طور سینا: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
طور، در لغت به كوه گفته مى‌شود؛ امّا وقتى با «الف» و «لام» معرفه ذكر مى‌شود، مقصود كوه خاصّى است. «طور سينا» اسم كوهى است كه حضرت موسى عليه السلام با خدا در آن مناجات مى‌كرد.<ref>هاشمى رفسنجانى، اکبر، و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، ج۱۹، ص۲۳۲.</ref> | |||
== موقعیت == | |||
. | قرآن کریم در ده مورد از طور، طور سینا و وادی مقدسی که حضرت موسی به آنجا رفت و مأموریت یافت تا به هدایت فرعون رود، یاد نموده است.<ref>بقره / ۶۳ و ۹۳؛ نساء / ۱۵۴، طه / ۱۲ و ۸۰، مریم / ۵۲، قصص / ۲۹ و ۴۶، مومنون / ۲۰ تین / ۲، طور / ۱، نازعات / ۱۶.</ref> اما اینکه منظور از طور سینا چیست دو دیدگاه وجود دارد: دیدگاه اول: کوه طور است که صحرای سینا در آن قرار دارد. منطقه طور در جنوب صحرای سینا بوده است. دیدگاه دوم: طور سینا جنبه توصیفی دارد و به معنی کوه پر برکت یا کوه پر درخت یا کوه زیباست چون طور در لغت یعنی کوه و سینا یعنی پر برکت، زیبا و مشجر.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۲۲۱.</ref> و طور سینا همان کوهی است که حضرت موسی برای عبادت به آنجا می‌رفت.<ref>همان، ج۲۷، ص۱۴۰.</ref> در سوره مؤمنون آیه ۲۰ نیز به این مطلب اشاره شده است که خداوند می‌فرماید: و درختی که از طور سینا می‌روید و از آن روغن و نان خورش برای خورندگان فراهم می‌گردد. | ||
== وقایع == | == وقایع == | ||
متلاشى شدن طور سينا، بر اثر تجلّى خداوند بر آن<ref>۱۴۳ اعراف. </ref> بيهوشى موسى عليه السلام با غرش و نهيب بر آمده از انهدام كوه طور<ref>۱۴۳ اعراف</ref> قرار گرفتن طور سينا بر بالاى سر بنى‌اسرائيل، رخدادى شايسته يادآورى<ref>۶۳ و ۹۳ بقره. ۱۷۱ اعراف.</ref> برافراشتن طور سينا بر بالاى سر بنى‌اسرائيل، تهديد خداوند به منظور اخذ پيمان از آنان<ref>۶۳ و ۹۳ بقره. ۱۵۴ نسا. ۱۷۱ اعراف. </ref> برافراشتن طور سينا، بر سر بنى‌اسرائيل، از معجزات حضرت موسى عليه السلام:<ref>۱۵۳ ۱۵۴ نسا</ref> طور سينا، محلّى با خير و بركت<ref>۵۲ مریم. ۸۰ طه. ۲ تین</ref> طور سينا، ميقات و وعده‌گاه خدا با بنى‌اسرائيل<ref>۱۵۵ اعراف. ۸۰ طه. </ref> لرزش شديد برگزيدگان بنى‌اسرائيل، در طور سينا<ref>۱۵۵ اعراف.</ref> صاعقه‌زدگى و هلاكت گروهى از بنى‌اسرائيل، در طور سينا<ref>۵۵ ۵۶ بقره. ۱۵۳ نسا. ۱۵۵ اعراف</ref> | |||
== تقدس == | == تقدس == | ||
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۰
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
طور، در لغت به كوه گفته مى‌شود؛ امّا وقتى با «الف» و «لام» معرفه ذكر مى‌شود، مقصود كوه خاصّى است. «طور سينا» اسم كوهى است كه حضرت موسى عليه السلام با خدا در آن مناجات مى‌كرد.[۱]
موقعیت
قرآن کریم در ده مورد از طور، طور سینا و وادی مقدسی که حضرت موسی به آنجا رفت و مأموریت یافت تا به هدایت فرعون رود، یاد نموده است.[۲] اما اینکه منظور از طور سینا چیست دو دیدگاه وجود دارد: دیدگاه اول: کوه طور است که صحرای سینا در آن قرار دارد. منطقه طور در جنوب صحرای سینا بوده است. دیدگاه دوم: طور سینا جنبه توصیفی دارد و به معنی کوه پر برکت یا کوه پر درخت یا کوه زیباست چون طور در لغت یعنی کوه و سینا یعنی پر برکت، زیبا و مشجر.[۳] و طور سینا همان کوهی است که حضرت موسی برای عبادت به آنجا می‌رفت.[۴] در سوره مؤمنون آیه ۲۰ نیز به این مطلب اشاره شده است که خداوند می‌فرماید: و درختی که از طور سینا می‌روید و از آن روغن و نان خورش برای خورندگان فراهم می‌گردد.
وقایع
متلاشى شدن طور سينا، بر اثر تجلّى خداوند بر آن[۵] بيهوشى موسى عليه السلام با غرش و نهيب بر آمده از انهدام كوه طور[۶] قرار گرفتن طور سينا بر بالاى سر بنى‌اسرائيل، رخدادى شايسته يادآورى[۷] برافراشتن طور سينا بر بالاى سر بنى‌اسرائيل، تهديد خداوند به منظور اخذ پيمان از آنان[۸] برافراشتن طور سينا، بر سر بنى‌اسرائيل، از معجزات حضرت موسى عليه السلام:[۹] طور سينا، محلّى با خير و بركت[۱۰] طور سينا، ميقات و وعده‌گاه خدا با بنى‌اسرائيل[۱۱] لرزش شديد برگزيدگان بنى‌اسرائيل، در طور سينا[۱۲] صاعقه‌زدگى و هلاكت گروهى از بنى‌اسرائيل، در طور سينا[۱۳]
تقدس
آیه اول: خداوند متعال در آیات ۲۹ و ۳۰ سوره قصص می‌فرمایند: هنگامی که حضرت موسی(ع) مدت خود را (در نزد حضرت شعیب(ع)) به پایان رسانید و همراه خانواده اش به سوی مصر حرکت کرد، از جانب طور آتشی دید، به خانواده اش گفت: درنگ کنید که من آتشی دیدم، شاید خبری از آن برای شما بیاورم یا شعله ای از آتش آن برای گرم شدن بیاورم. هنگامی که به سراغ آتش آمد، در آن سرزمین پر برکت از میان یک درخت ندا داده شد که ای موسی! منم خداوند پروردگار جهانیان. در این آیه این سرزمین به بقعه مبارکه یاد شده است و این یعنی قبل از حضرت موسی(ع) از تقدس برخوردار بود.
آیه دوم: در سوره طه آیه ۹ به رسول خدا(ص) می‌فرماید: و آیا خبر موسی(ع) به تو رسیده است؟ هنگامی که آتشی مشاهده کرد و به خانواده اش گفت: درنگ کنید که من آتشی دیدم، شاید شعله ای از آن برای شما بیاورم یا راهی پیدا کنم. هنگامی که نزد آتش آمد، ندا داده شد که ای موسی! من پروردگار توأم، کفش‌هایت را بیرون آر که تو در سرزمین مقدسی هستی و من تو را برگزیدم اکنون به آنچه بر تو وحی شود گوش فرا ده.
.
منابع
- ↑ هاشمى رفسنجانى، اکبر، و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، ج۱۹، ص۲۳۲.
- ↑ بقره / ۶۳ و ۹۳؛ نساء / ۱۵۴، طه / ۱۲ و ۸۰، مریم / ۵۲، قصص / ۲۹ و ۴۶، مومنون / ۲۰ تین / ۲، طور / ۱، نازعات / ۱۶.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۲۲۱.
- ↑ همان، ج۲۷، ص۱۴۰.
- ↑ ۱۴۳ اعراف.
- ↑ ۱۴۳ اعراف
- ↑ ۶۳ و ۹۳ بقره. ۱۷۱ اعراف.
- ↑ ۶۳ و ۹۳ بقره. ۱۵۴ نسا. ۱۷۱ اعراف.
- ↑ ۱۵۳ ۱۵۴ نسا
- ↑ ۵۲ مریم. ۸۰ طه. ۲ تین
- ↑ ۱۵۵ اعراف. ۸۰ طه.
- ↑ ۱۵۵ اعراف.
- ↑ ۵۵ ۵۶ بقره. ۱۵۳ نسا. ۱۵۵ اعراف