راه‌های درمان فحاشی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} من فردي بد دهن و فحّاش هستم چندين بار تصميم به ترك فحّاشي گ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
من فردي بد دهن و فحّاش هستم چندين بار تصميم به ترك فحّاشي گرفته‌ام، اما موفق نشدم و ناخواسته به سبب چيزهاي بي‌ارزش و كوچك دعوا و نفرين مي‌كنم، با بيشتر افراد اين گونه رفتار دارم، مرا راهنمايي كنيد؟
راه‌های درمان فحاشی چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
پرسشگر گرامي همين كه متوجه شده‌ايد كه مرتكب اين عمل مي‌شويد و با مشاوره خواسته‌ايد آن را كنار بگذاريد قدم بسيار بزرگي براي حل اين مشكل برداشته‌ايد. حال با توجه به اين مطلب گام‌هاي بعدي را براي برطرف كردن اين عيب برداريد.


==گام اول: حفظ محبوبيت==
==گام اول: حفظ محبوبيت==

نسخهٔ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۵۹

سؤال

راه‌های درمان فحاشی چیست؟


گام اول: حفظ محبوبيت

هميشه تجه داشته باشيد كه با بر زبان آوردن اين كلمات به هدف خود نخواهيد رسيد همچنانكه قبلا سودي نبرده‌ايد.با اين كار محبوبيت خود را در بين افراد و اقوام نزديك خود از دست مي‌دهيد؛ پس براي حفظ محبوبيت و تأثيرگذاري خود شيوه عملي و گفتاري خود را تغيير دهيد.

گام دوم غفلت‌زدايي[۱]

فحش به ديگران از گناهان و صفات زشت اخلاقي است و گناه وقتي رخ مي‌دهد كه انسان جايگاه والاي انساني خود و رابطه‌اش با خدا را فراموش كند. براي اينكه هميشه متوجه اين مقام باشيد نكات زير را رعايت كنيد:

۱ .با ذكرها و دعاها مأنوس باشيد (دائم‌الذكر باشيد).

۲ . با افراد خوش دهن و خوب همنشين باشيد و از افراد بددهن فاصله بگيريد. (بسيار مهم است).

۳ . اشتباه خود را سريع با عذرخواهي جبران كنيد (ازخدا و از بنده خدا) اين امر باعث مي‌شود كه دفعات بعدي به آساني فحش ندهيد چون مي‌دانيد بايد غرور خود را بشكنيد و با التماس عذرخواهي كنيد.

۴ . به ياد مرگ باش (زيارت اهل قبور، نوشتن وصيت‌نامه، شركت در مراسم ديني مذهبي).

۵ . توجه داشته باشيد كه نام نيك است كه ماندگار است.

سعديا مرد نكونام نميرد هرگز

مرده آنست كه نامش به نكويي نبرند

۶ . به نماز و آداب آن (اذان، اقامه، وضو و دعاها) اهميت بدهيد.

۷ . در اعمال روزانه خود موعظه (سخنراني، خواندن كتاب اخلاقي ...) را فراموش نكنيد.

گام سوم خود تنبيهي

هرگاه مرتكب فحش و بددهني شديد خودتان را جريمه كنيد مثلاً خود را از رفتن به ميهماني دلخواه خود محروم كنيد.

۱ ) از طرف مقابل عذرخواهي كنيد (چون عذرخواستن سخت است در واقع نوعي تنبيه محسوب مي‌شود).

۲ ) با خود عهد كنيد اگر مرتكب بددهني شديد طرف مقابل را تكريم كنيد. مثلاً به او هديه بدهيد (و هديه بايد يكي از وسايل و يا چيزهايي باارزش شما باشد (چون دل‌كندن از آن براي شما بسيار سخت است به همين جهت سعي كنيد با عمل خوب آن را نيز براي خود حفظ كنيد).

گام چهارم خود پاداش‌دهي

هر گاه ديديد كه توانسته‌ايد در موقعيت‌هاي تحريك‌زا و فشارآور خودتان را كنترل كنيد به خود پاداش دهيد مثلاً ترتيب رفتن به خانه بهترين دوست خود را در قبال آن بدهيد.

گام پنجم تنش‌زدايي

فحش دادن در واقع تخليه كردن خود از فشار عصبي است كه به شما وارد شده در واقع شما به غلط از الگوهايي يادگرفته‌ايد كه در مقابل اين فشار موقتي كه وارد شده اين گونه عمل نماييد بنابراين سعي كنيد با توجه به گام دوم (غفلت‌زدايي) صفت صبر را در خود تقويت كنيد. هرگاه احساس مي‌كنيد كه نمي‌توانيد طرف مقابل را تحمل كنيد سعي كنيد از آن موقعيت و مكان خارج شويد و با تأمل، دنبال راه حل عاقلانه‌اي بگرديد. با انجام حركات ورزشي، دوش آب ملايم، استفاده از پرورش گل، تنفس عميق دركنار سبزه‌ها، توجه به نكات مثبت اطرافيان و دقت در اعمال عبادي، خودتان را مقابل اين گونه عكس‌العمل‌ها مقاوم سازيد.

گام ششم تحليل مسئله

با خود فكر كنيد آيا در موقع فحش دادن حق با من بود و يا طرف مقابل من. اگر حق با من است كه من با اين گونه كلمات خودم را بدجلوه مي‌دهم و در آخر نمي‌توانم به مقصود و هدف خود برسم و اگر حق با طرف مقابل باشد كه پس از اين عمل ديگر چيزي جز رسوايي و خجالت باقي نمي‌ماند پس اين فحاشي جز نرسيدن به هدف و كدر كردن روابط ثمره‌اي نخواهد داشت.[۲]

گام هفتم تقويت اراده

ما انسان‌ها داراي دو بعد معنوي (عقل، دل و ‌وجدان اخلاقي) و جسمي (مجموعه‌اي از غرايز) هستيم با تقويت بعد معنوي خودمان به وسيله اعمال عبادي تفكر بر بعد حيواني و جسماني خود كه همان خودخواهي‌ها و ... است، غلبه كنيم. در واقع ما وقتي مي‌توانيم صفات بد را كنار بگذاريم كه بعد معنوي خودمان را تقويت كنيم.[۳]

جنگ با خود

فحاشي ثمره‌اي جز بيماري‌هاي جسمي و رواني ندارد (زخم معده، سردرد و ...) چون كه فحاشي يعني حركت بر خلاف عقل و وجدان و فطرت پاكمان. يعني به طور ناخودآگاه وجدان از اين عمل ناراحت است و دائماً با ما در جنگ است و اين جنگ دروني باعث بيماري مي‌شود.

خود را به برد باري زدن

در مواقع مختلف كه زمينه تند خويي فراهم مي شود، اگر هم بردبار نباشيم خود را به بردباري بزنيم و شبيه انسان هاي صبور رفتار كنيم اين كار به تدريج باعث مي شود كه صفت حلم و بردباري در ما ايجاد شود و پايدار بماند.

با فرو نشاندن خشم و هيچ نگفتن و كنترل زبان به درجه ايمان خود مي افزاييم و در زمره كساني قرار مي گيريم كه خداوند آنها را دوست دارد. « وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الُْمحْسِنِينَ »؛ از صفات متقين آن است كه خشم خود را فرو مي نشانند و مردم را عضو مي كنند و خداوند نيكو كاران را دوست مي دارد. آل عمران، ۱۳۲.

نکته

بهترین شیوه این است که در کنار نکات بالا «مهارت خودکنترلی» و «مدیریت خشم» نزد روان شناس آموزش ببینید.


معرفي منبع جهت مطالعه بيشتر:

۱. مجموعه کتابچه های مهارتهای زندگی: مهارت کنترل خشم،محمود دهقانی، علیرضا جزایری،تهران،ناشر دانژه - ۱۳۸۷


منابع

  1. . حسني، سيد مجتبي، گناه و ناهنجاري، قم، دارالغدير، ۱۳۷۹، ص۳۷ و ۴۷ و ۱۴۰.
  2. برخي از گناهان رابطه قلبي ما را با ديگران به هم مي‌زند (فحش،‌ غيبت ...) از طرفي پيوند عاطفي يك نياز رواني است كه بايد ارضاء شود و اين گناه باعث مي‌شود انسان مشغول تعارض‌هاي دروني ناشي از تنش و برخورد با ديگران شود.
  3. . مظاهري، حسين، عوامل كنترل‌ غرايز‌،‌ تهران، مؤسسه نشر و تحقيقات ذكر، (اقتباس).