۶٬۸۵۳
ویرایش
←شاگردان
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در سال ۱۲۸۸ق، که اصفهان دچار قحطی شده بود، قمشه‌ای اموال خود را فروخت و صرف طلاب فقیر کرد و بعد از آن به تهران مهاجرت کرد.<ref>شیرازی، محمدمعصوم، طرائق الحقائق، تحقیق محمدجعفر محجوب، تهران، کتابخانه سنایی، بی‌تا، ج۳، ص۵۰۸.</ref> برخی علت مهاجرت او به تهران را عرض شکایت از برخی اصحاب قدرت در اصفهان قلمداد کرده‌اند؛ اما، احتمال داده‌اند که رونق‌یافتن مکتب فلسفی تهران و مهاجرت برخی فیلسوفان و عارفان بزرگ به آنجا دلیل اصلی مهاجرت قمشه‌ای به تهران باشد.<ref>صدوقی‌سها، تحریر ثانی تاریخ حکماء و عرفای متأخر، ص۲۶۵.</ref> | در سال ۱۲۸۸ق، که اصفهان دچار قحطی شده بود، قمشه‌ای اموال خود را فروخت و صرف طلاب فقیر کرد و بعد از آن به تهران مهاجرت کرد.<ref>شیرازی، محمدمعصوم، طرائق الحقائق، تحقیق محمدجعفر محجوب، تهران، کتابخانه سنایی، بی‌تا، ج۳، ص۵۰۸.</ref> برخی علت مهاجرت او به تهران را عرض شکایت از برخی اصحاب قدرت در اصفهان قلمداد کرده‌اند؛ اما، احتمال داده‌اند که رونق‌یافتن مکتب فلسفی تهران و مهاجرت برخی فیلسوفان و عارفان بزرگ به آنجا دلیل اصلی مهاجرت قمشه‌ای به تهران باشد.<ref>صدوقی‌سها، تحریر ثانی تاریخ حکماء و عرفای متأخر، ص۲۶۵.</ref> | ||
قمشه‌ای پس از مهاجرت به تهران در مدرسه میرزا شفیع صدراعظم، در جلوخان مسجد شاه، به تدریس پرداخت.<ref>شیرازی، طرائق الحقائق، ج۳، ص۵۰۸.</ref> او در تهران تا پایان عمر به تدریس حکمت متعالیه، حکمت اشراق و عرفان نظری پرداخت.<ref>صدوقی سها، تاریخ حکماء و عرفای متأخر، ص۲۶۵؛ نصر، سید حسین، «تهران- حوزه فلسفی و عرفانی تهران»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرة‌المعارف اسلامی، ۱۳۸۳ش، ج۸، ص۷۵۱.</ref> قمشه‌ای در اول صفر ۱۳۰۶ق در تهران درگذشت | قمشه‌ای پس از مهاجرت به تهران در مدرسه میرزا شفیع صدراعظم، در جلوخان مسجد شاه، به تدریس پرداخت.<ref>شیرازی، طرائق الحقائق، ج۳، ص۵۰۸.</ref> او در تهران تا پایان عمر به تدریس حکمت متعالیه، حکمت اشراق و عرفان نظری پرداخت.<ref>صدوقی سها، تاریخ حکماء و عرفای متأخر، ص۲۶۵؛ نصر، سید حسین، «تهران- حوزه فلسفی و عرفانی تهران»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرة‌المعارف اسلامی، ۱۳۸۳ش، ج۸، ص۷۵۱.</ref> قمشه‌ای در اول صفر ۱۳۰۶ق در تهران درگذشت. درباره مدفن او اختلاف وجود دارد: برخی معتقدند که او در آرامگاه ابن‌بابویه به خاک سپرده شده است؛ اما، جلال‌الدین همایی نقل کرده که خود قبر قمشه ای را در سر قبر آقا (مقبره میرزا ابوالقاسم امام جمعه در محله مولوی تهران) دیده و زیارت کرده است.<ref>شیرازی، طرائق الحقائق، ج۳، ص۵۰۸-۵۰۹.</ref> | ||
== ويژگی‌های ظاهری و باطنی == | == ويژگی‌های ظاهری و باطنی == | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
آقا محمدرضا قمشه ای شاگردان بسیاری در حکمت و عرفان پرورش | آقا محمدرضا قمشه ای شاگردان بسیاری در حکمت و عرفان پرورش داد. در منابع تا پنجاه شاگرد، که همه از بزرگان مکتب فلسفی تهران بوده‌اند، را برای او ثبت کرده‌اند؛ از جمله: | ||
* آقا میرزا ابراهیم بن ابوالفتح ریاضی زنجانی (درگذشته ۱۳۵۱ق). | * آقا میرزا ابراهیم بن ابوالفتح ریاضی زنجانی (درگذشته ۱۳۵۱ق). | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
*آقا شیخ اسدالله یزدی (درگذشته ۱۳۳۸ق). | *آقا شیخ اسدالله یزدی (درگذشته ۱۳۳۸ق). | ||
*میرزا اسماعیل تفرشی (درگذشته ۱۳۲۲ق). | *میرزا اسماعیل تفرشی (درگذشته ۱۳۲۲ق). | ||
*جهانگیرخان قشقایی (۱۲۴۳-۱۳۲۸ق). | |||
*میرزا حسن کرمانشاهی (درگذشته ۱۳۳۶ق). | |||
*میرزا عبدالله ریاضی رشتی (درگذشته ۱۳۰۶ق). | |||
*آخوند ملاعلی سمنانی (درگذشته ۱۳۳۵ق) | |||
*میرزا علی‌اکبر حکمی یزدی (درگذشته ۱۳۴۴ق). | |||
*آقا شیخ علی اکبر نهاوندی (۱۲۷۸-۱۳۶۹ق) | |||
== آثار == | == آثار == | ||