آشناسازی فرزند دختر با حجاب: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (حذف از رده:درگاه فاطمی ردهانبوه) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|فاطمی}} | |||
'''آشنا کردن فرزند دختر با حجاب''' قبل از نُه سالگی و به صورت تدریجی توصیه شده است. برای نمونه از شش سالگی آستینحلقهای یا دامن کوتاه نپوشد و در هفت سالگی با کلاه یا روسریهای کوتاه موهایش پوشانده شود؛ [[حجاب|حجابی]] که دست و پای او را نگیرد و او را به پوشش کامل نزدیک کند. همچنین توصیه شده والدین با آموزش مسائل [[محرم و نامحرم]] در همین سنین، فرزند را برای حفظ حجاب در مقابل نامحرمان آماده کنند.{{مدرک|date=اکتبر ۲۰۲۱}} | '''آشنا کردن فرزند دختر با حجاب''' قبل از نُه سالگی و به صورت تدریجی توصیه شده است. برای نمونه از شش سالگی آستینحلقهای یا دامن کوتاه نپوشد و در هفت سالگی با کلاه یا روسریهای کوتاه موهایش پوشانده شود؛ [[حجاب|حجابی]] که دست و پای او را نگیرد و او را به پوشش کامل نزدیک کند. همچنین توصیه شده والدین با آموزش مسائل [[محرم و نامحرم]] در همین سنین، فرزند را برای حفظ حجاب در مقابل نامحرمان آماده کنند.{{مدرک|date=اکتبر ۲۰۲۱}} | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۳
سن مناسب برای آشنا کردن دختر با حجاب چه سنی است؟ چه اقداماتی را باید در این زمینه انجام داد؟
آشنا کردن فرزند دختر با حجاب قبل از نُه سالگی و به صورت تدریجی توصیه شده است. برای نمونه از شش سالگی آستینحلقهای یا دامن کوتاه نپوشد و در هفت سالگی با کلاه یا روسریهای کوتاه موهایش پوشانده شود؛ حجابی که دست و پای او را نگیرد و او را به پوشش کامل نزدیک کند. همچنین توصیه شده والدین با آموزش مسائل محرم و نامحرم در همین سنین، فرزند را برای حفظ حجاب در مقابل نامحرمان آماده کنند.[نیازمند منبع]
به فتوای بیشتر مراجع تقلید رعایت حجاب برای دختری که نُه سالگی قمریاش تمام شده، واجب است؛ ولی این سن برای آشناسازی فرزند دختر برای حجاب دیر شمرده شده است. زیرا دختری که تا قبل از نه سالگی آزادانه هر لباسی را میپوشیده نمیتواند ناگهانی تغییر کرده و حجاب را به طور کامل رعایت کند.
برخی از راهکارها برای آشنا کردن فرزند دختر با حجاب چنین شمرده شده است:
- پرهیز از سختگیری: اجبار فرزند به رعایت حجاب به صورت غیرمنطقی و بدون زمینهسازی باعث میشود او نگرش منفی نسبت به حجاب پیدا کند و بعد از رسیدن به استقلال حجاب را رها کند.[۱]
- پرهیز ار رفتارهای متناقض: اگر فرزند، مادر خود را ببینند که حجاب دارد؛ ولی دیگر احکام اسلامی مانند راستگویی را رعایت نمیکند، موجب دلزدگی او از مذهب شده و ممکن است از حجاب دوری کند.[۲]
- ارضاء نیازهای عاطفی: رفتارهای صمیمانه و محبتآمیز والدین با فرزند نیازهای عاطفی او را برطرف میکند؛ در غیر این صورت، او برای ارضاء این نیازها ممکن است به خودآرایی و رعایت نکردن حجاب روی آورد. «تشویق رفتارهای مثبت فرزند» و «تعریف از صفات خوبش نزد محارم» برخی از راههای ارضاء نیازهای عاطفی شمرده شده است.[۳]
- گفتگوهای صمیمانه: سفارش شده والدین در شبانهروز، بخشی از وقت خود را به فرزند اختصاص داده و با او درباره مدرسه، دوستان و نیازهایش صحبت کنند. همچنین درباره نظافت منزل و دکوراسیون از او نظرخواهی کنند. این گفتگوهای صمیمی والدین را به فرزند نزدیکتر میکند بهگونهای که فرزند آنها را از دوستان نزدیک خود میشمارد. تا زمانی که رابطه والدین با فرزندان صمیمی نشده، گفتهها و نظراتشان مورد قبول فرزندان نخواهد شد.
- هدیه دادن: هدیه دادن را باعث ایجاد محبت دانستهاند. توصیه شده در اعیاد مذهبی، برای فرزند دختر لوازم مرتبط با حجاب مانند چادر هدیه داده شود. اگر فرزند به این موارد علاقهای ندارد، در کنار هدیهای که به او داده میشود از این هدیهها نیز استفاده شود. همچنین کتابهای جذاب درباره حجاب به او هدیه داده شود و از او خواسته شود مطالب آن را بازگو کند.
- توجه به تدریجی بودن تربیت دینی: والدین توجه داشته باشند که تربیت دینی امری تدریجی است[۴] لذا نباید انتظار داشت تلاشهای آنها سریع به نتیجه برسد؛ بلکه این مسائل باید تدریجی و آگاهانه و همراه با تشویق انجام شود.
منابع
- ↑ افروز، غلامعلی، مباحثی در روانشناسی و تربیت کودکان و نوجوانان، انجمن اولیا و مربیان، ۱۳۷۸، ص۵۸۱.
- ↑ ابتهاج، سیما، بازیابی ارزشها در کودکان و نوجانان، نشر نی، ۱۳۷۵، ص۶۹–۷۳.
- ↑ سادات، محمدعلی، رفتار والدین با فرزندان، انجمن اولیاء و مربیان، چاپ پنجم، ۱۳۷۶، ص۳۸.
- ↑ سادات، محمدعلی، رفتار والدین با فرزندان، انتشارات انجمن اولیاء و مربیان، چاپ پنجم، ۱۳۷۶، ص۷۸.