نگاه در جلسه خواستگاری: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} آیا دختر و پسر در جلسات خواستگاری می توانند به یک...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا دختر و پسر در جلسات خواستگاری می توانند به یکدیگر نگاه کنند؟ | آیا دختر و پسر در جلسات خواستگاری می توانند به یکدیگر نگاه کنند؟{{پایان سوال}} | ||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
ازدواج | به فتوای [[سید علی خامنهای|آیتالله سید علی خامنهای]]، [[مرجع تقلید|مرجع تقلید شیعه]]، خواستگار میتواند به دختر بدون چادر و روسری نگاه کند، به شرط اینکه برای ازدواج با آن دختر مانعی نباشد و پسر در صورت پسندیدن، قصد ازدواج با او را دارد و احتمال میدهد با نگاه، آگاهی بیشتری به دختر پیدا میکند. همچنین شرط است با قصد لذت نگاه نکند؛ البته اگر یک نگاه کافی باشد، تکرار نگاه جایز نیست.<ref>[https://www.leader.ir/fa/content/23408/www.leader.ir «نگاه کردن در جلسه خواستگاری»]، پایگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبری، تاریخ درج مطلب: ۸ شهریور ۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ش.</ref> | ||
به گفته [[سید علی سیستانی|آیتالله سید علی سیستانی]]، مرجع تقلید شیعه، [[خواستگاری|خواستگار]] مىتواند به صورت، موها، گردن و دست و پاى دختر نگاه کند، به شرط این که به قصد لذت بردن نباشد و ترس افتادن در [[گناه]] هم نباشد. همچنین شرط است که او را قبلا ندیده باشد و احتمال بدهد که او را بپسندد. همچنین به [[احتیاط واجب]] شرط است که قصد ازدواج با شخص او را داشته باشد، نه اینکه دنبال جستجو و یافتن زن مناسب باشد. همچنین باید خانم بدون زینت و [[آرایش]] باشد.<ref>[https://www.sistani.org/persian/qa/02295/#12002 «پرسش و پاسخ:خواستگاری»]، سایت رسمی مرجع عالیقدر آیتاللهالعظمی سید علی سیستانی، تاریخ بازدید: ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ش.</ref> | |||
به فتوای [[محمدتقی بهجت|آیتالله محمدتقی بهجت]]، مرجع تقلید شیعه، نگاه كردن به صورت زني كه خواستگار ميخواهد با او ازدواج كند جايز است، به شرط آنكه بداند مانع شرعي از ازدواج با او نيست و احتمال بدهد كه زن ازدواج را قبول میکند. همچنین احتمال بدهد كه با نگاه كردن اطلاع تازهاي پيدا ميكند. به گفته وی، چنين نگاه كردني براي جلوگيري از اختلافات بعد از ازدواج، مستحب نيز هست و اجازه زن هم در آن لازم نيست. به فتوای او، بنابر أظهر نگاه كردن به مو و محاسن ديگر آن زن هم با همين شرايط جايز است و وجهي دارد كه زن هم بتواند به مردي كه ميخواهد با او ازدواج كند با شرايط گفته شده نگاه كند.<ref>توضيح المسائل مراجع، ج۲. ص۴۲۱. چ ۳. قم: انتشارات جامعه مدرسين، ۱۳۷۸، (فتواي حضرت آيت الله بهجت) گرد آورنده.</ref> | |||
<span></span> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۴۵
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
به فتوای آیتالله سید علی خامنهای، مرجع تقلید شیعه، خواستگار میتواند به دختر بدون چادر و روسری نگاه کند، به شرط اینکه برای ازدواج با آن دختر مانعی نباشد و پسر در صورت پسندیدن، قصد ازدواج با او را دارد و احتمال میدهد با نگاه، آگاهی بیشتری به دختر پیدا میکند. همچنین شرط است با قصد لذت نگاه نکند؛ البته اگر یک نگاه کافی باشد، تکرار نگاه جایز نیست.[۱]
به گفته آیتالله سید علی سیستانی، مرجع تقلید شیعه، خواستگار مىتواند به صورت، موها، گردن و دست و پاى دختر نگاه کند، به شرط این که به قصد لذت بردن نباشد و ترس افتادن در گناه هم نباشد. همچنین شرط است که او را قبلا ندیده باشد و احتمال بدهد که او را بپسندد. همچنین به احتیاط واجب شرط است که قصد ازدواج با شخص او را داشته باشد، نه اینکه دنبال جستجو و یافتن زن مناسب باشد. همچنین باید خانم بدون زینت و آرایش باشد.[۲]
به فتوای آیتالله محمدتقی بهجت، مرجع تقلید شیعه، نگاه كردن به صورت زني كه خواستگار ميخواهد با او ازدواج كند جايز است، به شرط آنكه بداند مانع شرعي از ازدواج با او نيست و احتمال بدهد كه زن ازدواج را قبول میکند. همچنین احتمال بدهد كه با نگاه كردن اطلاع تازهاي پيدا ميكند. به گفته وی، چنين نگاه كردني براي جلوگيري از اختلافات بعد از ازدواج، مستحب نيز هست و اجازه زن هم در آن لازم نيست. به فتوای او، بنابر أظهر نگاه كردن به مو و محاسن ديگر آن زن هم با همين شرايط جايز است و وجهي دارد كه زن هم بتواند به مردي كه ميخواهد با او ازدواج كند با شرايط گفته شده نگاه كند.[۳]
منابع
- ↑ «نگاه کردن در جلسه خواستگاری»، پایگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبری، تاریخ درج مطلب: ۸ شهریور ۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ش.
- ↑ «پرسش و پاسخ:خواستگاری»، سایت رسمی مرجع عالیقدر آیتاللهالعظمی سید علی سیستانی، تاریخ بازدید: ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ش.
- ↑ توضيح المسائل مراجع، ج۲. ص۴۲۱. چ ۳. قم: انتشارات جامعه مدرسين، ۱۳۷۸، (فتواي حضرت آيت الله بهجت) گرد آورنده.