سوره‌های عتاق: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: واگردانی دستی ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
سوره‌های عتاق را نام ببرید. علت نام گذاری آنها به این نام چیست؟
سوره‌های عتاق را نام ببرید. علت نام‌گذاری آنها به این نام چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
عِتاق، به معنای قديمی است و از این جهت به اشياء قدیمی «عتيقه» می‌گويند.<ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، دايرة المعارف قرآن كريم، قم، بوستان كتاب، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش، ج۸، ص۴۱۸. طنطاوى، التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج۸، ص۲۷۳، قاهره، نهضة مصر، ۱۹۹۷م.</ref> سوره‌هایی در قرآن که بيشتر به اقوام گذشته و داستان آن‌ها می‌پردازند، سوره‌های عِتاق نامگذاری شده‌اند. همچنین این سوره‌ها در آغازِ نزول وحی و در مکه نازل شده و از جهت زمان نزول، قدیمی‌تر هستند،  عتاق خوانده شدند.


عتاق به معنای قدیمی است از همین جهت به اشیاء قدیمی و قیمتی، عتیقه می‌گویند. سوره‌هایی که بیشتر به اقوام گذشته و داستان آن‌ها می‌پردازند؛ سوره‌های عِتاق گفته می‌شود.
این سوره‌ها «تلادی» نیز نامیده شده‌اند. تلاد به معنای هر چیز قدیمی با برکت و یا دارای صفت کمال است.


این سوره‌ها عبارتند از:
این سوره‌ها عبارتند از:
خط ۱۸: خط ۱۹:


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بیشتر==
*شناخت سوره‌های قرآن، هاشم هاشم‌زاده.
*فرهنگ اصطلاحات قرآنی، محمد یوسف حریری.


==منابع==
==منابع==
خط ۴۸: خط ۴۴:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:سوره‌های قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۴

سؤال

سوره‌های عتاق را نام ببرید. علت نام‌گذاری آنها به این نام چیست؟

عِتاق، به معنای قديمی است و از این جهت به اشياء قدیمی «عتيقه» می‌گويند.[۱] سوره‌هایی در قرآن که بيشتر به اقوام گذشته و داستان آن‌ها می‌پردازند، سوره‌های عِتاق نامگذاری شده‌اند. همچنین این سوره‌ها در آغازِ نزول وحی و در مکه نازل شده و از جهت زمان نزول، قدیمی‌تر هستند، عتاق خوانده شدند.

این سوره‌ها «تلادی» نیز نامیده شده‌اند. تلاد به معنای هر چیز قدیمی با برکت و یا دارای صفت کمال است.

این سوره‌ها عبارتند از:



منابع

  1. مركز فرهنگ و معارف قرآن، دايرة المعارف قرآن كريم، قم، بوستان كتاب، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش، ج۸، ص۴۱۸. طنطاوى، التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج۸، ص۲۷۳، قاهره، نهضة مصر، ۱۹۹۷م.