضی، علم الهدی، تنزیه الانبیاء، قم، انتشارات بصیرتی، بی تا، ص۴۲.</ref>
| ترجمه = هنگامی که (برادران او) گفتند: یوسف و برادرش نزد پدرمان از ما که جمعی نیرومند هستیم دوست داشتنی‌ترند. قطعاً پدر ما در اشتباه آشکار است
|سوره=یوسف|آیه=۸}}  و این، احساسی بود که آنها داشتند و هیچ تلازمی وجود ندارد که حضرت یعقوب به گونه‌ای حساسیت‌برانگیز رفتار می‌کرده است.<ref>سیّد مرتضی، علم الهدی، تنزیه الانبیاء، قم، انتشارات بصیرتی، بی تا، ص۴۲.</ref>


حضرت یعقوب(ع) به وظایف الهی پدرانه خود عمل می‌کرده است، و اشکالی متوجه رفتار او نیست. آنچه موجب به وقوع پیوستن داستان غم‌انگیز توطئه بر علیه یوسف شد، مجموعه عواملی است که از اختیار آن حضرت خارج بود؛ از جمله از مادرِ دیگر بودن او و برادرش، و مورد نوازش قرار گرفتن او که با توجه با کمی سن و نداشتن مادر طبیعی بود. و همین مقدار زمینه آتش حسد آنان را شعله‌ور کرد.
حضرت یعقوب(ع) به وظایف الهی پدرانه خود عمل می‌کرده است، و اشکالی متوجه رفتار او نیست. آنچه موجب به وقوع پیوستن داستان غم‌انگیز توطئه بر علیه یوسف شد، مجموعه عواملی است که از اختیار آن حضرت خارج بود؛ از جمله از مادرِ دیگر بودن او و برادرش، و مورد نوازش قرار گرفتن او که با توجه با کمی سن و نداشتن مادر طبیعی بود. و همین مقدار زمینه آتش حسد آنان را شعله‌ور کرد.

نسخهٔ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۱


سؤال

آیا کار حضرت یعقوب که بین یوسف و سایر فرزندان فرق می‌گذاشت و تفاوت قائل می‌شد، درست است و با مقام نبوت سازگاری دارد؟

حضرت یعقوب(ع) رفتار تبعیض آمیزی میان یوسف(ع) و سایر فرزندان خود نداشته است.[۱] البته ممکن است حضرت یعقوب کمالاتی را در وجود حضرت یوسف می‌دیده و به همین جهت علاقه قلبی بیشتری به او داشت.[۲]

براساس آموزه‌های اسلامی، یعقوب(ع) بر خلاف عدل و انصاف رفتار نمی‌کرده است.[۳] قرآن تنها در یک آیه پیرامون محبت ویژه یعقوب به یوسف و برادرش بنیامین اشاره کرده که آن نیز نقل قولی از سخنان برادران یوسف است:

﴿إذ قَالوُا لَیُوسُفُ وَ أَخُوهُ أَحَبُّ إِلَی أبِینا وَ نَحن عصبه؛ هنگامی که (برادران او) گفتند: یوسف و برادرش نزد پدرمان از ما که جمعی نیرومند هستیم دوست داشتنی‌تر هستند.(یوسف:۸) و این، احساسی بود که آنها داشتند و هیچ تلازمی وجود ندارد که حضرت یعقوب به گونه‌ای حساسیت‌برانگیز رفتار می‌کرده است.[۴]

حضرت یعقوب(ع) به وظایف الهی پدرانه خود عمل می‌کرده است، و اشکالی متوجه رفتار او نیست. آنچه موجب به وقوع پیوستن داستان غم‌انگیز توطئه بر علیه یوسف شد، مجموعه عواملی است که از اختیار آن حضرت خارج بود؛ از جمله از مادرِ دیگر بودن او و برادرش، و مورد نوازش قرار گرفتن او که با توجه با کمی سن و نداشتن مادر طبیعی بود. و همین مقدار زمینه آتش حسد آنان را شعله‌ور کرد.

حضرت یعقوب با توجه به شناختی که از روحیات فرزندان خود داشت، از هر کاری که موجب تشتت و وقوع فتنه‌ای شود جلوگیری می‌کرد، و به همین علت وقتی یوسف خوابش را برای پدر نقل کرد، زنگ خطر در ذهن حضرت یعقوب نواخته شد و فرزندش را از نقل آن با دیگران منع کرد و فرمود: ﴿یَا بُنَیَّ لا تَقصُص رُؤیاکَ عَلَی إخوَتِکَ فَیَکیدُوا لَکَ کَیداً؛ فرزندم! خواب خود را برای برادرانت بازگو مکن، که برای تو نقشه (خطرناکی) می‌کشند.(یوسف:۵)

منابع

  1. سیّد مرتضی، علم الهدی، تنزیه الانبیاء، قم، انتشارات بصیرتی، بی تا، ص۴۲.
  2. طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه: همدانی، ج۱۱، ص۱۲۵.
  3. طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان ترجمه: همدانی، ج۱۱، ص۱۲۵.
  4. سیّد مرتضی، علم الهدی، تنزیه الانبیاء، قم، انتشارات بصیرتی، بی تا، ص۴۲.