توصیف ماه رمضان به ماه خدا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا ماه مبارک رمضان ماه خدا است؟
ماه رمضان چرا و توسط چه کسانی ماه خدا خوانده شده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
ماه رمضان به‌جهت خصوصیاتی از جمله جاری‌شدن برکات و خیرات الهی، فرصت بهتر برای [[توبه]] و بازگشت به سمت خداوند و ماه نزول [[قرآن کریم|قرآن]] برای هدایت و راهنمایی بشر، بر ماه‌های دیگر شرافت و فضیلت دارد و خداوند این ماه را مختص به خود دانسته است.  
'''توصیف ماه رمضان به ماه خدا''' توسط [[پیامبر اسلام(ص)]] و دیگر امامان بوده و با تعابیری مانند «شهر الله؛ ماه خدا»<ref>ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی، دعائم الإسلام، محقق و مصحح: آصف فیضی،‏ قم، مؤسسة آل‌البیت علیهم السلام، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۸۳.</ref> و «شهر الله الأکبر؛ بزرگ‏ترين ماه خداوند»<ref name=":0" /> از این ماه یاد شده است. ماه رمضان به‌جهت خصوصیاتی از جمله جاری‌شدن برکات و خیرات الهی، فرصت بهتر برای [[توبه]] و بازگشت به سمت خداوند و ماه نزول [[قرآن کریم|قرآن]] برای هدایت و راهنمایی بشر، بر ماه‌های دیگر شرافت و فضیلت داشته و ماه خداوند خوانده شده است.


امام صجاد(ع): السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللَّهِ‏ الْأَكْبَرَ؛ بدرود اى بزرگ‏ترين ماه خداوند<ref>الصحيفة السجادية، ص: 198</ref>
پیامبر اسلام ماه رمضان را ماه خداوند دانسته و توصیه کرده در این ماه ذکرهایی مانند تهلیل (لا اله الا الله) تکبیر (الله اکبر) تحمید (الحمدلله) و تسبيح (سبحان‌الله) را زیاد تکرار کنند.<ref>اشعری قمی، احمد بن محمد بن عیسی، النوادر، مدرسة الإمام المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، قم، چاپ اول، ۱۴۰۸ق، ص۱۷-۱۸.</ref> روایات دیگری نیز از پیامبر اسلام نقل شده که شعبان را ماه خود و رمضان را ماه خداوند دانسته است.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دارالشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق، ص۵۹.</ref>  


پیامبر: وَ رَمَضَانُ شَهْرُ اللَّهِ‏ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اسْتَكْثِرُوا فِيهِ مِنَ التَّهْلِيلِ وَ التَّكْبِيرِ وَ التَّحْمِيدِ وَ التَّمْجِيدِ وَ التَّسْبِيحِ وَ هُوَ رَبِيعُ الْفُقَرَاء<ref>النوادر(للأشعري)، ص: ۱۷ - ۱۸.</ref>
[[امام سجاد(ع)]] در [[وداع با ماه رمضان]]، دعایی دارد که در آن چنین می‌گوید: «بدرود اى بزرگ‏ترين ماه خداوند (شَهْرَ اللَّهِ‏ الْأَكْبَرَ)».<ref name=":0">علی بن الحسین علیه السلام، الصحیفة السجادیة، دفتر نشر الهادی، قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۱۹۸.</ref> [[امام صادق(ع)]] پس از آنکه آیه «همانا عدد ماه‌های سال نزد خدا در کتاب خدا دوازده ماه است»<ref>سوره توبه، آیه۳۶.</ref> را ذکر کرد، اولین این ماه‌ها را ماه خدواند دانسته و آن‌را رمضان معرفی می‌کند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۶۶.</ref>


شَهْرِ رَمَضَانَ شَهْرِ اللَّهِ‏ الْأَعْظَمِ<ref>التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص: 655</ref>
[[پیامبر اکرم|پیامبر اکرم(ص)]] در خطبه‌ای معروف به خطبه شعبانیه، ماه رمضان را ماه خدا معرفی کرده و آن‌را چنین توصیف می‌کند که «ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روی آورد. ماهی که نزد خدا از همه ماه‌ها برتر و روزهایش بر همه روزها، شب‌هایش بر تمام شب‌ها و ساعاتش بر همه ساعات افضل است. ماهی است که شما در آن به میهمانی خدا دعوت شده، مورد لطف او قرار گرفته‌اید و ... .»<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل‌البیت، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۳۱۳.</ref>


امام صادق(ع) فَغُرَّةُ الشُّهُورِ شَهْرُ اللَّهِ‏ عَزَّ ذِكْرُهُ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏4، ص: 66</ref>
در برخی روایات از [[ماه رجب]] نیز به عنوان ماه خداوند تعبیر شده و در آن روایت، ماه رمضان ماه امت پیامبر دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۵۴.</ref>
 
وَ عَنْهُمْ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ: شَعْبَانُ شَهْرِي وَ رَمَضَانُ شَهْرُ اللَّهِ‏.<ref>دعائم الإسلام، ج‏1، ص: 283</ref>
 
َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ شَعْبَانُ شَهْرِي وَ رَمَضَانُ شَهْرُ اللَّهِ‏ وَ هُوَ رَبِيعُ الْفُقَرَاءِ<ref>ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 59</ref>
 
 
إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اللَّهِ‏ وَ شَعْبَانَ شَهْرِي وَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِي‏<ref>ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 54</ref>
 
قرآن، ماه رمضان را ماه روزه‌داری و تهذیب و خودسازی معرفی می‌کند<ref>بقره/ ۱۸۳.</ref> از طرف دیگر براساس برخی روایات اسلامی، خداوند، سرنوشت انسان‌ها را در ماه رمضان و شب قدر که یکی از شب‌های آن است، رقم می‌زند و فرشتگان در آن شب که از هزار شب و ماه برتر است، برای تقدیر و تعیین سرنوشت انسان‌ها و آوردن خیر و برکات و تدبیر امور به زمین می‌آیند.<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۱، ص۴۵۵، ۴۶۰.</ref>
 
[[پیامبر اکرم|پیامبر اکرم(ص)]] در خطبه‌ای معروف به خطبه شعبانیه فرمود: «ای مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روی آورد. ماهی که نزد خدا از همه ماه‌ها برتر و روزهایش بر همه روزها، شب‌هایش بر تمام شب‌ها و ساعاتش بر همه ساعات افضل است. ماهی است که شما در آن به میهمانی خدا دعوت شده، مورد لطف او قرار گرفته‌اید و ... .»<ref>نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ دوم، ۱۴۱۴، ج۱۰، ص۳۱۳.</ref>
 
براساس روایات اسلامی و به جهت فضائل و فوائد منحصر به فردی که در ماه مبارک رمضان وجود دارد، از آن به ماه خدا تعبیر شده است و خداوند در این ماه، برکات و خیرات فراوانی به بندگانش هدیه کرده است.<ref>نگاه کنید به طباطبایی، سید محمد حسین تفسیر المیزان فی تفسیر القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ ق، ج۳، ص۴–۲۳.</ref>
 
 
 
{{مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۹: خط ۳۲:
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}


[[رده:رمضان]]
[[رده:رمضان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۰

سؤال

ماه رمضان چرا و توسط چه کسانی ماه خدا خوانده شده است؟

توصیف ماه رمضان به ماه خدا توسط پیامبر اسلام(ص) و دیگر امامان بوده و با تعابیری مانند «شهر الله؛ ماه خدا»[۱] و «شهر الله الأکبر؛ بزرگ‏ترين ماه خداوند»[۲] از این ماه یاد شده است. ماه رمضان به‌جهت خصوصیاتی از جمله جاری‌شدن برکات و خیرات الهی، فرصت بهتر برای توبه و بازگشت به سمت خداوند و ماه نزول قرآن برای هدایت و راهنمایی بشر، بر ماه‌های دیگر شرافت و فضیلت داشته و ماه خداوند خوانده شده است.

پیامبر اسلام ماه رمضان را ماه خداوند دانسته و توصیه کرده در این ماه ذکرهایی مانند تهلیل (لا اله الا الله) تکبیر (الله اکبر) تحمید (الحمدلله) و تسبيح (سبحان‌الله) را زیاد تکرار کنند.[۳] روایات دیگری نیز از پیامبر اسلام نقل شده که شعبان را ماه خود و رمضان را ماه خداوند دانسته است.[۴]

امام سجاد(ع) در وداع با ماه رمضان، دعایی دارد که در آن چنین می‌گوید: «بدرود اى بزرگ‏ترين ماه خداوند (شَهْرَ اللَّهِ‏ الْأَكْبَرَ)».[۲] امام صادق(ع) پس از آنکه آیه «همانا عدد ماه‌های سال نزد خدا در کتاب خدا دوازده ماه است»[۵] را ذکر کرد، اولین این ماه‌ها را ماه خدواند دانسته و آن‌را رمضان معرفی می‌کند.[۶]

پیامبر اکرم(ص) در خطبه‌ای معروف به خطبه شعبانیه، ماه رمضان را ماه خدا معرفی کرده و آن‌را چنین توصیف می‌کند که «ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روی آورد. ماهی که نزد خدا از همه ماه‌ها برتر و روزهایش بر همه روزها، شب‌هایش بر تمام شب‌ها و ساعاتش بر همه ساعات افضل است. ماهی است که شما در آن به میهمانی خدا دعوت شده، مورد لطف او قرار گرفته‌اید و ... .»[۷]

در برخی روایات از ماه رجب نیز به عنوان ماه خداوند تعبیر شده و در آن روایت، ماه رمضان ماه امت پیامبر دانسته شده است.‏[۸]

منابع

  1. ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی، دعائم الإسلام، محقق و مصحح: آصف فیضی،‏ قم، مؤسسة آل‌البیت علیهم السلام، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۸۳.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ علی بن الحسین علیه السلام، الصحیفة السجادیة، دفتر نشر الهادی، قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۱۹۸.
  3. اشعری قمی، احمد بن محمد بن عیسی، النوادر، مدرسة الإمام المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، قم، چاپ اول، ۱۴۰۸ق، ص۱۷-۱۸.
  4. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دارالشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق، ص۵۹.
  5. سوره توبه، آیه۳۶.
  6. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۶۶.
  7. حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل‌البیت، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۰، ص۳۱۳.
  8. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۵۴.