غار حرا: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}} {{شروع متن}} {{سوال}} چرا طور سینا و مقام ابراهیم، مقدس هستند، ولی محل نزول قرآن نماز یا دعا یا زیارتنامه خاص ندارد؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} غار حرا و آغاز وحی: درباره آغاز نزول قرآن کریم در غار حرا دو مطلب وجود دارد. مطلب...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا طور سینا و مقام ابراهیم، مقدس هستند، ولی محل نزول قرآن نماز یا دعا یا زیارتنامه خاص ندارد؟
غار حرا کجاست و چرا مقدس است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


غار حرا و آغاز وحی: درباره آغاز نزول قرآن کریم در غار حرا دو مطلب وجود دارد.
{{درگاه|واژه‌ها}}


مطلب اول: برخی ادعا می‌کنند که وقتی به رسول خدا(ص) در غار حرا آیات پنج‌گانه اول سوره علق نازل شد، آن حضرت به خانه آمد و از آنچه شنیده بود ابراز تردید نمود تا اینکه عموی حضرت خدیجه او را اطمینان داد که این نشانه‌های وحی است.
'''غار حِرا'''، واقع در کوه حرا مشهور به کوه نور در سه کیلومتری [[مکه]]، محل اولین نزول آیات قرآن بر [[پیامبر(ص)]] است. غار حِرا محل عبادت حضرت محمد(ص) بوده و جبرئیل اولین آیات سوره علق و ابلاغ نبوت را در آنجا بر او نازل کرده است.


این گونه مطالب به یقین ساخته افرادی هستند که می‌خواستند به پندار باطل خویش در دین اسلام نفوذ کرده و آن را به انحراف بکشانند در حالی که رسول گرامی اسلام(ص) هیچ وقت از وحی الهی دچار تردید نشد.
کوه حرا در شمال شرقی مکه واقع است. حراء امروزه، به‌سبب توسعه شهر مکه، داخل شهر قرار گرفته و ساختمان‌های مسکونی آن را احاطه کرده است. حرا غار کوچکی است که گنجایش یک نفر ایستاده در حال عبادت و دو سه نفر نشسته را دارد.
[[پرونده:غار حرا.jpg|بندانگشتی| تصویری از ورودی غار حرا]]


مطلب دوم: آیات نخستین قرآن در غار حرا نازل شد که علامه طباطبائی به این مطلب اشاره دارد و کسانی که می‌گویند اولین سوره نازل شده سوره مدثر است با روایاتی که بیانگر نزول سوره علق قبل از آن در غار حرا می‌باشد، پاسخ می‌دهد.<ref>ترجمه المیزان، همان، ج۲۰. ص۱۲۹ و ۵۵۵.</ref>


در تفسیر مواهب علیه آمده است که جمهور علما بر این امر اتفاق نظر دارند که نخستین سوره، سوره علق بود که در غار حرا بر رسول گرامی اسلام(ص) توسط جبرئیل نازل گشت.<ref>واعظ کاشفی سبزواری، حسین، مواهب علیه، تهران، چاپخانه اقبال، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۴۲۹.</ref>
== موقعیت جغرافیایی ==
حِراء از کوه‌های مشهور مکه که وحی اولین‌بار در آنجا بر حضرت محمد (ص) نازل شد و از این‌رو به آن جبل‌النور نیز گفته‌اند. این کوه در شمال‌شرقی مکه، در مقابل کوه ثَبیر واقع است. شهرت آن به سبب غاری است که در آن قرار دارد و حضرت محمد(ص) هر سال مدتی را در آن به خلوت و عبادت می‌گذراند و خدا آن حضرت را در آنجا به رسالت مبعوث کرد.<ref>حشمتی، فریده، «حرا»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.</ref>


نزول قرآن و آغاز آن در غار حرا فراتر از آن است که کسی بتواند در آن تردید کند و حتی آنان که روایاتی جعل کرده‌اند و بر رسول خدا(ص) تهمت شک داشتن را زدند باز هم می‌رساند که در اصل مطلب که قرآن کریم در غار حرا توسط جبرئیل امین نازل شده است تردیدی وجود ندارد و ما در این نوشتار فقط به چند تفسیر که در ذیل سوره علق به این مطلب اشاره کرده‌اند و ادعای اتفاق یا اینکه گفته اکثر مفسران قائلند قرآن کریم در حرا نازل شده است اشاره می‌کنیم:
شکل کوه مخروطی است و از دیگر کوه‌هایی که شهر مکه بر دامنه آنها واقع شده، مستقل است. در حالی که کوه‌های اطراف مکه از سمت شمال تا حدود شهر جده، واقع در هفتاد کیلومتری مکه، امتداد دارند. حراء امروزه، به‌سبب توسعه شهر مکه، داخل شهر قرار گرفته و ساختمان‌های مسکونی آن را احاطه کرده است. پیمودن آن از پای کوه تا فراز آن حدود یک ساعت به طول می‌انجامد. از عجایب غار حراء، این است که انتهای آن کاملاً به سوی مسجدالحرام و کعبه و دهانه آن تقریباً به سمت بیت‌المقدس است. از بالای کوه حراء مسجدالحرام و گلدسته‌ها دیده می‌شوند. وسعت دهانه غار به اندازه‌ای است که یک شخص با قدی متوسط می‌تواند از آن عبور کند و در آنجا به نماز بایستد. داخل آن از هنگام طلوع تا غروب آفتاب روشن است، اما گرمای سوزان به آن نفوذ نمی‌کند. نخستین کسی که در کوه حراء اعتکاف نمود، عبدالمطلب، نیای پیامبر، بود.<ref>حشمتی، فریده، «حرا»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.</ref>


سید هاشم بحرانی در تفسیر البرهان فی تفسیر القرآن؛ آیت الله سید محمود طالقانی در تفسیر پرتوی از قرآن؛ آیت الله سید محمد حسینی شیرازی در تفسیر تقریب القرآن الی الاذهان؛ محمد سبزواری نجفی در تفسیر الجدید فی تفسیر القرآن؛ ملا فتح‌الله کاشانی در تفسیر زبده التفاسیر، مرحوم طبرسی در تفسیر مجمع البیان فی تفسیر القرآن و مفسران دیگر….
غار مزبور غار کوچکی است که گنجایش یک نفر ایستاده در حال عبادت و دو سه نفر نشسته را دارد؛ ولی در کنار آن محل نسبتاً وسیعی است که جای نشستن گروهی است. دو طرف غار باز است و هوای لطیفی در غار جریان دارد و در گرم‌ترین اوقات سال، انسان احساس گرما نمی‌کند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، بیتا، بیجا، ج۷، ص۵۰۵.</ref>  کوه حرا با بلندی ۶۳۴ متر، بر سر راه منی به عرفات واقع است.<ref>جعفری، شیوا، «حرا»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۵، ص۵۷.</ref> این کوه دویست متر از سطح دریا ارتفاع دارد. بر روی این کوه، گیاه یا آبی دیده نمی‌شود.<ref>جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۱۵۸.</ref>


سخن آخر اینکه آغازگر نزول قرآن کریم در غار حرا بوده و این را علمای بزرگ شیعه و نیز مفسران و نویسندگان کتاب‌های روائی توسط اهل سنت قبول کرده و با روایات آن را به اثبات رسانده‌اند، هر چند درکنار نقل اصل نزول، گاهی مطالبی نادرست نیز دیده می‌شود که به اصل مطلب صدمه ای نمی‌زند و اینکه گفته شود یهودیان این داستان را سر هم کردند وگرنه قرآن در غار حرا نازل نشده، حرفی بدون دلیل است، چرا که این مطلب نقصی بر دین اسلام وارد نمی‌سازد تا کسی بگوید که یهودیان با جعل این داستان خواستند به اسلام ضربه بزنند.
== نزول وحی ==
[[پرونده:کوه نور.jpg|بندانگشتی| کوه نور]]
کوه حرا یکی از مکان‌های مقدس مکه و از آثار مذهبی باقی‌مانده از عصر رسالت به‌شمار می‌رود.<ref>جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۱۵۸.</ref>
 
غار حِرا محل عبادت حضرت محمد(ص) بوده و او چندی از ایام سال، به‌ویژه [[ماه رمضان]] را در آن بسر می‌برده است. در همین غار بود که نخستین بار بر رسول خدا(ص) وحی نازل شد و پنج آیه آغازین [[سوره علق]] برای او نازل شد. از این جهت، این غار از بهترین و متبرک‌ترین نقاط مکه محسوب می‌شود؛ جایی که مسلمانان آگاه و توانمند برای زیارت بدانجا می‌روند و در آنجا نماز می‌گزارند.<ref>جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۱۵۸.</ref> در این غار بود که فرشته وحی جبرئیل بر پیامبر نازل شد و مأموریت نبوت را بر پیامبر ابلاغ کرد.<ref>رستم‌نژاد، مهدی، و جمعی از نویسندگان، مکه و مدینه در آینه آیات قرآن، مؤسسه فرهنگی هنری مشعر، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، ص۹۹.</ref> [[ابن ابی الحدید]] در شرح [[نهج‌البلاغه]] خود می‌گوید داستان مجاورت پیامبر اکرم به غار حرا مشهور است و در [[کتب صحاح]] آمده که او در هر سال یک ماه در جوار حراء بود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، بیتا، بیجا، ج۷، ص۵۰۵.</ref> برخی گفته‌اند غار حرا مکانی است که [[حضرت ابراهیم(ع)]] در آن متولد شد و مرقد حضرت ابراهیم در همین کوه قرار دارد.<ref>بی‌آزار شیرازی، عبدالکریم، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۸، ص۲۶۱.</ref>
 
برخی از مفسران بر این باورند که کوه حرا در سرزمین مقدس فاران (پاران) واقع است که بر پایهٔ ''تورات'' در کوه‌های آن سرزمین بر موسی(ع) و برخی دیگر از پیامبران یهود، وحی نازل شده است. از این‌رو، این سرزمین نزد یهودیان مقدس بوده است. به نوشته یاقوت، فاران یکی از نام‌های شهر مکه بوده است. در ''تورات'' نیز روایت شده است هنگامی‌که هاجر و پسرش اسماعیل(ع) از ابراهیم(ع) جدا شدند، در دشت فاران اقامت کردند و در آنجا زمانی‌که از شدت تشنگی، هاجر بیم مرگ اسماعیل را داشت، چشمه آبی پدیدار شد. پیش از بعثت حضرت محمد(ص) این کوه نزد مردم مکه مقدس شمرده می‌شد و اعتکاف و عبادت در آن غار، در میان مردم قریش مرسوم بوده است. حضرت محمد(ص) نیز پیش از بعثت یک ماه در سال به‌ویژه ماه رمضان برای عبادت و عزلت به کوه حرا می‌رفت و در آنجا معتکف می‌شد. در مدتی که محمد(ص) در این غار به عبادت می‌پرداخت، [[خدیجه(س)]]، همسرش برای او آب و غذا می‌برد. محمد(ص) هر مستمندی را که نزدش می‌رفت، اطعام می‌کرد و پس از پایان اعتکاف و پیش از رفتن به خانه به زیارت کعبه می‌شتافت. در همین عزلت‌نشینی‌ها بود که خواب‌های روشن و رؤیاهای صادقی می‌دید که زمینه نازل شدن وحی بر او بود تا آنکه به قول معروف در سال ۴۰ عام‌الفیل در ۲۷ رجب، هنگامی که در غار حرا به عبادت مشغول بود، فرشته وحی بر وی نازل شد و بشارت رسالت به او داد.<ref>جعفری، شیوا، «حرا»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۵، ص۵۷.</ref>


اما اینکه چرا در روایات این محل نزول قرآن مقدس شمرده نشده است، می‌توان گفت که قرآن کریم در طول ۲۳ سال در مناطقی مختلف از مکه و مدینه و بیرون از این دو شهر نازل گشته است و برای این مناطق بخاطر نزول قرآن زیارت نامه یا نمازی وارد نگشته است تا کسی بگوید پس چون برای غار حرا نماز یا زیارتی وارد نشده، پس آنجا نمی‌تواند محل نزول وحی باشد. و اگر قرار بود برای غار حراء به خاطر نزول قرآن نماز و دعا و … خاصی وارد می‌شد لازم بود برای تمام زمین عربستان که در آنها آیاتی نازل شده دعا و نماز و … وارد می‌شد.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


خط ۳۴: خط ۳۹:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۴

سؤال

غار حرا کجاست و چرا مقدس است؟


درگاه‌ها
واژه-ها.png


غار حِرا، واقع در کوه حرا مشهور به کوه نور در سه کیلومتری مکه، محل اولین نزول آیات قرآن بر پیامبر(ص) است. غار حِرا محل عبادت حضرت محمد(ص) بوده و جبرئیل اولین آیات سوره علق و ابلاغ نبوت را در آنجا بر او نازل کرده است.

کوه حرا در شمال شرقی مکه واقع است. حراء امروزه، به‌سبب توسعه شهر مکه، داخل شهر قرار گرفته و ساختمان‌های مسکونی آن را احاطه کرده است. حرا غار کوچکی است که گنجایش یک نفر ایستاده در حال عبادت و دو سه نفر نشسته را دارد.

تصویری از ورودی غار حرا


موقعیت جغرافیایی

حِراء از کوه‌های مشهور مکه که وحی اولین‌بار در آنجا بر حضرت محمد (ص) نازل شد و از این‌رو به آن جبل‌النور نیز گفته‌اند. این کوه در شمال‌شرقی مکه، در مقابل کوه ثَبیر واقع است. شهرت آن به سبب غاری است که در آن قرار دارد و حضرت محمد(ص) هر سال مدتی را در آن به خلوت و عبادت می‌گذراند و خدا آن حضرت را در آنجا به رسالت مبعوث کرد.[۱]

شکل کوه مخروطی است و از دیگر کوه‌هایی که شهر مکه بر دامنه آنها واقع شده، مستقل است. در حالی که کوه‌های اطراف مکه از سمت شمال تا حدود شهر جده، واقع در هفتاد کیلومتری مکه، امتداد دارند. حراء امروزه، به‌سبب توسعه شهر مکه، داخل شهر قرار گرفته و ساختمان‌های مسکونی آن را احاطه کرده است. پیمودن آن از پای کوه تا فراز آن حدود یک ساعت به طول می‌انجامد. از عجایب غار حراء، این است که انتهای آن کاملاً به سوی مسجدالحرام و کعبه و دهانه آن تقریباً به سمت بیت‌المقدس است. از بالای کوه حراء مسجدالحرام و گلدسته‌ها دیده می‌شوند. وسعت دهانه غار به اندازه‌ای است که یک شخص با قدی متوسط می‌تواند از آن عبور کند و در آنجا به نماز بایستد. داخل آن از هنگام طلوع تا غروب آفتاب روشن است، اما گرمای سوزان به آن نفوذ نمی‌کند. نخستین کسی که در کوه حراء اعتکاف نمود، عبدالمطلب، نیای پیامبر، بود.[۲]

غار مزبور غار کوچکی است که گنجایش یک نفر ایستاده در حال عبادت و دو سه نفر نشسته را دارد؛ ولی در کنار آن محل نسبتاً وسیعی است که جای نشستن گروهی است. دو طرف غار باز است و هوای لطیفی در غار جریان دارد و در گرم‌ترین اوقات سال، انسان احساس گرما نمی‌کند.[۳] کوه حرا با بلندی ۶۳۴ متر، بر سر راه منی به عرفات واقع است.[۴] این کوه دویست متر از سطح دریا ارتفاع دارد. بر روی این کوه، گیاه یا آبی دیده نمی‌شود.[۵]

نزول وحی

کوه نور

کوه حرا یکی از مکان‌های مقدس مکه و از آثار مذهبی باقی‌مانده از عصر رسالت به‌شمار می‌رود.[۶]

غار حِرا محل عبادت حضرت محمد(ص) بوده و او چندی از ایام سال، به‌ویژه ماه رمضان را در آن بسر می‌برده است. در همین غار بود که نخستین بار بر رسول خدا(ص) وحی نازل شد و پنج آیه آغازین سوره علق برای او نازل شد. از این جهت، این غار از بهترین و متبرک‌ترین نقاط مکه محسوب می‌شود؛ جایی که مسلمانان آگاه و توانمند برای زیارت بدانجا می‌روند و در آنجا نماز می‌گزارند.[۷] در این غار بود که فرشته وحی جبرئیل بر پیامبر نازل شد و مأموریت نبوت را بر پیامبر ابلاغ کرد.[۸] ابن ابی الحدید در شرح نهج‌البلاغه خود می‌گوید داستان مجاورت پیامبر اکرم به غار حرا مشهور است و در کتب صحاح آمده که او در هر سال یک ماه در جوار حراء بود.[۹] برخی گفته‌اند غار حرا مکانی است که حضرت ابراهیم(ع) در آن متولد شد و مرقد حضرت ابراهیم در همین کوه قرار دارد.[۱۰]

برخی از مفسران بر این باورند که کوه حرا در سرزمین مقدس فاران (پاران) واقع است که بر پایهٔ تورات در کوه‌های آن سرزمین بر موسی(ع) و برخی دیگر از پیامبران یهود، وحی نازل شده است. از این‌رو، این سرزمین نزد یهودیان مقدس بوده است. به نوشته یاقوت، فاران یکی از نام‌های شهر مکه بوده است. در تورات نیز روایت شده است هنگامی‌که هاجر و پسرش اسماعیل(ع) از ابراهیم(ع) جدا شدند، در دشت فاران اقامت کردند و در آنجا زمانی‌که از شدت تشنگی، هاجر بیم مرگ اسماعیل را داشت، چشمه آبی پدیدار شد. پیش از بعثت حضرت محمد(ص) این کوه نزد مردم مکه مقدس شمرده می‌شد و اعتکاف و عبادت در آن غار، در میان مردم قریش مرسوم بوده است. حضرت محمد(ص) نیز پیش از بعثت یک ماه در سال به‌ویژه ماه رمضان برای عبادت و عزلت به کوه حرا می‌رفت و در آنجا معتکف می‌شد. در مدتی که محمد(ص) در این غار به عبادت می‌پرداخت، خدیجه(س)، همسرش برای او آب و غذا می‌برد. محمد(ص) هر مستمندی را که نزدش می‌رفت، اطعام می‌کرد و پس از پایان اعتکاف و پیش از رفتن به خانه به زیارت کعبه می‌شتافت. در همین عزلت‌نشینی‌ها بود که خواب‌های روشن و رؤیاهای صادقی می‌دید که زمینه نازل شدن وحی بر او بود تا آنکه به قول معروف در سال ۴۰ عام‌الفیل در ۲۷ رجب، هنگامی که در غار حرا به عبادت مشغول بود، فرشته وحی بر وی نازل شد و بشارت رسالت به او داد.[۱۱]


منابع

  1. حشمتی، فریده، «حرا»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.
  2. حشمتی، فریده، «حرا»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.
  3. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، بیتا، بیجا، ج۷، ص۵۰۵.
  4. جعفری، شیوا، «حرا»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۵، ص۵۷.
  5. جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۱۵۸.
  6. جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۱۵۸.
  7. جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۱۵۸.
  8. رستم‌نژاد، مهدی، و جمعی از نویسندگان، مکه و مدینه در آینه آیات قرآن، مؤسسه فرهنگی هنری مشعر، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، ص۹۹.
  9. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، بیتا، بیجا، ج۷، ص۵۰۵.
  10. بی‌آزار شیرازی، عبدالکریم، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۸، ص۲۶۱.
  11. جعفری، شیوا، «حرا»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۵، ص۵۷.