زیبایی مساجد در نگاه اسلام: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = - | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۶
زیبا بودن مسجد، از نظر روایات چگونه است؟
تأکید روایات اسلامی هم بر زیباسازی ظاهر مسجد است و هم بر زیباییهای معنوی مسجد.
تعمیر و توسعه مساجد؛ نوشتن آیات قرآن و نامهای الهی در دیوارهای سمت قبله مسجد؛ گچکاری و رنگآمیزی مسجد؛ پاکیزه نگه داشتن مسجد از گرد و خاک وآلودگیها و پوشیدن لباس تمیز و استفاده از عطر، باعث زیبایی ظاهری مساجد میشود.
پرهیز از سخنان ناروا در مساجد؛ دوری از توجه به دنیا و دنیاخواهی؛ جایگاه ذکر الهی کردن مساجد و عبادت بیریا در مساجد باعث زیبایی معنوی مساجد میشود.
زیبایی ظاهری
۱. زیباسازی مسجد با نوشتن قرآن و ذکر الهی در سمت قبله.[۱]
۲. زیباسازی سمت قبله مسجد با کچکاری و رنگآمیزی.[۲]
۳. پاکیزه کردن مساجد از آلودگی و گرد و خاک.[۳]
۴. پوشیدن لباس تمیز، استعمال عطر و آلوده نکردن مساجد.[۴] روایات اسلامی برای نمازگزاران توصیه میکند که با لباس تمیز و قیمتی، استعمال از عطر، وارد نکردن آلودگیها، به مسجد وارد شوید و این در زیبا نگهداشتن مساجد نقش برجستهای دارد.
۵. اصلاح و توسعه مسجد با خراب کردن مسجد قدیمی و ساخت آن متناسب با نیاز روز.[۵]
زیبایی معنوی مسجد
۱. پرهیز از سخنان ناروا در مسجد برنامه مسجد باید در مسیر تربیت انسان باشد:﴿در آن مسجد مردانی هستند که دوست میدارند پاکیزه باشند و خداوند پاکیزگان را دوست دارد.﴾(توبه:۱۰۸) از همینرو روایات اسلامی تأکید دارد در مساجد سخنان بیفایده کنار گذاشته شود.[۶] از گفت و گوهایی که بوی دنیاپرستی و دنیاخواهی میدهد، پرهیز شود.[۷]
۲. مساجد جایگاه ذکر خدا قرآن مسجد را جایگاه یاد خداوند و به زبان آوردن اسمای حسنای او میداند.[۸] نمازگذار باید با طهارت وارد مسجد شود و در هنگام ورود و خروج از مسجد دعا بخواند[۹] و بعد از داخل شدن دو رکعت نماز تحیت گذارد.[۱۰]
۳. مساجد محل زیارت خدا با عبادت خالصانه
مسجد محل زیارت خداوند است:
« | امام صادق(ع):خداوند به بندگان خود فرمود: مساجد، خانههای من در روی زمین هستند، در نظر اهل آسمان میدرخشند بسان درخشش ستارگان برای ساکنان زمین، خوشا به حال آن بنده من که مساجد خانههای او باشند، خوشا بر آن بندهای که در خانه خود وضو بسازد و مرا در خانه خودم (مسجد) زیارت کند که گرامی داشتن میهمان بر صاحب خانه لازم است؛ به آنان که در تاریکی شب به طرف خانههای من (مساجد) قدم بر میدادند بشارت باد که در روز قیامت با نوری درخشان در صف محشر حضور خواهند یافت.[۱۱] | » |
زیبایی ظاهر مسجد باعث میشود انسان بیشتر در آن بماند و استفادة معنوی بیشتری ببرد و هنگام بیرون رفتن از مسجد عجله نکند و خود ماندن و عجله نکردن، زمینة حضور قلب بیشتری را برای انسان فراهم میکند و نقش بسیار مهمی در بهرهبرداری معنوی از مساجد دارد و روح نشاط ظاهری و باطنی را در افراد جامعه تقویت میکند.
مطالعه بیشتر
- مسجد پایگاه توحید و تقوا، نگارش ابوالقاسم رزاقی (نشریه ۶۷، حزب جمهوری اسلامی ۱۳۶۲) کتابی در سیزده فصل.
- سیمای مسجد، رحیم نوبها، دو جلد، (ناشر مؤلف قم، ۱۳۷۲ و ۱۳۷۳ هـ ش).
جستارهای وابسته
- جایگاه و فضیلت مسجد
- فهرست آثار درباره مساجد و احکام آن
- سازگاری مراسم عزاداری با عبادت در مسجد
- حضور کودکان در مساجد
منابع
- ↑ عریضی، علی بن جعفر، مسائل علیّ بن جعفر و مستدرکاتها، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ص۲۲۹.
- ↑ حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الإسناد، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۲۹۰، حدیث۱۱۴۹
- ↑ شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۰۹، باب۱۱و ص۲۳۸، باب۳۲
- ↑ حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، بیروت، داراحیا التراث العربی، ج۵، ص ۲۲۸، باب۲۳ و باب ۲۴.
- ↑ شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۰۵، باب۹
- ↑ شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۲۳، باب۲۷
- ↑ شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۱۳، باب۱۴
- ↑ سوره حج، آیه۴۰
- ↑ شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ ق، ج۵، ص۲۴۴، باب۳۹ و باب۴۱.
- ↑ شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۴۷، باب۴۲.
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، پاداش نیکیها و کیفر گناهان (ترجمه ثواب الأعمال)، مترجم: محمد علی مجاهدی، قم، انتشارات سرور، چاپ اول، ۱۳۸۱ش، ص۹۲.