عقاید ناووسیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی نویسنده =↵ | بازبینی = شد' به ' | ارزیابی کمی = | ارزیابی کیفی = ') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
ناووسیه یکی از فرقه‌های منحرف شیعه است که در مسئله مهدی آخرالزمان به اشباه رفته و امام صادق(ع) را امام مهدی پنداشتند. این فرقه منسوب به مؤسس آن عبدالله بن ناووس است. به گمان این فرقه امام صادق(ع) نمرده و پنهان شده و در آخرالزمان ظهور خواهد کرد. | |||
== منشأ فرقه ناووسیه == | |||
شیعیان پس از وفات [[امام جعفر صادق(ع)]] در مورد امام پس از آن جناب، اختلاف پیدا کردند، گروهی گفتند: حضرت صادق(ع) نمرده است و او به زودی خواهد آمد و زمین را پر از عدل خواهد کرد، این جماعت معروف به «ناووسیه» هستند.<ref>امین الاسلام طبرسی، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ترجمه عزیزالله عطاردی، تهران، چ ۱، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.</ref> | |||
== مؤسس فرقه ناووسیه == | |||
ناووس از اهالی بصره و منسوب به دهی به همین نام بود. برخی گفته‌اند: او عبد اللّه بن ناووس یا عجلان بن ناووس نام داشته است. او بر این باور بوده که [[حضرت علی(ع)]] برترین فرد امت اسلام بود و هر که او را تفضیل ندهد کافر است. یاقوت در «معجم البلدان» می‌گوید: ناووس از نواحی هیت در شهر انبارست. در کتب «بلدان» نام دو ناووس یکی ناووس ظبیه موضعی نزدیک همدان و دیگری ناووسه از ده‌های هیت از نواحی بغداد در بالای شهر انبار بوده است.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس رضوی، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.</ref> | |||
ابن حزم ناووسیه را اصحاب ناووس مصری خوانده و ظاهراً مصری، تصحیف بصری باشد.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس رضوی، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.</ref> | |||
== عقاید فرقه ناووسیه == | |||
ناووسیه اعتقاد داشتند: جعفر بن محمد زنده است و نمرده و نمیرد و [[مهدی]] آخر الزمان اوست و در آخرالزمان آشکار شود و بر مردمان فرمان‌روایی کند. آنان می‌پندارند از وی روایتی رسیده که گفت: «اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید که مرا بیمار یافته و مرده مرا شسته، باور نکنید و بدانید که من سرور شما و دارنده شمشیر هستم» و به جهت همین شمشیر داشتن، این طایفه را «صارمیه» نیز خوانده‌اند. شهرستانی از قول ابو حامد زوزنی می‌نویسد: ناووسیه پندارند: علی(ع) وفات نموده ولی در [[روز قیامت]] زمین شکافته شود و او از خاک به درآید و زمین را پر از [[عدل الهی|عدل]] و داد کند. در «معرفة المذاهب» آمده است: ناووسیه گویند: هر که خود را بر دیگری فاضل داند کافر است.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس رضوی، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.</ref> | |||
==منابع== | به هر حال عقاید این فرقه باطل است؛ زیرا وفات حضرت صادق(ع) مانند وفات پدرانش ثابت و مسلم است، و این جماعت به کلی منقرض شدند و این انقراض خود موجب بطلان عقیده آنان است.<ref>امین الاسلام طبرسی، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ترجمه عزیزالله عطاردی، تهران، چ ۱، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.</ref> | ||
== مطالعه بیشتر == | |||
* ریحانه الادب، میرزا محمد علی مدرس، ج۵ و ۶، انتشارات خیام. | |||
* لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ج۲۶، تهران ۱۳۴۱. | |||
* ترجمه الملل و النحل شهرستانی ج۱، ص۱۷–۱۸، چاپ سوم، سال ۱۳۶۲، ناشر اقبال. | |||
* ابو منصور عبدالقاهر البغدادی، ترجمه للفرق بین للفرق، مترجم دکتر مشکور، ص۳۳. | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = ادیان و مذاهب | | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب | ||
|شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = اسلام | ||
|شاخه فرعی۲ = فرقه‌های شیعه | | شاخه فرعی۲ = فرقه‌های شیعه | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = شد | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = شد | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | ارزیابی کیفی = | ||
| تکمیل = شد | |||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = ج | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۹
ناووسیه چه کسانی بوده و دارای چه عقایدی هستند؟
ناووسیه یکی از فرقه‌های منحرف شیعه است که در مسئله مهدی آخرالزمان به اشباه رفته و امام صادق(ع) را امام مهدی پنداشتند. این فرقه منسوب به مؤسس آن عبدالله بن ناووس است. به گمان این فرقه امام صادق(ع) نمرده و پنهان شده و در آخرالزمان ظهور خواهد کرد.
منشأ فرقه ناووسیه
شیعیان پس از وفات امام جعفر صادق(ع) در مورد امام پس از آن جناب، اختلاف پیدا کردند، گروهی گفتند: حضرت صادق(ع) نمرده است و او به زودی خواهد آمد و زمین را پر از عدل خواهد کرد، این جماعت معروف به «ناووسیه» هستند.[۱]
مؤسس فرقه ناووسیه
ناووس از اهالی بصره و منسوب به دهی به همین نام بود. برخی گفته‌اند: او عبد اللّه بن ناووس یا عجلان بن ناووس نام داشته است. او بر این باور بوده که حضرت علی(ع) برترین فرد امت اسلام بود و هر که او را تفضیل ندهد کافر است. یاقوت در «معجم البلدان» می‌گوید: ناووس از نواحی هیت در شهر انبارست. در کتب «بلدان» نام دو ناووس یکی ناووس ظبیه موضعی نزدیک همدان و دیگری ناووسه از ده‌های هیت از نواحی بغداد در بالای شهر انبار بوده است.[۲]
ابن حزم ناووسیه را اصحاب ناووس مصری خوانده و ظاهراً مصری، تصحیف بصری باشد.[۳]
عقاید فرقه ناووسیه
ناووسیه اعتقاد داشتند: جعفر بن محمد زنده است و نمرده و نمیرد و مهدی آخر الزمان اوست و در آخرالزمان آشکار شود و بر مردمان فرمان‌روایی کند. آنان می‌پندارند از وی روایتی رسیده که گفت: «اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید که مرا بیمار یافته و مرده مرا شسته، باور نکنید و بدانید که من سرور شما و دارنده شمشیر هستم» و به جهت همین شمشیر داشتن، این طایفه را «صارمیه» نیز خوانده‌اند. شهرستانی از قول ابو حامد زوزنی می‌نویسد: ناووسیه پندارند: علی(ع) وفات نموده ولی در روز قیامت زمین شکافته شود و او از خاک به درآید و زمین را پر از عدل و داد کند. در «معرفة المذاهب» آمده است: ناووسیه گویند: هر که خود را بر دیگری فاضل داند کافر است.[۴]
به هر حال عقاید این فرقه باطل است؛ زیرا وفات حضرت صادق(ع) مانند وفات پدرانش ثابت و مسلم است، و این جماعت به کلی منقرض شدند و این انقراض خود موجب بطلان عقیده آنان است.[۵]
مطالعه بیشتر
- ریحانه الادب، میرزا محمد علی مدرس، ج۵ و ۶، انتشارات خیام.
- لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ج۲۶، تهران ۱۳۴۱.
- ترجمه الملل و النحل شهرستانی ج۱، ص۱۷–۱۸، چاپ سوم، سال ۱۳۶۲، ناشر اقبال.
- ابو منصور عبدالقاهر البغدادی، ترجمه للفرق بین للفرق، مترجم دکتر مشکور، ص۳۳.
منابع
- ↑ امین الاسلام طبرسی، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ترجمه عزیزالله عطاردی، تهران، چ ۱، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس رضوی، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس رضوی، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس رضوی، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.
- ↑ امین الاسلام طبرسی، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ترجمه عزیزالله عطاردی، تهران، چ ۱، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.