پیش نویس:چرایی نیامدن نام حضرت فاطمه(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخهها
Meysamhasani (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{پیش نویس:در دست ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} در مذهب شیعه از حضرت فاطمه(س) بسیار تمجید میشود پس چرا در قرآن از ایشان نام برده نشده است؟ {{پایان سوال}} {{درگاه|فاطمی|قرآن}} 123 {{پاسخ}} در اینکه نامی از حضرت زهرا در قرآن نیامده شکی نیست ولکن: 1.ذکر نام ی...» ایجاد کرد) |
Meysamhasani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
123 | 123 | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
نقد پیش فرضها | |||
در اینکه نامی از حضرت زهرا در قرآن نیامده شکی نیست ولکن: | در اینکه نامی از حضرت زهرا در قرآن نیامده شکی نیست ولکن: | ||
خط ۱۲: | خط ۱۴: | ||
1.ذکر نام یک شخص در قرآن چه ضرورتی دارد که با نیامدنش نقصی بر وی وارد بشود؟ | 1.ذکر نام یک شخص در قرآن چه ضرورتی دارد که با نیامدنش نقصی بر وی وارد بشود؟ | ||
2.صرف آمدن نام اشخاص در قرآن، نشانه فضیلت آنان نیست؛ بلکه در صورتی نشانه فضیلت است که با وصف نیکی همراه باشد. به عبارت دقیقتر، آنچه که سبب فضیلت است، آن خصلت نیکو می باشد؛ چه نام آن فرد ذکر بشود و چه ذکر نشود. درباره حضرت زهرا(ع) آیات بسیاری در قرآن وجود دارد که بیانگر فضیلت و جایگاه ویژه آن بانوی بزرگ می باشد. | 2.صرف آمدن نام اشخاص در قرآن، نشانه فضیلت آنان نیست؛ بلکه در صورتی نشانه فضیلت است که با وصف نیکی همراه باشد. به عبارت دقیقتر، آنچه که سبب فضیلت است، آن خصلت نیکو می باشد؛ چه نام آن فرد ذکر بشود و چه ذکر نشود. درباره حضرت زهرا(ع) آیات بسیاری در قرآن وجود دارد که بیانگر فضیلت و جایگاه ویژه آن بانوی بزرگ می باشد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=فاطمه زهرا سلام الله علیها|سال=1376|نام=عبدالحسین|نام خانوادگی=امینی|ناشر=استقلال|صفحه=39-125|مکان=تهران|فصل=حضرت فاطمه از دیدگاه قرآن}}</ref> | ||
3.آمدن نام یک فرد به همراه صفتی نیک، دلیل بر برتری بر دیگرانی که نامشان نیامده نمی باشد؛ زیرا نام بسیاری از رسولان الهی در قرآن نیامده ولی نام هارون برادر موسی در آن ذکر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان= | 3.آمدن نام یک فرد به همراه صفتی نیک، دلیل بر برتری بر دیگرانی که نامشان نیامده نمی باشد؛ زیرا نام بسیاری از رسولان الهی در قرآن نیامده ولی نام هارون برادر موسی در آن ذکر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قرآن کریم، سوره اعراف، آیه 142، ص 167}}</ref> حال آیا می توان پذیرفت که هارون بر انبیائی که نامشان ذکر نشده برتری دارد؟ | ||
4.اگر آمدن نام کسی دلالت بر برتری و فضیلت می کرد، باید حضرت موسی(ع) را بر حضرت محمد(ص) برتر بداینم؛ زیرا که نام «موسی» 136 بار و نام «محمد» 4 بار در قرآن آمده است؟ | 4.اگر آمدن نام کسی دلالت بر برتری و فضیلت می کرد، باید حضرت موسی(ع) را بر حضرت محمد(ص) برتر بداینم؛ زیرا که نام «موسی» 136 بار و نام «محمد» 4 بار در قرآن آمده است؟ | ||
5.آیا قرآن تنها منبع مسلمین است؟ مگر سنت و روایات اعتباری ندارند که آمدن نام یک انسان در قرآن، دلالت بر فضیلت کند ولی آمدن همان نام در سنت و روایات، دلالت بر فضیلت نداشته باشد؟ | 5.آیا قرآن تنها منبع مسلمین است؟ مگر سنت و روایات اعتباری ندارند که آمدن نام یک انسان در قرآن، دلالت بر فضیلت کند ولی آمدن همان نام در سنت و روایات، دلالت بر فضیلت نداشته باشد؟ همانطور که در بسیاری از آیات قرآن به اهمیت کلام پیامبر(ص) اشاره شده است، مانند؛{{قرآن|وَ اَطیعُوا الله وَ الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ|ترجمه=و خدا و پیامبر را اطاعت کنید، تا مشمول رحمت شوید.|سوره=آل عمران|آیه=132}} | ||
6.خداوند در قرآن کریم عادةً کلیات را بیان می کند و بیان جزئیات را به سنت ارجاع داده است. و در روايتی صحیح السند<ref name=":02">{{یادکرد کتاب|عنوان=مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول|سال=1404|نام=محمّد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=دار الكتب الإسلاميّة|جلد=3|صفحه=213|مکان=تهران}}</ref> از امام صادق(ع) آمده است كه از ايشان سؤال كردند: «مردم مي گويند: چرا نام علي و أهل بيتش(ع) در قرآن نيامده است؟ حضرت فرمود: به آنها بگوييد: آيه وجوب نماز بر پيامبر اكرم(ص) نازل شد، ولي خداوند 3 ركعتي يا 4 ركعتي بودن آنها را ذكر نكرد و خداوند تفسير و تبيين آن را بر عهده پيامبر اكرم(ص) قرار داد. خداوند آيه زكات را نازل كرد، ولي نفرمود كه از هر 40 درهم، يك درهم بايد پرداخت كرد و تفسير و تبيين آن را بر عهده پيامبر اكرم(ص) قرار داد و آيه حج را نازل كرد، ولی نفرمود كه 7 بار بايد طواف كرد و تفسير و تبيين آن را بر عهده پيامبر اكرم(ص) قرار داد و آيه «اطاعت از خداوند و رسولش و أولی الأمر» در حق علی و حسن و حسين نازل شده است و پيامبر اكرم(ص) در حق حضرت علی(ع) فرمود: «هر كه من مولاي اويم، علي نيز مولاي اوست» و پيامبر اكرم(ص) فرمود: «شما را سفارش مي كنم به كتاب خدا و أهل بيتم».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|سال=1430|نام=أبو جعفر محمّد بن يعقوب|نام خانوادگی=الكليني الرازي|ناشر=دار الحديث|جلد=2|صفحه=7|مکان=قم}}</ref> | |||
== حضرت زهرا(س) در قرآن == | |||
=== آیه تطهیر === | |||
=== آیه اطعام === | |||
=== آیه امانت === | |||
=== آیه «فتلقی آدم» === | |||
=== آیه مودت === | |||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۰
در مذهب شیعه از حضرت فاطمه(س) بسیار تمجید میشود پس چرا در قرآن از ایشان نام برده نشده است؟
123
نقد پیش فرضها
در اینکه نامی از حضرت زهرا در قرآن نیامده شکی نیست ولکن:
1.ذکر نام یک شخص در قرآن چه ضرورتی دارد که با نیامدنش نقصی بر وی وارد بشود؟
2.صرف آمدن نام اشخاص در قرآن، نشانه فضیلت آنان نیست؛ بلکه در صورتی نشانه فضیلت است که با وصف نیکی همراه باشد. به عبارت دقیقتر، آنچه که سبب فضیلت است، آن خصلت نیکو می باشد؛ چه نام آن فرد ذکر بشود و چه ذکر نشود. درباره حضرت زهرا(ع) آیات بسیاری در قرآن وجود دارد که بیانگر فضیلت و جایگاه ویژه آن بانوی بزرگ می باشد.[۱]
3.آمدن نام یک فرد به همراه صفتی نیک، دلیل بر برتری بر دیگرانی که نامشان نیامده نمی باشد؛ زیرا نام بسیاری از رسولان الهی در قرآن نیامده ولی نام هارون برادر موسی در آن ذکر شده است.[۲] حال آیا می توان پذیرفت که هارون بر انبیائی که نامشان ذکر نشده برتری دارد؟
4.اگر آمدن نام کسی دلالت بر برتری و فضیلت می کرد، باید حضرت موسی(ع) را بر حضرت محمد(ص) برتر بداینم؛ زیرا که نام «موسی» 136 بار و نام «محمد» 4 بار در قرآن آمده است؟
5.آیا قرآن تنها منبع مسلمین است؟ مگر سنت و روایات اعتباری ندارند که آمدن نام یک انسان در قرآن، دلالت بر فضیلت کند ولی آمدن همان نام در سنت و روایات، دلالت بر فضیلت نداشته باشد؟ همانطور که در بسیاری از آیات قرآن به اهمیت کلام پیامبر(ص) اشاره شده است، مانند؛﴿وَ اَطیعُوا الله وَ الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ؛ و خدا و پیامبر را اطاعت کنید، تا مشمول رحمت شوید.﴾(آل عمران:132)
6.خداوند در قرآن کریم عادةً کلیات را بیان می کند و بیان جزئیات را به سنت ارجاع داده است. و در روايتی صحیح السند[۳] از امام صادق(ع) آمده است كه از ايشان سؤال كردند: «مردم مي گويند: چرا نام علي و أهل بيتش(ع) در قرآن نيامده است؟ حضرت فرمود: به آنها بگوييد: آيه وجوب نماز بر پيامبر اكرم(ص) نازل شد، ولي خداوند 3 ركعتي يا 4 ركعتي بودن آنها را ذكر نكرد و خداوند تفسير و تبيين آن را بر عهده پيامبر اكرم(ص) قرار داد. خداوند آيه زكات را نازل كرد، ولي نفرمود كه از هر 40 درهم، يك درهم بايد پرداخت كرد و تفسير و تبيين آن را بر عهده پيامبر اكرم(ص) قرار داد و آيه حج را نازل كرد، ولی نفرمود كه 7 بار بايد طواف كرد و تفسير و تبيين آن را بر عهده پيامبر اكرم(ص) قرار داد و آيه «اطاعت از خداوند و رسولش و أولی الأمر» در حق علی و حسن و حسين نازل شده است و پيامبر اكرم(ص) در حق حضرت علی(ع) فرمود: «هر كه من مولاي اويم، علي نيز مولاي اوست» و پيامبر اكرم(ص) فرمود: «شما را سفارش مي كنم به كتاب خدا و أهل بيتم».[۴]
حضرت زهرا(س) در قرآن
آیه تطهیر
آیه اطعام
آیه امانت
آیه «فتلقی آدم»
آیه مودت
منابع
- ↑ امینی، عبدالحسین (۱۳۷۶). «حضرت فاطمه از دیدگاه قرآن». فاطمه زهرا سلام الله علیها. تهران: استقلال. ص. ۳۹-۱۲۵.
- ↑ قرآن کریم، سوره اعراف، آیه 142، ص 167.
- ↑ مجلسی، محمّد باقر (۱۴۰۴). مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول. ج. ۳. تهران: دار الكتب الإسلاميّة. ص. ۲۱۳.
- ↑ الكليني الرازي، أبو جعفر محمّد بن يعقوب (۱۴۳۰). الکافی. ج. ۲. قم: دار الحديث. ص. ۷.