چاه عریضه جمکران: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
 
| شاخه اصلی = تاریخ
|شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
|شاخه فرعی۲ = امام زمان(ع)
|شاخه فرعی۳ =
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
جریان چاه وعریضه درجمکران چیست؟
ماجرای چاه عریضه در جمکران چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
یکی از مکان‌های مقدس و منتسب به امام زمان(عج) مسجد مقدس جمکران است که در شش کیلومتری شهر مذهبی قم قرار دارد. این مسجد بیش از یک هزار سال پیش به فرمان آن حضرت در بیداری ـ نه در خواب ـ تأسیس گردید که جلوه گاه عنایات و کرامات امام زمان(عج) و میعادگاه منتظران و شیفتگان قائم آل محمد (صلی الله علیه وآله) است.
{{درگاه|مهدویت|واژه‌ها}}
[[پرونده:چاه جمکران۱.jpg|بندانگشتی|چپ|چاه عریضه جمکران]]
[[مسجد جمکران]] از مکان‌های مقدس و منتسب به امام زمان(عج) است که در قم قرار دارد. چاهی در این مسجد وجود داشت که برای آسان شدن کار برای مردم، نوشتن عریضه و [[توسل]] به [[امام زمان(ع)]] بود و غیر از این هیچ قداستی نداشت. البته امروزه این چاه تخریب شده است.


چاه موجود درجمکران هیچ قداستی ندارد، تنها جهت آسان شدن کار مردم جهت ارائه عریضه که درروایات وارد شده ایجاد گردیده است.
==عریضه ‌نویسی ==
[[پیامبر اکرم(ص)]] و ائمه(ع) توصیه کرده‌اند در گرفتاری‌ها، بلاها و ترس، از [[دعا]] و توسل کمک گرفته شود. یکی از راه‌های استمداد از خدا و تسکین، عریضه نوشتن است. عریضه گاه خطاب به خداوند است و در آن فرد نیازمند ضمن اشاره به مشکل و حاجت مورد نظر خود به مقام و منزلت یکی از معصومین(ع) یا همه آنها در پیشگاه خداوند متوسل می‌شود یا اینکه مستقیماً به معصوم(ع) نوشته می‌شود تا او به واسطه منزلتی که در نزد خداوند دارد، از خدا برآورده شدن آن حاجت و نیاز را درخواست نماید و در واقع واسطه بین خدا و بنده خدا بشود. بدیهی است که هیچ یک از این امور با قیودی که در آنها ذکر شد به شرک، بت‌پرستی و بدعت منتهی نمی‌شوند.  


درگرفتاریها وبلاها وترس از طرف پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) توصیه شده است که از دعا و توسل کمک گرفته شود؛ که یکی از راه‌های استمداد ازخدا وتسکین عریضه نوشتن است. عریضه گاه خطاب به خداوند است و در آن فرد نیازمند ضمن اشاره به مشکل و حاجت مورد نظر خود به مقام و منزلت یکی از معصومین یا همه آنها در پیشگاه خداوند متوسل می‌شود یا اینکه مستقیماً به معصوم نوشته می‌شود تا او بواسطه ارج و منزلتی که در نزد خداوند متعال دارد از خدا برآورده شدن آن حاجت و نیاز را درخواست نماید و در واقع واسطه بین خدا و بنده خدا بشود یا اینکه خود معصوم بواسطه ولایت و قدرتی که از ناحیه پروردگار عالم به او عطا شده است، به اذن خداوند مهربان این نیاز و گرفتاری را برطرف سازد. بدیهی است که هیچ از این امور با قیودی که به آنها ذکر شد به اموری نظیر شرک و بت‌پرستی و بدعت منتهی نمی‌شوند. در روایات و احادیث زیادی به عریضه نویسی به عنوان یکی از راه‌های توسل اشاره شده است که دو نمونه از آن را می‌آوریم:
===عریضه نویسی در روایات===
در روایات به عریضه نویسی به عنوان یکی از راه‌های توسل اشاره شده است:
* [[امام صادق(ع)]] می‌فرمایند: «هرگاه کسی حاجت و درخواستی از خداوند متعال داشته باشد یا از موضوعی در هراس باشد، آن را به این ترتیب که بیان می‌شود بر روی کاغذی بنویسد و در آب جاری یا در چاه عمیقی بیندازد…»<ref>قمی،  عباس، کلیات منتهی الامال، اول، نشر الهادی، ۱۳۷۶، ص۹۲۷.</ref>


امام صادق(ع) می‌فرمایند:
* «هر کس حاجتی دارد، آنچه را که ذکر می‌شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه یا در نهر آب یا در چاه آب بیندازد.»<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ص۸۹.</ref>


«هرگاه کسی حاجت و درخواستی از خداوند متعال داشته باشد یا از موضوعی در هراس باشد آن را به این ترتیب که بیان می‌شود بر روی کاغذی بنویسد و در آب جاری یا در چاه عمیقی بیندازد…»<ref>قمی، شیخ عباس، کلیات منتهی الامال، اول، نشر الهادی، ۱۳۷۶، ص۹۲۷.</ref>
آنچه از روایات فهمیده می‌شود، عریضه نوشتن و در چاه انداختن یکی از راه‌های توسل است. چاه جمکران هم فقط به خاطر این‌که نزدیک جمکران می‌باشد مردم بعد از انجام اعمال مسجد، حاجت‌های خود را نوشته و درون آن چاه می‌اندازند و اگر مردم گریه می‌کنند به خاطر محبت به امام زمان(ع) بوده و به خاطر گرفتاری‌های خودشان می‌باشد؛ اما اگر برای چاه گریه و زاری کرده و به خود چاه متوسل شوند یا برای آن تقدسی قائل شوند هم شرک بوده و هم بدعت می‌باشد که در روایت و مکتب اسلام مردود است.


ونقل شده:
چاه  عریضه مسجد مقدس جمکران با توجه به این‌که موضوعیت خاصی نداشته و هیچ وجه تفاوتی بین آن و دیگر چاه‌ها نبود اما برخی افراد در اثر ساده دلی دچار خرافه و انحراف می‌شدند، تخریب گردید.<ref>[https://www.khabarfoori.com/detail/2262248/%DA%86%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF-%D8%AC%D9%85%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D9%88-%D8%AA%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%A8-%D8%B4%D8%AF «چاه مسجد جمکران بسته و تخریب شد.»]</ref>{{مطالعه بیشتر}}
 
«هر کس حاجتی دارد، آنچه را که ذکر می‌شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه یا در نهر آب یا در چاپ آب بیندازد.»<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ص۸۹.</ref>
 
پس آنچه از روایات فهمیده می‌شود، عریضه نوشتن و در چاه انداختن یکی از راه‌های توسل است و چاه جمکران هم فقط به خاطر اینکه نزدیک جمکران می‌باشد مردم بعد از بجا آوردن اعمال مسجد حاجت‌های خود را نوشته و درون آن چاه می‌اندازند و اگر مردم گریه می‌کنند به خاطر عشق به امام زمان ـ عج الله تعالی فرجه ـ بوده و بخاطر گرفتاری‌های خودشان می‌باشد؛ بله اگر برای چاه گریه و زاری کرده و به خود چاه متوسل شوند هم شرک بوده و هم بدعت می‌باشد که در روایت و مکتب اسلام مردود است.
 
پیامبر می‌فرماید:
 
«چون درمانده و گرفتار شدی پس به حجت استغاثه کن که او تو را می‌یابد و برای کسی که از او استغاثه کند پناه و فریادرس است.»<ref>غفاری، ابراهیم، آیین نیایش، اول، استان قدس رضوی، ۱۳۷۳، ص۳۱.</ref>
 
پس خود دعا و ابراز مذلت در پیشگاه باری تعالی، از ویژگی‌های بندگی و موجب تقرب می‌باشد و در صورت غفلت از دعا و اغماض از آن نتیجتاً انسان از خدا دور و مهجور می‌شود، همان‌طور که اصحاب دعا غالباً از آلودگی‌ها و اخلاق زشت مبری می‌باشند و بر عکس آنهایی که از دعا بیگانه اند آلودگی بیشتری دارند.
 
پس خواندن دعا خصوصیت دارد و در روایات متعددی به آن اشاره و خود خداوند هم در قرآن فرموده «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم»<ref>سوره مؤمن، آیه ۶۰.</ref> در حالیکه خداوند هم به اسرار درون انسان آگاه است.
 
ولی دعا و خواستن نشان بندگی انسان می‌باشد؛ و خداوند خوش دارد که بنده اش از او درخواست کرده و در پیشگاه او اظهار عجز و انابه نماید؛ و انسان فقط اجازه دارد به خدا وبه اجازه وسفارش او به ائمه اطهار(ع) اظهار عجزنموده و حاجت خود را بگوید و این نه شرک و نه بدعت است، بلکه در نزد خداوند جایگاه شایسته‌ای دارد.
 
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}


==جستارهای وابسته==
* [[تاریخچه مسجد جمکران]]
== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* کتاب عریضه نویسی، نویسنده:سیدصادق سیدنژاد،
* کتاب عریضه نویسی، سیدصادق سیدنژاد.
* کتاب آیین نیایش، نویسنده:ابراهیم غفاری،
* کتاب آیین نیایش، ابراهیم غفاری.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
{{شاخه
| شاخه اصلی = تاریخ
| شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
| شاخه فرعی۲ = امام زمان(ع)
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | بازبینی =
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:مسجد جمکران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۳


سؤال

ماجرای چاه عریضه در جمکران چیست؟

درگاه‌ها
درگاه مهدویت.png
واژه-ها.png


چاه عریضه جمکران

مسجد جمکران از مکان‌های مقدس و منتسب به امام زمان(عج) است که در قم قرار دارد. چاهی در این مسجد وجود داشت که برای آسان شدن کار برای مردم، نوشتن عریضه و توسل به امام زمان(ع) بود و غیر از این هیچ قداستی نداشت. البته امروزه این چاه تخریب شده است.

عریضه ‌نویسی

پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) توصیه کرده‌اند در گرفتاری‌ها، بلاها و ترس، از دعا و توسل کمک گرفته شود. یکی از راه‌های استمداد از خدا و تسکین، عریضه نوشتن است. عریضه گاه خطاب به خداوند است و در آن فرد نیازمند ضمن اشاره به مشکل و حاجت مورد نظر خود به مقام و منزلت یکی از معصومین(ع) یا همه آنها در پیشگاه خداوند متوسل می‌شود یا اینکه مستقیماً به معصوم(ع) نوشته می‌شود تا او به واسطه منزلتی که در نزد خداوند دارد، از خدا برآورده شدن آن حاجت و نیاز را درخواست نماید و در واقع واسطه بین خدا و بنده خدا بشود. بدیهی است که هیچ یک از این امور با قیودی که در آنها ذکر شد به شرک، بت‌پرستی و بدعت منتهی نمی‌شوند.

عریضه نویسی در روایات

در روایات به عریضه نویسی به عنوان یکی از راه‌های توسل اشاره شده است:

  • امام صادق(ع) می‌فرمایند: «هرگاه کسی حاجت و درخواستی از خداوند متعال داشته باشد یا از موضوعی در هراس باشد، آن را به این ترتیب که بیان می‌شود بر روی کاغذی بنویسد و در آب جاری یا در چاه عمیقی بیندازد…»[۱]
  • «هر کس حاجتی دارد، آنچه را که ذکر می‌شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه یا در نهر آب یا در چاه آب بیندازد.»[۲]

آنچه از روایات فهمیده می‌شود، عریضه نوشتن و در چاه انداختن یکی از راه‌های توسل است. چاه جمکران هم فقط به خاطر این‌که نزدیک جمکران می‌باشد مردم بعد از انجام اعمال مسجد، حاجت‌های خود را نوشته و درون آن چاه می‌اندازند و اگر مردم گریه می‌کنند به خاطر محبت به امام زمان(ع) بوده و به خاطر گرفتاری‌های خودشان می‌باشد؛ اما اگر برای چاه گریه و زاری کرده و به خود چاه متوسل شوند یا برای آن تقدسی قائل شوند هم شرک بوده و هم بدعت می‌باشد که در روایت و مکتب اسلام مردود است.

چاه عریضه مسجد مقدس جمکران با توجه به این‌که موضوعیت خاصی نداشته و هیچ وجه تفاوتی بین آن و دیگر چاه‌ها نبود اما برخی افراد در اثر ساده دلی دچار خرافه و انحراف می‌شدند، تخریب گردید.[۳]

جستارهای وابسته

مطالعه بیشتر

  • کتاب عریضه نویسی، سیدصادق سیدنژاد.
  • کتاب آیین نیایش، ابراهیم غفاری.

منابع

  1. قمی، عباس، کلیات منتهی الامال، اول، نشر الهادی، ۱۳۷۶، ص۹۲۷.
  2. شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ص۸۹.
  3. «چاه مسجد جمکران بسته و تخریب شد.»