اعمال صالح در آیه ۱۵ سوره روم

سؤال

در سورهٔ روم، آیهٔ ۱۵، منظور از «اعمال صالح» چیست؟

خداوند در سوره روم، آیهٔ ۱۵ می‌فرماید: ﴿فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَه یُحْبَرُونَ؛ اما آن‌ها که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، در باغی به شادمانی پردازند.﴾

قلمرو عمل صالح، بسیار وسیع و گسترده است و هر فعل نیکو و مفید را در همه وجوه زندگی شامل می‌شود. عمل صالح هر کار خوبی را گویند که نزد عقلا و عرف جامعه پسندیده باشد. و مردم و جامعه از سود و فایده آن بهره‌مند شوند.

ویژگی‌های عمل صالح

۱. عمل صالح، عملی است که عقل و منطق و قانون آن را نیکو بداند.

۲. از ریا و عجب و از هوی و هوس و از هرگونه نقصانی خالی باشد.

۳. نزد عقلا پسندیده و لایق مقام عبودیت در پیشگاه حضرت احدیت باشد.

۴. سعادت بشر و ترقی و تعالی او در پرتو علم و عمل انجام می‌گیرد (که علم و عمل به منزلهٔ دو بال برای صعود انسان به درجه کمال است و آیهٔ ۱۵ سورهٔ روم، اشاره به این دو مرتبه کمال بشری دارد که از علم تعبیر به ایمان و از عمل تعبیر به عمل صالح نموده).

عمل صالح در روایات

درباره عمل صالح روایات زیادی رسیده است، از جمله:

۱. از حضرت علی(ع) روایت شده است: «منظور از عمل صالح، پنج نماز واجب یومیه است». به دلیل این که (در سورهٔ اعراف، آیهٔ ۱۷۱) خداوند می‌فرماید: ﴿وَأَقَامُواْ الصَّلاَه إِنَّا لاَ نُضِیعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِینَ؛ و نماز را بر پا می‌دارند، ما پاداش نكوكاران را تباه نمی‌گردانيم‏﴾

۳. در حدیثی دیگر امام صادق(ع) در تفسیر آیهٔ ۱۵ سورهٔ روم فرموده‌اند: «منظور از این افراد که وارد بهشت می‌شوند، علی(ع) و شیعیانش می‌باشند».

آثار عمل صالح

معنای عمل صالح هر چند در قرآن کریم بیان نشده که چیست، ولکن آثاری را که برای آن ذکر کرده‌اند معنای آن را روشن می‌سازد:

۱. عمل صالح آن عملی است که شایستگی برای درگاه خدای تعالی داشته باشد، ﴿وَ الَّذينَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِم‏؛ و آنان را كه در پى خشنودى پروردگارشان شكيبايى پيشه می‌كنند.﴾(رعد:۲۲)

۲. قرآن کریم اثر دیگر عمل صالح را این گونه دانسته که صلاحیت برای ثواب دادن در مقابلش را دارد. در این باره فرموده: ﴿ثَوَابُ اللَّهِ خَیْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا؛ ثواب خدا بهتر است برای کسی که ایمان آورد و عمل صالح کند.﴾(قصص:۸۰)

۳. اثر دیگر عمل صالح این است که عمل صالح کلمه طیب که همان اعتقاد به توحید است را به سوی خدا بالا می‌برد، ﴿إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُه؛ کلمه طیب به سوی او صعود می‌کند و عمل صالح آن را در صعود مدد می‌دهد.﴾(فاطر:۱۰)

مطالعه بیشتر

۱ـ تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۴ ش، ج۲۱، ص۳۳۶.

۲ـ تفسیر هدایت، مترجمان بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، مشهد، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۲۴۹ و ج۴، ص۱۱۷.

۳ـ تفسیر المیزان، محمد حسین طباطبائی، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، قم، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۵۰۳.