سرزمین فلسطین در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۴
آیا در قرآن کریم از سرزمین فلسطین اسمی برده شده است؟ چرا و در چه زمینه‌ای؟
فلسطین سرزمین خجسته و با برکت و مقدسی است که سرشار از نعمت‌های مادی و معنوی است. مسجدالاقصی که در این سرزمین واقع شده است، قبله اول مسلمانان و دارای فضیلت فراوانی می‌باشد، زیرا «بیت‌المقدس» محل عبادت بسیاری از پیامبران الهی و حضرت مریم(ع) و نقطه شروع معراج پیامبر اسلام(ص) به آسمان‌ها بوده است و کوه طور در آن، محل مناجات و نزول وحی بر حضرت موسی و سایر پیامبران بوده است.[۱]در قرآن کریم، آیات فراوانی درباره اهمیت، ارزش و حوادث دیگر که در این سرزمین مقدس در طول تاریخ واقع شده است، آمده است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:
۱. فلسطین و مسجد الاقصی نقطه آغازین معراج پیامبر اکرم(ص) به سوی آسمان‌ها بوده است.[۲]
۲. سرزمین فلسطین سرزمین پربرکت و پرنعمتی است.[۳]
۳. تاریخ بنی‌اسرائیل و مردم فلسطین و فراز و فرود آن.[۴]
۴. محل مناجات حضرت موسی و نزول وحی بر آن حضرت.[۵]
۵. سرزمین فلسطین محل تولد بسیاری از پیامبران و بعثت بسیاری از پیامبران الهی است؛ مانند حضرت عیسی(ع).[۶]
۶. سلطه بنی‌اسرائیل بعد از فرعون بر فلسطین.[۷]
مطالعه بیشتر
۱. هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر، اسرائیل و فلسطین، تهران انتشارت امیرکبیر.
۲. علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القران، (قم انتشارات اسلامی) ذیل آیات مذکور در پاسخ.
۳. شهید مطهری- مرتضی، حماسه حسینی، (قم، انتشارات صدرا) ج۲، ص۱۶۲–۱۷۲.
منابع
- ↑ ر. ک. عبدالمجید، معادیخواه، فروغی بی پایان، فهرست تفصیلی مفاهیم قرآن کریم، تهران، نشر ذره، ص۵۲۹–۶۰۸.
- ↑ سوره اسراء، آیه ۱
- ↑ اسراء: ۱۷/۱. و انبیاء: ۲۱/۸۱. و مؤمنون: ۲۳/۵۰.
- ↑ اسراء: ۱۷/۴–۸. و مائده: ۵/۲۰–۲۶.
- ↑ بقره: ۲/۶۳ و ۹۳. و اعراف: ۷/۱۴۲–۱۴۳. و نازعات: ۷۹/۱۵–۱۶.
- ↑ آل عمران: ۳۷–۳۶.
- ↑ اسراء: ۱۷/۱۰۶.