سرزمین فلسطین در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} آيا در قرآن كريم از سرزمين فلسطين اسمي برده شده است؟ چرا و...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيا در قرآن كريم از سرزمين فلسطين اسمي برده شده است؟ چرا و در چه زمينه‌اي؟
آیا در قرآن کریم از سرزمین فلسطین اسمی برده شده است؟ چرا و در چه زمینه‌ای؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
فلسطين سرزمين خجسته و با بركت و مقدّسي است كه سرشار از نعمت‌هاي مادّي و معنوي است. مسجدالاقصي كه در اين سرزمين واقع شده است، قبله ي اوّل مسلمانان و داراي فضيلت فراواني مي‌باشد، زيرا «بيت‌المقدس» محل عبادت بسياري از پيامبران الهي و حضرت مريم(ع) ونقطه ي شروع معراج پيامبر اسلام(ص) به آسمان‌ها بوده است و كوه طور درآن ، محل مناجات و نزول وحي بر حضرت موسي و ساير پيامبران بوده است.<ref>ر.ك: عبدالمجيد، معاديخواه، فروغي بي پايان، فهرست تفصيلي مفاهيم قرآن كريم، تهران، نشر ذره، ص۵۲۹- ۶۰۸ .</ref>در قرآن كريم، آيات فراواني درباره ي اهميّت، ارزش و حوادث ديگر كه در اين سرزمين مقدّس در طول تاريخ واقع شده است، آمده است كه به برخي از آن‍‌ها اشاره مي‌شود: ۱. فلسطين و مسجد الاقصي نقطه ي‌ آغازين معراج پيامبر اكرم(ص) به سوي آسمان‌ها بوده است، چنان‌كه خداوند تبارك وتعالي مي‌فرمايد: {{قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّه هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}} پاك و منزه است خدايي كه بنده‌اش را در يك شب از مسجد‌الحرام به مسجد‌اقصي كه گردا‌گردش را پر ‌بركت ساختيم برد، تا آيات خود را به او نشان دهيم او شنوا و بيناست.  
نام فلسطین در قرآن نیامده است. قرآن به سرزمین مقدس و پر برکتی اشاره کرده است که برخی مفسران آن را فلسطین دانسته‌اند. نام مسجدالاقصی یک بار در سوره اسراء آمده است که معراج رسول خدا(ص) را بیان می‌کند.


۲. سرزمين فلسطين سرزمين پربركت و پرنعمتي است<ref>اسراء: ۱۷/۱. و انبياء: ۲۱/۸۱. و مؤمنون: ۲۳/۵۰.</ref>.
== جایگاه ==
نام فلسطین در قرآن نیامده است. در ''قرآن'' کریم به نام از بیت‌المقدس یاد نشده است، اما برخی مفسران آیه۲۱سوره مائده<ref>{{قرآن|يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتي‏ كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‏ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرينَ| ترجمه= اى قوم! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر داشته، وارد شويد! و به پشت سر خود بازنگرديد (و عقب گرد نكنيد) كه زيانكار خواهيد بود!}}</ref> را به بیت‌المقدس بازگردانده‌اند.<ref>طبرانى، سليمان بن احمد، التفسير الكبير: تفسير القرآن العظيم، اردن - اربد، دار الكتاب الثقافي، چاپ اول، ۲۰۰۸ م، ج۲، ص۳۷۶. ابوالسعود، محمد بن محمد، تفسير ابى السعود (ارشاد العقل السليم الى مزايا القرآن الكريم)، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ۱۹۸۳ م، ج۳، ص۲۳.</ref> در این میان، آنچه به قصص حضرت موسی(ع) مربوط می‌شود، به ویژه به سبب موضوع آن، بیشترین امکان را برای این انطباق در اختیار مفسران و راویان قرار داده است.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref>


۳. تاريخ بني‌اسرائيل و مردم فلسطين و فراز و فرود آن<ref>اسراء: ۱۷/۴-۸. و مائده: ۵/۲۰- ۲۶.</ref>.
== مسجدالاقصی ==
دو موضوع مهم برای مسلمانان، یعنی اِسراء (مقدمه معراج)<ref>سوره اسراء، آیه۱.</ref> و تغییر قبله<ref>سوره بقره، آیه۱۴۴.</ref> که به مسجدالاقصی در بیت‌المقدس ارتباط دارد، در قرآن کریم آمده است. بر اساس  تفاسیر در معراج، پیامبر(ص) به همراه جبرئیل از بیت‌الله الحرام در مکه، به مسجد الاقصی در بیت‌المقدس می‌رود.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref>


۴. محل مناجات حضرت موسي و نزول وحي بر آن حضرت<ref>بقره: ۲/۶۳ و ۹۳. و اعراف: ۷/۱۴۲- ۱۴۳. و نازعات: ۷۹/۱۵- ۱۶.</ref>.
== ارض مقدس ==
در اینکه ارض مقدس در آیات قرآن چه مکانی است، میان مفسران اختلاف است. عده‌ای گفته‌اند بعید نیست که منظور از سرزمین مقدس تمام منطقه شامات باشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۳۷.</ref> بعضی ارض مقدّس را بیت‌المقدّس، دمشق، فلسطین و قسمتی از اردن، شام، سرزمین طور و اطراف آن<ref>هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۹.</ref> یا همه منطقه شامات، مهد پیامبران و سرزمین موعود بنی‌اسرائیل‌ دانسته‌اند.<ref>علی معموری، «ارض مقدس»، اعلام القرآن، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰.</ref>


۵. سرزمين فلسطين محل تولد بسياري از پيامبران و بعثت بسياري از پيامبران الهي است؛ مانند حضرت عيسي ـ علي نبينا و آله و عليه السلام ـ (آل عمران<ref>آل عمران: ۳۷- ۳۶.</ref>.
برخی گفته‌اند هماهنگی مضمونِ برخی آیات قرآنی با مضامین عهد عتیق (مثلاً سفر اعداد، باب‌های ۱۳–۱۴) چنین امکانی را برای مفسران فراهم آورده است که ارض مقدس را بیت‌المقدس بنامند، سرزمینی که در این اندیشه محل استقرار پیامبران نیز هست.<ref>جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref>


۶. سلطه بني‌اسرائيل بعد از فرعون بر فلسطين<ref>اسراء: ۱۷/۱۰۶.</ref> و ...
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفي منابع جهت مطالعه ي بيشتر:==


۱. هاشمي رفسنجاني، علي‌اكبر، اسرائيل و فلسطين، تهران انتشارت امير‌كبير.  
== مطالعه بیشتر ==
* هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر، اسرائیل و فلسطین، تهران انتشارت امیرکبیر.


۲. علامه طباطبايي، الميزان‌ في تفسير القران، (قم انتشارات اسلامي) ذيل آيات مذكور در پاسخ.
== منابع ==
 
{{پانویس|۲}}
۳. شهيد مطهري- مرتضي، حماسهحسيني،(قم، انتشارات صدرا) ج۲، ص۱۶۲- ۱۷۲.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
 
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = متفرقات معارف در قرآن
| شاخه فرعی۱ = معارف قرآنی
|شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام، مناسبت‌ها
| شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام، مناسبت‌ها
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
| بازبینی نویسنده =
  | تکمیل =  
  | بازبینی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۱

سؤال

آیا در قرآن کریم از سرزمین فلسطین اسمی برده شده است؟ چرا و در چه زمینه‌ای؟

نام فلسطین در قرآن نیامده است. قرآن به سرزمین مقدس و پر برکتی اشاره کرده است که برخی مفسران آن را فلسطین دانسته‌اند. نام مسجدالاقصی یک بار در سوره اسراء آمده است که معراج رسول خدا(ص) را بیان می‌کند.

جایگاه

نام فلسطین در قرآن نیامده است. در قرآن کریم به نام از بیت‌المقدس یاد نشده است، اما برخی مفسران آیه۲۱سوره مائده[۱] را به بیت‌المقدس بازگردانده‌اند.[۲] در این میان، آنچه به قصص حضرت موسی(ع) مربوط می‌شود، به ویژه به سبب موضوع آن، بیشترین امکان را برای این انطباق در اختیار مفسران و راویان قرار داده است.[۳]

مسجدالاقصی

دو موضوع مهم برای مسلمانان، یعنی اِسراء (مقدمه معراج)[۴] و تغییر قبله[۵] که به مسجدالاقصی در بیت‌المقدس ارتباط دارد، در قرآن کریم آمده است. بر اساس تفاسیر در معراج، پیامبر(ص) به همراه جبرئیل از بیت‌الله الحرام در مکه، به مسجد الاقصی در بیت‌المقدس می‌رود.[۶]

ارض مقدس

در اینکه ارض مقدس در آیات قرآن چه مکانی است، میان مفسران اختلاف است. عده‌ای گفته‌اند بعید نیست که منظور از سرزمین مقدس تمام منطقه شامات باشد.[۷] بعضی ارض مقدّس را بیت‌المقدّس، دمشق، فلسطین و قسمتی از اردن، شام، سرزمین طور و اطراف آن[۸] یا همه منطقه شامات، مهد پیامبران و سرزمین موعود بنی‌اسرائیل‌ دانسته‌اند.[۹]

برخی گفته‌اند هماهنگی مضمونِ برخی آیات قرآنی با مضامین عهد عتیق (مثلاً سفر اعداد، باب‌های ۱۳–۱۴) چنین امکانی را برای مفسران فراهم آورده است که ارض مقدس را بیت‌المقدس بنامند، سرزمینی که در این اندیشه محل استقرار پیامبران نیز هست.[۱۰]


مطالعه بیشتر

  • هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر، اسرائیل و فلسطین، تهران انتشارت امیرکبیر.

منابع

  1. ﴿يا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتي‏ كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‏ أَدْبارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرينَ؛ اى قوم! به سرزمين مقدّسى كه خداوند براى شما مقرّر داشته، وارد شويد! و به پشت سر خود بازنگرديد (و عقب گرد نكنيد) كه زيانكار خواهيد بود!
  2. طبرانى، سليمان بن احمد، التفسير الكبير: تفسير القرآن العظيم، اردن - اربد، دار الكتاب الثقافي، چاپ اول، ۲۰۰۸ م، ج۲، ص۳۷۶. ابوالسعود، محمد بن محمد، تفسير ابى السعود (ارشاد العقل السليم الى مزايا القرآن الكريم)، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ۱۹۸۳ م، ج۳، ص۲۳.
  3. جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.
  4. سوره اسراء، آیه۱.
  5. سوره بقره، آیه۱۴۴.
  6. جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.
  7. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۳۷.
  8. هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۹.
  9. علی معموری، «ارض مقدس»، اعلام القرآن، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰.
  10. جمعی از نویسندگان، «بیت‌المقدس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ذیل مدخل.