سوره‌های مسبحات: تفاوت میان نسخه‌ها

(تکمیل و بارگزاری)
(ابرابزار)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
«مسبّحات» از ماده ي «سبح» است و «سبح» در لغت به معناي حمد، ستايش، تقديس، پاك و منزه دانستن است. <ref>سياح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوين (فرهنگ سياح)، تهران، انتشارات اسلام،۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> سوره‌هایی که با الفاظی از ماده «سبح» آغاز شده باشند، و ابتدای این سور با حمد و تسبیح الهی آغاز می‌شود، سوره‌های مسبّحات نامیده می‌شود. سوره‌های [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط [[پيامبر(ص)]] صورت گرفته است.<ref>رازي، ابوالفتوح، تفسير روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.</ref>
«مسبّحات» از مادهٔ «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> سوره‌هایی که با الفاظی از ماده «سبح» آغاز شده باشند، و ابتدای این سور با حمد و تسبیح الهی آغاز می‌شود، سوره‌های مسبّحات نامیده می‌شود. سوره‌های [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط [[پیامبر(ص)]] صورت گرفته است.<ref>رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.</ref>


آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از:
آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از:
*'''سوره اسراء''': {{قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الحرام...|ترجمه=پاک و منزه است خدایی که در شبی بنده خود را از مسجد حرام ...}}
* '''سوره اسراء''': {{قرآن|سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَیٰ بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الحرام…|ترجمه=پاک و منزه است خدایی که در شبی بنده خود را از مسجد حرام }}
*'''سوره حدید''': {{قرآن|سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ...|ترجمه=آنچه در آسمان ها و زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند ...}}
* '''سوره حدید''': {{قرآن|سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ…|ترجمه=آنچه در آسمان‌ها و زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند }}
*'''سوره حشر''': {{قرآن|سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، خدا را تسبیح می کنند}}
* '''سوره حشر''': {{قرآن|سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند}}
*'''سوره صف''': {{قرآن|سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است همه تسبیح خدا می‌گویند}}
* '''سوره صف''': {{قرآن|سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است همه تسبیح خدا می‌گویند}}
*'''سوره جمعه''': {{قرآن|يُسَبِّـحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند}}
* '''سوره جمعه''': {{قرآن|یُسَبِّـحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند}}
*'''سوره تغابن''': {{قرآن|يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند}}
* '''سوره تغابن''': {{قرآن|یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند}}
*'''سوره اعلی''': {{قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى|ترجمه=منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!}}
* '''سوره اعلی''': {{قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی|ترجمه=منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!}}
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==


۱. مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج۲۳.  
== مطالعه بیشتر ==
۱. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳.


۲. طباطبايي، علامه محمد حسين، ترجمه تفسير الميزان، مترجم، سيد محمد باقر همداني، ج۶.  
۲. طباطبایی، علامه محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم، سید محمد باقر همدانی، ج۶.


۳. قرشي، سيد علي اکبر، تفسير احسن الحديث، ج۱۱.
۳. قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج۱۱.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = آیات و سوره‌ها
|شاخه فرعی۱ = آیات و سوره‌ها
|شاخه فرعی۲ = اسامی سوره‌ها و آیات
|شاخه فرعی۲ = اسامی سوره‌ها و آیات
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۳۸: خط ۳۸:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ب
  | اولویت = ب
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۶

سؤال

سوره‌های مسبّحات را نام ببرید.

«مسبّحات» از مادهٔ «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.[۱] سوره‌هایی که با الفاظی از ماده «سبح» آغاز شده باشند، و ابتدای این سور با حمد و تسبیح الهی آغاز می‌شود، سوره‌های مسبّحات نامیده می‌شود. سوره‌های اسراء، حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن و اعلی، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط پیامبر(ص) صورت گرفته است.[۲]

آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از:

  • سوره اسراء: ﴿سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَیٰ بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الحرام…؛ پاک و منزه است خدایی که در شبی بنده خود را از مسجد حرام …
  • سوره حدید: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ…؛ آنچه در آسمان‌ها و زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند …
  • سوره حشر: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند
  • سوره صف: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است همه تسبیح خدا می‌گویند
  • سوره جمعه: ﴿یُسَبِّـحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند
  • سوره تغابن: ﴿یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند
  • سوره اعلی: ﴿سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی؛ منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!


مطالعه بیشتر

۱. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳.

۲. طباطبایی، علامه محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم، سید محمد باقر همدانی، ج۶.

۳. قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج۱۱.


منابع

  1. سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.
  2. رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.