توسل به حضرت عیسی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(تمیزکاری.) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارجاعات = | بازبینی =') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
| نمایه = شد | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | |||
| بازبینی = شد | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۱۹
اگر به حضرت عیسی(ع) توسل کنیم اشکال دارد یا خیر؟
توسل یعنی واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد خداوند، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجت‌ها. انبیای الهی در زمره کسانی هستند که نزد خداوند محترم هستند و به وسیله آنها می‌توان به خداوند نزدیک شد؛ بنابراین چون حضرت عیسی(ع) یکی از پیامبران و بندگان صالح خدا است، جایز است او را واسطه قرار داد و خداوند را به حق او خواند و حاجت خواست.
مسلمانان در توسل، تنها خداوند را حاجت دهنده می‌دانند و از اولیای الهی می‌خواهند برای برآورده شدن حاجتشان از درگاه الهی درخواست کنند؛ بنابراین، درخواست دعا، مؤثر دانستن غیر خدا نیست، بلکه اعتراف به این مطلب است که تنها حاجت دهنده و مؤثر در عالم هستی خدا است.[۱]
در آیه ۳۵ سوره مائده آمده است: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَه…؛ ای مؤمنان پروای الهی داشته باشید و به سوی او وسیله تحصیل کنید﴾.[۲]
با توجه به این که در کلمه وسیله قیدی نیامده است، شامل هر چیزی می‌شود که صلاحیت نزدیک نمودن انسان به خداوند را دارد.