شیوه برخورد با فرد خودخواه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۰۱

سؤال

چگونه باید با فرد خودخواه برخورد کرد؟‌ آیا باید با او مانند خودش برخورد کرد؟‌

برای درمان فرد خودخواه باید از اصول تربیتی و شناختی استفاده شده و نباید در برخورد با او مانند خود او رفتار کرد. برخورد با فرد خودخواه مانند خود او، او را جری‌تر کرده و الگودهی نامناسب به او می‌دهد.

ارائه اخلاق نیکو، صبر، رعایت اصول تربیتی و شناساندن عظمت خداوند به فرد خودخواه در درمان او مؤثر است. باید برای او توضیح داده شود که همه انسان‌ها در مقابل خداوند کوچک و ناتوانند و انسان‌‌های دارای کمالات به همان اندازه اهل فروتنی‌اند.

البته نباید انسان در برابر فرد خودخواه عزت نفس خود را از دست بدهد. زیرا در این صورت، توقع و انتظار فرد خودخواه افزوده می‌شود.

گاهی برخورد متکبرانه افراد موضع تدافعی آنها در برابر خودخواهی دیگران است؛ زیرا آنها گمان کرده‌اند فرد مقابلشان انسانی خودخواه است، بنابراین با او مانند خودش برخورد می‌کنند. بنابراین ممکن است علت رفتار خودخواهانه برخی از افراد، سوء تفاهمی باشد که دچار آن شده‌اند و با برخورد نیکوی طرف مقابل این سوء تفاهم برطرف می‌شود.

در روان‌شناسی مهارت ابراز وجود یا قاطعیت به افراد آموزش داده می‌شود تا افراد با صراحت و احترام متقابل و صمیمیت به حق خود برسند.

منابع

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 {{شروع متن}}
 {{سوال}}
-من فکر می‌کنم که باید با افراد خودخواه مانند خودشان برخورد کرد، چرا که اگر با مهربانی جواب آنها را داد فکر می‌کنند وظیفه ما است که با مهربانی جواب آنها را بدهیم. من همه راه‌ها را در برابر این افراد امتحان کرده‌ام و به این نتیجه رسیده‌ام، آیا این فکر و نظر من درست است؟
+چگونه باید با فرد خودخواه برخورد کرد؟‌ آیا باید با او مانند خودش برخورد کرد؟‌
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-برای درمان خودخواهی باید از اصول تربیتی و شناختی استفاده نمود و این که مثل خودشان رفتار کنیم، شاید مناسب نباشد و آنان را جری‌تر بکند و الگو دهی نامناسبی باشد و ما باید سعی کنیم با ارایه اخلاق حسنه و انسانی، مردم را دعوت به خیر و صلاح کنیم و با صبر و شکیبائی و با رعایت اصول تربیتی آنان را متوجه اشتباه خودشان سازیم؛ و یکی از راه‌ها این است که آنان را با معارف ناب و اصیل آشنا کنیم و این که عظمت و کمال و عزّت و جلال سزاوار خداوند است و همه انسان‌ها در مقابل او کوچک و ناتوان هستند و اینکه تکبر و غرور از وساوس شیطان است و باعث غفلت انسان و تباه کننده اعمال انسان است؛ و اگر کسی دارای کمالات عالی هم باشد زیبنده است که تواضع‌اش بیشتر و ادب او کامل‌تر گردد و استکبار از صفات رذیله است.
+برای درمان فرد خودخواه باید از اصول تربیتی و شناختی استفاده شده و نباید در برخورد با او مانند خود او رفتار کرد. برخورد با فرد خودخواه مانند خود او، او را جری‌تر کرده و الگودهی نامناسب به او می‌دهد.
-این سخنان به این معنا نیست که ما از خود فردی مظلوم و تو سری خود درست کنیم؛ بلکه یکی از جاهایی که غرور پسندیده است در مقابل افراد خودخواه و مغرور است و باید با عزت نفس با این افراد رو برو شد. رفتار خوب و متواصغانه ما بسیاری اوقات انسان‌های مغرور را نه تنها اصلاح نمی‌کند؛ بلکه توقع آنان را می‌افزاید و خود را به نوعی بدهکار آنان خواهیم کرد.
+ارائه اخلاق نیکو، صبر، رعایت اصول تربیتی و شناساندن عظمت خداوند به فرد خودخواه در درمان او مؤثر است. باید برای او توضیح داده شود که همه انسان‌ها در مقابل خداوند کوچک و ناتوانند و انسان‌‌های دارای کمالات به همان اندازه اهل [[تواضع|فروتنی‌اند]].
-تذکر
+البته نباید انسان در برابر فرد خودخواه عزت نفس خود را از دست بدهد. زیرا در این صورت، توقع و انتظار فرد خودخواه افزوده می‌شود.
-نباید فراموش کنیم که بسیار افراد هم که حالت غرور به خود می‌گیرند موضعی تدافعی دارند چون آنها هم سؤ تفاهم دارند و گمان می‌کنند که ما باخودخواهی با آنها برخورد می‌کنیم ناگفته پیداست که ما نیز به عنوان انسان از این امر مستثنا نیستیم بنابراین لازم است برای این که در دام سوء تفاهم نیفتیم از افراد خیرخواه که از رابطه ما با خبرند کمک بگیریم.
+گاهی برخورد متکبرانه افراد موضع تدافعی آنها در برابر خودخواهی دیگران است؛ زیرا آنها گمان کرده‌اند فرد مقابلشان انسانی خودخواه است، بنابراین با او مانند خودش برخورد می‌کنند. بنابراین ممکن است علت رفتار خودخواهانه برخی از افراد، سوء تفاهمی باشد که دچار آن شده‌اند و با برخورد نیکوی طرف مقابل این سوء تفاهم برطرف می‌شود.
 در روان‌شناسی مهارت ابراز وجود یا قاطعیت به افراد آموزش داده می‌شود تا افراد با صراحت و احترام متقابل و صمیمیت به حق خود برسند.
-{{پایان پاسخ}}
+<span></span>
 == منابع ==