پرش به محتوا

پیش نویس:امام کاظم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها)
Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۳: خط ۱۳:
در وصف موسی بن جعفر(ع) در کتب دانشمندان فضائل و ویژگی های بسیار والایی ذکر شده است. از جمله این اوصاف عبارتند از: شهرت به عبادت، مراقبت بر اطاعت از الهی، مشهور به کرامات، شب زنده داری، روزه داری، فرو بردن خشم در مقابله با بدی ها و بر رفتاری ها و ... .<ref>{{پک|1=نصیبی|2=1419|ک=مطالب السؤول|ص=83}}</ref>
در وصف موسی بن جعفر(ع) در کتب دانشمندان فضائل و ویژگی های بسیار والایی ذکر شده است. از جمله این اوصاف عبارتند از: شهرت به عبادت، مراقبت بر اطاعت از الهی، مشهور به کرامات، شب زنده داری، روزه داری، فرو بردن خشم در مقابله با بدی ها و بر رفتاری ها و ... .<ref>{{پک|1=نصیبی|2=1419|ک=مطالب السؤول|ص=83}}</ref>


موسی بن جعفر(ع) به دلیل کثرت عبادت به عبد صالح نامیده می شدند. هم چنین در عراق به باب الحوائج الی الله شناخته می شدند زیرا خواسته ها و مطالبات کسانی که از خدا درخواست داشتند از طریق ایشان مورد پذیرش خداوند قرار می گرفت.<ref>{{پک|1=نصیبی|2=1419|ک=مطالب السؤول|ص=83}}</ref>
'''کثیر العبادة و باب الحوائج الی الله:''' موسی بن جعفر(ع) به دلیل کثرت عبادت به عبد صالح نامیده می شدند. هم چنین در عراق به باب الحوائج الی الله شناخته می شدند زیرا خواسته ها و مطالبات کسانی که از خدا درخواست داشتند از طریق ایشان مورد پذیرش خداوند قرار می گرفت.<ref>{{پک|1=نصیبی|2=1419|ک=مطالب السؤول|ص=83}}</ref>
 
'''گریه از خوف خدا:''' ایشان بسیار از خوف خدا گریه می کردند به نحوی که اشک های شان جاری می شد و محاسن اشک آلود می شد.
 
'''کثرت صله رحم و صله فقراء:''' ایشان از بقیه بیشتر به صله رحم و صله فقراء مدینه اهتمام داشتند. صله ایشان نسبت به فقراء به گونه ای بود که هر شب برای فقراء طلا و نقره و خرما و نان می بردند در حالی که فقراء ایشان را نمی شناختند.





نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۷

سؤال

زندگی نامه اجمالی حضرت علی اکبر(ع) چیست؟ نام، لقب و کنیه ایشان چیست؟ چه ویژگی‌هایی برای علی اکبر(ع) ذکر شده است؟

در تاریخ ولادت علی اکبر(ع) اختلاف نظر وجود دارد. به همین جهت نقل‌ها درباره مدت عمر و سن ایشان هنگام شهادت نیز مختلف است. ایشان بزرگترین فرزند امام حسین(ع) می‌باشند. نام مادر ایشان لیلی است. البته برخی نام او را آمنه نوشته‌اند. طبق نوشته برخی از مورخین علی اکبر(ع) ازدواج کرده بودند و دارای فرزند نیز بودند. نام ایشان علی، لقب ایشان اکبر و کنیه این بزرگوار ابوالحسن بوده است. در کتب تاریخی ویژگی‌های برجسته ای برای ایشان نقل شده است؛ از جمله شباهت بسیار به رسول اکرم(ص) در سخن گفتن، شمایل و خلق و خو، صفات انسانی والا مثل علم و شجاعت و … .

درگاه‌ها


زندگی نامه

امام کاظم(ع) در روز یک شنبه هفتم صفر سال 128 هجری قمری در منزلی بین مکه و مدینه به نام ابواء متولد شدند.[۱] ایشان فرزند سوم یا چهارم[۲] امام صادق(ع) هستند و نام مادر ایشان حمیده مصفاة می باشد.[۳] نقل شده است که وقتی ایشان متولد شدند امام صادق(ع) سه روز به مردم ولیمه و اطعام دادند.[۴] موسی بن جعفر(ع) در بیست سالگی به امامت رسیدند. مدت امامت ایشان 35 سال بوده است. لذا مدت عمر ایشان 55 سال نقل شده است. البته در برخی نقل ها 54 سال نیز آمده است.[۵] معروف ترین قولی که در زمان تاریخ شهادت ایشان وجود دارد روز 25 رجب سال 183 هجری می باشد. مکان شهادت ایشان بغداد و در زندان سندی بن شاهک بوده است.[۶] دلیل شهادت نیز مسموم شدن در زندان مذکور است.[۷]

در زمان امامت موسی بن جعفر(ع) منصور دوانیقی حکومت می کرد. بعد از او پسر منصور به مدت 10 سال حکومت را به دست گرفت. پس از مهدی پسر او هادی به مدت یک سال و نیم حکومت نمود و پس از او حکومت به دست هارون پسر هادی قرار گرفت. وی به رشید معروف بود. پانزده سال بعد از حکومت هارون امام کاظم(ع) در زندان سندی بن شاهک مسموم شدند و به شهادت رسیدند.[۸]

نام، لقب و کنیه

نام ایشان موسی می‌باشد. کنیه مشهور موسی بن جعفر(ع) ابوالحسن و ابو ابراهیم است. لقب مشهور ایشان کاظم است که به معنای کسی است که خشم خود را فرو می برد. القاب صابر، صالح و امین را نیز برای ایشان نقل کرده اند.[۹] برخی دلیل ملقّب شدن به کاظم را این طور نقل کرده اند که ایشان همیشه عادت داشتند که در مقابل بدی دیگران احسان می کردند.[۱۰]

فضائل و کرامات

در وصف موسی بن جعفر(ع) در کتب دانشمندان فضائل و ویژگی های بسیار والایی ذکر شده است. از جمله این اوصاف عبارتند از: شهرت به عبادت، مراقبت بر اطاعت از الهی، مشهور به کرامات، شب زنده داری، روزه داری، فرو بردن خشم در مقابله با بدی ها و بر رفتاری ها و ... .[۱۱]

کثیر العبادة و باب الحوائج الی الله: موسی بن جعفر(ع) به دلیل کثرت عبادت به عبد صالح نامیده می شدند. هم چنین در عراق به باب الحوائج الی الله شناخته می شدند زیرا خواسته ها و مطالبات کسانی که از خدا درخواست داشتند از طریق ایشان مورد پذیرش خداوند قرار می گرفت.[۱۲]

گریه از خوف خدا: ایشان بسیار از خوف خدا گریه می کردند به نحوی که اشک های شان جاری می شد و محاسن اشک آلود می شد.

کثرت صله رحم و صله فقراء: ایشان از بقیه بیشتر به صله رحم و صله فقراء مدینه اهتمام داشتند. صله ایشان نسبت به فقراء به گونه ای بود که هر شب برای فقراء طلا و نقره و خرما و نان می بردند در حالی که فقراء ایشان را نمی شناختند.


پانویس

منابع

  • قمی، شیخ عباس (۱۳۷۹). منتهی الآمال. قم: دلیل ما.
  • امین عاملی، سید محسن (۱۳۷۶). سيره معصومان / ترجمه‏. ترجمهٔ علی حجتی کرمانی. تهران: سروش.
  • امین عاملی، سید محسن (۱۴۰۳). أعیان الشیعة. بیروت: دارالتعارف.
  • مجلسی، محمد باقر (۱۳۸۴). زندگانى حضرت امام موسى كاظم عليه السلام / ترجمه‏. ترجمهٔ موسی خسروی. تهران: اسلامیة.
  • معروف الحسنی، هاشم (۱۳۸۲). زندگانى دوازده امام عليهم السلام / ترجمه‏. ترجمهٔ محمد مقدس. تهران: امیر کبیر.
  • نصیبی، محمد بن طلحه (۱۴۱۹). مطالب السؤول. به کوشش عبدالعزیز طباطبایی. بیروت: مطبعة الآداب.
  • جزری، ابن اثیر (۱۳۸۵). الكامل في التاريخ‏. بیروت: دارالصادر.