حضرت زینب در روایات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
[[پرونده:قطعه خوشنویسی یا زینب کبری.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی به خط ثلث، اثر عدنان القزاز، خوشنویس عراقی (۱۴۰۰ش).|200x200پیکسل]]
[[پرونده:قطعه خوشنویسی یا زینب کبری.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی به خط ثلث، اثر عدنان القزاز، خوشنویس عراقی (۱۴۰۰ش).|200x200پیکسل]]
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
درباره حضرت زینب(س) روایات کمی از ائمهٔ اطهار(ع) موجود است. اما، در همین روایات اندک به مقام و منزلت ایشان نزد اهل بیت(ع) اشاره شده و آن حضرت هم‌رتبهٔ حضرت خدیجه(س) معرفی شده‌ است. در سخنان امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) از مقام و منزلت والای حضرت زینب(س) مقام و منزلت بالایی یاد کرده و امام سجاد(ع) ایشان را دارای علم لدنی می‌داند.
درباره حضرت زینب(س) روایات کمی از ائمهٔ اطهار(ع) موجود است. اما، در همین روایات اندک به مقام و منزلت ایشان نزد اهل بیت(ع) اشاره شده و آن حضرت هم‌رتبهٔ حضرت خدیجه(س) معرفی شده‌ است. در سخنان امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) نیز از مقام و منزلت والای حضرت زینب(س) سخن شده است.


==نام‌گزاری حضرت زینب(س)==
==روایات پیش از واقعه کربلا==
روایات زیادی درباره [[حضرت زینب(س)]] در [[کتاب‌های روایی شیعه]] موجود نیست؛ اما می‌توان به برخی روایات درباره ایشان که از [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] نقل شده است اشاره نمود. پیامبر(ص) در مراسم نام‌گزاری حضرت زینب(س) به شدت گریه کرد و فرمود: «این دختر به بلاها مبتلا می‌شود و مصیبت‌های مختلفی بر وی وارد می‌شود و … به درستی که هر کس بر او و بر مصیبت‌های او گریه کند، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش (حسن و حسین و …) است.» سپس او را زینب نامید.<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، زینب الکبری من المهد الی اللحد، قم، دارالانصار، چاپ اول، ۱۴۲۶ق، ص۳۵ و ۳۶.</ref>
روایاتی درباره حضرت زینب(س) در جریان تولد و نام‌گذاری او نقل شده است. در روایتی نقل شده است که نام آن حضرت را خداوند معین کرده و به پیامبر(ص) ابلاغ کرده است.<ref>اسماعیل انصاری زنجانی خوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء(س)، قم، دلیل ما، ‌ ج ۵، ص ۳۷۳.</ref> رسول خدا(ص) در مراسم نام‌گزاری حضرت زینب(س) به شدت گریه کرد و فرمود: «این دختر به بلاها مبتلا می‌شود و مصیبت‌های مختلفی بر وی وارد می‌شود و … به درستی که هر کس بر او و بر مصیبت‌های او گریه کند، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش (حسن و حسین و …) است.» سپس او را زینب نامید.<ref>السید محمد کاظم القزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، قم، دارالانصار، ص ۳۵-۳۶.</ref>  


==شباهت به حضرت خدیجه(س)==
در جریان همین ماجرا رسول خدا(ص) از شباهت حضرت زینب(س) به [[حضرت خدیجه(س)]] سخن گفته است: «به حاضران و غایبان وصیت و سفارش می‌کنم که احترام این دختر را پاس دارند، همانا این دختر، شبیه حضرت خدیجه(س) است».<ref>ذبیح‌الله محلاتی، ریاحین الشریعه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج ۳، ص ۳۸.</ref> درباره شباهت حضرت زینب(س) به حضرت خدیجه(س) از [[امام علی(ع)]] نیز روایت شده است.<ref>محمد محمدی اشتهاردی، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، تهران، انتشارات برهان، ص ۱۹.</ref>
پیامبر(ص) در محفل نام‌گزاری حضرت زینب(س) فرمود: «به حاضران و غایبان وصیت و سفارش می‌کنم که احترام این دختر را پاس دارند، همانا این دختر، شبیه [[حضرت خدیجه(س)]] است».<ref>محلاتی، ذبیح الله، ریاحین الشریعه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، بی تا، ج۳، ص۳۸.</ref>


شباهت حضرت زینب(س) به حضرت خدیجه(س) از [[امام علی(ع)]] نیز روایت شده است.<ref>محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، تهران، انتشارات برهان، چاپ دوم، ۱۳۷۵ش، ص۱۹ به نقل از الخصائص الزینبیه.</ref> [[امام حسین(ع)]] می‌فرماید: «به درستی که تو در حقیقت از درخت نبوت و از معدن رسالت هستی». یعنی گفتار و روش و منش تو، از مرکز نبوت و مخزن رسالت پیامبر اسلام(ص) نشأت می‌گیرد.<ref>همان، ص۷۶، به نقل از السیده زینب، ص۹۸.</ref>
==روایات پس از واقعه کربلا==
 
[[امام سجاد(ع)]] دربارهٔ عبادت حضرت زینب(س) پس از وفات او چنین می‌گوید:«عمه‌ام زینب در طول زندگی نماز شبش را ترک نکرد، حتی در شب یازدهم محرم.»<ref>ذبیح الله محلاتی، ریاحین الشریعة، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج  ۳، ص  ۶۲.</ref> پس از واقعهٔ کربلا و بعد خطبه‌خوانی حضرت زینب(س) در کوفه، امام سجاد(ع) آن حضرت را دانشمند بدون آموزگار و اندیشمند بدون استاد خطاب می‌کند.<ref>محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۴۵، ص ۱۶۴.</ref> برخی این سخن امام سجاد(ع) را دلیلی بر برخورداری او از [[علم لدنی]] (خدادادی و غیراکتسابی) می‌دانند.<ref>محمدمهدی اشتهاردی، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر،تهران، انتشارات برهان، ص۷۲.</ref>
==درکربلا و پس از آن==
[[امام سجاد(ع)]] پس از خطبه پرمحتوای حضرت زینب(س) در کوفه در مقام تأیید علمی آن حضرت، خطاب به او فرموده: «بحمد الله تو دانشمند بدون آموزگار و اندیشمند بدون استاد هستی».<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ دوم، ص۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۶۴.</ref> این سخن بیانگر آن است که حضرت زینب(س) دارای [[علم لدنی]] (خدادادی و غیراکتسابی) بوده و بدون اینکه علم را از کسی آموخته باشد، عالم بوده است.<ref>حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، ص۷۲.</ref>
 
زینب کبری(س) [[عقیله بنی هاشم]]، دانشمند بدون معلم، متفکر بدون استاد، دختر ارجمند علی بن ابی طالب(ع) و [[فاطمه زهرا(س)]] و همسر [[عبدالله بن جعفر]] از بانوان با فضیلت<ref>صادقی اردستانی، احمد، زنان دانشمند و راوی حدیث، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، چاپ دوم، ۱۳۷۷ش، ص۲۵۸.</ref> و قهرمان [[کربلا]] است. پس از [[شهادت امام حسین(ع)]] سرپرستی [[اسرای کربلا]] را بعد از واقعه کربلا به عهده گرفت و از امام زین العابدین(ع) که به شدت بیمار بود، مراقبت کرد و با خطبه‌های خود در [[کوفه]] و [[شام]]، [[یزید]] را رسوا نموده و پیام امام حسین(ع) را به مردمان آن زمان رسانید.
 
هر چند که احادیث اندکی از پیامبر(ص) و ائمه(ع) در رابطه با حضرت زینب(س) به ما رسیده است، اما روایات باقی مانده و کم در مورد عظمت حضرت زینب(س) نشان دهنده شخصیت ایشان است. به خصوص روایت امام سجاد(ع)  بسیار حائز اهمیت است و موقعیت علمی را که دارای علم لدنی و خدادادی بود، به خوبی نشان می‌دهد.
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، محمد مهدی اشتهاردی.
* حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، محمدمهدی اشتهاردی، انتشارات برهان.
* ریاحین الشریعه، شیخ ذبیح الله محلاتی، ج۳.
* زندگانی حضرت زینب(س)، سید عبدالحسین دستغیب.
* زندگانی حضرت زینب(س)، آیت الله شهید دستغیب.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
 
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۷

سؤال

آیا احادیثی در مورد حضرت زینب(س) از ائمه(ع) نقل شده است؟

قطعه خوشنویسی به خط ثلث، اثر عدنان القزاز، خوشنویس عراقی (۱۴۰۰ش).
درگاه‌ها
امام حسین.png


درباره حضرت زینب(س) روایات کمی از ائمهٔ اطهار(ع) موجود است. اما، در همین روایات اندک به مقام و منزلت ایشان نزد اهل بیت(ع) اشاره شده و آن حضرت هم‌رتبهٔ حضرت خدیجه(س) معرفی شده‌ است. در سخنان امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) نیز از مقام و منزلت والای حضرت زینب(س) سخن شده است.

روایات پیش از واقعه کربلا

روایاتی درباره حضرت زینب(س) در جریان تولد و نام‌گذاری او نقل شده است. در روایتی نقل شده است که نام آن حضرت را خداوند معین کرده و به پیامبر(ص) ابلاغ کرده است.[۱] رسول خدا(ص) در مراسم نام‌گزاری حضرت زینب(س) به شدت گریه کرد و فرمود: «این دختر به بلاها مبتلا می‌شود و مصیبت‌های مختلفی بر وی وارد می‌شود و … به درستی که هر کس بر او و بر مصیبت‌های او گریه کند، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش (حسن و حسین و …) است.» سپس او را زینب نامید.[۲]

در جریان همین ماجرا رسول خدا(ص) از شباهت حضرت زینب(س) به حضرت خدیجه(س) سخن گفته است: «به حاضران و غایبان وصیت و سفارش می‌کنم که احترام این دختر را پاس دارند، همانا این دختر، شبیه حضرت خدیجه(س) است».[۳] درباره شباهت حضرت زینب(س) به حضرت خدیجه(س) از امام علی(ع) نیز روایت شده است.[۴]

روایات پس از واقعه کربلا

امام سجاد(ع) دربارهٔ عبادت حضرت زینب(س) پس از وفات او چنین می‌گوید:«عمه‌ام زینب در طول زندگی نماز شبش را ترک نکرد، حتی در شب یازدهم محرم.»[۵] پس از واقعهٔ کربلا و بعد خطبه‌خوانی حضرت زینب(س) در کوفه، امام سجاد(ع) آن حضرت را دانشمند بدون آموزگار و اندیشمند بدون استاد خطاب می‌کند.[۶] برخی این سخن امام سجاد(ع) را دلیلی بر برخورداری او از علم لدنی (خدادادی و غیراکتسابی) می‌دانند.[۷]

مطالعه بیشتر

  • حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، محمدمهدی اشتهاردی، انتشارات برهان.
  • زندگانی حضرت زینب(س)، سید عبدالحسین دستغیب.

منابع

  1. اسماعیل انصاری زنجانی خوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء(س)، قم، دلیل ما، ‌ ج ۵، ص ۳۷۳.
  2. السید محمد کاظم القزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، قم، دارالانصار، ص ۳۵-۳۶.
  3. ذبیح‌الله محلاتی، ریاحین الشریعه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج ۳، ص ۳۸.
  4. محمد محمدی اشتهاردی، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، تهران، انتشارات برهان، ص ۱۹.
  5. ذبیح الله محلاتی، ریاحین الشریعة، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج ۳، ص ۶۲.
  6. محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۴۵، ص ۱۶۴.
  7. محمدمهدی اشتهاردی، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر،تهران، انتشارات برهان، ص۷۲.