رساله سه اصل (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
==موضوع | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
رساله سه اصل نوشته ملاصدرا | | عنوان =رساله سه اصل | ||
| تصویر =رساله سه اصل ملاصدرا.jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر =رساله سه اصل ملاصدرا | |||
| نام‌های دیگر =رساله سه فصل | |||
| نویسنده =ملاصدرا | |||
| تاریخ نگارش = قرن یازدهم هجری قمری | |||
| موضوع =پاسخ‌گویی به دشمنان علوم عقلی | |||
| سبک = | |||
| زبان =فارسی | |||
| ویراستار = | |||
| به تصحیح =سید حسین نصر | |||
| به کوشش = | |||
| تصویرگر = | |||
| طراح جلد = | |||
| تعداد جلد = | |||
| تعداد صفحات =۱۶۰ | |||
| قطع =وزیری | |||
| مجموعه = | |||
| ترجمه به دیگر زبان‌ها= | |||
| ناشر =انتشارات دانشگاه تهران | |||
| محل نشر =تهران | |||
| تاریخ نشر =۱۳۴۱ش | |||
| نوبت چاپ =اول | |||
| شمارگان = | |||
| شابک = | |||
| نوع رسانه = | |||
| وبسایت ناشر = | |||
| نام کتاب = <!-- نام کتاب به زبان فارسی --> | |||
| مترجم = <!-- مترجم به فارسی --> | |||
| مشخصات نشر = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی --> | |||
| نسخه الکترونیکی = | |||
}}'''رساله سه اصل''' کتابی فارسی نوشته [[ملاصدرا]]، بنیانگذار [[حکمت متعالیه]]، علیه عالمانی که به مخالفت با [[فلسفه]] می‌پرداخته‌اند. رساله سه اصل را نمونه‌ای از بهترین دفاع‌ها از عرفان و فلسفه دانسته‌اند. | |||
گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با [[عرفان]] و تفکر فلسفی را معلول جهل به خویشتن و دنیادوستی و خودفریبی تلقی کرده است. ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالم‌نما و ظاهربین را از عوام خطرناک‌تر دانسته و آنان را بیش از عوام دشمنان واقعی معرفت دانسته است. | |||
رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است. | رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است. ملاصدرا در سه باب اول این کتاب به بیان سه اصل مورد نظر خود پرداخته است: در اصل اول، جهل به نفس و حقیقت انسان مهم‌ترین سبب شقاوت و ناکامی انسان در [[آخرت]] دانسته شده است؛ در اصل دوم به پیامدهای علاقه به مقام اجتماعی، مال و میل به امور شهوانی و لذت‌های حیوانی و نفسانی پرداخته شده است؛ در اصل سوم، درباره فریب‌های [[نفس اماره]] و فریبکاری‌های [[شیطان]] بحث شده است. | ||
ملاصدرا در شیراز به دنیا آمد و تحصیلات خود را در شیراز و اصفهان پی گرفت. او علوم عقلی را نزد سید محمدباقر داماد | == موضوع و جایگاه == | ||
رساله سه اصل نوشته ملاصدرا رساله‌ای است علیه عالمانی که به دشمنی با حکمت الهی می‌پرداخته‌اند. از نظر سید حسین نصر، فیلسوف ایرانی، این رساله، پاسخ ملاصدرا به تمام کوته‌نظران، ظاهربینان و عالم‌نمایانی، که به نام علم و دین، با حکمت و عرفان دشمنی می‌کنند. از نظر نصر، مخاطب این رساله عوام نیستند، بلکه عالمان ظاهربینی هستند که با آشنایی مختصری با ظواهر علوم شرعی خود را در ردیف عالمان کامل می‌شمرند و در راه عالمان روشن‌بین سنگ‌اندازی می‌کنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله سه اصل|سال=1340|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=ملاصدرا|ناشر=انتشارات دانشگاه تهران|جلد=|صفحه=28|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=|کوشش=سید حسین نصر}}</ref> | |||
رساله سه اصل را نمونه‌ای عالی از دفاع از عرفان و فلسفه دانسته‌اند. گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفکر فلسفی را معلول جهل به خویشتن و دنیادوستی و خودفریبی تلقی کرده است.<ref>{{یادکرد ژورنال|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=لگنهاوزن|سال=تابستان و پاییز ۱۳۷۳|دوره=|شماره=۳–۴|عنوان=اقتراح: دفاع عقلانی از دین|صفحه=21|ژورنال=نقد و نظر|نام۲=|نام خانوادگی۲=|نام۳=|نام خانوادگی۳=|نام۴=|نام خانوادگی۴=}}</ref> ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالم‌نما و ظاهربین را از عوام خطرناک‌تر دانسته و آنان را بیش از عوام دشمنان واقعی معرفت دانسته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله سه اصل|سال=1340|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=ملاصدرا|ناشر=انتشارات دانشگاه تهران|جلد=|صفحه=29|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=|کوشش=سید حسین نصر}}</ref> | |||
از نظر نصر، رسالهٔ سه اصل شامل مطالب مهم، مباحث لطیف و دقیق عرفانی، علمی و اخلاقی است. از نظر او، ملاصدرا در این اثر برای مطالب خود از آیات قرآنی، احادیث پیغمبر(ص)، ائمه اطهار(ع) و گفتار و اشعار بزرگان عرفان، مانند عطار و اوحدی و مولانا، شواهدی آورده و براهین خود را با آن مزین کرده است. از نظر نصر، این اثر با همه ارزشمندی مورد توجه دانشمندان نبوده و کسانی که درباره آثار ملاصدرا به تحقیق پرداخته‌اند در کتاب‌های خود به آن اشاره نکرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله سه اصل|سال=1340|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=ملاصدرا|ناشر=انتشارات دانشگاه تهران|جلد=|صفحه=31-32|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=|کوشش=سید حسین نصر}}</ref> رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است.<ref>{{یادکرد ژورنال|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=استادی|سال=۱۳۷۸|دوره=|شماره=۵۷|عنوان=تألیفات ملاصدرا|صفحه=۸۳|ژورنال=آیینه پژوهش|نام۲=|نام خانوادگی۲=|نام۳=|نام خانوادگی۳=|نام۴=|نام خانوادگی۴=}}</ref> | |||
== نویسنده == | |||
صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی (درگذشته ۱۰۵۰ق)، مشهور به [[ملاصدرا]] و صدرالمتألهین، عالم شیعه، فیلسوف و بنیانگذار مکتب فلسفی حکمت متعالیه است. [[حکمت متعالیه]]، در کنار مکتب فلسفی مشاء و اشراق، یکی از سه مکتب فلسفی اسلامی به‌شمار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا|سال=۱۳۷۸|نام=سید جلال‌الدین|نام خانوادگی=آشتیانی|ناشر=مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم|جلد=|صفحه=21|زبان=|مکان=قم|ویرایش=|کوشش=}}</ref> [[مرتضی مطهری]]، فیلسوف و اسلام‌شناس، مکتب فلسفی ملاصدرا را تلفیقی از چهار مکتب اندیشه‌ای در جهان اسلام دانسته است: مکتب فلسفی مشاء، مکتب فلسفی اشراق، عرفان نظری و کلام.<ref>مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۳.</ref> | |||
ملاصدرا در شیراز به دنیا آمد و تحصیلات خود را در شیراز و اصفهان پی گرفت. او علوم عقلی را نزد سید محمدباقر داماد استرآبادی، مشهور به [[میرداماد]]، (درگذشته ۱۰۴۱ق) و علوم نقلی را نزد [[شیخ بهائی]] (درگذشته ۱۰۳۰ق) آموخت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا|سال=۱۳۷۸|نام=سید جلال‌الدین|نام خانوادگی=آشتیانی|ناشر=مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم|جلد=|صفحه=24-25|زبان=|مکان=قم|ویرایش=|کوشش=}}</ref> ملاصدرا پس از رسیدن به مقام علمی در علوم عقلی و نقلی به تدریس علوم فلسفی در اصفهان و شیراز پرداخت. ملاصدرا همواره از سوی علمای قشری تحت فشار بود؛ به همین دلیل، قسمتی پایانی عمر خود را در انزوا در کَهَک، در نزدیکی قم به سر برد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا|سال=۱۳۷۸|نام=سید جلال‌الدین|نام خانوادگی=آشتیانی|ناشر=مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم|جلد=|صفحه=27|زبان=|مکان=قم|ویرایش=|کوشش=}}</ref> در این دوره آثار مهم خود، از جمله اسفار اربعه، را به‌نگارش درآورد.<ref>ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، عرفان و عارف نمایان ترجمه کتاب کسر أصنام الجاهلیة، تهران، انتشارات الزهراء، ۱۳۷۱ش، مقدمه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، ص۲۰.</ref> | |||
== محتوا == | |||
رساله سه اصل در چهارده باب سامان یافته و ملاصدرا در سه باب اول به بیان سه اصل مورد نظر خود پرداخته است؛<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله سه اصل|سال=1340|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=ملاصدرا|ناشر=انتشارات دانشگاه تهران|جلد=|صفحه=42|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=|کوشش=سید حسین نصر}}</ref> این سه اصل عبارت‌اند از: | |||
* جهل نسبت به معرفت نفس که حقیقت انسان و اساس ایمان به آخرت است که اکثر انسان‌ها از آن غافل هستند. این جهل مهم‌ترین سبب شقاوت و ناکامی انسان در آخرت است، زیرا کسی که خود را نشناسد خدا را نخواهد شناخت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله سه اصل|سال=1340|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=ملاصدرا|ناشر=انتشارات دانشگاه تهران|جلد=|صفحه=13|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=|کوشش=سید حسین نصر}}</ref> | |||
* علاقه به مقام اجتماعی، مال و میل به امور شهوانی و لذت‌های حیوانی و نفسانی که ریشه همه آنها حب دنیاست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله سه اصل|سال=1340|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=ملاصدرا|ناشر=انتشارات دانشگاه تهران|جلد=|صفحه=28|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=|کوشش=سید حسین نصر}}</ref> | |||
* فریب‌های [[نفس اماره]] و فریبکاری‌های شیطان است که بد را خوب و خوب را بد نشان می‌دهد. شیطانی که معروف را منکر و منکر را معروف معرفی می‌کند و کارش ترویج سخنان باطل و زیبا نشان دادن عمل غیر صالح و اندیشه‌های فاسد و اوهام دروغین و انکار حق و ابطال برهان‌های عقلی با تکیه بر دروغ و سفسطه است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله سه اصل|سال=1340|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=ملاصدرا|ناشر=انتشارات دانشگاه تهران|جلد=|صفحه=32|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=|کوشش=سید حسین نصر}}</ref> | |||
== نسخه‌ها و چاپ و نشر == | |||
نسخه‌هایی از رساله سه اصل در کتابخانه آستان قدس و مجلس و در کتابخانه مدرس رضوی و کتابخانه شیخ جعفر سلطان العلماء در تهران بوده است. نسخه دیگری از آن هم در موزه بریتانیا است.<ref>{{یادکرد ژورنال|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=استادی|سال=۱۳۷۸|دوره=|شماره=۵۷|عنوان=تألیفات ملاصدرا|صفحه=۸۳|ژورنال=آیینه پژوهش|نام۲=|نام خانوادگی۲=|نام۳=|نام خانوادگی۳=|نام۴=|نام خانوادگی۴=}}</ref> رساله سه اصل اولین بار، در سال ۱۳۴۰ش، توسط سید حسین نصر و از طرف دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران، به‌مناسبت چهار صدمین سال تولد ملاصدرا (۱۳۸۰ق)، منتشر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله سه اصل|سال=1340|نام=محمد بن ابراهیم|نام خانوادگی=ملاصدرا|ناشر=انتشارات دانشگاه تهران|جلد=|صفحه=1|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=|کوشش=سید حسین نصر}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = تاریخ | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = تاریخ تمدن اسلامی | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ارزیابی | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| | | عکس = شد | ||
| | | درگاه = <!--خالی | شد--> | ||
| | | ادبیات = شد | ||
| | | پیوند = شد | ||
| | | ناوبری = <!--خالی | شد--> | ||
| | | تغییرمسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = شد | ||
| | | ارزیابی کمی = شد | ||
| | | ارزیابی کیفی = <!--خالی | شد--> | ||
| اولویت = ج | |||
| اولویت = | | کیفیت = خوب | ||
| کیفیت = | |||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۷
رساله سه اصل ملاصدرا درباره چیست؟
| رساله سه اصل | |
|---|---|
 رساله سه اصل ملاصدرا | |
| اطلاعات کتاب | |
| نام‌های دیگر | رساله سه فصل |
| نویسنده | ملاصدرا |
| تاریخ نگارش | قرن یازدهم هجری قمری |
| موضوع | پاسخ‌گویی به دشمنان علوم عقلی |
| زبان | فارسی |
| به تصحیح | سید حسین نصر |
| تعداد صفحات | ۱۶۰ |
| قطع | وزیری |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | انتشارات دانشگاه تهران |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | ۱۳۴۱ش |
| نوبت چاپ | اول |
رساله سه اصل کتابی فارسی نوشته ملاصدرا، بنیانگذار حکمت متعالیه، علیه عالمانی که به مخالفت با فلسفه می‌پرداخته‌اند. رساله سه اصل را نمونه‌ای از بهترین دفاع‌ها از عرفان و فلسفه دانسته‌اند.
گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفکر فلسفی را معلول جهل به خویشتن و دنیادوستی و خودفریبی تلقی کرده است. ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالم‌نما و ظاهربین را از عوام خطرناک‌تر دانسته و آنان را بیش از عوام دشمنان واقعی معرفت دانسته است.
رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است. ملاصدرا در سه باب اول این کتاب به بیان سه اصل مورد نظر خود پرداخته است: در اصل اول، جهل به نفس و حقیقت انسان مهم‌ترین سبب شقاوت و ناکامی انسان در آخرت دانسته شده است؛ در اصل دوم به پیامدهای علاقه به مقام اجتماعی، مال و میل به امور شهوانی و لذت‌های حیوانی و نفسانی پرداخته شده است؛ در اصل سوم، درباره فریب‌های نفس اماره و فریبکاری‌های شیطان بحث شده است.
موضوع و جایگاه
رساله سه اصل نوشته ملاصدرا رساله‌ای است علیه عالمانی که به دشمنی با حکمت الهی می‌پرداخته‌اند. از نظر سید حسین نصر، فیلسوف ایرانی، این رساله، پاسخ ملاصدرا به تمام کوته‌نظران، ظاهربینان و عالم‌نمایانی، که به نام علم و دین، با حکمت و عرفان دشمنی می‌کنند. از نظر نصر، مخاطب این رساله عوام نیستند، بلکه عالمان ظاهربینی هستند که با آشنایی مختصری با ظواهر علوم شرعی خود را در ردیف عالمان کامل می‌شمرند و در راه عالمان روشن‌بین سنگ‌اندازی می‌کنند.[۱]
رساله سه اصل را نمونه‌ای عالی از دفاع از عرفان و فلسفه دانسته‌اند. گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفکر فلسفی را معلول جهل به خویشتن و دنیادوستی و خودفریبی تلقی کرده است.[۲] ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالم‌نما و ظاهربین را از عوام خطرناک‌تر دانسته و آنان را بیش از عوام دشمنان واقعی معرفت دانسته است.[۳]
از نظر نصر، رسالهٔ سه اصل شامل مطالب مهم، مباحث لطیف و دقیق عرفانی، علمی و اخلاقی است. از نظر او، ملاصدرا در این اثر برای مطالب خود از آیات قرآنی، احادیث پیغمبر(ص)، ائمه اطهار(ع) و گفتار و اشعار بزرگان عرفان، مانند عطار و اوحدی و مولانا، شواهدی آورده و براهین خود را با آن مزین کرده است. از نظر نصر، این اثر با همه ارزشمندی مورد توجه دانشمندان نبوده و کسانی که درباره آثار ملاصدرا به تحقیق پرداخته‌اند در کتاب‌های خود به آن اشاره نکرده‌اند.[۴] رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است.[۵]
نویسنده
صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی (درگذشته ۱۰۵۰ق)، مشهور به ملاصدرا و صدرالمتألهین، عالم شیعه، فیلسوف و بنیانگذار مکتب فلسفی حکمت متعالیه است. حکمت متعالیه، در کنار مکتب فلسفی مشاء و اشراق، یکی از سه مکتب فلسفی اسلامی به‌شمار می‌رود.[۶] مرتضی مطهری، فیلسوف و اسلام‌شناس، مکتب فلسفی ملاصدرا را تلفیقی از چهار مکتب اندیشه‌ای در جهان اسلام دانسته است: مکتب فلسفی مشاء، مکتب فلسفی اشراق، عرفان نظری و کلام.[۷]
ملاصدرا در شیراز به دنیا آمد و تحصیلات خود را در شیراز و اصفهان پی گرفت. او علوم عقلی را نزد سید محمدباقر داماد استرآبادی، مشهور به میرداماد، (درگذشته ۱۰۴۱ق) و علوم نقلی را نزد شیخ بهائی (درگذشته ۱۰۳۰ق) آموخت.[۸] ملاصدرا پس از رسیدن به مقام علمی در علوم عقلی و نقلی به تدریس علوم فلسفی در اصفهان و شیراز پرداخت. ملاصدرا همواره از سوی علمای قشری تحت فشار بود؛ به همین دلیل، قسمتی پایانی عمر خود را در انزوا در کَهَک، در نزدیکی قم به سر برد.[۹] در این دوره آثار مهم خود، از جمله اسفار اربعه، را به‌نگارش درآورد.[۱۰]
محتوا
رساله سه اصل در چهارده باب سامان یافته و ملاصدرا در سه باب اول به بیان سه اصل مورد نظر خود پرداخته است؛[۱۱] این سه اصل عبارت‌اند از:
- جهل نسبت به معرفت نفس که حقیقت انسان و اساس ایمان به آخرت است که اکثر انسان‌ها از آن غافل هستند. این جهل مهم‌ترین سبب شقاوت و ناکامی انسان در آخرت است، زیرا کسی که خود را نشناسد خدا را نخواهد شناخت.[۱۲]
- علاقه به مقام اجتماعی، مال و میل به امور شهوانی و لذت‌های حیوانی و نفسانی که ریشه همه آنها حب دنیاست.[۱۳]
- فریب‌های نفس اماره و فریبکاری‌های شیطان است که بد را خوب و خوب را بد نشان می‌دهد. شیطانی که معروف را منکر و منکر را معروف معرفی می‌کند و کارش ترویج سخنان باطل و زیبا نشان دادن عمل غیر صالح و اندیشه‌های فاسد و اوهام دروغین و انکار حق و ابطال برهان‌های عقلی با تکیه بر دروغ و سفسطه است.[۱۴]
نسخه‌ها و چاپ و نشر
نسخه‌هایی از رساله سه اصل در کتابخانه آستان قدس و مجلس و در کتابخانه مدرس رضوی و کتابخانه شیخ جعفر سلطان العلماء در تهران بوده است. نسخه دیگری از آن هم در موزه بریتانیا است.[۱۵] رساله سه اصل اولین بار، در سال ۱۳۴۰ش، توسط سید حسین نصر و از طرف دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران، به‌مناسبت چهار صدمین سال تولد ملاصدرا (۱۳۸۰ق)، منتشر شده است.[۱۶]
منابع
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۴۰). رساله سه اصل. به کوشش سید حسین نصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۲۸.
- ↑ لگنهاوزن، محمد (تابستان و پاییز ۱۳۷۳). «اقتراح: دفاع عقلانی از دین». نقد و نظر (۳–۴): ۲۱.
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۴۰). رساله سه اصل. به کوشش سید حسین نصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۲۹.
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۴۰). رساله سه اصل. به کوشش سید حسین نصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۳۱-۳۲.
- ↑ استادی، رضا (۱۳۷۸). «تألیفات ملاصدرا». آیینه پژوهش (۵۷): ۸۳.
- ↑ آشتیانی، سید جلال‌الدین (۱۳۷۸). شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. ص. ۲۱.
- ↑ مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۳.
- ↑ آشتیانی، سید جلال‌الدین (۱۳۷۸). شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. ص. ۲۴-۲۵.
- ↑ آشتیانی، سید جلال‌الدین (۱۳۷۸). شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. ص. ۲۷.
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، عرفان و عارف نمایان ترجمه کتاب کسر أصنام الجاهلیة، تهران، انتشارات الزهراء، ۱۳۷۱ش، مقدمه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، ص۲۰.
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۴۰). رساله سه اصل. به کوشش سید حسین نصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۴۲.
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۴۰). رساله سه اصل. به کوشش سید حسین نصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۱۳.
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۴۰). رساله سه اصل. به کوشش سید حسین نصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۲۸.
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۴۰). رساله سه اصل. به کوشش سید حسین نصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۳۲.
- ↑ استادی، رضا (۱۳۷۸). «تألیفات ملاصدرا». آیینه پژوهش (۵۷): ۸۳.
- ↑ ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (۱۳۴۰). رساله سه اصل. به کوشش سید حسین نصر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۱.