چاه عریضه جمکران: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (تمیزکاری)
جز (ابرابزار)
خط ۴: خط ۴:
  |شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
  |شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
  |شاخه فرعی۲ = امام زمان(ع)
  |شاخه فرعی۲ = امام زمان(ع)
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
يكى از مكان هاى مقدس و منتسب به امام زمان(عج) مسجد مقدس جمكران است كه در شش كيلومترى شهر مذهبى قم قرار دارد. اين مسجد بيش از يك هزار سال پيش به فرمان آن حضرت در بيدارى ـ نه در خواب ـ تأسيس گرديد كه جلوه گاه عنايات و كرامات امام زمان(عج) و ميعادگاه منتظران و شيفتگان قائم آل محمد(صلى الله عليه وآله) است.  
یکی از مکان‌های مقدس و منتسب به امام زمان(عج) مسجد مقدس جمکران است که در شش کیلومتری شهر مذهبی قم قرار دارد. این مسجد بیش از یک هزار سال پیش به فرمان آن حضرت در بیداری ـ نه در خواب ـ تأسیس گردید که جلوه گاه عنایات و کرامات امام زمان(عج) و میعادگاه منتظران و شیفتگان قائم آل محمد (صلی الله علیه وآله) است.


چاه موجود درجمکران هیچ قداستی ندارد،تنها جهت آسان شدن کار مردم جهت ارائه عریضه که درروایات وارد شده ایجاد گردیده است؛ 
چاه موجود درجمکران هیچ قداستی ندارد، تنها جهت آسان شدن کار مردم جهت ارائه عریضه که درروایات وارد شده ایجاد گردیده است.


درگرفتاریها وبلاها وترس از طرف پيامبر اكرم(ص) و ائمه اطهار(ع) توصيه شده است كه از دعا و توسل كمك گرفته شود. كه يكي از راههای استمداد ازخدا وتسکین عريضه نوشتن است. عريضه گاه خطاب به خداوند است و در آن فرد نيازمند ضمن اشاره به مشكل و حاجت مورد نظر خود به مقام و منزلت يكي از معصومين يا همه آنها در پيشگاه خداوند متوسل مي شود و يا اينكه مستقيماً به معصوم نوشته مي شود تا او بواسطه ارج و منزلتي كه در نزد خداوند متعال دارد از خدا برآورده شدن آن حاجت و نياز را درخواست نمايد و در واقع واسطه بين خدا و بنده خدا بشود و يا اينكه خود معصوم بواسطه ولايت و قدرتي كه از ناحيه پروردگار عالم به او عطا شده است، به اذن خداوند مهربان اين نياز و گرفتاري را برطرف سازد. بديهي است كه هيچ از اين امور با قيودي كه به آنها ذكر شد به اموري نظير شرك و بت پرستي و بدعت منتهي نمي شوند. در روايات و احاديث زيادي به عريضه نويسي به عنوان يكي از راه هاي توسل اشاره شده است كه دو نمونه از آن را مي آوريم:  
درگرفتاریها وبلاها وترس از طرف پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) توصیه شده است که از دعا و توسل کمک گرفته شود؛ که یکی از راه‌های استمداد ازخدا وتسکین عریضه نوشتن است. عریضه گاه خطاب به خداوند است و در آن فرد نیازمند ضمن اشاره به مشکل و حاجت مورد نظر خود به مقام و منزلت یکی از معصومین یا همه آنها در پیشگاه خداوند متوسل می‌شود یا اینکه مستقیماً به معصوم نوشته می‌شود تا او بواسطه ارج و منزلتی که در نزد خداوند متعال دارد از خدا برآورده شدن آن حاجت و نیاز را درخواست نماید و در واقع واسطه بین خدا و بنده خدا بشود یا اینکه خود معصوم بواسطه ولایت و قدرتی که از ناحیه پروردگار عالم به او عطا شده است، به اذن خداوند مهربان این نیاز و گرفتاری را برطرف سازد. بدیهی است که هیچ از این امور با قیودی که به آنها ذکر شد به اموری نظیر شرک و بت‌پرستی و بدعت منتهی نمی‌شوند. در روایات و احادیث زیادی به عریضه نویسی به عنوان یکی از راه‌های توسل اشاره شده است که دو نمونه از آن را می‌آوریم:


امام صادق(ع) مي فرمايند:  
امام صادق(ع) می‌فرمایند:


«هرگاه كسي حاجت و درخواستي از خداوند متعال داشته باشد و يا از موضوعي در هراس باشد آن را به اين ترتيب كه بيان مي شود بر روي كاغذي بنويسد و در آب جاري و يا در چاه عميقي بيندازد...»<ref>قمي، شيخ عباس، كليات منتهي الامال، اول، نشر الهادي، ۱۳۷۶، ص۹۲۷.</ref>  
«هرگاه کسی حاجت و درخواستی از خداوند متعال داشته باشد یا از موضوعی در هراس باشد آن را به این ترتیب که بیان می‌شود بر روی کاغذی بنویسد و در آب جاری یا در چاه عمیقی بیندازد…»<ref>قمی، شیخ عباس، کلیات منتهی الامال، اول، نشر الهادی، ۱۳۷۶، ص۹۲۷.</ref>


ونقل شده:  
ونقل شده:


«هر كس حاجتي دارد، آنچه را كه ذكر مي شود در يك قطعه كاغذي بنويسد و در ضريح يكي از ائمه و يا در نهر آب و يا در چاپ آب بيندازد.»<ref>شيخ عباس قمي، منتهي الامال، ص۸۹.</ref>  
«هر کس حاجتی دارد، آنچه را که ذکر می‌شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه یا در نهر آب یا در چاپ آب بیندازد.»<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ص۸۹.</ref>


پس آنچه از روايات فهميده مي شود، عريضه نوشتن و در چاه انداختن يكي از راه هاي توسل است و چاه جمكران هم فقط به خاطر اينكه نزديك جمكران مي باشد مردم بعد از بجا آوردن اعمال مسجد حاجت هاي خود را نوشته و درون آن چاه مي اندازند و اگر مردم گريه مي كنند به خاطر عشق به امام زمان ـ عج الله تعالي فرجه ـ بوده و بخاطر گرفتاري هاي خودشان مي باشد؛ بله اگر براي چاه گريه و زاري كرده و به خود چاه متوسل شوند هم شرك بوده و هم بدعت مي باشد كه در روايت و مكتب اسلام مردود است.
پس آنچه از روایات فهمیده می‌شود، عریضه نوشتن و در چاه انداختن یکی از راه‌های توسل است و چاه جمکران هم فقط به خاطر اینکه نزدیک جمکران می‌باشد مردم بعد از بجا آوردن اعمال مسجد حاجت‌های خود را نوشته و درون آن چاه می‌اندازند و اگر مردم گریه می‌کنند به خاطر عشق به امام زمان ـ عج الله تعالی فرجه ـ بوده و بخاطر گرفتاری‌های خودشان می‌باشد؛ بله اگر برای چاه گریه و زاری کرده و به خود چاه متوسل شوند هم شرک بوده و هم بدعت می‌باشد که در روایت و مکتب اسلام مردود است.


پيامبر مي فرمايد:  
پیامبر می‌فرماید:


«چون درمانده و گرفتار شدي پس به حجت استغاثه كن كه او تو را مي يابد و براي كسي كه از او استغاثه كند پناه و فريادرس است.»<ref>غفاري، ابراهيم، آيين نيايش، اول، استان قدس رضوي، ۱۳۷۳، ص۳۱.</ref>  
«چون درمانده و گرفتار شدی پس به حجت استغاثه کن که او تو را می‌یابد و برای کسی که از او استغاثه کند پناه و فریادرس است.»<ref>غفاری، ابراهیم، آیین نیایش، اول، استان قدس رضوی، ۱۳۷۳، ص۳۱.</ref>


پس خود دعا و ابراز مذلت در پيشگاه باري تعالي، از ويژگي هاي بندگي و موجب تقرب مي باشد و در صورت غفلت از دعا و اغماض از آن نتيجتاً انسان از خدا دور و مهجور مي شود، همانطور كه اصحاب دعا غالباً از آلودگي ها و اخلاق زشت مبرا مي باشند و بر عكس آنهايي كه از دعا بيگانه اند آلودگي بيشتري دارند.  
پس خود دعا و ابراز مذلت در پیشگاه باری تعالی، از ویژگی‌های بندگی و موجب تقرب می‌باشد و در صورت غفلت از دعا و اغماض از آن نتیجتاً انسان از خدا دور و مهجور می‌شود، همان‌طور که اصحاب دعا غالباً از آلودگی‌ها و اخلاق زشت مبری می‌باشند و بر عکس آنهایی که از دعا بیگانه اند آلودگی بیشتری دارند.


پس خواندن دعا خصوصيت دارد و در روايات متعددي به آن اشاره و خود خداوند هم در قرآن فرموده «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم»<ref>سوره مؤمن، آيه ۶۰.</ref> در حاليكه خداوند هم به اسرار درون انسان آگاه است.  
پس خواندن دعا خصوصیت دارد و در روایات متعددی به آن اشاره و خود خداوند هم در قرآن فرموده «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم»<ref>سوره مؤمن، آیه ۶۰.</ref> در حالیکه خداوند هم به اسرار درون انسان آگاه است.


ولي دعا و خواستن نشان بندگي انسان مي باشد. و خداوند خوش دارد كه بنده اش از او درخواست كرده و در پيشگاه او اظهار عجز و انابه نمايد. و انسان فقط اجازه دارد به خدا وبه اجازه وسفارش او به ائمه اطهار(ع) اظهار عجزنموده و حاجت خود را بگويد و اين نه شرك و نه بدعت است ، بلكه در نزد خداوند جايگاه شايسته اي دارد.  
ولی دعا و خواستن نشان بندگی انسان می‌باشد؛ و خداوند خوش دارد که بنده اش از او درخواست کرده و در پیشگاه او اظهار عجز و انابه نماید؛ و انسان فقط اجازه دارد به خدا وبه اجازه وسفارش او به ائمه اطهار(ع) اظهار عجزنموده و حاجت خود را بگوید و این نه شرک و نه بدعت است، بلکه در نزد خداوند جایگاه شایسته‌ای دارد.


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==
 
* كتاب عريضه نويسي، نويسنده:سيدصادق سيدنژاد،.
== مطالعه بیشتر ==
* كتاب آيين نيايش، نويسنده:ابراهيم غفاري،
* کتاب عریضه نویسی، نویسنده:سیدصادق سیدنژاد،
* کتاب آیین نیایش، نویسنده:ابراهیم غفاری،
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۱۵

سؤال

جریان چاه وعریضه درجمکران چیست؟

یکی از مکان‌های مقدس و منتسب به امام زمان(عج) مسجد مقدس جمکران است که در شش کیلومتری شهر مذهبی قم قرار دارد. این مسجد بیش از یک هزار سال پیش به فرمان آن حضرت در بیداری ـ نه در خواب ـ تأسیس گردید که جلوه گاه عنایات و کرامات امام زمان(عج) و میعادگاه منتظران و شیفتگان قائم آل محمد (صلی الله علیه وآله) است.

چاه موجود درجمکران هیچ قداستی ندارد، تنها جهت آسان شدن کار مردم جهت ارائه عریضه که درروایات وارد شده ایجاد گردیده است.

درگرفتاریها وبلاها وترس از طرف پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) توصیه شده است که از دعا و توسل کمک گرفته شود؛ که یکی از راه‌های استمداد ازخدا وتسکین عریضه نوشتن است. عریضه گاه خطاب به خداوند است و در آن فرد نیازمند ضمن اشاره به مشکل و حاجت مورد نظر خود به مقام و منزلت یکی از معصومین یا همه آنها در پیشگاه خداوند متوسل می‌شود یا اینکه مستقیماً به معصوم نوشته می‌شود تا او بواسطه ارج و منزلتی که در نزد خداوند متعال دارد از خدا برآورده شدن آن حاجت و نیاز را درخواست نماید و در واقع واسطه بین خدا و بنده خدا بشود یا اینکه خود معصوم بواسطه ولایت و قدرتی که از ناحیه پروردگار عالم به او عطا شده است، به اذن خداوند مهربان این نیاز و گرفتاری را برطرف سازد. بدیهی است که هیچ از این امور با قیودی که به آنها ذکر شد به اموری نظیر شرک و بت‌پرستی و بدعت منتهی نمی‌شوند. در روایات و احادیث زیادی به عریضه نویسی به عنوان یکی از راه‌های توسل اشاره شده است که دو نمونه از آن را می‌آوریم:

امام صادق(ع) می‌فرمایند:

«هرگاه کسی حاجت و درخواستی از خداوند متعال داشته باشد یا از موضوعی در هراس باشد آن را به این ترتیب که بیان می‌شود بر روی کاغذی بنویسد و در آب جاری یا در چاه عمیقی بیندازد…»[۱]

ونقل شده:

«هر کس حاجتی دارد، آنچه را که ذکر می‌شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه یا در نهر آب یا در چاپ آب بیندازد.»[۲]

پس آنچه از روایات فهمیده می‌شود، عریضه نوشتن و در چاه انداختن یکی از راه‌های توسل است و چاه جمکران هم فقط به خاطر اینکه نزدیک جمکران می‌باشد مردم بعد از بجا آوردن اعمال مسجد حاجت‌های خود را نوشته و درون آن چاه می‌اندازند و اگر مردم گریه می‌کنند به خاطر عشق به امام زمان ـ عج الله تعالی فرجه ـ بوده و بخاطر گرفتاری‌های خودشان می‌باشد؛ بله اگر برای چاه گریه و زاری کرده و به خود چاه متوسل شوند هم شرک بوده و هم بدعت می‌باشد که در روایت و مکتب اسلام مردود است.

پیامبر می‌فرماید:

«چون درمانده و گرفتار شدی پس به حجت استغاثه کن که او تو را می‌یابد و برای کسی که از او استغاثه کند پناه و فریادرس است.»[۳]

پس خود دعا و ابراز مذلت در پیشگاه باری تعالی، از ویژگی‌های بندگی و موجب تقرب می‌باشد و در صورت غفلت از دعا و اغماض از آن نتیجتاً انسان از خدا دور و مهجور می‌شود، همان‌طور که اصحاب دعا غالباً از آلودگی‌ها و اخلاق زشت مبری می‌باشند و بر عکس آنهایی که از دعا بیگانه اند آلودگی بیشتری دارند.

پس خواندن دعا خصوصیت دارد و در روایات متعددی به آن اشاره و خود خداوند هم در قرآن فرموده «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم»[۴] در حالیکه خداوند هم به اسرار درون انسان آگاه است.

ولی دعا و خواستن نشان بندگی انسان می‌باشد؛ و خداوند خوش دارد که بنده اش از او درخواست کرده و در پیشگاه او اظهار عجز و انابه نماید؛ و انسان فقط اجازه دارد به خدا وبه اجازه وسفارش او به ائمه اطهار(ع) اظهار عجزنموده و حاجت خود را بگوید و این نه شرک و نه بدعت است، بلکه در نزد خداوند جایگاه شایسته‌ای دارد.


مطالعه بیشتر

  • کتاب عریضه نویسی، نویسنده:سیدصادق سیدنژاد،
  • کتاب آیین نیایش، نویسنده:ابراهیم غفاری،


منابع

  1. قمی، شیخ عباس، کلیات منتهی الامال، اول، نشر الهادی، ۱۳۷۶، ص۹۲۷.
  2. شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ص۸۹.
  3. غفاری، ابراهیم، آیین نیایش، اول، استان قدس رضوی، ۱۳۷۳، ص۳۱.
  4. سوره مؤمن، آیه ۶۰.