فحشاء: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}}
{{نیازمند گسترش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}فحشاء چیست؟ آیات مربوط در این زمینه و عوامل و فحشاء چیست؟ {{پایان سوال}}
{{سوال}}فحشاء چیست؟ آیات مربوط در این زمینه و عوامل و فحشاء چیست؟ {{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
ک
{{درگاه|واژه‌ها}}
'''فحشاء''' هر [[گناه|گناهی]] دانسته شده که زشتی آن زیاد باشد.<ref>رضائی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، ج۲، ص۷۵؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ذیل آیه ۱۶۹ بقره.</ref> در [[قرآن]] به [[زنا]]، [[لواط]]، ازدواج با نامادری و هر کار بسیار زشت فحشاء گفته شده است.<ref>نگاه کنید به بقره: ۱۶۹ و ۲۶۸؛ آل‌عمران: ۱۳۵؛ نساء: ۱۵ و۱۹ و۲۲ و۲۵؛ انعام/۱۵۱؛ اعراف: ۲۸ و ۳۳و ۸۰؛ یوسف: ۲۴؛ نحل/ ۹۰؛ اسراء: ۳۲؛ نور: ۱۹ و ۲۱؛ نمل: ۵۴؛ عنکبوت/ ۲۸ و ۴۵؛ احزاب:۳۰؛ شوری:۳۷؛ نجم: ۳۲؛ طلاق: ۱.</ref> البته امروزه این واژه در مورد اعمال منافی عفّت (اعمالی که مغایر با پاکدامنی) یا در مورد گناهانی که [[حد|حدّ شرعی]] دارند، به کار می‌رود.<ref name=":0">رضائی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، ج۲، ص۷۵.</ref>


#
:'''عوامل''': برخی از عوامل فحشاء بر اساس آیات قرآن، چنین دانسته شده است:


== مفهوم‌شناسی ==
* پیروی از شیطان: در آیات متعددی مانند آیات ۱۶۹ و ۲۶۸ [[سوره بقره]]، گفته شده [[شیطان]] انسان را به فحشاء امر می‌کند.<ref>نگاه کنید به بقره: ۱۶۹ و ۲۶۸؛ نور: ۲۱.</ref>
«فحشاء» به معنای هر کاری دانسته شده که از حدّ اعتدال خارج شده و آشکار شود؛ بنابراین شامل همه منکرات واضح و آشکار شمرده شده است.<ref name=":0">رضائی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، ج۲، ص۷۵.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|فضل بن حسن طَبْرِسی]]، مفسر شیعه قرن ششم قمری، فحشاء را به هر گناهی که زشتی آن زیاد باشد، معنا کرده است.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ذیل آیه ۱۶۹ بقره.</ref> این واژه در قرآن به زنا، لواط، ازدواج با نامادری و هر کار بسیار زشت گفته شده است.<ref>نگاه کنید به بقره: ۱۶۹ و ۲۶۸؛ آل‌عمران: ۱۳۵؛ نساء: ۱۵ و۱۹ و۲۲ و۲۵؛ انعام/۱۵۱؛ اعراف: ۲۸ و ۳۳و ۸۰؛ یوسف: ۲۴؛ نحل/ ۹۰؛ اسراء: ۳۲؛ نور: ۱۹ و ۲۱؛ نمل: ۵۴؛ عنکبوت/ ۲۸ و ۴۵؛ احزاب:۳۰؛ شوری:۳۷؛ نجم: ۳۲؛ طلاق: ۱.</ref>
* دنباله‌روی از اهل فحشاء: در آیه ۲۸ [[سوره اعراف]]، کسانی که مرتکب فحشا می‌شوند، یکی از دلایل این کارشان را پیروی از پدرانشان دانسته‌اند.
* توجه نکردن به نماز: بر اساس آیه ۴۵ [[سوره عنکبوت،]] یکی از نتایج [[نماز]] دوری از فحشا شمرده شده است؛ از این استفاده شده که یکی از دلایل فحشا، توجه نکردن به نماز است.{{مدرک|date=نوامبر ۲۰۲۱}}
:'''پیامدها''': برخی از پیامدهای فحشا، چنین شمرده شده است:


امروزه این واژه در مورد اعمال منافی عفّت یا در مورد گناهانی که [[حد|حدّ شرعی]] دارند، به کار می‌رود.<ref name=":0" />
* نزول دنیا و آخرت: در آیه ۱۹ [[سوره نور]] گفته شده کسانی که دوست دارند فحشاء (گناهان بسیار زشت) میان مردم رواج پیدا کند، دچار عذاب دنیا و آخرت می‌شوند.
 
* تکذیب رسولان الهی: در آیه ۲۹ [[سوره عنکبوت]] مردان [[قوم لوط]] که گناه [[لواط]] را مرتکب می‌شدند، در برابر راهنمایی‌های پیامبرشان [[لوط (پیامبر)|لوط]]، او را تکذیب کردند.
== عوامل ==
* رواج فساد در جامعه: بر اساس آیه ۲۱ سوره نور، شیطان کسانی را که از او پیروی می‌کنند به فحشاء و منکر فرمان می‌دهد و اگر رحمت الهی بر انسان‌ها نبود، هیچ‌یک از انسان‌ها پاک نمی‌شدند. از این آیه استفاده شده فحشا باعث رواج فساد در جامعه می‌شود.{{مدرک|date=دسامبر ۲۰۲۱}}
عوامل فحشاء و منکر:
 
۱. پیروی از شیطان:
 
بقره / ۱۶۹: «إِنَّما یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَی اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ»؛ «او شما را فقط به بدی‌ها و کار زشت فرمان می‌دهد؛ (و نیز دستور می‌دهد) آنچه را که نمی‌دانید، به خدا نسبت دهید».
 
بقره/ ۲۶۸: «الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَه مِنْهُ وَ فَضْلاً وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ»؛ شیطان، شما را وعده فقر و تهیدستی می‌دهد؛ و به فحشا (و زشتی‌ها) امر می‌کند؛ ولی خداوند وعده آمرزش و فزونی به شما می‌دهد؛ و خداوند، قدرتش وسیع و (به هر چیز) داناست».
 
نور / ۲۱: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَکی مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لکِنَّ اللَّهَ یُزَکِّی مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ»؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از گام‌های شیطان پیروی نکنید! هر کس پیرو شیطان شود (گمراهش می‌سازد، زیرا) او به فحشا و منکر فرمان می‌دهد! و اگر فضل و رحمت الهی بر شما نبود، هرگز احدی از شما پاک نمی‌شد؛ ولی خداوند هر که را بخواهد تزکیه می‌کند، و خدا شنوا و داناست».
 
و ….
 
۲. دنباله روی از دیگران:
 
اعراف / ۲۸: «وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَه قالُوا وَجَدْنا عَلَیْها آباءَنا وَ اللَّهُ أَمَرَنا بِها قُلْ إِنَّ اللَّهَ لا یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَی اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ»؛ و هنگامی که کار زشتی انجام می‌دهند می‌گویند: پدران خود را بر این عمل یافتیم؛ و خداوند ما را به آن دستور داده است! بگو: خداوند (هرگز) به کار زشت فرمان نمی‌دهد! آیا چیزی به خدا نسبت می‌دهید که نمی‌دانید؟!».
 
۳. توجه نکردن به نماز:
 
عنکبوت/ ۴۵: «اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاه إِنَّ الصَّلاه تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ»؛ «آنچه را از کتاب (آسمانی) به تو وحی شده تلاوت کن، و نماز را برپا دار، که نماز (انسان را) از زشتی‌ها و گناه بازمی‌دارد، و یاد خدا بزرگ‌تر است؛ و خداوند می‌داند شما چه کارهایی انجام می‌دهید»..
 
این آیه می‌رساند که وجود فحشا و منکر در جامعه بخاطر این است که روح نماز در جامعه رواج نیافته است.
 
۴. نفاق:
 
توبه /۶۷: «الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنْکَرِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ یَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنافِقینَ هُمُ الْفاسِقُونَ»؛ «مردان منافق و زنان منافق، همه از یک گروهند! آنها امر به منکر و نهی از معروف می‌کنند؛ و دست‌های‌شان را (از انفاق و بخشش) می‌بندند؛ خدا را فراموش کردند، و خدا (نیز) آنها را فراموش کرد؛ به یقین، منافقان همان فاسقانند».
 
نفاق باعث می‌شود انسان به جای اصلاح جامعه، آن را به تباهی کشاند.
 
آثار فحشاء و منکر:
 
۱. از بین رفتن اخلاص:
 
یوسف / ۲۴: «وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأی بُرْهانَ رَبِّهِ کَذلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصینَ»؛ «آن زن قصد او کرد؛ و او نیز- اگر برهان پروردگار را نمی‌دید- قصد وی می‌نمود! اینچنین کردیم تا بدی و فحشا را از او دور سازیم؛ چرا که او از بندگان مخلص ما بود».
 
آیه می‌گوید اخلاص باعث می‌شود که انسان خود را از فحشا دور سازد و این یعنی یکی از آثار ویران‌گر فساد اجتماعی، کم رنگ شدن اخلاص است.
 
۲. نزول عذاب الهی:
 
نور / ۱۹: «إِنَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَه فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَه وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»؛ «کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت است؛ و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید».
 
فحشا و منکر چیزی جز دامن گیر شدن جامعه به عذاب الهی بر اثر لجاجت آن جامعه در غوطه ور شدن در فساد، نخواهد شد.
 
۳. تکذیب رسولان الهی:
 
عنکبوت/ ۲۹: «أَ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبیلَ وَ تَأْتُونَ فی نادیکُمُ الْمُنْکَرَ فَما کانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قالُوا ائْتِنا بِعَذابِ اللَّهِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقینَ»؛ «آیا شما به سراغ مردان می‌روید و راه (تداوم نسل انسان) را قطع می‌کنید و در مجلس‌تان اعمال ناپسند انجام می‌دهید؟! اما پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: اگر راست می‌گویی عذاب الهی را برای ما بیاور».
 
وقتی فحشا و منکر زیاد باشد، مردم به جای گوش دادن به دستورات الهی و پیروی از پیامبران و رهبران دینی، آنها را دروغ‌گو قلمداد کرده و خود را در فساد غرق می‌سازند.
 
۴. رواج فساد در جامعه:
 
نور / ۲۱: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَکی مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لکِنَّ اللَّهَ یُزَکِّی مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ»؛ «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از گام‌های شیطان پیروی نکنید! هر کس پیرو شیطان شود، او به فحشا و منکر فرمان می‌دهد! و اگر فضل و رحمت الهی بر شما نبود، هرگز احدی از شما پاک نمی‌شد؛ ولی خداوند هر که را بخواهد تزکیه می‌کند، و خدا شنوا و داناست».
 
وقتی انسان دنباله رو شیطان شد، فحشا و منکر فراوان می‌شود و وقتی جامعه به سمت فحشا رفت، فساد دامن‌گیر خواهد شد و نتیجه‌ای جز هلاکت و سقوط جامعه و بسته شدن راه نجات بدست نمی‌آید.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


خط ۷۲: خط ۲۲:
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =اخلاق
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ =تهذیب نفس
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =رذائل اخلاقی
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶

سؤال
فحشاء چیست؟ آیات مربوط در این زمینه و عوامل و فحشاء چیست؟


درگاه‌ها
واژه-ها.png


فحشاء هر گناهی دانسته شده که زشتی آن زیاد باشد.[۱] در قرآن به زنا، لواط، ازدواج با نامادری و هر کار بسیار زشت فحشاء گفته شده است.[۲] البته امروزه این واژه در مورد اعمال منافی عفّت (اعمالی که مغایر با پاکدامنی) یا در مورد گناهانی که حدّ شرعی دارند، به کار می‌رود.[۳]

عوامل: برخی از عوامل فحشاء بر اساس آیات قرآن، چنین دانسته شده است:
  • پیروی از شیطان: در آیات متعددی مانند آیات ۱۶۹ و ۲۶۸ سوره بقره، گفته شده شیطان انسان را به فحشاء امر می‌کند.[۴]
  • دنباله‌روی از اهل فحشاء: در آیه ۲۸ سوره اعراف، کسانی که مرتکب فحشا می‌شوند، یکی از دلایل این کارشان را پیروی از پدرانشان دانسته‌اند.
  • توجه نکردن به نماز: بر اساس آیه ۴۵ سوره عنکبوت، یکی از نتایج نماز دوری از فحشا شمرده شده است؛ از این استفاده شده که یکی از دلایل فحشا، توجه نکردن به نماز است.[نیازمند منبع]
پیامدها: برخی از پیامدهای فحشا، چنین شمرده شده است:
  • نزول دنیا و آخرت: در آیه ۱۹ سوره نور گفته شده کسانی که دوست دارند فحشاء (گناهان بسیار زشت) میان مردم رواج پیدا کند، دچار عذاب دنیا و آخرت می‌شوند.
  • تکذیب رسولان الهی: در آیه ۲۹ سوره عنکبوت مردان قوم لوط که گناه لواط را مرتکب می‌شدند، در برابر راهنمایی‌های پیامبرشان لوط، او را تکذیب کردند.
  • رواج فساد در جامعه: بر اساس آیه ۲۱ سوره نور، شیطان کسانی را که از او پیروی می‌کنند به فحشاء و منکر فرمان می‌دهد و اگر رحمت الهی بر انسان‌ها نبود، هیچ‌یک از انسان‌ها پاک نمی‌شدند. از این آیه استفاده شده فحشا باعث رواج فساد در جامعه می‌شود.[نیازمند منبع]


منابع

  1. رضائی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، ج۲، ص۷۵؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ذیل آیه ۱۶۹ بقره.
  2. نگاه کنید به بقره: ۱۶۹ و ۲۶۸؛ آل‌عمران: ۱۳۵؛ نساء: ۱۵ و۱۹ و۲۲ و۲۵؛ انعام/۱۵۱؛ اعراف: ۲۸ و ۳۳و ۸۰؛ یوسف: ۲۴؛ نحل/ ۹۰؛ اسراء: ۳۲؛ نور: ۱۹ و ۲۱؛ نمل: ۵۴؛ عنکبوت/ ۲۸ و ۴۵؛ احزاب:۳۰؛ شوری:۳۷؛ نجم: ۳۲؛ طلاق: ۱.
  3. رضائی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، ج۲، ص۷۵.
  4. نگاه کنید به بقره: ۱۶۹ و ۲۶۸؛ نور: ۲۱.