شاگردی جابر بن حیان نزد امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
==زندگی جابر بن حیان== | ==زندگی جابر بن حیان== | ||
ابو عبدالله جابِرِ بْنِ حَیّان، که با نسبت‌های ازدی، کوفی و طوسی و لقب صوفی خوانده شده است، دانشمند علم کیمیا و فیلسوف شیعی سدۀ دوم هجری قمری است. مجموعۀ بزرگی از آثار در کیمیا و فلسفۀ طبیعی به او منسوب شده است.<ref>کوهکن، رضا، «جابر بن حیان»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳، ج۱۷، ذیل واژه.</ref> از نظر محققان، اطلاعات منابع کهن درباره جابر یکدست نیست و در خود آنها نشانه‌هایی از شک در واقعیت وجود جابر است.<ref>کوهکن، «جابر بن حیان»، ج۱۷، ذیل واژه.</ref> | |||
داده‌های تاریخی موجود در زمينه زندگی جابر را حاكى از آن دانسته شده كه او احتمالاً در سده دوم هجرى در محيط شيعی عراق به‌دنيا آمده است. در مدينه، نزد امام صادق(ع) شاگردى كرده و دانش كيميا و تعاليم فراوان دیگری را از آن حضرت اخذ نموده است. سپس، مدتی در بغداد و در ميان اطرافيان خاندان برمكى (خاندان قدرتمند ایرانی‌نژاد در دستگاه خلافت عباسی) به‌سر برده است. از سال ۱۸۷ق، كه برمكيان مغضوب هارون خلیفه عباسی شدند، جابر به زندگى مخفيانه روى آورد و سرانجام در سال ۲۰۰ق و در زمان خلافت مأمون عباسی درگذشته است.<ref>جهانبخش، جویا، «ميراث جابر بن حيان يا مرده ريگ كيميايى غاليان»، </ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۷
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
آیا جابر بن حیان، شیمیدان مسلمان، شاگرد امام صادق(ع) بوده است؟
زندگی جابر بن حیان
ابو عبدالله جابِرِ بْنِ حَیّان، که با نسبت‌های ازدی، کوفی و طوسی و لقب صوفی خوانده شده است، دانشمند علم کیمیا و فیلسوف شیعی سدۀ دوم هجری قمری است. مجموعۀ بزرگی از آثار در کیمیا و فلسفۀ طبیعی به او منسوب شده است.[۱] از نظر محققان، اطلاعات منابع کهن درباره جابر یکدست نیست و در خود آنها نشانه‌هایی از شک در واقعیت وجود جابر است.[۲]
داده‌های تاریخی موجود در زمينه زندگی جابر را حاكى از آن دانسته شده كه او احتمالاً در سده دوم هجرى در محيط شيعی عراق به‌دنيا آمده است. در مدينه، نزد امام صادق(ع) شاگردى كرده و دانش كيميا و تعاليم فراوان دیگری را از آن حضرت اخذ نموده است. سپس، مدتی در بغداد و در ميان اطرافيان خاندان برمكى (خاندان قدرتمند ایرانی‌نژاد در دستگاه خلافت عباسی) به‌سر برده است. از سال ۱۸۷ق، كه برمكيان مغضوب هارون خلیفه عباسی شدند، جابر به زندگى مخفيانه روى آورد و سرانجام در سال ۲۰۰ق و در زمان خلافت مأمون عباسی درگذشته است.[۳]