ابقع: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|مهدویت}}
{{درگاه|مهدویت|واژه‌ها}}
{{ظهور-عمودی}}
{{ظهور-عمودی}}
ابقع بر اساس روایات، یکی از رقیبان [[سفیانی]] و مدعیان کسب قدرت پیش از [[ظهور امام مهدی(ع)]] است، که سفیانی او و پیروانش را در [[شام]] خواهد کشت.  
'''ابقع''' بر اساس روایات، یکی از رقیبان [[سفیانی]] و مدعیان کسب قدرت پیش از [[ظهور امام مهدی(ع)]] است، که سفیانی او و پیروانش را در [[شام]] خواهد کشت.
 
ابقع در لغت به معنای هر شیء سیاه و سفید و به‌ویژه به کلاغ سیاهی که با سفیدی آمیخته باشد گفته شده است. همچنین به هر شخص پلید، ابرص، شوره‌زار و کسی که لباس وصله‌دار و رنگارنگ می‌پوشد، تعبیر شده است.<ref>طوسی، محمد بن حسن، ترجمه كتاب الغيبة للطوسى‏، مترجم: عزيزى، مجتبى،‏
قم، مسجد مقدس جمکران، چ2، 1387ش، ص 754.</ref>


بر اساس روایتی که [[جابر بن یزید جعفی]] از [[امام باقر(ع)]] نقل کرده، یکی از نشانه‌های ظهور امام مهدی(ع) برافراشته شدن سه پرچم است: پرچم اصهب، پرچم ابقع و پرچم سفیانی. طبق این روایت، اختلاف میان صاحبان این سه پرچم، باعث ویرانی [[شام]] خواهد شد.<ref>مفید، محمد بن محمد، الإرشاد للمفید، ترجمه رسولی محلاتی، ۲جلد، اسلامیه، تهران، چاپ: دوم، بی تا.</ref> در روایتی دیگر گفته شده سفیانی با ابقع خواهد جنگید و ابقع و پیروانش را خواهد کشت.<ref>ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبه (للنعمانی)، ترجمه فهری، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۶۲ ش.</ref>
بر اساس روایتی که [[جابر بن یزید جعفی]] از [[امام باقر(ع)]] نقل کرده، یکی از نشانه‌های ظهور امام مهدی(ع) برافراشته شدن سه پرچم است: پرچم اصهب، پرچم ابقع و پرچم سفیانی. طبق این روایت، اختلاف میان صاحبان این سه پرچم، باعث ویرانی [[شام]] خواهد شد.<ref>مفید، محمد بن محمد، الإرشاد للمفید، ترجمه رسولی محلاتی، ۲جلد، اسلامیه، تهران، چاپ: دوم، بی تا.</ref> در روایتی دیگر گفته شده سفیانی با ابقع خواهد جنگید و ابقع و پیروانش را خواهد کشت.<ref>ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبه (للنعمانی)، ترجمه فهری، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۶۲ ش.</ref>


البته در روایتی از امام باقر(ع)، ابقع و اصهب یک نفر معرفی شده‌اند.{{مدرک|date=مارس ۲۰۲۲}}
چنانكه به نظر مى‌‏رسد، مروانى، كه در منابع درجه اوّل، همچون كتاب غيبت نعمانى از او ياد شده است همان أبقع است و زمامدارى به عنوان رقيب سفيانى محسوب نمى ‏گردد. اما گرايش سياسى أبقع و أصهب، از رواياتى كه آن دو را نكوهش نموده است برمى‌‏آيد كه آن‌ها مخالف و دشمن اسلام و طرفدار هواداران دشمنان اسلام و كفّار مى‌‏باشند و از روايت بعدى استفاده مى‏‌شود كه أصهب هوادار روس (تركان) است.<ref>كورانى، على، عصر ظهور، تهران ، موسسه انتشارات امير كبير، چ۶، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۰.</ref>
چنانچه اين روايت صحيح باشد به واسطه ضعف أبقع كه طرفدار غرب است، در اندك مدتى روس‌‏ها با نفوذ خود بر آنان چيره خواهند شد، آنگاه غربى‌‏ها و يهوديان براى اعاده سلطه خويش بر ساير سرزمين‌ها براى جنبش سفيانى هم‏پيمان خود، برنامه‌‏ريزى مى‏‌كنند.
بنابراين، معناى اختلاف و درگيرى دو گروه نظامى در سرزمين شام كه در روايات آمده است اختلاف دو زمامدار و نماينده روميان و ترك‌ها يعنى غربي‌ها و روس‌‏هاست كه بين آنها درگيرى و رقابت شديدى بر سر زمامدارى منطقه به‌ وجود مى‏آيد به‌گونه‏‌اى كه نيروهاى خود را بدآنجا گسيل داشته و منجر به جنگ مى‌‏شود.<ref>كورانى، على، عصر ظهور، تهران ، موسسه انتشارات امير كبير، چ۶، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۱.</ref>
 
در روایتی از امام باقر(ع)، ابقع و اصهب یک نفر معرفی شده‌اند. در حدیثی امام باقر(ع) به برید از علامات قریب به ظهور امام زمان فرمود یا برید از جمع اصهب دوری کن. گفتم اصهب چیست؟ فرمود: ابقع. گفتم ابقع چیست؟ فرمود ابرص.<ref>ابن عطيه، جميل حمود، أبهى المداد في شرح مؤتمر علماء بغداد، بيروت، مؤسسة الأعلمي‏، چ۱، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۶۸۷.</ref> اما در اکثر روایات اصهب غیر از ابقع تلقی شده است. 


ابقع در لغت به معنای هر شیء سیاه و سفید و به‌ویژه به کلاغ سیاهی که با سفیدی آمیخته باشد گفته شده است. همچنین به هر شخص پلید، ابرص، شوره‌زار و کسی که لباس وصله‌دار و رنگارنگ می‌پوشد، تعبیر شده است.{{مدرک|date=مارس ۲۰۲۲}}


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۳۵: خط ۴۱:
  | تغییر مسیر =شد
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۴

سؤال

ابقع که نامش در روایات مربوط به نشانه‌های ظهور ذکر شده کیست؟

درگاه‌ها
درگاه مهدویت.png
واژه-ها.png


ظهور
اللهم عجل لولیک الفرج.jpg

ابقع بر اساس روایات، یکی از رقیبان سفیانی و مدعیان کسب قدرت پیش از ظهور امام مهدی(ع) است، که سفیانی او و پیروانش را در شام خواهد کشت.

ابقع در لغت به معنای هر شیء سیاه و سفید و به‌ویژه به کلاغ سیاهی که با سفیدی آمیخته باشد گفته شده است. همچنین به هر شخص پلید، ابرص، شوره‌زار و کسی که لباس وصله‌دار و رنگارنگ می‌پوشد، تعبیر شده است.[۱]

بر اساس روایتی که جابر بن یزید جعفی از امام باقر(ع) نقل کرده، یکی از نشانه‌های ظهور امام مهدی(ع) برافراشته شدن سه پرچم است: پرچم اصهب، پرچم ابقع و پرچم سفیانی. طبق این روایت، اختلاف میان صاحبان این سه پرچم، باعث ویرانی شام خواهد شد.[۲] در روایتی دیگر گفته شده سفیانی با ابقع خواهد جنگید و ابقع و پیروانش را خواهد کشت.[۳]

چنانكه به نظر مى‌‏رسد، مروانى، كه در منابع درجه اوّل، همچون كتاب غيبت نعمانى از او ياد شده است همان أبقع است و زمامدارى به عنوان رقيب سفيانى محسوب نمى ‏گردد. اما گرايش سياسى أبقع و أصهب، از رواياتى كه آن دو را نكوهش نموده است برمى‌‏آيد كه آن‌ها مخالف و دشمن اسلام و طرفدار هواداران دشمنان اسلام و كفّار مى‌‏باشند و از روايت بعدى استفاده مى‏‌شود كه أصهب هوادار روس (تركان) است.[۴] چنانچه اين روايت صحيح باشد به واسطه ضعف أبقع كه طرفدار غرب است، در اندك مدتى روس‌‏ها با نفوذ خود بر آنان چيره خواهند شد، آنگاه غربى‌‏ها و يهوديان براى اعاده سلطه خويش بر ساير سرزمين‌ها براى جنبش سفيانى هم‏پيمان خود، برنامه‌‏ريزى مى‏‌كنند. بنابراين، معناى اختلاف و درگيرى دو گروه نظامى در سرزمين شام كه در روايات آمده است اختلاف دو زمامدار و نماينده روميان و ترك‌ها يعنى غربي‌ها و روس‌‏هاست كه بين آنها درگيرى و رقابت شديدى بر سر زمامدارى منطقه به‌ وجود مى‏آيد به‌گونه‏‌اى كه نيروهاى خود را بدآنجا گسيل داشته و منجر به جنگ مى‌‏شود.[۵]

در روایتی از امام باقر(ع)، ابقع و اصهب یک نفر معرفی شده‌اند. در حدیثی امام باقر(ع) به برید از علامات قریب به ظهور امام زمان فرمود یا برید از جمع اصهب دوری کن. گفتم اصهب چیست؟ فرمود: ابقع. گفتم ابقع چیست؟ فرمود ابرص.[۶] اما در اکثر روایات اصهب غیر از ابقع تلقی شده است.


جستارهای وابسته


منابع

  1. طوسی، محمد بن حسن، ترجمه كتاب الغيبة للطوسى‏، مترجم: عزيزى، مجتبى،‏ قم، مسجد مقدس جمکران، چ2، 1387ش، ص 754.
  2. مفید، محمد بن محمد، الإرشاد للمفید، ترجمه رسولی محلاتی، ۲جلد، اسلامیه، تهران، چاپ: دوم، بی تا.
  3. ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبه (للنعمانی)، ترجمه فهری، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۶۲ ش.
  4. كورانى، على، عصر ظهور، تهران ، موسسه انتشارات امير كبير، چ۶، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۰.
  5. كورانى، على، عصر ظهور، تهران ، موسسه انتشارات امير كبير، چ۶، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۱.
  6. ابن عطيه، جميل حمود، أبهى المداد في شرح مؤتمر علماء بغداد، بيروت، مؤسسة الأعلمي‏، چ۱، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۶۸۷.