کشتار مردم پیش از ظهور امام زمان(ع): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{سوال}}آیا درست که پیش از ظهور امام مهدی(ع) افراد زیادی، که در برخی روایات دو سوم مردم ذکر شده، کشته خواهند شد یا به بیماری همهگیر مبتلا شده و خواهند مرد؟{{پایان سوال}} | {{سوال}}آیا درست که پیش از ظهور امام مهدی(ع) افراد زیادی، که در برخی روایات دو سوم مردم ذکر شده، کشته خواهند شد یا به بیماری همهگیر مبتلا شده و خواهند مرد؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}}قبل از [[ظهور امام مهدی(ع)]] بر اساس روایات، | {{درگاه|مهدویت}}قبل از [[ظهور امام مهدی(ع)]] بر اساس روایات، شمار زیادی درنتیجه جنگ و شمار زیادی بر اثر بیماری همهگیر از دنیا خواهند رفت؛ البته [[شیعه|پیروان اهل بیت(ع)]] جزو کسانیاند که باقی میمانند.<ref name=":0">طبسی، نجم الدین، [https://noorlib.ir/book/view/13471 نشانههایی از دولت موعود]، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۶ش، ص۵۱-۵۵.</ref> برخی احتمال دادهاند مراد از این احادیث، همه افراد روی زمین نیست؛ بلکه منظور منطقهای است که درگیریها در آن رخ میدهد.<ref name=":1" /> | ||
بر اساس روایتی از [[امام رضا(ع)]]، پیش از ظهور امام مهدی(ع) کشتارهای پیاپی و بیوقفه رخ خواهد داد و طبق روایتی از [[امام علی(ع)]] پیش از ظهور قائم(ع) جهان دچار دو نوع مرگ میشود؛ مرگ با شمشیر (اسلحه) و مرگ با طاعون. در روایتی دیگر از او گفته شده قبل از ظهور، یک سوم مردم کشته میشوند، یک سوم آنها میمیرند و یک سوم دیگر باقی میمانند. او در روایتی، یکی از نشانههای ظهور مهدی را «کشتار ناگوار»، «مرگ سریع» و «همهگیری طاعون» دانسته است.<ref name=":0" /> | بر اساس روایتی از [[امام رضا(ع)]]، پیش از ظهور امام مهدی(ع) کشتارهای پیاپی و بیوقفه رخ خواهد داد و طبق روایتی از [[امام علی(ع)]] پیش از ظهور قائم(ع) جهان دچار دو نوع مرگ میشود؛ مرگ با شمشیر (اسلحه) و مرگ با طاعون. در روایتی دیگر از او گفته شده قبل از ظهور، یک سوم مردم کشته میشوند، یک سوم آنها میمیرند و یک سوم دیگر باقی میمانند. او در روایتی، یکی از نشانههای ظهور مهدی را «کشتار ناگوار»، «مرگ سریع» و «همهگیری طاعون» دانسته است.<ref name=":0" /> |
نسخهٔ ۲۰ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۴
این مقاله نیازمند گسترش است. لطفاً اگر تخصص و توانایی گسترش این مقاله را دارید، آن را بهبود بخشید. |
قبل از ظهور امام مهدی(ع) بر اساس روایات، شمار زیادی درنتیجه جنگ و شمار زیادی بر اثر بیماری همهگیر از دنیا خواهند رفت؛ البته پیروان اهل بیت(ع) جزو کسانیاند که باقی میمانند.[۱] برخی احتمال دادهاند مراد از این احادیث، همه افراد روی زمین نیست؛ بلکه منظور منطقهای است که درگیریها در آن رخ میدهد.[۲]
بر اساس روایتی از امام رضا(ع)، پیش از ظهور امام مهدی(ع) کشتارهای پیاپی و بیوقفه رخ خواهد داد و طبق روایتی از امام علی(ع) پیش از ظهور قائم(ع) جهان دچار دو نوع مرگ میشود؛ مرگ با شمشیر (اسلحه) و مرگ با طاعون. در روایتی دیگر از او گفته شده قبل از ظهور، یک سوم مردم کشته میشوند، یک سوم آنها میمیرند و یک سوم دیگر باقی میمانند. او در روایتی، یکی از نشانههای ظهور مهدی را «کشتار ناگوار»، «مرگ سریع» و «همهگیری طاعون» دانسته است.[۱]
بر اساس روایتی، قبل از ظهور از هر هفت تن، پنج تن، و بر اساس روایتی دیگر، از هر ده تن، نه تن میمیرند. ارقام دیگری نیز ذکر شده است. در روایتی از پیامبر(ص) از هر ده هزار تن، نه هزار و نهصد تن به قتل میرسند و جز شمار اندکی، زنده نمیمانند.
طبق روایتی از امام صادق(ع)، پیروان اهلبیت(ع) جزو باقیماندگان خواهند بود.[۱] نجمالدین طبسی، پژوهشگر در زمینه مهدویت، معتقد است دلیل اینکه در ميان باقىماندگان، شيعيان و دوستداران امام زمان هستند، این است که آنها با مهدى بيعت خواهند کرد.[۳]
برخی برداشتی کنایی از این روایات داشتهاند. به باور آنها، مراد از این روایات این است که ستمگران آنقدر در مقابل حق، مقاومت نشان میدهند، که جز جنگیدن با آنان راه دیگری نیست.[نیازمند منبع] برخی نیز احتمال دادهاند مراد از این احادیث، همه روی زمین نیست؛ بلکه منظور منطقهای است که درگیریها در آن رخ میدهد. به گفته آنها، با این تفسیر میزان کشتهشدهها که در روایات ذکر شده دور از ذهن نیست؛ همانگونه که در جنگ جهانی اول نهصد هزار تن در فرانسه، پانصد هزار در انگلستان، نزدیک به یک میلیون در آلمان و چهار میلیون در شوروی کشته شدند و هیتلر پنج میلیون تن را با گاز خفه کرد و ۷۵ هزار تن را با مسلسل کشت.[۲]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ طبسی، نجم الدین، نشانههایی از دولت موعود، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۶ش، ص۵۱-۵۵.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ علی اکبر بابازاده، زمینههای فساد در جامعه (انتشارات قدس، چاپ اول) ج۱، ص۳۱۲.
- ↑ طبسی، نجم الدین، نشانههایی از دولت موعود، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۶ش، ص۵۵.