محزون بودن در اعیاد در زمان غیبت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (Rezapour صفحهٔ در زمان غیبت محزون بودن در اعیاد را به محزون بودن در اعیاد در زمان غیبت منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۸
آیا روایتی وجود دارد که شیعیان باید در زمان غیبت امام زمان (عج) حتی در اعیاد هم محزون باشند؟
روایتی که شیعیان را در زمان غیبت محزون بخواند، وجود ندارد. در مقابل، روایاتی وجود دارد که شیعیان را بر شادی نیز تشویق میکنند. امام علی(ع) فرمود:«إِنَّا لَنَفْرَحُ لِفَرَحِكُمْ وَ نَحْزَنُ لِحُزْنِكُمْ؛ ما در شادمانی شما شاد و برای اندوه شما اندوهگین میشویم.»[۱] از این روایت بهدست آوردهاند که در دوران غیبت امام زمان(عج) نیز امام با شادی ما شاد و با غمهای ما غمناک است و شیعه در عصر غیبت، هم حزن دارد و هم شادی و هر کدام جایگاه خاص خود را دارند.
البته به این نکته توجه داده شده که یکی از نشانههای دوستی، محزون بودن در فراق و دوری از محبوب است؛ بدیهی است که علاقمندان به امام زمان (ع) در دوران غیبت در فراق او اندوهگین هستند و این حزن و اندوه را به گونههای مختلفی بروز میدهند. سدیر صیرفی نقل میکند که به خدمت امام صادق(ع) رفتیم. امام را در حال گریه و ناله دیدیم که همچون مادر فرزند از دست داده، میگریست. در این حالت میگفت: مولای من! غیبت تو، خواب را از چشمانم ربوده و زمین را بر من تنگ نموده و آسایش دلم را از من گرفته است.[۲]