۱٬۳۲۵
ویرایش
←ویژگی‌ها
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
نام ایشان علی می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|عنوان کتاب=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|سال=1388|نام=عباس|نام خانوادگی=جلالی|ناشر=آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر|صفحه=61|مکان=قم}}</ref> نقل شده است که امام حسین(ع) شش فرزند داشتند که نام سه تن از آن ها عبدالله، جعفر و محمد بوده است. نام سه تن دیگر از فرزندان ایشان علی بوده است که یکی از آن ها علی اکبر(ع) می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامية لممثلية الولي الفقية في حرس الثورة الإسلامية|صفحه=50|مکان=قم}}</ref> لقب ایشان اکبر است. یکی از وجوه لقب اکبر برای ایشان این است که فرزند بزرگ تر امام حسین(ع) می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامية لممثلية الولي الفقية في حرس الثورة الإسلامية|صفحه=50|مکان=قم}}</ref> کنیه ایشان ابوالحسن بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامية لممثلية الولي الفقية في حرس الثورة الإسلامية|صفحه=50|مکان=قم}}</ref> | نام ایشان علی می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|عنوان کتاب=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|سال=1388|نام=عباس|نام خانوادگی=جلالی|ناشر=آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر|صفحه=61|مکان=قم}}</ref> نقل شده است که امام حسین(ع) شش فرزند داشتند که نام سه تن از آن ها عبدالله، جعفر و محمد بوده است. نام سه تن دیگر از فرزندان ایشان علی بوده است که یکی از آن ها علی اکبر(ع) می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامية لممثلية الولي الفقية في حرس الثورة الإسلامية|صفحه=50|مکان=قم}}</ref> لقب ایشان اکبر است. یکی از وجوه لقب اکبر برای ایشان این است که فرزند بزرگ تر امام حسین(ع) می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامية لممثلية الولي الفقية في حرس الثورة الإسلامية|صفحه=50|مکان=قم}}</ref> کنیه ایشان ابوالحسن بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامية لممثلية الولي الفقية في حرس الثورة الإسلامية|صفحه=50|مکان=قم}}</ref> | ||
==ویژگی‌ها== | ==ویژگی‌ها== | ||
=== | ===اذعان دشمن به فضل او=== | ||
نقل شده است که | نقل شده است که معاویه از اطرافیان خود پرسید چه کسی برای خلافت از همه سزاوار تر است؟ اطرافیان جواب دادند: تو. معاویه گفت: خیر. سزاوار ترین شخص علی بن حسین بن علی بن ابی طالب است که جد او رسول خداست و شجاعت بنی هاشم، سخاوت بنی امیه و شگوه و جلال ثقیف در او جمع است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العين في أنصار الحسين علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامية لممثلية الولي الفقية في حرس الثورة الإسلامية|صفحه=49|مکان=قم}}</ref> | ||
===اطاعت و وفاداری نسبت به امام خود=== | ===اطاعت و وفاداری نسبت به امام خود=== | ||
شب عاشورا امام حسین(ع) یاران خود را فرا خواند و برای آن‌ها سخنرانی نمود و بیعت خود را از ایشان برداشت. امام(ع) به ایشان فرمودند از تاریکی شب استفاده کنید و بروید. دشمنان با من کار دارند. بعد از فرمایش امام(ع) فرزندان و اصحاب اظهار وفاداری کردند و گفتند: چرا چنین کنیم؟ برای اینکه پس از تو زنده بمانیم؟ خداوند هرگز چنین چیزی را بما نشان ندهد. اولین کسی که این سخنان را گفت عباس بن علی(ع) بود و بقیه به دنبال ایشان گفتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اللهوف علی قتلی الطفوف|عنوان کتاب=اللهوف علی قتلی الطفوف|سال=1348|نام=علی بن موسی|نام خانوادگی=ابن طاووس|ناشر=جهان|صفحه=85|مکان=تهران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=73|مکان=قم}}</ref> | شب عاشورا امام حسین(ع) یاران خود را فرا خواند و برای آن‌ها سخنرانی نمود و بیعت خود را از ایشان برداشت. امام(ع) به ایشان فرمودند از تاریکی شب استفاده کنید و بروید. دشمنان با من کار دارند. بعد از فرمایش امام(ع) فرزندان و اصحاب اظهار وفاداری کردند و گفتند: چرا چنین کنیم؟ برای اینکه پس از تو زنده بمانیم؟ خداوند هرگز چنین چیزی را بما نشان ندهد. اولین کسی که این سخنان را گفت عباس بن علی(ع) بود و بقیه به دنبال ایشان گفتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اللهوف علی قتلی الطفوف|عنوان کتاب=اللهوف علی قتلی الطفوف|سال=1348|نام=علی بن موسی|نام خانوادگی=ابن طاووس|ناشر=جهان|صفحه=85|مکان=تهران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=73|مکان=قم}}</ref> | ||