مهریه و ارزش زن: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
آیا مهریه بهای زن است و زن با مهریه گرفتن خود را می‌فروشد؟ | آیا مهریه بهای زن است و زن با مهریه گرفتن خود را می‌فروشد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}مهریه برای بزرگداشت و تکریم زن، بر مرد [[واجب]] شده است. مهریه نشانه‌ای از [[صداقت]] مرد و [[هدیه|هدیه‌ای]] از جانب او برای زن است. پرداخت مهریه را پیشکشی از جانب مرد دانسته‌اند که خریدار محبت زن است. این هدیه را با ویژگی‌های روحی و روانی زن و مرد نیز، مطابق دانسته‌اند. | ||
مهریه در | [[قرآن]] از مهریه با واژگانی مانند صداق<ref>سوره نساء، آیه ۴.</ref> و نِحْلَه<ref>سوره نساء، آیه ۴.</ref> یاد کرده است. به‌کار بردن واژه صداق، به این دلیل دانسته شده که مهریه نشانه صداقت مرد است. به‌کاربردن واژه «نحله» به این معنا است که مهریه تحقه و هدیه‌ای از جانب مرد به زن است.<ref>در آیه ۴ سوره نساء آمده «و آتوا النساء صدقاتهنّ نحله.»</ref> بنابراین، مهریه بهای خریدن بدن زن نیست؛ بلکه برای بزرگداشت و تکریم او است. | ||
در روایات بر جنبه معنوی و اخلاقی مهریه، و نه بعد مادی آن تأکید شده است.<ref>محمد بن‌الحسن الحر العاملی، وسایل الشیعه، قم: آل البیت، ۱۴۰۹، ج۲۱، ص۲۴۲؛ عبداللَّه شفایی، «بازخوانی حقوق خانواده در پرتو سنت نبوی»، فارس نیوز، ۷/۱۰/۱۳۹۰؛ </ref> بر پای [[روایت|روایتی]]، [[پیامبر(ص)]] بهترین مهریه‌ها را سبک‌ترین آنها دانسته است.<ref>ابوالقاسم پاینده، نهج الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول)، تهران: دنیای داتش، ۱۳۸۲، ص: ۴۶۷، ش۱۴۸۹؛ همچنین نگاه کنید به بهاء الدین خرمشاهی و مسعود انصاری، پیام پیامبر، ترجمه‌فارسی، تهران: منفرد، ۱۳۷۶، ص۷۵۰.</ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | |||
میرسراجی، سیدمرتضی، زکات عاشقی: بررسی جایگاه مهریه در نظام خانواده، تهران، فراسخن، ۱۳۸۹ش. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۸
 | این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
سؤال
آیا مهریه بهای زن است و زن با مهریه گرفتن خود را می‌فروشد؟
مهریه برای بزرگداشت و تکریم زن، بر مرد واجب شده است. مهریه نشانه‌ای از صداقت مرد و هدیه‌ای از جانب او برای زن است. پرداخت مهریه را پیشکشی از جانب مرد دانسته‌اند که خریدار محبت زن است. این هدیه را با ویژگی‌های روحی و روانی زن و مرد نیز، مطابق دانسته‌اند.
قرآن از مهریه با واژگانی مانند صداق[۱] و نِحْلَه[۲] یاد کرده است. به‌کار بردن واژه صداق، به این دلیل دانسته شده که مهریه نشانه صداقت مرد است. به‌کاربردن واژه «نحله» به این معنا است که مهریه تحقه و هدیه‌ای از جانب مرد به زن است.[۳] بنابراین، مهریه بهای خریدن بدن زن نیست؛ بلکه برای بزرگداشت و تکریم او است.
در روایات بر جنبه معنوی و اخلاقی مهریه، و نه بعد مادی آن تأکید شده است.[۴] بر پای روایتی، پیامبر(ص) بهترین مهریه‌ها را سبک‌ترین آنها دانسته است.[۵]
مطالعه بیشتر
میرسراجی، سیدمرتضی، زکات عاشقی: بررسی جایگاه مهریه در نظام خانواده، تهران، فراسخن، ۱۳۸۹ش.
منابع
- ↑ سوره نساء، آیه ۴.
- ↑ سوره نساء، آیه ۴.
- ↑ در آیه ۴ سوره نساء آمده «و آتوا النساء صدقاتهنّ نحله.»
- ↑ محمد بن‌الحسن الحر العاملی، وسایل الشیعه، قم: آل البیت، ۱۴۰۹، ج۲۱، ص۲۴۲؛ عبداللَّه شفایی، «بازخوانی حقوق خانواده در پرتو سنت نبوی»، فارس نیوز، ۷/۱۰/۱۳۹۰؛
- ↑ ابوالقاسم پاینده، نهج الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول)، تهران: دنیای داتش، ۱۳۸۲، ص: ۴۶۷، ش۱۴۸۹؛ همچنین نگاه کنید به بهاء الدین خرمشاهی و مسعود انصاری، پیام پیامبر، ترجمه‌فارسی، تهران: منفرد، ۱۳۷۶، ص۷۵۰.