«بقیة الله» به معنای سود یا امام مهدی(ع): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}} | {{درگاه|مهدویت}} | ||
'''بَقِیَّتُ الله''' (به فارسی: باقیمانده خدا) عبارتی در آیه ۸۶ [[سوره هود]] و خطاب به [[قوم شعیب]] است و مراد از آن «سود و سرمایه حلال» یا «پاداش معنوی» که تا ابد باقی میماند، دانسته شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، بیروت، دار المعرفه، چاپ اول، ج۵، ص۲۸۶.</ref> همچنین بر اساس روایتی، [[امام مهدی(ع)]] پس از [[ظهور امام مهدی(ع)|ظهور]]، این آیه را خوانده و خود را بقیت الله معرفی میکند. پس آن، هر کسی به او سلام میکند او را با عبارت «بقیت الله فی اَرْضِه؛ باقیمانده خدا در زمین» مخاطب قرار میدهد.<ref>عبد علی عروسی حویزی، نور الثقلین، بیروت، مؤسسه التاریخ العربی، چاپ اول، ج۳، ص۳۱۳.</ref> | |||
گفته شده اگرچه مخاطب در آیه ۸۶ سوره هود، قوم شعیب هستند و منظور از بقیت الله سود یا ثواب است، ولی هر موجودی که از سوی خدا برای بشر باقی مانده و مایه سعادت باشد بقیت الله محسوب میشود.{{مدرک|date=مارس ۲۰۲۲}} | |||
[[ناصر مکارم شیرازی|آیتالله مکارم شیرازی]] معتقد است همه رهبران الهی که پس از مبارزه با یک دشمن سرسخت برای یک ملت باقی میمانند، بَقِیَّتُ اللَّهِ هستند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهاردهم، ۱۳۷۲، ج۹، ص۳۵۹.</ref> به گفته وی، از آنجا که امام مهدی (ع) آخرین پیشوا پس از قیام [[پیامبر(ص)]] است، یکی از روشنترین مصداقهای «بقیه الله» است.<ref>تفسیر نمونه، ج۹، ص۲۰۴.</ref> برخی از دیگر مفسران نیز معتقدند امام مهدی بقیت الله است و به خواست خدا برای هدایت مردم ذخیره شده و باقی مانده است.<ref>تفسیر نور، ج۵، ص۳۵۹.</ref>{{پایان پاسخ}} | |||
از آنجا که مهدی | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
نسخهٔ ۱۱ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۱
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
در آیه شریفه ﴿بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِین...﴾ (هود/ ۸۶) که درباره کم فروشی است ظاهر معنای بقیةالله، سودی است که از سرمایه حلال برای انسان باقی بماند، ولی در اصول کافی کتاب الحجه گفته شده است مقصود از بقیةالله امام زمان(عج) میباشد؛ این دو مطلب چگونه قابل جمع هستند؟
بَقِیَّتُ الله (به فارسی: باقیمانده خدا) عبارتی در آیه ۸۶ سوره هود و خطاب به قوم شعیب است و مراد از آن «سود و سرمایه حلال» یا «پاداش معنوی» که تا ابد باقی میماند، دانسته شده است.[۱] همچنین بر اساس روایتی، امام مهدی(ع) پس از ظهور، این آیه را خوانده و خود را بقیت الله معرفی میکند. پس آن، هر کسی به او سلام میکند او را با عبارت «بقیت الله فی اَرْضِه؛ باقیمانده خدا در زمین» مخاطب قرار میدهد.[۲]
گفته شده اگرچه مخاطب در آیه ۸۶ سوره هود، قوم شعیب هستند و منظور از بقیت الله سود یا ثواب است، ولی هر موجودی که از سوی خدا برای بشر باقی مانده و مایه سعادت باشد بقیت الله محسوب میشود.[نیازمند منبع]
آیتالله مکارم شیرازی معتقد است همه رهبران الهی که پس از مبارزه با یک دشمن سرسخت برای یک ملت باقی میمانند، بَقِیَّتُ اللَّهِ هستند.[۳] به گفته وی، از آنجا که امام مهدی (ع) آخرین پیشوا پس از قیام پیامبر(ص) است، یکی از روشنترین مصداقهای «بقیه الله» است.[۴] برخی از دیگر مفسران نیز معتقدند امام مهدی بقیت الله است و به خواست خدا برای هدایت مردم ذخیره شده و باقی مانده است.[۵]
مطالعه بیشتر
- روان جاوید در تفسیر قرآن، محمد ثقفی تهرانی، تهران، برهان، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۴۱.
- تفسیر کنز الدقایق، محمد بن محمدرضا قمی مشهدی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۴۱۱ق، ج۶، ص۲۲۳–۲۲۶.