پرش به محتوا

آیة الکرسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی'
Fabbasi (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح ارقام
 
(۴۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيه الکرسي کدام آيات را شامل مي شود؟
آیه الکرسی کدام آیات را شامل می‌شود؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
آیات ۲۵۵ تا ۲۵۷ [[سوره بقره]]، آیة الکرسی نامیده می‌شود. در مورد شأن و جایگاه آیة الکرسی روایاتی وارد شده است. امام علی(ع) در مورد اهمیت آیة الکرسی می فرمایند: اگر بدانيد كه اين آيه چيست و در اين آيه چه چيزي هست در هيچ حالي آن را ترك نخواهيد كرد. عده‌ای از علما آیة الکرسی را منحصر در آیه ۲۵۵ می‌دانند و عده‌ای خواندن سه آیه را برای ادای این آیه ضروری می دانند.
{{درگاه|واژه‌ها}}
[[پرونده:آیه الکرسی شکسته نستعلیق اثر رضا مقدم.jpg|بندانگشتی|آیة الکرسی شکسته نستعلیق اثر رضا مقدم|253x253px]]


==متن آیه==
'''آیة الکرسی''' آیه ۲۵۵ سوره [[سوره بقره|بقره]]، آیه‌ای مشهور که مهم‌ترین اوصاف و اسماء الحسنی خداوند از جمله حی، قَیّوم، عظیم و... را برمی‌شمرد. درباره فضیلت و جایگاه این آیه روایات و اقوال متعددی گفته‌اند. از جمله اینکه مهم‌ترین آیه قرآن، آیةالکرسی است.
{{قرآن بزرگ|اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَه وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَلا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ |ترجمه=خداست كه معبودى جز او نيست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گيرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست. كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند؟ آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چيزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌يابند. كرسى او آسمانها و زمين را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نيست، و اوست والاى بزرگ. (۲۵۵) در دين هيچ اجبارى نيست. و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است. پس هر كس به طاغوت كفر ورزد، و به خدا ايمان آورد، به يقين، به دستاويزى استوار، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. (۲۵۶) خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند. آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‌برد. و[لى‌] كسانى كه كفر ورزيده‌اند، سرورانشان [همان عصيانگران] طاغوتند، كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند كه خود، در آن جاودانند. (۲۵۷)|سوره=بقره|آیه=۲۵۵-۲۵۷|۲۵۵|لا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَه الْوُثْقَى لا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ|۲۵۶|اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ|۲۵۷}}


==جایگاه==
درباره اینکه آیة‌الکرسی چه آیاتی را شامل می‌شود بین مفسران اختلاف است. بیشتر و مشهور، تنها آیه ۲۵۵ سوره بقره را آیةالکرسی می‌دانند و عده‌ای آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ را هم جزء آن می‌دانند.
[[شيخ طوسي]] در [[کتاب امالی شیخ طوسی|امالي]] از [[امام علی(ع)]] روايت كرده است كه «باور نمي كنم كسي كه اسلام را فهميده باشد و يا در اسلام متولد شده باشد و صبح كند شب را و اين آيه را نخواند {{قرآن|اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَه وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَلا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ.}} آنگاه فرمود:‌ اگر بدانيد كه اين آيه چيست و در اين آيه چه چيزي هست در هيچ حالي آن را ترك نخواهيد كرد».<ref>طوسي، امالي، ج۲، ص۱۲۲.</ref>


اين ارزش و مقام به خاطر معارف دقيق و لطيفي است كه در اين آيه آمده است و عبارت است از: خداشناسی و توحيد خالصي كه آيه شريفه متضمن آن است.
== متن آیه ==
{{قرآن بزرگ|اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَه وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلا بِمَا شَاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَلا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
| ترجمه = خداست که معبودی جز او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابی سبک او را فرو می‌گیرد و نه خوابی گران؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست. کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آنچه در پیش روی آنان و آنچه در پشت سرشان است می‌داند. و به چیزی از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمی‌یابند. کرسی او آسمانها و زمین را دربر گرفته، و نگهداری آنها بر او دشوار نیست، و اوست والای بزرگ.
| سوره = بقره
| آیه = ۲۵۵
}}
 
== جایگاه و فضیلت ==
آية الکرسی در ميان مسلمانان هميشه مورد توجه و تعظيم خاصی بوده و علت آن است كه همه معارف و تعاليم اسلام بر‌اساس «توحيد» استوار است و در آيه‌الكرسی توحيد به جامع‌ترين شكل و در نهايت اختصار بيان شده است. در اين آيه هم ذات خداوند توصيف شده و هم صفات و افعال او.<ref>غزالی، محمد، ''جواهر القرآن''، مصر، ۱۳۲۹ ق، به نقل از دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۱۲.</ref>
 
روایات فراوانی درباره اهمیت تلاوت آیه‌الکرسی و فضیلت آن آمده است.<ref>ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج‏۳، ص۳۹۷.</ref> در روایات آمده است که برترین آیه قرآن، آیة الکرسی است.
 
* از [[پیامبر(ص)]] شده است که قرآن والاترين کلام‌هاست و [[سوره بقره]]، سرور قرآن و آيةالکرسی سرور سوره بقره.<ref>فرهنگ‌نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۳۵۶۱.</ref>
* امام علی بن الحسین(ع) از پیامبر(ص) نقل می‌کند که برترین سوره قرآن سوره بقره و برترین آیه آن آیه الکرسی که پنجاه کلمه دارد و در هر کلمه پنجاه برکت است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص ۲۶۱.</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=أعلام الدين في صفات المؤمنين|سال=۱۴۰۸|نام=حسن بن محمد|نام خانوادگی=دیلمی|ناشر=موسسه ال البیت|صفحه=۳۶۹|مکان=قم}}</ref>
* [[شیخ طوسی]] در [[کتاب امالی شیخ طوسی|امالی]] از [[امام علی(ع)]] روایت کرده است که: {{متن عربی|ترجمه=باور نمی‌کنم کسی که اسلام را فهمیده باشد یا در اسلام متولد شده باشد و صبح کند شب را و آیة الکرسی را نخواند؛ آنگاه فرمود: اگر بدانید که این آیه چیست و در این آیه چه چیزی هست در هیچ حالی آن را ترک نخواهید کرد}}<ref>طوسی، محمد، الامالی، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۵۰۸.</ref>
{{جعبه نقل‌قول|پیامبر (ص): آيه‌الكرسى از گنجى زير عرش الهى به من داده شده است و به هيچ پيامبرى قبل از من داده نشد.<ref>تفسير برهان جلد ۱ صفحه ۲۴۵- بحار الانوار جلد ۸۹ صفحه ۲۶۴ حديث ۷ (باب فضائل سوره يذكر فيها البقره و آية الكرسى) براى اطلاع بيشتر به بحار الانوار جلد ۸۹ صفحه ۲۶۲ تا ۲۷۲ مراجعه فرمائيد. به نقل از تفسیر نمونه
</ref>}}
* [[امام باقر(ع)]] می‌فرماید: {{متن عربی|ترجمه=هر كس آية الكرسى را يك بار بخواند، خداوند هزار امر ناخوش آيند از امور ناخوشايند دنيا، و هزار امر ناخوشايند از آخرت را از او بر طرف می‌‏كند كه آسان‏ترين ناخوشايند دنيا، فقر، و آسان‏ترين ناخوشايند آخرت، عذاب قبر است.}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الامالی|سال=۱۳۷۶|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابويه|ناشر=کتابچی|صفحه=۹۸|مکان=تهران}}</ref>
* [[ابوذر]] به رسول خدا (ص) عرض كرد: {{متن عربی|ترجمه=يا رسول اللَّه، مهم‏‌ترين و پر فضيلت‏‌ترين آيه‌‏اى كه بر تو نازل شده كدام است؟  فرمود: آیه الكرسى‏.}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الخصال|سال=1362|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه|ناشر=جامعه مدرسین|جلد=۲|صفحه=۴۲۳|مکان=قم}}</ref>
 
== مفهوم و معانی ==
ارزش و مقام آیة الکرسی به خاطر معارف دقیق و لطیفی است که در این آیه آمده است که خداشناسی و توحید خالص را شامل می‌شود. در این آیه مجموعه‌‏اى از صفات جمال و جلال خدا وجود دارد. ابتدا از ذات خدا و مساله توحيد اسماء حسنى و صفات او شروع می‌كند، از حی (زنده) و قائم بودن خداوند می‌گوید. «حى»، تمام صفات الهى مانند علم، قدرت، شنوا و بینا بودن و مانند آن را شامل می‌شود و «قيوم»، نياز تمام موجودات را به او بازگو می‌كند و لذا گفته‏‌اند اين دو با هم اسم اعظم الهى است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص ۲۶۴.</ref>
 
در ادامه آیه از این می‌گوید لحظه‌ای خداوند را خواب فرانمی‌گیرد که تأکید دارد بر اینکه خداوند لحظه‌ای از مخلوقات خود غافل نمی‌شود. مالکیت خداوند بر آسمان‌ها و زمین، و آنچه در آن وجود دارد،‌ شفاعت،‌ علیم بودن خداوند بر همه چیز،‌ حکمرانی بر آسمان‌ها و زمین و بلندمرتبه و عظیم بودن خداوند، از دیگر اوصافی است که در آیه‌الکرسی آمده است. اهميت آية الكرسى از اين نظر است كه مجموعه‌‏اى از معارف اسلامى و صفات خداوند اعم از صفات ذات و فعل، مخصوصا مساله توحيد در ابعاد مختلف را در بر گرفته‏ است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه،  تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۲۷۷.</ref>
 
== تعداد آیات ==
[[پرونده:خط نسخ آیة الکرسی.png|بندانگشتی|خط نسخ ممتاز آیة الکرسی از دوره زندیه محفوظ در موزه ملک|290x290پیکسل]]
در مورد تعداد آیات «آیة الکرسی» دو نظریه مطرح است:
* [[سید کاظم یزدی]] در کتاب [[عروة الوثقی]] در بحث [[نماز لیلة الدفن]] آورده است، که این [[نماز]] دو رکعت است و بعد از [[سوره حمد|حمد]] در رکعت اوّل آیه‌الکرسی از اول آیه ۲۵۵ تا آخر آیه ۲۵۷ سوره بقره خوانده می‌شود. ایشان در ادامه می‌گوید: اگر آیه‌الکرسی فراموش شود، در صورت اجیر بودن نمازش صحیح نیست و باید دوباره بخواند. از ظاهر فتوای ایشان بر می‌آید که «آیه الکرسی شامل» سه آیه می‌باشد. [[امام خمینی]] در تعلیقه‌اش بر عروه الوثقی می‌فرماید: این حکم بنا بر احتیاط می‌باشد. چنان‌که در روایات هم وارد شده که مستحب است تا {{قرآن|هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ}} آخرآیه ۲۵۷ قرائت شود.<ref>عروه الوثقی با تعلیقه امام خمینی (ره)، چاپ مؤسسه تنظیم نشر آثار امام (ره)، چاپ اول، ص۴۹۸.</ref>
 
* [[علامه طباطبائی]] می‌فرماید: آیه الکرسی فقط شامل آیه ۲۵۵ سوره بقره است و دو آیه بعدی، جزء آیه الکرسی نیست و در ادعیه و [[نمازهای مستحبی]] که خواندن آیه الکرسی وارد شده، به همین مقدار اکتفاء می‌شود ؛ از روایات هم این معنی استفاده می‌شود.<ref>مهر تابان، یادنامه علامه طباطبائی، ص۱۸۰.</ref>
* [[آیت الله مکارم شیرازی]] با ذکر شش دلیل تبیین می‌کند که آیه الکرسی تنها آیه ۲۵۵ سوره بقره است:
 
'''یک''': رواياتى كه در فضيلت آن وارد شده و از آن تعبير به آية الكرسى كرده همه نشان می‌‏دهد كه يك آيه بيش نيست.
 
'''دو''': تعبير به كرسى فقط در همان آيه ۲۵۵ است و نام‏گذارى به آيه‌الكرسى نيز مربوط به همين آيه است.


==تعداد آیات==
'''سه''': در بعضى از احاديث به همين معنى تصريح شده مانند حديثى كه در [[امالى شيخ صدوق]] از امام على(ع) نقل شده است كه ضمن بيان فضيلت آية الكرسى از اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ شروع فرمود تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‏.
در مورد تعداد آیات «آیة الکرسی» دو نظريه مطرح است:


* [[سید کاظم یزدی]] در كتاب شريف [[عروة الوثقي]] در بحث [[نماز ليلة الدفن]] آورده است، كه اين [[نماز]] دو ركعت است و بعد از [[سوره حمد|حمد]] در ركعت اوّل آيه‌الكرسي از اول آيه ۲۵۵ تا آخر آيه ۲۵۷ سوره بقره خوانده مي شود. ایشان در ادامه بحث مي‌فرمايد: اگر آيه‌الكرسي فراموش شود. در صورت اجير بودن نمازش صحيح نيست و بايد دوباره بخواند. از ظاهر فتواي ايشان بر مي آيد كه «آيه الكرسي شامل» سه آيه مي باشد.  
'''چهارم''': در مستدرک سفينة البحار، آمده است: آية الكرسى تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‏ است.


امام خميني در تعليقه اش بر عروه الوثقي مي فرمايد: اين حكم بنا بر احتياط مي باشد. چنان‌كه در روايات هم وارد شده كه مستحب است تا {{قرآن|هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ}} آخرآيه ۲۵۷ قرائت شود.<ref>عروه الوثقي با تعليقه امام خميني (ره)، چاپ مؤسسه تنظيم نشر آثار امام (ره)، چاپ اول، ص۴۹۸.</ref>.
'''پنجم''': در حديثى از [[امام سجاد(ع)]] می‌خوانيم كه پيامبر (ص) فرمود: كسى كه چهار آيه از اول سوره بقره و آيه الكرسى و دو آيه بعد از آن و سه آيه از آخر بقره را بخواند، هرگز ناخوشايندى در خودش و مالش نمی‌بيند و شيطان به او نزديك نمی‌‏شود، و قرآن را فراموش نمی‌كند.


* [[علامه طباطبائي]] می‌فرماید: آيه الكرسي فقط شامل آيه ۲۵۵ سوره بقره است و فقرات ديگر جزء آيه الكرسي نيست و در ادعيه و [[نمازهاي مستحبي]] كه خواندن آيه الكرسي وارد شده به همين مقدار اكتفاء مي شود و جمع كثيري از علماء و مفسرين نيز همين نظريه را صحيح مي دانند و از روايات هم اين معني استفاده مي شود.<ref>مهر تابان، يادنامه علامه طباطبائي، ص۱۸۰.</ref>.
'''ششم''': در بعضى از روايات وارد شده كه آيه‌الكرسى پنجاه كلمه است و در هر كلمه‌‏اى پنجاه بركت است شمارش كلمات آيه نيز نشان می‌دهد كه تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‏ پنجاه كلمه است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص ۲۷۶.</ref>


{{مطالعه بیشتر}}
== مطالعه بیشتر ==
==مطالعه بيشتر==
* آیه الکرسی، پیام آسمانی توحید، محمد تقی مجلسی.
*. مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج۲، ذيل آيه ۲۵۵ بقره
* آیة الکرسی، سید محمود دشتی.
*. طباطبايي، علامه محمد حسين، تفسير الميزان، ج۲ ، ذيل آيه ۲۵۵ بقره
* قرشي، سيد علي اکبر، تفسير احسن الحديث، ج۱، ذيل آيه ۲۵۵ بقره
* سيوطي، جلال الدين، الدرالمنثور في تفسير المأثور، ج۱، ذيل آيه ۲۵۵ بقره
* قرائتي، محسن، تفسير نور، ج۱، ذيل آيه ۲۵۵ بقره


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه فرعی۱ = آیات و سوره‌ها
| شاخه فرعی۱ = آیات و سوره‌ها
| شاخه فرعی۲ = اسامی سوره‌ها و آیات
| شاخه فرعی۲ = اسامی سوره‌ها و آیات
| شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۴ =  
  | شاخه فرعی۴ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه = شد
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =  
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
خط ۵۹: خط ۸۸:
[[رده:آیات و سوره‌ها]]
[[رده:آیات و سوره‌ها]]
[[رده:آیه الکرسی]]
[[رده:آیه الکرسی]]
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۷

سؤال

آیه الکرسی کدام آیات را شامل می‌شود؟

درگاه‌ها


آیة الکرسی شکسته نستعلیق اثر رضا مقدم

آیة الکرسی آیه ۲۵۵ سوره بقره، آیه‌ای مشهور که مهم‌ترین اوصاف و اسماء الحسنی خداوند از جمله حی، قَیّوم، عظیم و... را برمی‌شمرد. درباره فضیلت و جایگاه این آیه روایات و اقوال متعددی گفته‌اند. از جمله اینکه مهم‌ترین آیه قرآن، آیةالکرسی است.

درباره اینکه آیة‌الکرسی چه آیاتی را شامل می‌شود بین مفسران اختلاف است. بیشتر و مشهور، تنها آیه ۲۵۵ سوره بقره را آیةالکرسی می‌دانند و عده‌ای آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ را هم جزء آن می‌دانند.

متن آیه

جایگاه و فضیلت

آية الکرسی در ميان مسلمانان هميشه مورد توجه و تعظيم خاصی بوده و علت آن است كه همه معارف و تعاليم اسلام بر‌اساس «توحيد» استوار است و در آيه‌الكرسی توحيد به جامع‌ترين شكل و در نهايت اختصار بيان شده است. در اين آيه هم ذات خداوند توصيف شده و هم صفات و افعال او.[۱]

روایات فراوانی درباره اهمیت تلاوت آیه‌الکرسی و فضیلت آن آمده است.[۲] در روایات آمده است که برترین آیه قرآن، آیة الکرسی است.

  • از پیامبر(ص) شده است که قرآن والاترين کلام‌هاست و سوره بقره، سرور قرآن و آيةالکرسی سرور سوره بقره.[۳]
  • امام علی بن الحسین(ع) از پیامبر(ص) نقل می‌کند که برترین سوره قرآن سوره بقره و برترین آیه آن آیه الکرسی که پنجاه کلمه دارد و در هر کلمه پنجاه برکت است.[۴][۵]
  • شیخ طوسی در امالی از امام علی(ع) روایت کرده است که: «باور نمی‌کنم کسی که اسلام را فهمیده باشد یا در اسلام متولد شده باشد و صبح کند شب را و آیة الکرسی را نخواند؛ آنگاه فرمود: اگر بدانید که این آیه چیست و در این آیه چه چیزی هست در هیچ حالی آن را ترک نخواهید کرد»[۶]

پیامبر (ص): آيه‌الكرسى از گنجى زير عرش الهى به من داده شده است و به هيچ پيامبرى قبل از من داده نشد.[۷]

  • امام باقر(ع) می‌فرماید: «هر كس آية الكرسى را يك بار بخواند، خداوند هزار امر ناخوش آيند از امور ناخوشايند دنيا، و هزار امر ناخوشايند از آخرت را از او بر طرف می‌‏كند كه آسان‏ترين ناخوشايند دنيا، فقر، و آسان‏ترين ناخوشايند آخرت، عذاب قبر است.»[۸]
  • ابوذر به رسول خدا (ص) عرض كرد: «يا رسول اللَّه، مهم‏‌ترين و پر فضيلت‏‌ترين آيه‌‏اى كه بر تو نازل شده كدام است؟ فرمود: آیه الكرسى‏.»[۹]

مفهوم و معانی

ارزش و مقام آیة الکرسی به خاطر معارف دقیق و لطیفی است که در این آیه آمده است که خداشناسی و توحید خالص را شامل می‌شود. در این آیه مجموعه‌‏اى از صفات جمال و جلال خدا وجود دارد. ابتدا از ذات خدا و مساله توحيد اسماء حسنى و صفات او شروع می‌كند، از حی (زنده) و قائم بودن خداوند می‌گوید. «حى»، تمام صفات الهى مانند علم، قدرت، شنوا و بینا بودن و مانند آن را شامل می‌شود و «قيوم»، نياز تمام موجودات را به او بازگو می‌كند و لذا گفته‏‌اند اين دو با هم اسم اعظم الهى است.[۱۰]

در ادامه آیه از این می‌گوید لحظه‌ای خداوند را خواب فرانمی‌گیرد که تأکید دارد بر اینکه خداوند لحظه‌ای از مخلوقات خود غافل نمی‌شود. مالکیت خداوند بر آسمان‌ها و زمین، و آنچه در آن وجود دارد،‌ شفاعت،‌ علیم بودن خداوند بر همه چیز،‌ حکمرانی بر آسمان‌ها و زمین و بلندمرتبه و عظیم بودن خداوند، از دیگر اوصافی است که در آیه‌الکرسی آمده است. اهميت آية الكرسى از اين نظر است كه مجموعه‌‏اى از معارف اسلامى و صفات خداوند اعم از صفات ذات و فعل، مخصوصا مساله توحيد در ابعاد مختلف را در بر گرفته‏ است.[۱۱]

تعداد آیات

خط نسخ ممتاز آیة الکرسی از دوره زندیه محفوظ در موزه ملک

در مورد تعداد آیات «آیة الکرسی» دو نظریه مطرح است:

  • سید کاظم یزدی در کتاب عروة الوثقی در بحث نماز لیلة الدفن آورده است، که این نماز دو رکعت است و بعد از حمد در رکعت اوّل آیه‌الکرسی از اول آیه ۲۵۵ تا آخر آیه ۲۵۷ سوره بقره خوانده می‌شود. ایشان در ادامه می‌گوید: اگر آیه‌الکرسی فراموش شود، در صورت اجیر بودن نمازش صحیح نیست و باید دوباره بخواند. از ظاهر فتوای ایشان بر می‌آید که «آیه الکرسی شامل» سه آیه می‌باشد. امام خمینی در تعلیقه‌اش بر عروه الوثقی می‌فرماید: این حکم بنا بر احتیاط می‌باشد. چنان‌که در روایات هم وارد شده که مستحب است تا ﴿هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ آخرآیه ۲۵۷ قرائت شود.[۱۲]
  • علامه طباطبائی می‌فرماید: آیه الکرسی فقط شامل آیه ۲۵۵ سوره بقره است و دو آیه بعدی، جزء آیه الکرسی نیست و در ادعیه و نمازهای مستحبی که خواندن آیه الکرسی وارد شده، به همین مقدار اکتفاء می‌شود ؛ از روایات هم این معنی استفاده می‌شود.[۱۳]
  • آیت الله مکارم شیرازی با ذکر شش دلیل تبیین می‌کند که آیه الکرسی تنها آیه ۲۵۵ سوره بقره است:

یک: رواياتى كه در فضيلت آن وارد شده و از آن تعبير به آية الكرسى كرده همه نشان می‌‏دهد كه يك آيه بيش نيست.

دو: تعبير به كرسى فقط در همان آيه ۲۵۵ است و نام‏گذارى به آيه‌الكرسى نيز مربوط به همين آيه است.

سه: در بعضى از احاديث به همين معنى تصريح شده مانند حديثى كه در امالى شيخ صدوق از امام على(ع) نقل شده است كه ضمن بيان فضيلت آية الكرسى از اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ شروع فرمود تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‏.

چهارم: در مستدرک سفينة البحار، آمده است: آية الكرسى تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‏ است.

پنجم: در حديثى از امام سجاد(ع) می‌خوانيم كه پيامبر (ص) فرمود: كسى كه چهار آيه از اول سوره بقره و آيه الكرسى و دو آيه بعد از آن و سه آيه از آخر بقره را بخواند، هرگز ناخوشايندى در خودش و مالش نمی‌بيند و شيطان به او نزديك نمی‌‏شود، و قرآن را فراموش نمی‌كند.

ششم: در بعضى از روايات وارد شده كه آيه‌الكرسى پنجاه كلمه است و در هر كلمه‌‏اى پنجاه بركت است شمارش كلمات آيه نيز نشان می‌دهد كه تا وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‏ پنجاه كلمه است.[۱۴]

مطالعه بیشتر

  • آیه الکرسی، پیام آسمانی توحید، محمد تقی مجلسی.
  • آیة الکرسی، سید محمود دشتی.

منابع

  1. غزالی، محمد، جواهر القرآن، مصر، ۱۳۲۹ ق، به نقل از دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۱۲.
  2. ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج‏۳، ص۳۹۷.
  3. فرهنگ‌نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۳۵۶۱.
  4. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص ۲۶۱.
  5. دیلمی، حسن بن محمد (۱۴۰۸). أعلام الدين في صفات المؤمنين. قم: موسسه ال البیت. ص۳۶۹.
  6. طوسی، محمد، الامالی، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۵۰۸.
  7. تفسير برهان جلد ۱ صفحه ۲۴۵- بحار الانوار جلد ۸۹ صفحه ۲۶۴ حديث ۷ (باب فضائل سوره يذكر فيها البقره و آية الكرسى) براى اطلاع بيشتر به بحار الانوار جلد ۸۹ صفحه ۲۶۲ تا ۲۷۲ مراجعه فرمائيد. به نقل از تفسیر نمونه
  8. ابن بابويه، محمد بن علی (۱۳۷۶). الامالی. تهران: کتابچی. ص۹۸.
  9. ابن بابویه، محمد بن علی (۱۳۶۲). الخصال. ج۲. قم: جامعه مدرسین. ص۴۲۳.
  10. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص ۲۶۴.
  11. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۲۷۷.
  12. عروه الوثقی با تعلیقه امام خمینی (ره)، چاپ مؤسسه تنظیم نشر آثار امام (ره)، چاپ اول، ص۴۹۸.
  13. مهر تابان، یادنامه علامه طباطبائی، ص۱۸۰.
  14. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص ۲۷۶.