الدعوات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸: خط ۳۸:
  | نسخه الکترونیکی  =
  | نسخه الکترونیکی  =
}}
}}
الدعوات کتابی از قطب الدین راوندی درباره دعا و ذکر است.
'''الدعوات''' کتابی از [[قطب‌الدین راوندی]] درباره دعا و ذکر است. مطالب کتاب همه روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته است. دو فصل از این کتاب درباره طب و سلامتی و اذکار درباره آنهاست. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتاب‌های علمای شیعه نقل شده است.


سَلوَة الحَزین نام اصلی این کتاب است.
سَلوَة الحَزین نام اصلی این کتاب است. ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکل گشا است.


== معرفی و جایگاه ==
== معرفی و جایگاه ==
خط ۴۶: خط ۴۶:


سلوة الحزین و تحفة العلیل مشهور به دعوات راوندی به زبان عربی، شامل روایات متعدد از معصومین(ع) در موضوع ادعیه و اذکار است. این کتاب را «الدعوات» می‌خوانند، چون مشتمل بر دعاهای مختلف در مناسبت‌های گوناگون است و «سلوة الحزین» می‌گویند (مؤلف، همین نام را برگزیده است)، چون انسان غمگین را خرسند می‌کند و اندوه را از دل او می‌زداید. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتاب‌های علمای شیعه نقل شده است؛ از جمله: علامه مجلسی در بحار، محدث نوری در مستدرک، شیخ عبدالله بحرانی در عوالم، محدث بحرانی در حدائق ناضره، نراقی در مستندالشیعه و شیخ انصاری در کتاب الطهارة از آن نقل کرده‌اند.
سلوة الحزین و تحفة العلیل مشهور به دعوات راوندی به زبان عربی، شامل روایات متعدد از معصومین(ع) در موضوع ادعیه و اذکار است. این کتاب را «الدعوات» می‌خوانند، چون مشتمل بر دعاهای مختلف در مناسبت‌های گوناگون است و «سلوة الحزین» می‌گویند (مؤلف، همین نام را برگزیده است)، چون انسان غمگین را خرسند می‌کند و اندوه را از دل او می‌زداید. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتاب‌های علمای شیعه نقل شده است؛ از جمله: علامه مجلسی در بحار، محدث نوری در مستدرک، شیخ عبدالله بحرانی در عوالم، محدث بحرانی در حدائق ناضره، نراقی در مستندالشیعه و شیخ انصاری در کتاب الطهارة از آن نقل کرده‌اند.
مطالب کتاب روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته؛ اما با توجه به این که نزدیک به عصر ائمه(ع) است و ایشان از افراد مورد اعتماد نقل کرده و روایات مورد وثوق خود را از آنان اخذ کرده، دارای اهمیت می‌باشد. از همین روست که بسیاری از علما از آن نقل کرده‌اند.<ref>علیمردی، عباس، «[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7902/101427/سلوة-الحزین-%22دعوات%22-از-راوندی-%22م573ق%22 سلوة الحزین (دعوات) از راوندی (م573ق)]»، افق حوزه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲، شماره ۳۸۶،</ref>


ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکل گشا توسط حسین قهستانی و انتشارات نهاوندی در قم، به سال ۱۳۸۰شمسی چاپ کرده است.
ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکل گشا توسط حسین قهستانی و انتشارات نهاوندی در قم، به سال ۱۳۸۰شمسی چاپ کرده است.
خط ۵۵: خط ۵۷:
'''باب یکم: دعا و آداب آن'''
'''باب یکم: دعا و آداب آن'''


بخش اول: بهره‌های دعا. بخش دوم – آداب دعا بخش سوم: اجابت دعای صادقان علیهم السلام
بخش اول: بهره‌های دعا. بخش دوم – آداب دعا<ref>الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۲۲.</ref> بخش سوم: اجابت دعای صادقان علیهم السلام


'''باب دوم: سلامتی و بهداشت'''
'''باب دوم: سلامتی و بهداشت'''<ref>الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۷۴.</ref>


بخش اول – بی‌نیازی از طبیب. بخش دوم: سلامتی با ذکر دعا و نماز. نمازهای پیامبر و امامان. تسبیح پیامبر و امامان. نمازهای هفته. تعویذهای هفته. اعمال ماه نو. آنچه در طول زمان عمل می‌شود. بخش سوم: سلامتی و شکر آن. بخش چهارم: خوردن و آشامیدن.  
بخش اول – بی‌نیازی از طبیب. بخش دوم: سلامتی با ذکر دعا و نماز.<ref>الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۸۱.</ref> نمازهای پیامبر و امامان. تسبیح پیامبر و امامان.<ref>الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۹۰.</ref> نمازهای هفته. تعویذهای هفته. اعمال ماه نو. آنچه در طول زمان عمل می‌شود. بخش سوم: سلامتی و شکر آن.<ref>الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۱۱۳.</ref> بخش چهارم: خوردن و آشامیدن.<ref>الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۱۳۷.</ref>


'''باب سوم: بیماری و بهره‌های آن'''
'''باب سوم: بیماری و بهره‌های آن'''
خط ۶۹: خط ۷۱:
بخش اول – غم و شادی مرگ. بخش دوم – آداب محتضر. بخش سوم – دفن و تلقین و زیارت میت
بخش اول – غم و شادی مرگ. بخش دوم – آداب محتضر. بخش سوم – دفن و تلقین و زیارت میت


== تیتر ==
== محتوا ==
کتاب، در یک مقدمه و چهار باب تدوین شده است:
کتاب، در یک مقدمه و چهار باب تدوین شده است:


خط ۸۰: خط ۸۲:
بخش سوم به بیان بیماری و منافع دنیوی و اخروی آن می‌پردازد. فصلی نیز به بیان نماز بیمار؛ آداب عیادت و دعای نزد مریض اختصاص دارد. در فصلی به درمان با تربت پاک امام حسین(ع) و دعا و صدقه، اشارت رفته؛ و فصلی دیگر به آنچه که بر مریض مستحب است پرداخته؛ فصلی عیادت مریض و وصیت بیمار را گوشزد کرده؛ و آن گاه به بیان نوشته‌ای دست یازیده که با میت دفن می‌شود.
بخش سوم به بیان بیماری و منافع دنیوی و اخروی آن می‌پردازد. فصلی نیز به بیان نماز بیمار؛ آداب عیادت و دعای نزد مریض اختصاص دارد. در فصلی به درمان با تربت پاک امام حسین(ع) و دعا و صدقه، اشارت رفته؛ و فصلی دیگر به آنچه که بر مریض مستحب است پرداخته؛ فصلی عیادت مریض و وصیت بیمار را گوشزد کرده؛ و آن گاه به بیان نوشته‌ای دست یازیده که با میت دفن می‌شود.


بخش چهارم به مرگ و دهشت از آن پرداخته و دعاهای مختلف دفن و تلقین و زیارت میت و ذکر قبر و حالات آن را دربردارد. این بخش شامل فصلی با عنوان «تعازی» (یکدیگر را به صبر سفارش کردن) است.
بخش چهارم به مرگ و دهشت از آن پرداخته و دعاهای مختلف دفن و تلقین و زیارت میت و ذکر قبر و حالات آن را دربردارد. این بخش شامل فصلی با عنوان «تعازی» (یکدیگر را به صبر سفارش کردن) است.<ref>علیمردی، عباس، «[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7902/101427/%D8%B3%D9%84%D9%88%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B2%DB%8C%D9%86-%22%D8%AF%D8%B9%D9%88%D8%A7%D8%AA%22-%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C-%22%D9%85573%D9%82%22 سلوة الحزین (دعوات) از راوندی (م573ق)]»، افق حوزه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲، شماره ۳۸۶،</ref>
 
شایان ذکر است که مطالب کتاب روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته؛ اما با توجه به این که نزدیک به عصر ائمه(ع) است و ایشان از افراد مورد اعتماد نقل کرده و روایات مورد وثوق خود را از آنان اخذ کرده، دارای اهمیت می‌باشد. از همین روست که بسیاری از علما از آن نقل کرده‌اند.<ref>علیمردی، عباس، «[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7902/101427/سلوة-الحزین-%22دعوات%22-از-راوندی-%22م573ق%22 سلوة الحزین (دعوات) از راوندی (م573ق)]»، افق حوزه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲، شماره ۳۸۶،</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۴

سؤال
کتاب «الدعوات» از کیست و چه محتوایی دارد؟
الدعوات
الدعوات (کتاب)
اطلاعات کتاب
نویسندهقطب الدین راوندی
موضوعدعا
زبانعربی
اطلاعات نشر
ناشرمدرسة الامام المهدی(ع)
محل نشرقم
تاریخ نشر۱۴۰۷ق

الدعوات کتابی از قطب‌الدین راوندی درباره دعا و ذکر است. مطالب کتاب همه روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته است. دو فصل از این کتاب درباره طب و سلامتی و اذکار درباره آنهاست. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتاب‌های علمای شیعه نقل شده است.

سَلوَة الحَزین نام اصلی این کتاب است. ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکل گشا است.

معرفی و جایگاه

الدعوات یا سلوة الحزین، مجموعه‌ای از احادیث مجرد از سند در زمینهٔ ادعیه که به‌خصوص باب دوم و سوم آن بر طب و بهداشت متمرکز شده است (به کوشش مدرسة الامام المهدی(ع)، قم، ۱۴۰۷ ق).[۱]

سلوة الحزین و تحفة العلیل مشهور به دعوات راوندی به زبان عربی، شامل روایات متعدد از معصومین(ع) در موضوع ادعیه و اذکار است. این کتاب را «الدعوات» می‌خوانند، چون مشتمل بر دعاهای مختلف در مناسبت‌های گوناگون است و «سلوة الحزین» می‌گویند (مؤلف، همین نام را برگزیده است)، چون انسان غمگین را خرسند می‌کند و اندوه را از دل او می‌زداید. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتاب‌های علمای شیعه نقل شده است؛ از جمله: علامه مجلسی در بحار، محدث نوری در مستدرک، شیخ عبدالله بحرانی در عوالم، محدث بحرانی در حدائق ناضره، نراقی در مستندالشیعه و شیخ انصاری در کتاب الطهارة از آن نقل کرده‌اند.

مطالب کتاب روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته؛ اما با توجه به این که نزدیک به عصر ائمه(ع) است و ایشان از افراد مورد اعتماد نقل کرده و روایات مورد وثوق خود را از آنان اخذ کرده، دارای اهمیت می‌باشد. از همین روست که بسیاری از علما از آن نقل کرده‌اند.[۲]

ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکل گشا توسط حسین قهستانی و انتشارات نهاوندی در قم، به سال ۱۳۸۰شمسی چاپ کرده است.

نویسنده

راوَنْدی، قطب‌الدین سعید بن هبةاللٰه بن حسن (د ۵۷۳ ق / ۱۱۷۸ م)، از عالمان نامدار امامیه در ایران است. نسبت راوندی نیز به احتمال قوی همان‌گونه‌که شیخ بهایی گفته است، به راوند کاشان بازمی‌گردد، فضل بن حسن طبرسی از مشهورترین اساتید او بود. ابن‌شهرآشوب و منتجب‌الدین رازی از شاگردان او هستند. راوندی گویا اواخر عمرش را در قم سپری کرده است؛ او در همان شهر وفات یافته، و مقبره‌اش در آنجا در صحن کبیر حضرت معصومه(ع)، تا امروز شناخته شده است.[۳]

محتوا

باب یکم: دعا و آداب آن

بخش اول: بهره‌های دعا. بخش دوم – آداب دعا[۴] بخش سوم: اجابت دعای صادقان علیهم السلام

باب دوم: سلامتی و بهداشت[۵]

بخش اول – بی‌نیازی از طبیب. بخش دوم: سلامتی با ذکر دعا و نماز.[۶] نمازهای پیامبر و امامان. تسبیح پیامبر و امامان.[۷] نمازهای هفته. تعویذهای هفته. اعمال ماه نو. آنچه در طول زمان عمل می‌شود. بخش سوم: سلامتی و شکر آن.[۸] بخش چهارم: خوردن و آشامیدن.[۹]

باب سوم: بیماری و بهره‌های آن

بخش یکم: نماز بیمار، ادب بیماری، و دعا به هنگام بیماری. بخش دوم: دعا و صدقه و درمان با تربت سیدالشهداء (علیه السلام). بخش سوم – یک درد یک دعا. بخش چهارم: واجب و مستحب بیمار. بخش پنجم – عیادت بیمار و وصیت او

باب چهارم: مرگ و هراسهای آن

بخش اول – غم و شادی مرگ. بخش دوم – آداب محتضر. بخش سوم – دفن و تلقین و زیارت میت

محتوا

کتاب، در یک مقدمه و چهار باب تدوین شده است:

مقدمه در بیان مرض و ابتلاست؛ و احادیثی را شامل است که حکمت درد و گرفتاری برای انسان‌ها را بیان کرده‌اند. نخستین حدیث از امام صادق(ع) گویای این است که مؤمن هم به مصیبت و هم به بیماری تنش از خداوند اجر می‌گیرد.

در بخش اول شامل، فصل است: فصل اول به اهمیت دعا و جایگاه آن در روایات اسلامی پرداخته؛ و فصل دوم به چگونگی دعا و آداب و اوقات استجابت آن می‌پردازد. ذیل این فصل دارای دو عنوان جداگانه الحاح و اصرار به دعا، و ذکر استجابت دعای امامین صادقین می‌باشد.

بخش دوم به صحت و آنچه به حفظ صحت مربوط است بیان شده و تلاش دارد خصالی را بشناساند که با وجود آن‌ها آدمی از طب بی‌نیاز می‌شود. عافیت و سلامتی با کمک نماز و دعا، نمازهای پیامبر و ائمه(ع)، تسبیح‌های پیامبر و ائمه(ع)، نمازهای ایام هفته، و تعویذهای ایام هفته از مطالب این بخش است. ذیل این بخش دو عنوان حالات عافیت و شکر به آن، و برشماری برخی از خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها و چگونگی تناول آمده است.

بخش سوم به بیان بیماری و منافع دنیوی و اخروی آن می‌پردازد. فصلی نیز به بیان نماز بیمار؛ آداب عیادت و دعای نزد مریض اختصاص دارد. در فصلی به درمان با تربت پاک امام حسین(ع) و دعا و صدقه، اشارت رفته؛ و فصلی دیگر به آنچه که بر مریض مستحب است پرداخته؛ فصلی عیادت مریض و وصیت بیمار را گوشزد کرده؛ و آن گاه به بیان نوشته‌ای دست یازیده که با میت دفن می‌شود.

بخش چهارم به مرگ و دهشت از آن پرداخته و دعاهای مختلف دفن و تلقین و زیارت میت و ذکر قبر و حالات آن را دربردارد. این بخش شامل فصلی با عنوان «تعازی» (یکدیگر را به صبر سفارش کردن) است.[۱۰]

منابع

  1. پاکتچی، احمد، «راوندی، قطب‌الدین»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، بی‌تا، ج۲۴، ذیل مدخل.
  2. علیمردی، عباس، «سلوة الحزین (دعوات) از راوندی (م573ق)»، افق حوزه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲، شماره ۳۸۶،
  3. پاکتچی، احمد، «راوندی، قطب‌الدین»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، بی‌تا، ج۲۴، ذیل مدخل.
  4. الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۲۲.
  5. الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۷۴.
  6. الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۸۱.
  7. الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۹۰.
  8. الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۱۱۳.
  9. الراوندي، قطب الدين، الدعوات، قم، مدرسة الامام المهدي(عج)، ۱۳۶۶ش، ص۱۳۷.
  10. علیمردی، عباس، «سلوة الحزین (دعوات) از راوندی (م573ق)»، افق حوزه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲، شماره ۳۸۶،