نجمه خاتون: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{شروع متن}}{{سوال}} {{پایان سوال}}{{پاسخ}} ==منابع== {{پانویس|۲}}{{شاخه | شاخه اصلی = | شاخه فرعی۱ = | شاخه فرعی۲ = | شاخه فرعی۳ = }}{{تکمیل مقاله | شناسه = | تیترها = | ویرایش = | لینکدهی = | ناوبری = | نمایه = | تغییر مسیر = | ارجاعات = | بازبینی = | تکمیل...» ایجاد کرد) |
جز (Shahroudi صفحهٔ پیش نویس:مادر امام رضا علیهسلام را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به نجمه خاتون منتقل کرد) |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}}{{سوال}} | {{شروع متن}}{{سوال}}مادر امام رضا که بود؟ نسب او چه بوده و چه تأثیری در زندگی امام رضا داشته است؟ ویژگیهای تربیتی و اخلاقی او چه بوده و در نهایت چگونه و در کجا از دنیا رفت؟ | ||
{{پایان سوال}}{{پاسخ}} | {{پایان سوال}}{{پاسخ}}نجمه خاتون، مادر امام رضا(ع)، بانویی با فضایل اخلاقی برجسته و ریشهای اصیل بود که از مناطق مغرب یا نوبیا به [[مدینه]] آورده شد و به کنیزی [[امام موسی کاظم(ع)]] درآمد. او به دلیل [[تقوا]] و شخصیت برجستهاش به همسری امام موسی کاظم(ع) درآمد و مادر [[امام رضا(ع)|امام علی بن موسی الرضا(ع)]] شد. دوران بارداری و تربیت امام رضا(ع) تحت نظر نجمه خاتون، که در فضایی معنوی و اخلاقی شکل گرفت، موجب رشد ایشان در فضایل دینی و انسانی شد. امام رضا(ع) در سال ۱۴۸ هجری قمری متولد شد و پس از شهادت ایشان، نجمه خاتون دچار غم و اندوه شدید شد و احتمالاً در سال ۲۰۱ هجری قمری درگذشت. او در تاریخ اسلام به عنوان یک مادر فداکار و زنی با فضایل اخلاقی برجسته شناخته میشود. | ||
==منابع== | |||
== معرفی و شجرهنامه == | |||
مادر امام رضا(ع)، بانویی با فضایل اخلاقی برجسته و ریشهای اصیل، در تاریخ اسلام به عنوان یکی از زنان نمونه شناخته میشود. بر اساس منابع تاریخی، نام ایشان «نجمه» بوده و به نامهای دیگری چون «تکتم»، «اروی»، و «سکن» نیز شناخته شدهاند. این تنوع در نامها به دلیل رسم تغییر نام برای بانوان در دورههای مختلف تاریخی و شرایط فرهنگی آن زمان بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الارشاد|سال=1413|نام=محمد بن محمد|نام خانوادگی=مفید|ناشر=موسسه آل البیت|جلد=2|صفحه=232|مکان=قم}}</ref> | |||
نجمه خاتون از جمله بانوانی بود که به عنوان کنیزی گرانبها از مناطق مغرب (شمال آفریقا) یا منطقه نوبیا (در سودان امروزی) وارد مدینه شد. او به واسطه شخصیت برجسته و تقوای ویژهای که داشت، مورد توجه امام موسی کاظم(ع) قرار گرفت و پس از ازدواج با ایشان به مقام والای مادری امام رضا(ع) نائل آمد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الارشاد|سال=1413|نام=محمد بن محمد|نام خانوادگی=مفید|ناشر=موسسه آل البیت|جلد=2|صفحه=233|مکان=قم}}</ref> | |||
در برخی روایات، نجمه خاتون از نسل مرواریدهای اخلاقی و عرفانی خوانده شده است. آوردهاند که ایشان نهتنها در خانوادهای اصیل و پاک رشد کرده بودند، بلکه به دلیل ویژگیهای شخصیتی و دانش، مورد احترام عموم مردم مدینه قرار داشتند. کنیزان در این دوره، گاهی از میان بهترین و تربیتیافتهترین بانوان انتخاب میشدند و به مقام والای همسری امامان اهل بیت(ع) میرسیدند. از برجستهترین ویژگیهای نجمه خاتون، تربیت فرزندی چون امام رضا(ع) بود که در آینده به عنوان هشتمین امام شیعیان نقش بیبدیلی در تاریخ اسلام ایفا کرد. شرافت خانوادگی نجمه خاتون و روح بلند ایشان باعث شد که نقش مادری در تربیت امام رضا(ع) به نقطه عطفی در تاریخ تبدیل شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عیون اخبار الرضا|سال=1404|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=صدوق|ناشر=دفتر نشر اسلام|جلد=1|صفحه=20|مکان=قم}}</ref> | |||
== ازدواج با امام موسی کاظم(ع) == | |||
نجمه خاتون، با وجود اینکه در ابتدا بهعنوان [[کنیز]] وارد خانه امام موسی کاظم(ع) شده بود، به دلیل پاکی، تقوا، و ویژگیهای معنوی برجستهای که داشت، شایسته همسری امام هفتم شیعیان شناخته شد. این ازدواج مقدس نقطهای تعیینکننده در [[تاریخ اسلام]] بود که به تولد امام علی بن موسی الرضا(ع) منجر شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|سال=1404|نام=محمدباقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=موسسه الوفاء|جلد=48|صفحه=3 - 6|مکان=بیروت}}</ref> | |||
=== انتخاب نجمه خاتون === | |||
طبق نقلهای تاریخی، این بانو ابتدا در خانه «[[حمیده خاتون]]»، همسر [[امام جعفر صادق(ع)]] و مادر امام موسی کاظم(ع)، حضور داشت. حمیده خاتون که خود بانویی دانشمند و بافضیلت بود، به نجمه خاتون علاقهمند شد و او را بهعنوان زنی وارسته و پاکدامن تربیت کرد. حمیده خاتون پس از مشاهده نشانههای تقوا و درایت در نجمه، او را شایسته همسری فرزندش امام موسی کاظم(ع) دانست. این پیشنهاد نشاندهنده دقت و وسواس خاندان اهل بیت(ع) در انتخاب همسر برای امامان است. در برخی از منابع تاریخی آمده است که نجمه خاتون پیش از بارداری امام رضا(ع)، رؤیایی مبارک دید که در آن جایگاه والای فرزندی که در راه بود به ایشان نشان داده شد. این رؤیا باعث آرامش قلب نجمه خاتون و تقویت ایمان او شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|سال=1365|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|ناشر=دارالکتاب الاسلامیه|جلد=1|صفحه=311|مکان=تهران}}</ref> | |||
== تولد امام رضا(ع) == | |||
تولد امام رضا(ع) در سال ۱۴۸ هجری قمری (۷۶۵ میلادی) در مدینه یکی از وقایع برجستهای بود که نجمه خاتون را به مقام مادری امامی بزرگوار مفتخر کرد. این رخداد، زندگی نجمه خاتون را متحول ساخت و بر نقش معنوی او در تاریخ اسلام افزود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|سال=1404|نام=محمدباقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=موسسه الوفاء|جلد=48|صفحه=9|مکان=بیروت}}</ref> | |||
بارداری نجمه خاتون همراه با نشانههای ویژهای بود که نشان از عظمت فرزندی که در راه بود داشت. در منابع آمده است که دوران بارداری ایشان بسیار آرام و بدون مشکلات معمول سپری شد. حمیده خاتون، مادر امام موسی کاظم(ع)، در این دوران توجه خاصی به نجمه داشت و او را برای پذیرش این مقام عظیم، یعنی مادری یک امام، آماده میکرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اعلام الوری باعلام الهدی|سال=1390|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|ناشر=دارالکتاب الاسلامیه|جلد=2|صفحه=40|مکان=قم}}</ref> | |||
امام علی بن موسی الرضا(ع) در شب جمعه یا روز جمعه یازدهم ذیالقعده سال ۱۴۸ قمری به دنیا آمدند. روایت شده است که هنگام تولد ایشان، نورانیت خاصی خانه امام موسی کاظم(ع) را فرا گرفت و این تولد بهعنوان برکتی الهی در میان اهل بیت(ع) شناخته شد. نجمه خاتون پس از تولد امام رضا(ع)، خود را وقف مراقبت و تربیت ایشان کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اعلام الوری باعلام الهدی|سال=1390|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|ناشر=دارالکتاب الاسلامیه|جلد=2|صفحه=42|مکان=قم}}</ref> | |||
== ویژگیهای اخلاقی و شخصیتی == | |||
نجمه خاتون زنی اهل عبادت و تقوا بود و رفتار و گفتار او به گونهای بود که محیط خانه را سرشار از معنویت و تقرب به خدا میکرد. او همواره در کنار امام موسی کاظم(ع) حضور داشت و از علوم و معارف اهل بیت بهره میبرد. این ویژگیها باعث شد که امام رضا(ع) در فضایی سرشار از ارزشهای الهی پرورش یابد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیمای امام رضا(ع)|سال=1390|نام=مصطفی|نام خانوادگی=دلشاد تهرانی|ناشر=انتشارات امیر کبیر|جلد=|صفحه=43|مکان=تهران}}</ref> | |||
=== روش تربیت === | |||
* '''آموزش از طریق عمل:''' نجمه خاتون با رفتارهای خود، همچون عبادتهای خالصانه و توجه به حقوق دیگران، الگویی برای امام رضا(ع) بود. این شیوه تربیتی، امام را با اصول اخلاقی و اجتماعی دین آشنا کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیمای امام رضا(ع)|سال=1390|نام=مصطفی|نام خانوادگی=دلشاد تهرانی|ناشر=انتشارات امیر کبیر|جلد=|صفحه=45|مکان=تهران}}</ref> | |||
* '''تقویت ارتباط با خدا:''' نجمه خاتون با تشویق امام رضا(ع) به دعا، ذکر و تفکر در عظمت الهی، پایههای معنویت را در وجود ایشان تقویت کرد. این تأکیدها در شکلگیری روحیه عبادی امام نقش مؤثری داشت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیمای امام رضا(ع)|سال=1390|نام=مصطفی|نام خانوادگی=دلشاد تهرانی|ناشر=انتشارات امیر کبیر|جلد=|صفحه=45|مکان=تهران}}</ref> | |||
* '''حمایت عاطفی و روانی:''' مادرانه بودن نجمه خاتون و حمایت همیشگی او از فرزندش، احساس امنیت روانی و عاطفی را برای امام رضا(ع) به ارمغان آورد. این ویژگی به رشد شخصیت متوازن امام کمک شایانی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیمای امام رضا(ع)|سال=1390|نام=مصطفی|نام خانوادگی=دلشاد تهرانی|ناشر=انتشارات امیر کبیر|جلد=|صفحه=45|مکان=تهران}}</ref> | |||
== درگذشت == | |||
نجمه خاتون، مادر امام رضا(ع)، پس از عمری مبارک و سرشار از تلاش برای تربیت امامی بزرگ و همراهی با [[اهل بیت(ع)]]، در نهایت درگذشت. تاریخ دقیق وفات ایشان در منابع اسلامی و شیعی ذکر نشده است، اما بر اساس برخی منابع معتبر، احتمال میرود که در حدود سال ۲۰۱ هجری قمری، پس از شهادت امام علی بن موسی الرضا(ع)، درگذشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حیات حضرت امام رضا(ع)|سال=1385|نام=سید کاظم|نام خانوادگی=قزوینی|ناشر=دفتر نشر اسلامی|جلد=|صفحه=31|مکان=قم}}</ref> | |||
پس از آنکه امام رضا(ع) به مرو (خراسان) در دوران خلافت [[مأمون عباسی]] تبعید شد و به شهادت رسید، نجمه خاتون داغ سنگینی بر دل داشت. برخی نقلها حاکی از آن است که پس از شنیدن خبر شهادت امام رضا(ع)، ایشان از شدت غم و اندوه به شدت بیمار شدند و مدت کوتاهی بعد از آن به رحمت خدا رفتند. اگرچه تاریخ دقیق و شرایط درگذشت ایشان بهطور دقیق ثبت نشده است، اما میتوان گفت که نجمه خاتون تا پایان عمر خود بهعنوان یک مادر فداکار، در تلاش برای حفظ هویت و ارزشهای اهل بیت(ع) و راه امامان حرکت کرده بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حیات حضرت امام رضا(ع)|سال=1385|نام=سید کاظم|نام خانوادگی=قزوینی|ناشر=دفتر نشر اسلامی|جلد=|صفحه=32|مکان=قم}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}}{{شاخه | {{پانویس|۲}}{{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = تاریخ | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = زنان و اسوه | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۲
نجمه خاتون، مادر امام رضا(ع)، بانویی با فضایل اخلاقی برجسته و ریشهای اصیل بود که از مناطق مغرب یا نوبیا به مدینه آورده شد و به کنیزی امام موسی کاظم(ع) درآمد. او به دلیل تقوا و شخصیت برجستهاش به همسری امام موسی کاظم(ع) درآمد و مادر امام علی بن موسی الرضا(ع) شد. دوران بارداری و تربیت امام رضا(ع) تحت نظر نجمه خاتون، که در فضایی معنوی و اخلاقی شکل گرفت، موجب رشد ایشان در فضایل دینی و انسانی شد. امام رضا(ع) در سال ۱۴۸ هجری قمری متولد شد و پس از شهادت ایشان، نجمه خاتون دچار غم و اندوه شدید شد و احتمالاً در سال ۲۰۱ هجری قمری درگذشت. او در تاریخ اسلام به عنوان یک مادر فداکار و زنی با فضایل اخلاقی برجسته شناخته میشود.
معرفی و شجرهنامه
مادر امام رضا(ع)، بانویی با فضایل اخلاقی برجسته و ریشهای اصیل، در تاریخ اسلام به عنوان یکی از زنان نمونه شناخته میشود. بر اساس منابع تاریخی، نام ایشان «نجمه» بوده و به نامهای دیگری چون «تکتم»، «اروی»، و «سکن» نیز شناخته شدهاند. این تنوع در نامها به دلیل رسم تغییر نام برای بانوان در دورههای مختلف تاریخی و شرایط فرهنگی آن زمان بوده است.[۱]
نجمه خاتون از جمله بانوانی بود که به عنوان کنیزی گرانبها از مناطق مغرب (شمال آفریقا) یا منطقه نوبیا (در سودان امروزی) وارد مدینه شد. او به واسطه شخصیت برجسته و تقوای ویژهای که داشت، مورد توجه امام موسی کاظم(ع) قرار گرفت و پس از ازدواج با ایشان به مقام والای مادری امام رضا(ع) نائل آمد.[۲]
در برخی روایات، نجمه خاتون از نسل مرواریدهای اخلاقی و عرفانی خوانده شده است. آوردهاند که ایشان نهتنها در خانوادهای اصیل و پاک رشد کرده بودند، بلکه به دلیل ویژگیهای شخصیتی و دانش، مورد احترام عموم مردم مدینه قرار داشتند. کنیزان در این دوره، گاهی از میان بهترین و تربیتیافتهترین بانوان انتخاب میشدند و به مقام والای همسری امامان اهل بیت(ع) میرسیدند. از برجستهترین ویژگیهای نجمه خاتون، تربیت فرزندی چون امام رضا(ع) بود که در آینده به عنوان هشتمین امام شیعیان نقش بیبدیلی در تاریخ اسلام ایفا کرد. شرافت خانوادگی نجمه خاتون و روح بلند ایشان باعث شد که نقش مادری در تربیت امام رضا(ع) به نقطه عطفی در تاریخ تبدیل شود.[۳]
ازدواج با امام موسی کاظم(ع)
نجمه خاتون، با وجود اینکه در ابتدا بهعنوان کنیز وارد خانه امام موسی کاظم(ع) شده بود، به دلیل پاکی، تقوا، و ویژگیهای معنوی برجستهای که داشت، شایسته همسری امام هفتم شیعیان شناخته شد. این ازدواج مقدس نقطهای تعیینکننده در تاریخ اسلام بود که به تولد امام علی بن موسی الرضا(ع) منجر شد.[۴]
انتخاب نجمه خاتون
طبق نقلهای تاریخی، این بانو ابتدا در خانه «حمیده خاتون»، همسر امام جعفر صادق(ع) و مادر امام موسی کاظم(ع)، حضور داشت. حمیده خاتون که خود بانویی دانشمند و بافضیلت بود، به نجمه خاتون علاقهمند شد و او را بهعنوان زنی وارسته و پاکدامن تربیت کرد. حمیده خاتون پس از مشاهده نشانههای تقوا و درایت در نجمه، او را شایسته همسری فرزندش امام موسی کاظم(ع) دانست. این پیشنهاد نشاندهنده دقت و وسواس خاندان اهل بیت(ع) در انتخاب همسر برای امامان است. در برخی از منابع تاریخی آمده است که نجمه خاتون پیش از بارداری امام رضا(ع)، رؤیایی مبارک دید که در آن جایگاه والای فرزندی که در راه بود به ایشان نشان داده شد. این رؤیا باعث آرامش قلب نجمه خاتون و تقویت ایمان او شد.[۵]
تولد امام رضا(ع)
تولد امام رضا(ع) در سال ۱۴۸ هجری قمری (۷۶۵ میلادی) در مدینه یکی از وقایع برجستهای بود که نجمه خاتون را به مقام مادری امامی بزرگوار مفتخر کرد. این رخداد، زندگی نجمه خاتون را متحول ساخت و بر نقش معنوی او در تاریخ اسلام افزود.[۶]
بارداری نجمه خاتون همراه با نشانههای ویژهای بود که نشان از عظمت فرزندی که در راه بود داشت. در منابع آمده است که دوران بارداری ایشان بسیار آرام و بدون مشکلات معمول سپری شد. حمیده خاتون، مادر امام موسی کاظم(ع)، در این دوران توجه خاصی به نجمه داشت و او را برای پذیرش این مقام عظیم، یعنی مادری یک امام، آماده میکرد.[۷]
امام علی بن موسی الرضا(ع) در شب جمعه یا روز جمعه یازدهم ذیالقعده سال ۱۴۸ قمری به دنیا آمدند. روایت شده است که هنگام تولد ایشان، نورانیت خاصی خانه امام موسی کاظم(ع) را فرا گرفت و این تولد بهعنوان برکتی الهی در میان اهل بیت(ع) شناخته شد. نجمه خاتون پس از تولد امام رضا(ع)، خود را وقف مراقبت و تربیت ایشان کرد.[۸]
ویژگیهای اخلاقی و شخصیتی
نجمه خاتون زنی اهل عبادت و تقوا بود و رفتار و گفتار او به گونهای بود که محیط خانه را سرشار از معنویت و تقرب به خدا میکرد. او همواره در کنار امام موسی کاظم(ع) حضور داشت و از علوم و معارف اهل بیت بهره میبرد. این ویژگیها باعث شد که امام رضا(ع) در فضایی سرشار از ارزشهای الهی پرورش یابد.[۹]
روش تربیت
- آموزش از طریق عمل: نجمه خاتون با رفتارهای خود، همچون عبادتهای خالصانه و توجه به حقوق دیگران، الگویی برای امام رضا(ع) بود. این شیوه تربیتی، امام را با اصول اخلاقی و اجتماعی دین آشنا کرد.[۱۰]
- تقویت ارتباط با خدا: نجمه خاتون با تشویق امام رضا(ع) به دعا، ذکر و تفکر در عظمت الهی، پایههای معنویت را در وجود ایشان تقویت کرد. این تأکیدها در شکلگیری روحیه عبادی امام نقش مؤثری داشت.[۱۱]
- حمایت عاطفی و روانی: مادرانه بودن نجمه خاتون و حمایت همیشگی او از فرزندش، احساس امنیت روانی و عاطفی را برای امام رضا(ع) به ارمغان آورد. این ویژگی به رشد شخصیت متوازن امام کمک شایانی کرد.[۱۲]
درگذشت
نجمه خاتون، مادر امام رضا(ع)، پس از عمری مبارک و سرشار از تلاش برای تربیت امامی بزرگ و همراهی با اهل بیت(ع)، در نهایت درگذشت. تاریخ دقیق وفات ایشان در منابع اسلامی و شیعی ذکر نشده است، اما بر اساس برخی منابع معتبر، احتمال میرود که در حدود سال ۲۰۱ هجری قمری، پس از شهادت امام علی بن موسی الرضا(ع)، درگذشته باشد.[۱۳]
پس از آنکه امام رضا(ع) به مرو (خراسان) در دوران خلافت مأمون عباسی تبعید شد و به شهادت رسید، نجمه خاتون داغ سنگینی بر دل داشت. برخی نقلها حاکی از آن است که پس از شنیدن خبر شهادت امام رضا(ع)، ایشان از شدت غم و اندوه به شدت بیمار شدند و مدت کوتاهی بعد از آن به رحمت خدا رفتند. اگرچه تاریخ دقیق و شرایط درگذشت ایشان بهطور دقیق ثبت نشده است، اما میتوان گفت که نجمه خاتون تا پایان عمر خود بهعنوان یک مادر فداکار، در تلاش برای حفظ هویت و ارزشهای اهل بیت(ع) و راه امامان حرکت کرده بود.[۱۴]
منابع
- ↑ مفید، محمد بن محمد (۱۴۱۳). الارشاد. ج. ۲. قم: موسسه آل البیت. ص. ۲۳۲.
- ↑ مفید، محمد بن محمد (۱۴۱۳). الارشاد. ج. ۲. قم: موسسه آل البیت. ص. ۲۳۳.
- ↑ صدوق، محمد بن علی (۱۴۰۴). عیون اخبار الرضا. ج. ۱. قم: دفتر نشر اسلام. ص. ۲۰.
- ↑ مجلسی، محمدباقر (۱۴۰۴). بحارالانوار. ج. ۴۸. بیروت: موسسه الوفاء. ص. ۳ - ۶.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب (۱۳۶۵). الکافی. ج. ۱. تهران: دارالکتاب الاسلامیه. ص. ۳۱۱.
- ↑ مجلسی، محمدباقر (۱۴۰۴). بحارالانوار. ج. ۴۸. بیروت: موسسه الوفاء. ص. ۹.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن (۱۳۹۰). اعلام الوری باعلام الهدی. ج. ۲. قم: دارالکتاب الاسلامیه. ص. ۴۰.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن (۱۳۹۰). اعلام الوری باعلام الهدی. ج. ۲. قم: دارالکتاب الاسلامیه. ص. ۴۲.
- ↑ دلشاد تهرانی، مصطفی (۱۳۹۰). سیمای امام رضا(ع). تهران: انتشارات امیر کبیر. ص. ۴۳.
- ↑ دلشاد تهرانی، مصطفی (۱۳۹۰). سیمای امام رضا(ع). تهران: انتشارات امیر کبیر. ص. ۴۵.
- ↑ دلشاد تهرانی، مصطفی (۱۳۹۰). سیمای امام رضا(ع). تهران: انتشارات امیر کبیر. ص. ۴۵.
- ↑ دلشاد تهرانی، مصطفی (۱۳۹۰). سیمای امام رضا(ع). تهران: انتشارات امیر کبیر. ص. ۴۵.
- ↑ قزوینی، سید کاظم (۱۳۸۵). حیات حضرت امام رضا(ع). قم: دفتر نشر اسلامی. ص. ۳۱.
- ↑ قزوینی، سید کاظم (۱۳۸۵). حیات حضرت امام رضا(ع). قم: دفتر نشر اسلامی. ص. ۳۲.