اندوه و حسرت پیامبر(ص) به سبب گمراهی مردم: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
پیامبر اسلام(ص) آن قدر نسبت به مردم دلسوز بود و در صدد هدایت آنها بود که قرآن آن را این گونه بیان میفرماید: {{قرآن|فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً|ترجمه=شاید جان خود را به دنبال آنان، آن گاه که به رسالت تو ایمان نیاوردند از دست بدهی|سوره=کهف[۱۸]|آیه=۶}} | پیامبر اسلام(ص) آن قدر نسبت به مردم دلسوز بود و در صدد هدایت آنها بود که قرآن آن را این گونه بیان میفرماید: {{قرآن|فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً|ترجمه=شاید جان خود را به دنبال آنان، آن گاه که به رسالت تو ایمان نیاوردند از دست بدهی|سوره=کهف[۱۸]|آیه=۶}} | ||
خداوند در این آیه درباره پیامبر می فرماید او از شدت خشم و تحسر و اندوه، نزدیک است جان خود را از دست بدهد که مردم ایمان | خداوند در این آیه درباره پیامبر می فرماید او از شدت خشم و تحسر و اندوه، نزدیک است جان خود را از دست بدهد که مردم ایمان نمیآورند.<ref>طبرسی، تفسير جوامع الجامع، ج۲، ص ۳۵۳. | ||
فیض کاشانی، تفسير الصافي، ج۳، ص ۲۳۱.</ref> مفسران گفته اند اگر كسى راه گمراهى و هلاكت را میپيمود، پیامبر غمگين میشد و رنج میكشيد، همانگونه كه پدر از هلاكت فرزندش رنج میبرد. در اين آيه، خداوند پيامبرش را که نزدیک است به سبب روى گردانيدن ديگران از حق و هدايت، خود را هلاك سازد، مورد عتاب قرار داده و به او فرموده است: به سبب آنان دلتنگ مباش.<ref>مغنیه محمد جواد، التفسير الكاشف، ج۵، ص ۱۰۳. | فیض کاشانی، تفسير الصافي، ج۳، ص ۲۳۱.</ref> مفسران گفته اند اگر كسى راه گمراهى و هلاكت را میپيمود، پیامبر غمگين میشد و رنج میكشيد، همانگونه كه پدر از هلاكت فرزندش رنج میبرد. در اين آيه، خداوند پيامبرش را که نزدیک است به سبب روى گردانيدن ديگران از حق و هدايت، خود را هلاك سازد، مورد عتاب قرار داده و به او فرموده است: به سبب آنان دلتنگ مباش.<ref>مغنیه محمد جواد، التفسير الكاشف، ج۵، ص ۱۰۳. | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
</ref> | </ref> | ||
در سوره شعرا هم همین عبارت «لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَك» | در [[سوره شعرا]] هم همین عبارت «لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَك» آمده است<ref>سوره شعرا آیه ۳.</ref> مفسران گفتهاند منظور از اين تعبير، این است كه غصه خوردن پیامبر صحيح نيست و میخواهد با اين بيان آن جناب را تسليت دهد.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۵، ص: ۳۴۷ | ||
</ref> | </ref> | ||
در آیه دیگری در قرآن خطاب به پیامبر آمده است که جان خود را از شدت اندوه از دست نده.<ref>سوره فاطر آیه ۸.</ref> که دلسوزى فوق العاده پيامبر اسلام ص نسبت به گمراهان و منحرفان كاملا پیداست.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۱۸، ص: ۱۹۰. | در آیه دیگری در قرآن خطاب به پیامبر آمده است که جان خود را از شدت اندوه از دست نده.<ref>سوره فاطر آیه ۸.</ref> که دلسوزى فوق العاده پيامبر اسلام (ص) نسبت به گمراهان و منحرفان كاملا پیداست.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۱۸، ص: ۱۹۰. | ||
</ref> اين دلسوزى و | </ref> اين دلسوزى و خيرخواهى در حق كافر و مؤمن از صفات پيامبرى است.<ref>محسنى، شيخ محمد آصف، روش جديد اخلاق اسلامى، ص۲۶۲</ref> | ||
== اندوه پیامبر(ص) == | == اندوه پیامبر(ص) == |
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۳
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
رنج شدید پیامبر(ص)
پیامبر اسلام(ص) آن قدر نسبت به مردم دلسوز بود و در صدد هدایت آنها بود که قرآن آن را این گونه بیان میفرماید: ﴿فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً؛ شاید جان خود را به دنبال آنان، آن گاه که به رسالت تو ایمان نیاوردند از دست بدهی﴾(کهف[۱۸]:۶)
خداوند در این آیه درباره پیامبر می فرماید او از شدت خشم و تحسر و اندوه، نزدیک است جان خود را از دست بدهد که مردم ایمان نمیآورند.[۱] مفسران گفته اند اگر كسى راه گمراهى و هلاكت را میپيمود، پیامبر غمگين میشد و رنج میكشيد، همانگونه كه پدر از هلاكت فرزندش رنج میبرد. در اين آيه، خداوند پيامبرش را که نزدیک است به سبب روى گردانيدن ديگران از حق و هدايت، خود را هلاك سازد، مورد عتاب قرار داده و به او فرموده است: به سبب آنان دلتنگ مباش.[۲]
در سوره شعرا هم همین عبارت «لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَك» آمده است[۳] مفسران گفتهاند منظور از اين تعبير، این است كه غصه خوردن پیامبر صحيح نيست و میخواهد با اين بيان آن جناب را تسليت دهد.[۴]
در آیه دیگری در قرآن خطاب به پیامبر آمده است که جان خود را از شدت اندوه از دست نده.[۵] که دلسوزى فوق العاده پيامبر اسلام (ص) نسبت به گمراهان و منحرفان كاملا پیداست.[۶] اين دلسوزى و خيرخواهى در حق كافر و مؤمن از صفات پيامبرى است.[۷]
اندوه پیامبر(ص)
آیات زیادی در قرآن وجود دارد كه در آنها خداوند به پیامبر(ص)، كه به سبب تكذیب و انكار قوم دچار غم و اندوه شده، خطاب میكند كه غمگین مباش[۸][۹]
خداوند در قرآن میفرماید: ﴿وَمَنْ كَفَرَ فَلَا يَحْزُنْكَ كُفْرُهُ؛ و هر كس كفر ورزد، نبايد كفر او تو را غمگين گرداند.﴾(لقمان:۲۳)
آیه ۸۸ حجر. آیه ۶۸ مائده. آیه ۱۲۸ توبه.
از آيات قرآن و تواريخ به خوبى استفاده میشود كه رهبران الهى بيش از آنچه تصور شود از گمراهى مردم رنج میبردند.[۱۰]
مطالعه بیشتر
- محمد فی القرآن، سید رضا صدر.
- سیره پیامبر اکرم با نگاهی به قرآن کریم، محسن قرائتی.
منابع
- ↑ طبرسی، تفسير جوامع الجامع، ج۲، ص ۳۵۳. فیض کاشانی، تفسير الصافي، ج۳، ص ۲۳۱.
- ↑ مغنیه محمد جواد، التفسير الكاشف، ج۵، ص ۱۰۳.
- ↑ سوره شعرا آیه ۳.
- ↑ علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۵، ص: ۳۴۷
- ↑ سوره فاطر آیه ۸.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۱۸، ص: ۱۹۰.
- ↑ محسنى، شيخ محمد آصف، روش جديد اخلاق اسلامى، ص۲۶۲
- ↑ حزن، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ص۶۰۹۱.
- ↑ سوره یس آیه ۷۶، سوره مائده ۴۱، سوره نمل آیه ۷۰، سوره انعام آیه ۳۳، سوره لقمان ۲۳.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۱۲، ص: ۳۴۸.