ذکر یونسیه

سؤال

ذکر یونسیه و فواید آن چیست؟

عبارت «لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین» را ذکر یونسیه می‌گویند. یونس وقتی خشمگین از میان قومش رفت و در دریا غرق شد، در شکم نهنگ و در میان تاریکی این ذکر را بر زبان آورد و خداوند دعای او را مستجاب کرد و نجاتش داد. در کتب عرفانی و تفسیری فواید زیادی برای خواندن ذکر یونسیه آورده‌اند که حاکی از اهمیت این ذکر دارد که البته باید با اقرار به معانی آن باشد.

ذکر یونسیه

دعای یونس

ذکر یونسیه برگرفته از آیه قرآنی است که از زبان حضرت یونس(ع) (در شکم نهنگ) در قرآن آمده است: ﴿وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَىٰ فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ؛ و ذوالنّون را، آنگاه كه خشمناك برفت و پنداشت كه هرگز بر او تنگ نمى‌گيريم. و در تاريكى ندا داد: هيچ خدايى جز تو نيست، تو منزه هستى و من از ستمكاران هستم.﴾(انبیاء:۸۷) در آیه بعدی خداوند می‌فرماید ما یونس را اجابت کردیم و او را از غم و گرفتاری نجات دادیم.

حضرت یونس سالها در ميان قومش به دعوت و تبليغ مشغول بود، ولى هر چه كوشش كرد، ارشادهايش در دل آنها مؤثر نيفتاد. خشمگين شد و آن محل را ترك كرد و به سوى دريا رفت؛ در آنجا بر كشتى سوار شد، در ميان راه دريا متلاطم گشت و با قرعه او را در دریا انداختند و نهنگ عظيمى او را در كام خود فرو برد و خدا او را به صورت اعجازآميز زنده نگه داشت. سرانجام یونس متوجه شد ترك اولايى انجام داده، به درگاه خدا روى آورد و به تقصير خود اعتراف نمود، خدا نيز دعاى او را استجابت فرمود و از تنگنا نجاتش داد.

در سوره صافات آمده است که اگر یونس از تسبیح‌کنندگان نبود تا ابد در شکم ماهی می‌ماند.

فضیلت

این ذکر به هر تعدادی گفته شود مفید است، ولی بزرگان سیر و سلوک سفارش می‌کنند در چهل روز به تعداد ۲۳۸۶ بار تکرار شود. در تأثير اين ذكر شريف علامه حسن زاده آملی گفته است با توجه به عبارت «كَذَٰلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ» در آیه بعد، مفاد آن عام است كه وعده فرموده است شامل همه مؤمنين مى‌باشد. علامه طباطبائى از مرحوم قاضى نقل می‌کند که اول دستورى كه مى‌دادند ذكر يونسى بود كه در مدت يك سال در وقت خاص به حالت سجده خوانده شود.

مطالعه بیشتر

• رساله لقاء الله، میرزا جواد ملکی تبریزی
• رساله سیر و سلوک، سید مهدی طباطبایی بحر العلوم