آرزوی مرگ از حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}براساس قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان، آرزوی مرگ کرده است:  
{{پاسخ}}براساس قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان، آرزوی مرگ کرده است:  


{{قرآن|فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا|ترجمه=تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»|سوره=مریم|آیه=۲۳}}
{{قرآن|فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا|ترجمه=تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»|سوره=مریم|آیه=۲۳}} این آیه، نشان از وضعیت بسیار سخت حضرت مریم در آن لحظات دارد.<ref name=":0">من هدى القرآن، ج‏7، ص: ۳۲</ref> محمدجواد مغنیه از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین و از بین برنده یقینش نباشد، اشکالی ندارد.<ref>تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.</ref>


مریم(س) شوهر نداشت و [[باردار شدن حضرت مریم|باردار شدن او]] به اراده خداوند و بدون هیچ رابطه جنسی بود.<ref>طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> او برای به دنیا آوردن فرزند به مکانی دوردست رفت.<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۸۹</ref>
حضرت مریم شوهر نداشت و [[باردار شدن حضرت مریم|باردار شدن او]] به اراده خداوند و بدون هیچ رابطه جنسی بود.<ref>طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> او برای به دنیا آوردن فرزند به مکانی دوردست رفت.<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۸۹</ref>


این آیات، نشان از وضعیت بسیار سخت حضرت مریم در آن لحظات دارد.<ref name=":0">من هدى القرآن، ج‏7، ص: ۳۲</ref> قرآن تنها کلام مریم را نقل کرده و در مورد علت آرزوی مرگ از طرف مریم سخنی نمی‌گوید.<ref name=":1">مفاتيح الغيب، ج‏21، ص ۵۲۵.</ref> محمدجواد مغنیه از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر هذه الكلمة و أمثالها ينطق بها كل انسان عند الأزمات و اشتداد الأمر عليه، ينفس بها عن همه و كربه، و ما على قائلها من غضاضة ما لم يكن شاكا في دينه، و لا مرتابا بيقينه<ref>تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.</ref>
قرآن تنها کلام مریم در این زمان را نقل کرده و در مورد علت آرزوی مرگ از طرف او سخنی نمی‌گوید.<ref name=":1">مفاتيح الغيب، ج‏21، ص ۵۲۵.</ref> مفسران معتقدند عوامل مختلفی وجود داشته که مجموع آن‌ها شرايطی برای مریم(س) فراهم آورده که او چنین آرزویی داشته باشد<ref name=":2" />:
 
مفسران معتقدند عوامل مختلفی وجود داشته که مجموع آن‌ها شرايطی برای مریم(س) فراهم آورده که او چنین آرزویی داشته باشد<ref name=":2" />:


* أنها كانت مشهورة في بني إسرائيل بالزهد لنذر أمها و تشاح الأنبياء في تربيتها و تكفل زكريا بها، و لأن الرزق كان يأتيها من عند اللّه تعالى، فلما كانت في نهاية الشهرة استحيت من هذه الواقعه<ref name=":1" />
* أنها كانت مشهورة في بني إسرائيل بالزهد لنذر أمها و تشاح الأنبياء في تربيتها و تكفل زكريا بها، و لأن الرزق كان يأتيها من عند اللّه تعالى، فلما كانت في نهاية الشهرة استحيت من هذه الواقعه<ref name=":1" />

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۶

سؤال
آرزوی مرگ کردن حضرت مریم(س) برای چه بود؟

براساس قرآن، حضرت مریم(س) در شرایط سخت زایمان، آرزوی مرگ کرده است:

﴿فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا؛ تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»(مریم:۲۳) این آیه، نشان از وضعیت بسیار سخت حضرت مریم در آن لحظات دارد.[۱] محمدجواد مغنیه از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین و از بین برنده یقینش نباشد، اشکالی ندارد.[۲]

حضرت مریم شوهر نداشت و باردار شدن او به اراده خداوند و بدون هیچ رابطه جنسی بود.[۳] او برای به دنیا آوردن فرزند به مکانی دوردست رفت.[۴]

قرآن تنها کلام مریم در این زمان را نقل کرده و در مورد علت آرزوی مرگ از طرف او سخنی نمی‌گوید.[۵] مفسران معتقدند عوامل مختلفی وجود داشته که مجموع آن‌ها شرايطی برای مریم(س) فراهم آورده که او چنین آرزویی داشته باشد[۶]:

  • أنها كانت مشهورة في بني إسرائيل بالزهد لنذر أمها و تشاح الأنبياء في تربيتها و تكفل زكريا بها، و لأن الرزق كان يأتيها من عند اللّه تعالى، فلما كانت في نهاية الشهرة استحيت من هذه الواقعه[۵]
  • بديهى است تنها ترس تهمتهاى آينده نبود كه قلب مريم را مى‏فشرد، هر چند مشغله فكرى مريم بيش از همه همين موضوع بود، ولى مشكلات و مصائب ديگر مانند و دوست و ياور، در بيابانى تنهاى تنها، نبودن محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذا براى خوردن، وسيله براى نگاهدارى مولود جديد، اينها امورى بود كه سخت او را تكان می‌داد[۶]
  • قالَتْ يا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هذا فتاة عذراء، تركت الدنيا و لم تر مسئوليات الحياة، سواء كانت مسئوليات البيت أو مسئوليات المجتمع لأنها كانت متعبدة، و متحررة من علاقات الدنيا، و يأتيها المخاض، و هذه أول تجربة لها في الحياة، فلم تعرف كيف تتصرف تجاهها، كما انها كانت وحيدة في الصحراء، و لم تجد من يمد لها يد العون! آنئذ شعرت بمشقة بالغة[۱] وضع حمل بدون قابله[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ من هدى القرآن، ج‏7، ص: ۳۲
  2. تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.
  3. طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.
  4. مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۸۹
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ مفاتيح الغيب، ج‏21، ص ۵۲۵.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ تفسير نمونه، ج‏13، ص ۴۱
  7. تفسير نمونه، ج‏13، ص ۴۱