معنای جبار از اسماء الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

(تکمیل و بارگزاری)
 
جز (ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:)
خط ۴: خط ۴:
  |شاخه فرعی۱ = آفریدگار
  |شاخه فرعی۱ = آفریدگار
  |شاخه فرعی۲ = صفات ثبوتیه
  |شاخه فرعی۲ = صفات ثبوتیه
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}


{{سوال}}
{{سوال}}
توضيحاتي درباره اسم جبار از اسماء الهي بدهيد.
توضیحاتی درباره اسم جبار از اسماء الهی بدهید.
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
کلمه جبار در اصطلاح [[اسماء الهی]] به دو معنا به کار می رود، یکی به معنای جبران کننده، یعنی هر چه بالقوه است را او بالفعل می کند. معنای دیگری نیز در کلمه جبار به کار می رود و آن سلطنت و عظمت بر دیگران است که خداوند به هر کس بخواهد اراده خود را بر او تحمیل می کند.
کلمه جبار در اصطلاح [[اسماء الهی]] به دو معنا به کار می‌رود، یکی به معنای جبران کننده، یعنی هر چه بالقوه است را او بالفعل می‌کند. معنای دیگری نیز در کلمه جبار به کار می‌رود و آن سلطنت و عظمت بر دیگران است که خداوند به هر کس بخواهد اراده خود را بر او تحمیل می‌کند.


==جبار به معنای جبران کننده==
== جبار به معنای جبران کننده ==
کلمه جبّار در مورد [[خداوند]] به دو اصطلاح به کار مي رود. يکي به معناي جبران کننده يعني او آنچه را كه بالقوه است به بالفعل جبران کرده و تکميل مي کند. با عنايت به کلام [[علامه حلّي]] مي‌توان گفت: چون خداوند [[واجب الوجود]] است و هر چيزي مستند به اوست، در نتيجه هر چه بالقوه و استعداد است را او به بالفعل تبديل مي کند، چون خود، بالفعل محض است.<ref>شيرواني، علي، ترجمه و شرح کشف المراد، انتشارات دارالعلم، ۱۳۸۶، ج۱، ص۷۶.</ref>  
کلمه جبّار در مورد [[خداوند]] به دو اصطلاح به کار می‌رود. یکی به معنای جبران کننده یعنی او آنچه را که بالقوه است به بالفعل جبران کرده و تکمیل می‌کند. با عنایت به کلام [[علامه حلّی]] می‌توان گفت: چون خداوند [[واجب الوجود]] است و هر چیزی مستند به اوست، در نتیجه هر چه بالقوه و استعداد است را او به بالفعل تبدیل می‌کند، چون خود، بالفعل محض است.<ref>شیروانی، علی، ترجمه و شرح کشف المراد، انتشارات دارالعلم، ۱۳۸۶، ج۱، ص۷۶.</ref>


مرحوم حاج [[ملاهادي سبزواري (ره)]] مي فرمايند: جبّار از کلمه جبر به معني تلافي و تدارک است و ماهيات به لحاظ آنکه دائم بين وجود و عدم بوده و ممکن الوجود هستند؛ خداوند اين امکان را در آنها با اعطاي وجود جبران کرده و تبديل به وجوب مي نمايد (منتهي وجوب بالغير) پس خلل و کمبود هاي آنان را پوشانده و نقصان آنها را جبران مي کند.<ref>سبزواري، ملا هادي؛ شرح الاسماء الحسني، مکتبه بصيرتي، ص۲۵۴.</ref>
مرحوم حاج [[ملاهادی سبزواری (ره)]] می‌فرمایند: جبّار از کلمه جبر به معنی تلافی و تدارک است و ماهیات به لحاظ آنکه دائم بین وجود و عدم بوده و ممکن الوجود هستند؛ خداوند این امکان را در آنها با اعطای وجود جبران کرده و تبدیل به وجوب می‌نماید (منتهی وجوب بالغیر) پس خلل و کمبودهای آنان را پوشانده و نقصان آنها را جبران می‌کند.<ref>سبزواری، ملا هادی؛ شرح الاسماء الحسنی، مکتبه بصیرتی، ص۲۵۴.</ref>


==جبار به معنای سلطنت و اراده==
== جبار به معنای سلطنت و اراده ==
معناي ديگر جبار، کسي است که سلطنت داشته و اراده اش نافذ است. مرحوم [[علامه طباطبائي (ره)]] مي فرمايند: کلمه جبار صيغه مبالغه از جبر يعني شکسته را اصلاح کننده است و بنابراين جبّار کسي است که اراده اش نافذ است و اراده خود را بر هر کس که بخواهد به [[جبر]] تحميل مي کند.<ref>طباطبايي، سيد محمد حسين؛ الميزان، ترجمه: موسوي سيدمحمد باقر، دفتر انتشارات اسلامي، ج۱۵، ص۴۲۲</ref>
معنای دیگر جبار، کسی است که سلطنت داشته و اراده اش نافذ است. مرحوم [[علامه طباطبائی (ره)]] می‌فرمایند: کلمه جبار صیغه مبالغه از جبر یعنی شکسته را اصلاح کننده است و بنابراین جبّار کسی است که اراده اش نافذ است و اراده خود را بر هر کس که بخواهد به[[جبر]] تحمیل می‌کند.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین؛ المیزان، ترجمه: موسوی سیدمحمد باقر، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱۵، ص۴۲۲</ref>


به عبارت ديگر جبار به معناي کسي است که بر ديگران عظمت و سلطنت داشته باشد و اين خود يکي از صفات خداوند است که در خصوص ديگران مذموم و در خصوص او ممدوح است براي اينکه در غير خدا معنايش اين است که بنده خدا، جباريت را به خود مي بندد «در حالي که سزاوار آن نيست».<ref>همان، ج۱۹، ص۳۸۲.</ref>
به عبارت دیگر جبار به معنای کسی است که بر دیگران عظمت و سلطنت داشته باشد و این خود یکی از صفات خداوند است که در خصوص دیگران مذموم و در خصوص او ممدوح است برای اینکه در غیر خدا معنایش این است که بنده خدا، جباریت را به خود می‌بندد «در حالی که سزاوار آن نیست».<ref>همان، ج۱۹، ص۳۸۲.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==


۱. تفسيرالميزان و تفسير نمونه، ذيل آيه ۱۰۳، سوره انعام مراجعه شود.  
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
۱. تفسیرالمیزان و تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۰۳، سوره انعام مراجعه شود.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۳۹: خط ۳۹:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۴۱

سؤال

توضیحاتی درباره اسم جبار از اسماء الهی بدهید.


کلمه جبار در اصطلاح اسماء الهی به دو معنا به کار می‌رود، یکی به معنای جبران کننده، یعنی هر چه بالقوه است را او بالفعل می‌کند. معنای دیگری نیز در کلمه جبار به کار می‌رود و آن سلطنت و عظمت بر دیگران است که خداوند به هر کس بخواهد اراده خود را بر او تحمیل می‌کند.

جبار به معنای جبران کننده

کلمه جبّار در مورد خداوند به دو اصطلاح به کار می‌رود. یکی به معنای جبران کننده یعنی او آنچه را که بالقوه است به بالفعل جبران کرده و تکمیل می‌کند. با عنایت به کلام علامه حلّی می‌توان گفت: چون خداوند واجب الوجود است و هر چیزی مستند به اوست، در نتیجه هر چه بالقوه و استعداد است را او به بالفعل تبدیل می‌کند، چون خود، بالفعل محض است.[۱]

مرحوم حاج ملاهادی سبزواری (ره) می‌فرمایند: جبّار از کلمه جبر به معنی تلافی و تدارک است و ماهیات به لحاظ آنکه دائم بین وجود و عدم بوده و ممکن الوجود هستند؛ خداوند این امکان را در آنها با اعطای وجود جبران کرده و تبدیل به وجوب می‌نماید (منتهی وجوب بالغیر) پس خلل و کمبودهای آنان را پوشانده و نقصان آنها را جبران می‌کند.[۲]

جبار به معنای سلطنت و اراده

معنای دیگر جبار، کسی است که سلطنت داشته و اراده اش نافذ است. مرحوم علامه طباطبائی (ره) می‌فرمایند: کلمه جبار صیغه مبالغه از جبر یعنی شکسته را اصلاح کننده است و بنابراین جبّار کسی است که اراده اش نافذ است و اراده خود را بر هر کس که بخواهد بهجبر تحمیل می‌کند.[۳]

به عبارت دیگر جبار به معنای کسی است که بر دیگران عظمت و سلطنت داشته باشد و این خود یکی از صفات خداوند است که در خصوص دیگران مذموم و در خصوص او ممدوح است برای اینکه در غیر خدا معنایش این است که بنده خدا، جباریت را به خود می‌بندد «در حالی که سزاوار آن نیست».[۴]



معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر

۱. تفسیرالمیزان و تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۰۳، سوره انعام مراجعه شود.


منابع

  1. شیروانی، علی، ترجمه و شرح کشف المراد، انتشارات دارالعلم، ۱۳۸۶، ج۱، ص۷۶.
  2. سبزواری، ملا هادی؛ شرح الاسماء الحسنی، مکتبه بصیرتی، ص۲۵۴.
  3. طباطبایی، سید محمد حسین؛ المیزان، ترجمه: موسوی سیدمحمد باقر، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱۵، ص۴۲۲
  4. همان، ج۱۹، ص۳۸۲.